Maurice Jaubert

Maurice Jaubert: cast en muziek.
Er zijn 25 films gevonden.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1939	Nuit de décembre

Componist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2001	Éloge de l'amour
1999	Autopsie d'un genre... Le polar français
1985	Le Temps détruit
1979	La Chambre verte
1977	L'homme qui aimait les femmes
1976	L'argent de poche
1961	Le Puits aux trois vérités
1939	Le jour se lève
1939	La fin du jour
1938	Le quai des brumes
1938	Hôtel du Nord
1938	Altitude 3200
1937	Un carnet de bal
1937	Drôle de drame
1936	Mayerling
1934	Les nuits moscovites
1934	Le Dernier milliardaire
1934	L'atalante
1933	Zéro de conduite
1932	L'affaire est dans le sac
1932	14 juillet
1929	Die wunderbare Lüge der Nina Petrowna
1928	Maldone
1920	L' Hirondelle et la Mésange

Autopsie d'un genre... Le polar français
Fred Demont, 1999

Altitude 3200
Jean Benoît-Lévy, 1938

Les nuits moscovites
Alexis Granowsky, 1934

Éloge de l'amour

2001 | Drama, Fantasy

Zwitserland/Frankrijk 2001. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Bruno Putzulu, Cecile Camp, Jean Davy, Françoise Verney en Audrey Klebaner.

De cineast begint in zwart/wit met een filmmaker (Bruno Putzulu) die na rijp beraad een actrice vindt voor zijn volgende film. Haar naam is Elle (Cecile Camp), haar lot is tragisch. In het tweede deel verhaalt Godard op bont digitaal videomateriaal hoe hij eerder in contact kwam met een echtpaar dat een persoonlijk Holocaustverhaal verkocht aan een gehaaide Hollywoodproducent. Elle blijkt de kleindochter van het echtpaar. In een mozaïek van film- en verteltechnieken bloeit Godards bittere kijk op verlies, geschiedkundig inzicht, geheugen, cognitieve capaciteit en liefde.

Autopsie d'un genre... Le polar français

1999 | Documentaire, Misdaad

Frankrijk 1999. Documentaire van Fred Demont. Met o.a. François Guérif, Bertrand Tavernier, Jean-Pierre Mocky, Alain Corneau en Pierre Granier-Deferre.

Le Temps détruit

1985 | Historische film, Documentaire

Frankrijk 1985. Historische film van Pierre Beuchot.

Een documentaire over de oorlog met commentaren door de schrijver Paul Nizan, door Pierre Beuchot, de vader van de regisseur, en de componist van de filmmuziek Maurice Jaubert, allen in mei/juni 1940 gedood. Het spreekt dan ook voor zich dat de muziek hierdoor een extra dimensie krijgt. Ontroerende, eenvoudige getuigenissen die het schrille contrast verscherpen tussen de persoonlijke brieven en de officiële berichten destijds, zoals o.a. het verzoek van een officier om een paraplu voor elk van zijn manschappen! Sober, hard en zonder franje.

La Chambre verte

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van François Truffaut. Met o.a. Nathalie Baye, François Truffaut, Patrick Maléon, Jean Dasté en Jane Lobre.

Een journalist van een regionale krant leeft in de jaren twintig volledig in de cultus van zijn jong gestorven vrouw en andere overleden dierbaren. De ontmoeting met een jonge vrouw die op grond van eigen ervaringen zijn gevoelens lijkt te begrijpen, brengt hem bij verdere toenadering in een gewetenscrisis, omdat hij vreest de doden ontrouw te worden met de levenden. Deze zeer persoonlijke, uiterst ingetogen film van Truffaut - naar thema's uit verhalen van Henry James - eist een opperste concentratie: de toeschouwer moet bereid zijn om mee te leven met de innerlijke roerselen van de personages, omdat hij zich anders voornamelijk zal vervelen. Het neutrale acteren van Truffaut zelf is geheel in stijl, maar sluit ook iedere oppervlakkige dramatiek uit.

L'homme qui aimait les femmes

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van François Truffaut. Met o.a. Geneviève Fontanel, Leslie Caron, Nathalie Baye, Sabine Glaser en Valérie Bonnier.

Een ingenieur heeft een wanhopige behoefte aan gezelschap van vrouwen en maakt om de meest uiteenlopende redenen, maar altijd serieus en oprecht, voortdurend jacht op alle categorie[KA3]en, maar vindt nooit de ware. Zijn autobiografische roman wekt de interesse van een redactrice van een uitgeverij. Rondom de ernstige en bijna melancholieke Don Juan - een ongewone en goede rol van Denner - voert Truffaut in soms heel kort bestek een reeks vrouwenportretten op die bijna allemaal even opmerkelijk zijn, al heeft het scenario (van Truffaut, Michel Fermaud en Suzanne Schiffman) wat erg weinig substantie.

L'argent de poche

1976 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1976. Familiefilm van François Truffaut. Met o.a. Nicole Félix, Virginie Thévenet, Géory Desmouceaux, Laura Truffaut en Eva Truffaut.

Kaleidoscopisch overzicht van de belevenissen van een groep kinderen in dezelfde provinciestad, van zuigeling tot en met lagere-schoolleeftijd. Nadruk wordt gelegd op hun onvoorstelbare vindingrijkheid en incasseringsvermogen. Tegen modieuze tendensen in, tevens pleidooi voor het belang van schoolopleiding. Meesterstukje van kinderregie en -observatie, maar nadrukkelijke pretenties.

Le Puits aux trois vérités

1961 | Drama, Thriller

Italië/Frankrijk 1961. Drama van François Villiers. Met o.a. Michèle Morgan, Jean-Claude Brialy, Catherine Spaak, Scilla Gabel en Franco Fabrizi.

Een door een kogelschot gestorven jonge getrouwde vrouw wordt gevonden. Drie elkaar tegensprekende en aanvullende versies van het drama: van de moeder, de echtgenoot en vanuit een nagelaten dagboek van het slachtoffer zelf. De scenariostructuur is niet altijd duidelijk en onnodig pretentieus, maar slaagt er tegelijk in een banale driehoeksverhouding op intrigerende manier te presenteren, al houdt de film dat op den duur ook niet vol. De hoofdrollen zijn ideaal bezet met dit stertrio.

Nuit de décembre

1939 | Drama, Muziek

Frankrijk 1939. Drama van Curtis Bernhardt. Met o.a. Pierre Blanchar, Renée Saint-Cyr, Gilbert Gil, Jean Tissier en Marcel André.

Een beroemde pianist ontmoet een meisje dat hem herinnert aan een scharrel van één avond twintig jaar eerder, wordt verliefd op haar, maar hoort van haar wettige vader dat ze misschien zijn eigen dochter is. Dit romantische drama kreeg een gestileerde vormgeving, waarbij concerten als start- of breekpunten van het verhaal fungeren. De ijdelheid van acteur Blanchar is goed gebruikt in een onuitstaanbare rol. De laatste Europese film van Bernhardt vóór zijn vertrek naar Hollywood.

Le jour se lève

1939 | Misdaad, Film noir, Romantiek

Frankrijk 1939. Misdaad van Marcel Carné. Met o.a. Jean Gabin, Jacqueline Laurent, Arletty, Jules Berry en Bernard Blier.

De in (variété) theater getrainde Gabin had in een productief decennium al in dertig films gespeeld toen hij met Carné Le quai des brumes en een jaar later Le jour se lève maakte. In deze poëtisch-realistische tragedie speelt hij een arbeider die geen vlieg kwaad doet, maar op een dag toch een gladjanus vermoordt. Terwijl de politie hem uit het huis probeert te halen waarin hij zich heeft verschanst overdenkt hij hoe het zo gekomen is. Scenarist Jacques Prévert zou met Carné enkele jaren later Les enfants du paradis maken.

La fin du jour

1939 | Drama

Frankrijk 1939. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Louis Jouvet, Victor Francen, Michel Simon, Madeleine Ozeray en Gabrielle Dorziat.

Een succesvolle, maar berooide acteur neemt zijn intrek in een tehuis voor gepensioneerde artiesten waar hij zijn vrienden en geliefdes van vroeger weer aantreft. De dreigende sluiting van het tehuis wordt afgewend. Een aandoenlijke en treffende milieutekening, met karakterrollen van toen zelf nog jonge acteurs. Scenario van regisseur Duvivier en Charles Spaak.

Le quai des brumes

1938 | Film noir, Drama

Frankrijk 1938. Film noir van Marcel Carné. Met o.a. Jean Gabin, Michèle Morgan, Michel Simon en Pierre Brasseur.

Regisseur Marcel Carné en schrijver Jacques Prévert maakten eigenhandig het 'réalisme poétique' in cinema populair. Le quai des brumes is een prachtig vroeg voorbeeld, Les enfants du paradis (1945) werd het summum en de Amerikaanse film noir volgde hun voorbeeld. Spaarzaam licht, natte klinkers, mistige werf, dromerig fatalisme, alle ingrediënten zijn aanwezig in Le quai des brumes. Acteerkanon Gabin speelt deserteur Jean die een steegje van Le Havre in vlucht, Nelly (Morgan) tegen het lijf loopt en verliefd wordt. Jean doodt Nelly's aanrander, maar wil eigenlijk op een schip naar een ver land.

Hôtel du Nord

1938 | Drama, Film noir

Frankrijk 1938. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Louis Jouvet, Annabella, Jean-Pierre Aumont, Paulette Dubost en Jane Marken.

Het volkse Hôtel du Nord aan het Parijse Canal Saint-Martin vormt het decor voor dit even puntige als sfeerrijke drama over de zin en zinloosheid van het leven, over de allesverzengende liefde en (ontsnapping aan) de dood. Briljant gespeelde en geregisseerde poëtisch-realistische cinema van een verbazingwekkende perfectie. Beroemd ook vanwege de talloze schitterdialogen van meesterscenaristen Jean Aurenche en Henri Jeanson, waaronder het beroemdste Franse filmcitaat aller tijden: ‘Atmosphère, atmosphère! Est-ce que j’ai une gueule d’atmosphère?’. Oogstrelende decors van Alexandre Trauner.

Altitude 3200

1938 | Familiefilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1938. Familiefilm van Jean Benoît-Lévy. Met o.a. Jean-Louis Barrault, Fabien Loris, Odette Joyeux, Dolly Mollinger en Blanchette Brunoy.

Idealistische adolescenten ontvluchten de grote stad om een 'republiek' in de bergen te stichten. Liefdesverwikkelingen en ruzies blijven natuurlijk niet uit. Dan worden zij ook nog bedolven onder een lawine. Hoewel het grappig is dat de film vooruit lijkt te lopen op 1968, is het toch meer een produkt om meewarig bij te glimlachen. Zeker als je bedenkt dat de film door Lucien Luchaire is geschreven die zelf tijdens de Duitse bezetting een 'ideologische buiging' voor de nazi's zou maken.

Un carnet de bal

1937 | Komedie, Drama

Frankrijk 1937. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Marie Bell, Harry Baur, Pierre Blanchar, Fernandel en Louis Jouvet.

Jonge weduwe denkt na over de in haar leven gemiste kansen en speurt de tien mannen op wier namen in haar eerste balboekje staan. Ook voor hen blijken de jeugd-illusies definitief verloren. Het uitgangspunt is de rode draad tussen een reeks tragi-komische sketches - toen een nieuwe vorm die veel navolging kreeg - met opmerkelijke vooroorlogse sterbezetting.

Drôle de drame

1937 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1937. Komedie van Marcel Carné. Met o.a. Michel Simon, Louis Jouvet, Françoise Rosay, Jean-Pierre Aumont en Jean-Louis Barrault.

Razend gewiekste komedie van regisseur Carné en scenarist Jacques Prévert, de makers van de klassieker Les enfants du paradis (1945). Hun detectiveparodie Drôle de drame is gelardeerd met surrealistische uithalen in een verhaal over een botanist (Simon) die in het geniep misdaadromannetjes publiceert. Neef en bisschop Soper (Jouvet) maakt jacht op de ongrijpbare schrijver en weet hem zelfs te betrekken in een moordzaak zonder dader en zonder slachtoffer. De mooie beelden van Victoriaans Londen zijn geschoten door Eugen Schüfftan, die eerder baanbrekend werk verrichtte voor Fritz Langs Metropolis.

Mayerling

1936 | Historische film, Romantiek

Frankrijk 1936. Historische film van Anatole Litvak. Met o.a. Charles Boyer, Danielle Darrieux, Suzy Prim, Gabrielle Dorziat en Jean Dax.

De kroonprins van Oostenrijk heeft vele politieke vijanden en wordt - hoewel getrouwd - verliefd op de jonge Maria Vetsera. De keizer gelast een einde aan de verhouding en de gelieven vluchten samen weg. De historische liefdestragedie kreeg een hoogst romantische benadering die de film tot een groot internationaal succes maakte. De jonge Darrieux is nog steeds aandoenlijk. Het scenario is van Irma von Cube en Joseph Kessel naar de roman La fin d'un idylle van Claude Anet.

Les nuits moscovites

1934 | Drama

Frankrijk 1934. Drama van Alexis Granowsky. Met o.a. Annabella, Harry Baur, Pierre Richard-Willm, Spinelly en Germaine Dermoz.

1916. WO I woedt in alle hevigheid. In een militair hospitaal in Moskou leert verpleegster Natacha Kovrine (Annabella) kapitein Ignatoff (Richard-Willm), een jonge officier kennen, die gewond is. Ze worden verliefd, maar ze is al verloofd met de veel oudere, maar rijke graanhandelaar Piotr Brioukow (Baur). Als Ignatoff begrijpt dat ze aan een ander toebehoort, verdwijnt hij geruisloos. Later wordt kapitein Ignatoff beschuldigd van spionage, maar de ridderlijke getuigenis van Brioukow redt hem van de strop. Een melodrama van jewelste, dat alleen nog maar interessant is vanwege de prachtige decors van André Andrejew en zeker niet vanwege het scenario van Hermann Kosterlitz die de pulproman van Pierre Benoit bewerkte. Het camerawerk was in handen van Franz Planer en Louis Née, en oogt nog steeds zeer goed. Baur was beslist niet in topvorm. Er werd tegelijkertijd een Engelstalige versie gedraaid onder de regie van Anthony Asquith met eveneens Baur, die zijn eigen rol speelde, Laurence Olivier, Penelope Dudley Ward en Robert Cochran. Deze film kwam in Engeland uit onder de titel MOSCOW NIGHTS en in Amerika als I STAND CONDEMNED.

Le Dernier milliardaire

1934 | Komedie

Frankrijk 1934. Komedie van René Clair. Met o.a. Max Dearly, Renée Saint-Cyr, Marthe Mellot, Paul Ollivier en Charles Redgie.

Staatskas van Balkanlandje is leeg waardoor enige rijkaard zich als dictator kan opwerpen. Ongeluk tast zijn oordeelsvermogen aan en eenmaal hersteld heeft hij zich geruïneerd. Hij blijft toch staatshoofd als prins-gemaal. Hoewel satirische toespelingen weinig actualiteit verloren hebben blijft Clair in scenario zo uitdrukkelijk vriendelijk dat film eerder operette-zonder-zang lijkt dan sociale parodie. Als zodanig sierlijk en onderhoudend gemaakt.

L'atalante

1934 | Drama, Experimenteel, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1934. Drama van Jean Vigo. Met o.a. Michel Simon, Dita Parlo, Jean Dasté, Gilles Margaritis en Louis Lefebvre.

De jonge vrouw van een binnenschipper verveelt zich door haar eentonige bestaan aan boord en voelt zich onbehaaglijk door de aanwezigheid van een bizarre knecht. Als ze Parijs aandoen laat ze zich het hof maken door een ander, maar de dekknecht weet haar bij haar echtgenoot terug te brengen. Dit simpele en voorspelbare gegeven kreeg door de verrassende vormgeving en het weinig bekende milieu een opmerkelijke en tijdloze charme. Waarschijnlijk de beste rol van Simon, terwijl deze geheel werd geïmproviseerd. Een flop bij de première, nu klassiek, al heeft de te jong gestorven Vigo het succes zelf niet mee kunnen maken. Scenario van de regisseur en Albert Riéra naar een manuscript van Jean Guinée. Ook bekend als LE CHALAND QUI PASSE.

Zéro de conduite

1933 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1933. Drama van Jean Vigo. Met o.a. Jean Dasté, Robert Le Flon, Louis Lefebvre, Gilbert Pruchon en Constantin Goldstein-Kehler.

Incidenteel verzet van leerlingen tegen de internaatsdiscipline leidt tot een totale revolte. Deze anarchistische en voor de jong gestorven regisseur autobiografische film gaat op vanzelfsprekende manier van milieuschets over in surrealisme. Moeilijkheden tijdens de opnamen - de helft van het oorspronkelijk scenario mocht niet verfilmd worden - en een jarenlang vertoningsverbod na de première konden de klassieker niet saboteren. De invloed werkt na ruim zestig jaar nog door in nieuwe films. Scenario van regisseur Vigo. Camerawerk van Boris Kaufmann.

L'affaire est dans le sac

1932 | Komedie

Frankrijk 1932. Komedie van Pierre Prévert en Jacques Prévert. Met o.a. Jean-Pierre Dreyfus, Etienne Decroux, Lucien Raimbourg, Marcel Duhame en Jean-Jacques Brunius.

Een kapelaan en een jongeman willen een rijke erfgename in een zak ontvoeren maar nemen per abuis haar vader mee. De jongeman trouwt met de erfgename. Onbeduidende intrige waaraan de gebroeders Prévert allerlei eigen onzinnige, surrealistische en poëtische grappen hebben toegevoegd. Scherpe satire op het fascisme en dat is geen verrassing in die tijd. Dit commerciële fiasco is nu een Franse klassieker geworden.

14 juillet

1932 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1932. Komedie van René Clair. Met o.a. Annabella, Pola Illery, Paul Olivier, Raymond Cordy en Thomy Bourdelle.

De viering van de veertiende juli in Parijs in 1932, gezien door de ogen van een dichter. Een film, met aardige decors van Lazare Meerson, in de vorm van een episch gedicht. De invloed van het populisme van destijds is duidelijk merkbaar. Erg mooie beelden van Georges Périnal, heerlijke muziek van Maurice Jaubert en niet te vergeten de charme van Annabella. Er kan gesproken worden van een klein meesterwerk. Misschien dat deze film verouderd overkomt in de ogen van een oppervlakkige kijker, maar in feite is hij tijdloos.

Die wunderbare Lüge der Nina Petrowna

1929 | Romantiek

Duitsland 1929. Romantiek van Hanns Schwarz. Met o.a. Brigitte Helm, Franz Lederer, Warwick Ward, Lya Jan en Ekkehard Arendt.

Het scenario van Hans Sz[KA1]ekely betreft een eenvoudige liefdesgeschiedenis over Nina Petrowna (Helm), de maintenee van kolonel der Kozakken Teroff (Ward). Ze wordt verliefd op een jonge officier uit het regiment, maar de kolonel gebiedt haar terug te komen of hij zal de loopbaan van Michel Silieff (Lederer) breken. Men meende lange tijd dat deze laatste zwijgende film van Schwarz die in dat jaar ook zijn eerste geluidsfilm draaide, verloren was gegaan. In de archieven van het Britse National Film Archive in Londen bevond zich echter een incomplete kopie. Later legde de Friedrich-Wilhelm-Murnau Stiftung de hand op een tweetal negatieven, die in samenwerking met de Frans-Duitse cultuurzender ARTE de Engelse kopie restaureerde. De door Maurice Jaubert geschreven muziek voor de explicateur werd op het geluidsspoor toegevoegd en begeleidt tegenwoordig de film in stereo. De rolprent is vooral interessant vanwege de decors van Robert Herlth en Walter Röhrig en de uitzonderlijke fotografie van Carl Hoffmann, die het uiterste uit Helm, de heldin van METROPOLIS, haalt. Voor cinefielen een niet te missen gebeurtenis.

Maldone

1928 | Drama

Frankrijk 1928. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Charles Dullin, Marcelle Charles-Dullin, Génica Athanasiou, André Bacqué en Roger Karl.

Olivier Maldone (Dullin) is de telg uit een rijk geslacht. Hij heeft zijn familie in de steek gelaten en verdient als eenvoudige arbeider de kost. Hij is gelukkig met zijn zelf gekozen vrijheid. Tijdens een zomers straatfeest ziet hij de oogverblindende Zita (Athanasiou), een jonge zigeunerin op wie hij verliefd wordt. Hij weet haar van haar begeleider los te maken en drinkt met haar een glas. Dan komt het bericht van de oude butler L[KA1]eonard (Séroff) dat zijn broer gestorven is en dat zijn overkomst dringend gewenst is om het familiebezit te besturen. Maldone trouwt braaf met een vrouw uit zijn eigen kringen, ze krijgen een kind, maar hij kan Zita niet vergeten. Door een toeval ontmoet hij haar op een avond en hij laat alles in de steek. Hoofdrol Dullin die dit magisch realistische en romantische drama produceerde, was beïnvloed door de sociaal getinte drama's uit de nog jonge Sovjetunie, die bol stonden van de propaganda. Deze teneur heeft zich geuit in de tegenstellingen die de voorwaar prachtige decors moesten uitbeelden om te laten zien hoe de rijken op het land leefden - er werd gefilmd in kastelen; de held liet zich niet door de pracht en praal verblinden en koos voor een eerlijk, paradijselijk arbeidersbestaan. Het publiek deelde die mening niet en deze film werd Dullin's laatste productie; bovendien deed de geluidsfilm een jaar later zijn intrede en raakten dergelijke werken heel snel in het vergeetboek. De Cinémathèque française restaureerde al eens een kopie, maar in 2001 liet ZZ Productions met steun van de Fransduitse cultuurzender ARTE en het Franse ministerie van Cultuur via het filmmuseum CNC door Centrimage de film grondig restaureren. Hij werd voorzien van muziek die wordt gevoerd door het Orchestre de Saint-Quentin-en- Yvelines onder leiding van François Feuillette. De accordeonmuziek wordt uitgevoerd door Richard Galliano. Ondanks al deze interessante aspecten is en blijft het een achterhaald drama dat voor filmstudenten echter heel interessant is. Het scenario is van Alexandre Arnoux. Het camerawerk is van Georges Périnal en Christian Matras.

L' Hirondelle et la Mésange

1920 | Drama

Frankrijk 1920. Drama van André Antoine.

Een ooit zoekgeraakte film die zestig jaar later is teruggevonden. Deze zeemansgeschiedenis ([KL]L`Hirondelle[KLE] en [KLE]La Mesange[KLE] zijn twee schuiten) is opgenomen in Belgi[KA3]e en werd nooit openbaar vertoond omdat hij zijn tijd ver vooruit was. Hoewel Antoine in het theater beroemd werd, was hij niet minder een - even vernieuwend als onbegrepen - filmer. Deze film, door Henri Colpi uit acht uur oorspronkelijke `rushes` op opmerkelijke wijze gemonteerd, is een geslaagde mix van fantasie en werkelijkheid, die even ongrijpbaar, dromerig en vreemd is als L`ATALANTE van Jean Vigo (1934). Prachtige beelden en verrassend modern spel van Alcover.

imdb: Zoek Maurice Jaubert op IMDB

name

email

mijn instellingen