Kenout Peltier: montage.
Er zijn 12 films gevonden.

The Daughter of Keltoum

2001 | Drama

België​/​​Frankrijk​/​​Tunesië 2001. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Fatma Ben Saidene, Jean-Roger Milo, Cylia Malki en Baya Belal.

Film over een in Zwitserland door adoptieouders opgevoede vrouw die terug naar haar geboorteland Algerije gaat. Deels autobiografisch, want de regisseur heeft zelf Algerije ook tijdens de burgeroorlog verlaten, om pas na 30 jaar weer terug te keren.

Marie-Line

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Muriel Robin, Fejria Deliba, Valérie Stroh, Yan Epstein en Gilles Treton.

Marie-Line (Robin) heeft een harde stem die geen genade kent wanneer zij 's nachts haar schoonmaaksters in het grote warenhuis aanstuurt. Als het moet rijdt zij met haar schoonmaakkarretje over employees heen, om extra te motiveren. De vrouwen hebben alle problemen, zoals illegaliteit, dakloosheid en gebrek aan kinderopvang. Hoewel Marie-Line een extreem-rechtse man heeft en liever alleen met het werk bezig is, komt zij gaandeweg toch op voor haar buitenlandse werkneemsters. Regisseur Charef's keuze om het verhaal niet melodramatisch te maken is wijs, en zijn keuze om cabaretière Robin voor de toch serieuze hoofdrol te nemen, blijkt geïnspireerd.

Le thé au harem d'Archimède

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Kader Boukhanef, Rémi Martin, Laure Duthilleul, Saïda Bekkouche en Nicole Hiss.

In een deprimerende, betonnen Parijse buitenwijk in de jaren zeventig houden de zeventienjarige vrienden Pat (Martin) en Madjid (Boukhanef) de verveling op afstand met rondhangen en kleine criminaliteit. Ze ontmoeten buurtbewoners: junks, alcoholisten, alleenstaande moeders. De onverwachte, waarschijnlijk illegaal verkregen, welvaart van een oude vriend inspireert de jongens tot een onbezonnen daad. Treurig portret van het dagelijks leven in een banlieue. Regisseur Charef bewerkte zijn eigen roman tot een scenario en kreeg de César voor het beste debuut voor zijn film.

Je t'aime moi non plus

1976 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1976. Drama van Serge Gainsbourg. Met o.a. Jane Birkin, Joe Dallesandro, Gérard Depardieu en Michel Blanc.

In een deprimerende, betonnen Parijse buitenwijk in de jaren zeventig houden de zeventienjarige vrienden Pat (Martin) en Madjid (Boukhanef) de verveling op afstand met rondhangen en kleine criminaliteit. Ze ontmoeten buurtbewoners: junks, alcoholisten, alleenstaande moeders. De onverwachte, waarschijnlijk illegaal verkregen, welvaart van een oude vriend inspireert de jongens tot een onbezonnen daad. Treurig portret van het dagelijks leven in een banlieue. Regisseur Charef bewerkte zijn eigen roman tot een scenario en kreeg de César voor het beste debuut voor zijn film.

Les valseuses

1974 | Komedie, Drama

Frankrijk 1974. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Gérard Depardieu, Patrick Dewaere, Miou-Miou, Jeanne Moreau en Brigitte Fossey.

Anarchistische zwarte schelmenkomedie, een verfilming van Bliers eigen roman, betekende de internationale doorbraak van de regisseur die een van Frankrijks meest consistente filmmakers zou blijken. Depardieu en Dewaere zijn twee jonge schooiers die zich vermaken met diefstal en beroving, mishandeling en aanranding. Vrolijke verwikkelingen worden afgewisseld door wrede, misogyne grappen. Jeanne Moreau zorgt voor enige gratie als een ex-gevangene die met beiden het bed deelt. Isabelle Huppert is even te zien als verlegen tiener met gemengde gevoelens voor de bandeloze anti-helden. Depardieu zou een van Bliers vaste acteurs worden, Dewaere werkte nog tweemaal met de regisseur voordat hij in 1982 door zelfmoord om het leven kwam.

Dernier domicile connu

1970 | Thriller, Film noir, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1970. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Lino Ventura, Marlène Jobert, Michel Constantin, Paul Crauchet en Alain Mottet.

Het filmkunststuk van Corsicaanse ex-zware jongen José Giovanni (1923-2004). Marceau Léonetti, gelittekend man en gedeclasseerd rechercheur, moet met Proust-lezend sproetengroentje Jeanne Dumas binnen vier dagen de kroongetuige in een gangsterproces opsporen. In deze gelaagde noirballade, van gepeperde ouverture tot droevige finale genadeloos waarachtig, zijn loutering en liefde slechts fantomen dolend door een grauw Parijs in decenniumtransitie. Bij het weergaloze samenspel van Ventura en Jobert verklanken François de Roubaix' melancholieke melodieën dat wat onverwoord blijft. Naar The Last Known Address (1965) van Joseph Harrington.

Le rapace

1968 | Thriller, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië​/​​Mexico 1968. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Lino Ventura, Rosa Furman, Xavier Marc, Aurora Clavel en Enrique Lucero.

De cynische Franse huurmoordenaar Le Rital (Ventura) krijgt opdracht om in een Latijns-Amerikaans land een staatshoofd te vermoorden om zo een revolutie te bewerkstelligen. Hij krijgt hulp van de idealistische, naïeve jonge Chico (Marc). Maar revoluties in Zuid-Amerika zijn bloederig, en zij die de macht zoeken niet altijd even betrouwbaar. Regisseur Giovanni maakte naam met zijn puike scenario's, het werk op de set gaat hem iets minder goed af. Maar sterk spel van de altijd imposante Ventura en een spannende tweede helft maken Le rapace toch de moeite waard.

Viva Maria!

1965 | Avonturenfilm, Komedie, Western

Frankrijk​/​​Italië 1965. Avonturenfilm van Louis Malle. Met o.a. Brigitte Bardot, Jeanne Moreau, George Hamilton, Claudio Brook en Gregor von Rezzori.

Een fonkelende avonturenkomedie met het meest sexy sterduo van de jaren '60, Bardot en Moreau als de twee Maria's die zich sterk maken voor de revolutie in een fictief Midden-Amerikaans land. Maria II (Bardot), dochter van een Ierse revolutionair, voegt zich na de dood van haar vader bij een rondtrekkend circus, waar ze met Maria I (Moreau) een succesvolle vaudeville-act opvoert en per ongeluk de striptease ontdekt. Minpuntje van Viva Maria! is dat de mannelijke tegenspelers geen partij vormen voor Bardot en Moreau. Houten klaas Hamilton als vurige rebel en object van Moreau's liefde is een regelrechte ramp. Scenario van Malle en Jean-Claude Carrière.

Mata Hari, agent H21

1964 | Historische film, Drama, Romantiek, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1964. Historische film van Jean-Louis Richard. Met o.a. Jeanne Moreau, Claude Rich, Franck Villard, Jean-Louis Trintignant en Henri Garcin.

Margaretha Geertruida Zelle, die tijdens WO I als exotisch danseres Mata Hari voor de Duitsers spioneert, wordt verliefd op een Franse officier, en besluit voor de andere kant te gaan werken. Een riskante keuze. Op maat gesneden vehikel voor regisseur Richards ex-echtgenote Moreau, gebaseerd op een half-ironisch, half-tragisch scenario van François Truffaut, de man die normaal gesproken juist de scenario's van Richard (Fahrenheit 451, La nuit américaine) verfilmde. Richard is een betere scenarist dan regisseur, maar toch wel de moeite waard.

Muriel ou Le temps d'un retour

1963 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Delphine Seyrig, Jean-Pierre Kérien, Jean-Baptiste Thierrée, Nita Klein en Jean Champion.

Bij Hélène, een eenzame, in Boulogne-sur-Mer wonende antiquair, en haar inwonende stiefzoon, getraumatiseerde Algerije-veteraan Bernard, spoken permanent de herinneringen. Zoals ook Resnais' L'année dernière à Marienbad maakt Muriel de kijker tot speelbal van zijn eigen onbewuste wil om op een complex narratief vol tijdsmanipulaties en zwervende geesten vat te krijgen. In Jean Cayrols scenario, een soort cine-equivalent van de nouveau roman, is het verleden alomtegenwoordig. Daarin dolen de hoofdpersonages rond zonder ooit de uitgang naar hun heden te vinden. Coppa Volpi Beste Actrice voor Seyrig tijdens de Venetiaanse Mostra 1963.

Vie privée

1962 | Drama, Biografie

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Louis Malle. Met o.a. Brigitte Bardot, Marcello Mastroianni, Dirk Sanders, Gregor von Rezzori en Eléonore Hirt.

Onthullende, sterk biografische film over het fenomeen Brigitte Bardot. In het interviewboek 'Malle on Malle' van Philip French noemt de regisseur zijn film Vie privée een van de twee 'ongelukjes' in zijn filmografie (de andere is de Amerikaanse komedie Crackers). Malle was gewaarschuwd voor de wispelturige Bardot en ze bleek tijdens de opnames inderdaad vol sterallures. Tegenspeler Marcello Mastroianni probeerde een week voor de opnames vergeefs onder zijn contract uit te komen. Het beste deel van de film, gesitueerd in het Italiaanse Spoleto, werd grotendeels geïmproviseerd. In haar autobiografie 'Initialen B.B.', klaagt Bardot dat Vie privée een leven, 'een aaneenschakeling van schandalen', oprakelde dat ze juist achter zich wilde laten.

Zazie dans le métro

1960 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1960. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Catherine Demongeot, Philippe Noiret, Hubert Deschamps, Carla Marlier en Annie Fratellini.

Speelse komedie over een bijdehand negenjarig meisje uit de provincie (Demongeot) dat vastbesloten is de metro te bezoeken tijdens haar logeerpartij bij haar oom in Parijs. Eenmaal in de lichtstad weet ze te ontsnappen en, terwijl de halve stad achter haar aanzit, beleeft ze de meest hilarische avonturen met Parijs anno jaren vijftig als onweerstaanbare apenkooi. Gedateerd en naïef maar nog steeds zeer vermakelijk dankzij de typische woordgrappen van Raymond Queneau - de schrijver van het bronboek - en de razend rappe enscenering van cineast Louis Malle op locatie in Parijs.