Robert E. Collins (1935-2008): camera.
Er zijn 5 films gevonden.

Moonwalker

1988 | Musical, Fantasy, Muziek

Verenigde Staten 1988. Musical van Jerry Kramer, Colin Chilvers en Jim Blashfield. Met o.a. Michael Jackson, Joe Pesci, Kellie Parker, Brandon Quintin Adams en Sean Lennon.

Een aantal kinderen ontdekt dat misdadiger Mr. Big van plan is om alle kinderen in Amerika verslaafd te maken aan drugs. Gelukkig is hun grote vriend Michael Jackson in het bezit van superkrachten en bindt hij de strijd aan met de schurk. Gemaakt op het hoogtepunt van de roem van de superster. De wat warrige film, die in de VS niet eens de bioscoop haalde, bestaat voornamelijk uit enkele lang uitgesponnen videoclips, waaronder die van Smooth Criminal. Moonwalker is dus eigenlijk alleen leuk voor fans van Jacksons energieke zang, dans en hersenspinsels.

Club Med

1986 | Drama

Verenigde Staten 1986. Drama van Bob Giraldi. Met o.a. Jack Scalia, Linda Hamilton, Patrick Macnee, Janis Lee Burns en Jeff Kaake.

Een nieuwe lichting toeristen arriveert op de Club Med in Ixtapa, Mexico. Ze hebben allen hun eigen problemen. Zo is er de pas gescheiden Hamilton met haar zesjarig zoontje, Française Lin, weggevlucht bij haar conservatieve grootmoeder. MacNee is een Britse leraar van middelbare leeftijd die net weduwnaar geworden is. Ze kunnen allemaal met hun problemen terecht bij kampleider Scalia. Vederlichte komedie die voortraast op de tonen van disco-muziek. Een film als een lege vakantie vol zon, pret en lullige romantiek. Je bent hem reeds vergeten voordat hij uit is. En het is pijnlijk een oude rot als MacNee zich belachelijk te zien maken als een verouderde Travolta. Het niemendalletje werd geschreven door Judith Paige Mitchell en Jeff Freilich en als een Club Med-commercial in beeld gebracht door Robert E. Collins. Debutant Giraldi is trouwens afkomstig uit de wereld van de video-clip en dat kan hij niet verbergen.

Sins of the Father

1985 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1985. Romantiek van Peter Werner. Met o.a. James Coburn, Ted Wass, Glynnis O'Connor, Marion Ross en Joan Prather.

Een advocaat die een relatie heeft met de dochter van zijn ex-partner, is radeloos wanneer het meisje op haar beurt verliefd wordt op zijn eigen zoon, een wetenschapper. Een nogal vergezocht driehoeksgeval, zeer doorzichtig verfilmd. Eerlijk gezegd, wanneer de film halverwege is, kan het je geen barst meer schelen wie met wie naar bed wil. Het scenario van Elizabeth Gill en Jeff Cohn is waardeloos: zelfs alle emotie ontbreekt. De camera was in handen van Robert E. Collins, terwijl Sylvester Levay een ongeïnspireerde score componeerde.

Generation

1985 | Sciencefiction

Verenigde Staten 1985. Sciencefiction van Michael Tuchner. Met o.a. Richard Beymer, Hanna Cutrona, Marta DuBois, Drake Hogestyn en Priscilla Pointer.

Beymer is een ingenieur die een speciaal pak ontworpen heeft dat ijshockey-spelers onoverwinnelijk maakt. Hoewel het pak nog niet helemaal in orde is, willen zijn bazen het toch al in de praktijk uittesten. Gelijktijdig probeert zijn vrouw les te geven in een latino-wijk, wil zijn broer, een ijshockey-speler, het opnemen tegen het speciale pak en zit zijn zus-chirurg in een crisis. Verder doet zijn moeder pogingen de hele familie bij elkaar te brengen om nieuwjaar 2000 te vieren en de kinderen weer te verzoenen met hun vader (Remsen). Om het geheel af te ronden probeert Beymers dochtertje het huwelijk van haar ouders te redden. Stof genoeg voor een SF-soap, alleen is zowat iedereen de draad kwijt en weet niemand wat van hem verwacht wordt. De vormgeving is afschuwelijk en het scenario van Gerald Di Pego verdrinkt in zijn eigen veelzijdigheid. Begrijpelijk dat deze pilot nooit tot een tv-serie is uitgegroeid. Camerawerk van Robert E. Collins.

You and Me

1975 | Drama

Verenigde Staten 1975. Drama van David Carradine. Met o.a. Chipper Chadbourne, David Carradine, Barbara Hershey, Bobbi Shaw en Gary Busey.

Hell's Angel Carradine sluit vriendschap met een 9-jarig jongetje dat van huis is weggelopen. Als regisseur en hoofdrolspeler had Carradine beter iets nuttigers kunnen doen dan de verfilming van dit over-sentimentele verhaaltje. De film lag ca. 3 jaar op de plank, voor hij in 1975 op bescheiden schaal werd uitgebracht.