Bernard Fresson: cast.
Er zijn 91 films gevonden.

L'adversaire

2002 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Spanje 2002. Drama van Nicole Garcia. Met o.a. Daniel Auteuil, Géraldine Pailhas, François Cluzet, Emmanuelle Devos en Bernard Fresson.

Het is een ongelofelijk verhaal. Na zo'n twintig jaar zijn ouders, vrouw en kinderen te hebben voorgelogen besluit een man een einde te maken aan zijn bedrog door... zijn naasten dood te schieten. Actrice-regisseuse Garcia, die een paar jaar eerder een mooie rol creëerde voor Catherine Deneuve in Place Vendôme, betoont zich opnieuw een begaafd acteursregisseur met dit zware, sombere drama. Voor een César genomineerde Auteuil speelt de man met een omineus ingehouden woede die tot niets anders dan ellende kan leiden. Het gelijknamige, op ware gebeurtenissen gebaseerde boek van Emmanuel Carrère werd eerder verfilmd als L'emploi du temps.

Sans famille

2000 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Tsjechië 2000. Drama van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Pierre Richard, Jules Sitruk, Stefano Dionisi, Veronica Ferres en Marianne Sägebrecht.

Frankrijk, negentiende eeuw. Nadat hij door zijn adoptievader werd verkocht, trekt de zevenjarige Remy met straatartiest Vitalis door Frankrijk. Remy weet echter niet dat hij de verdwenen zoon van een rijke gravin is. Naar de roman van Hector Malot.

Roule routier

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Line Renaud, Bernard Fresson, Patrick Raynal, Julie Dumas en Jean-Philippe Ker.

Frankrijk, negentiende eeuw. Nadat hij door zijn adoptievader werd verkocht, trekt de zevenjarige Remy met straatartiest Vitalis door Frankrijk. Remy weet echter niet dat hij de verdwenen zoon van een rijke gravin is. Naar de roman van Hector Malot.

Marion et son tuteur

2000 |

Frankrijk 2000. Jean Larriaga. Met o.a. Annick Blancheteau, Mélanie Leray en Bernard Fresson.

Frankrijk, negentiende eeuw. Nadat hij door zijn adoptievader werd verkocht, trekt de zevenjarige Remy met straatartiest Vitalis door Frankrijk. Remy weet echter niet dat hij de verdwenen zoon van een rijke gravin is. Naar de roman van Hector Malot.

Place Vendôme

1998 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1998. Drama van Nicole Garcia. Met o.a. Catherine Deneuve, Emmanuelle Seigner, Jean-Pierre Bacri, Bernard Fresson en Jacques Dutronc.

Catherine Deneuve speelt een melancholieke en alcoholistische grande dame die na de zelfmoord van haar echtgenoot zeven ruwe diamanten aan de man probeert te brengen. In mooie lange scènes probeert ze de verdachte herkomst van de stenen te achterhalen, en komt ze gaandeweg meer te weten over de levenswandel van haar man en vooral ook over zichzelf. Regisseuse Garcia confronteert haar personages met de schimmige diamanthandel om - zoals ze het zelf formuleerde - 'de effecten te meten van fantasieën en leugens op het leven van alledag'. Deneuve kreeg in Venetië de prijs voor de beste vrouwelijke acteerprestatie.

Le serpent a mangé la grenouille

1998 |

Frankrijk 1998. Alain Guesnier. Met o.a. Jean Rochefort, Marisa Paredes, Alex Descas, Ariane Ascaride en Bernard Fresson.

Catherine Deneuve speelt een melancholieke en alcoholistische grande dame die na de zelfmoord van haar echtgenoot zeven ruwe diamanten aan de man probeert te brengen. In mooie lange scènes probeert ze de verdachte herkomst van de stenen te achterhalen, en komt ze gaandeweg meer te weten over de levenswandel van haar man en vooral ook over zichzelf. Regisseuse Garcia confronteert haar personages met de schimmige diamanthandel om - zoals ze het zelf formuleerde - 'de effecten te meten van fantasieën en leugens op het leven van alledag'. Deneuve kreeg in Venetië de prijs voor de beste vrouwelijke acteerprestatie.

La soupe aux herbes sauvages

1997 | Biografie, Drama

Frankrijk 1997. Biografie van Alain Bonnot. Met o.a. Annie Girardot, Catherine Samie, Rufus, Amélie Pick en Bernard Fresson.

Catherine Deneuve speelt een melancholieke en alcoholistische grande dame die na de zelfmoord van haar echtgenoot zeven ruwe diamanten aan de man probeert te brengen. In mooie lange scènes probeert ze de verdachte herkomst van de stenen te achterhalen, en komt ze gaandeweg meer te weten over de levenswandel van haar man en vooral ook over zichzelf. Regisseuse Garcia confronteert haar personages met de schimmige diamanthandel om - zoals ze het zelf formuleerde - 'de effecten te meten van fantasieën en leugens op het leven van alledag'. Deneuve kreeg in Venetië de prijs voor de beste vrouwelijke acteerprestatie.

L'Eveil Hebdo: La sauvageonne

1997 | Actiefilm

Frankrijk 1997. Actiefilm van Stéphane Bertin. Met o.a. Dominique Guillo, Sandrine Caron, Bernard Fresson, Philippe Du Janerand en Michèle Moretti.

Catherine Deneuve speelt een melancholieke en alcoholistische grande dame die na de zelfmoord van haar echtgenoot zeven ruwe diamanten aan de man probeert te brengen. In mooie lange scènes probeert ze de verdachte herkomst van de stenen te achterhalen, en komt ze gaandeweg meer te weten over de levenswandel van haar man en vooral ook over zichzelf. Regisseuse Garcia confronteert haar personages met de schimmige diamanthandel om - zoals ze het zelf formuleerde - 'de effecten te meten van fantasieën en leugens op het leven van alledag'. Deneuve kreeg in Venetië de prijs voor de beste vrouwelijke acteerprestatie.

Entre terre et mer

1997 | Drama, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Didier Bienaimé, Florence Hebbelynck, Roland Blanche, Claude Piéplu en Bernard Fresson.

Catherine Deneuve speelt een melancholieke en alcoholistische grande dame die na de zelfmoord van haar echtgenoot zeven ruwe diamanten aan de man probeert te brengen. In mooie lange scènes probeert ze de verdachte herkomst van de stenen te achterhalen, en komt ze gaandeweg meer te weten over de levenswandel van haar man en vooral ook over zichzelf. Regisseuse Garcia confronteert haar personages met de schimmige diamanthandel om - zoals ze het zelf formuleerde - 'de effecten te meten van fantasieën en leugens op het leven van alledag'. Deneuve kreeg in Venetië de prijs voor de beste vrouwelijke acteerprestatie.

Baldi et les petits riches

1997 | Drama, Komedie

Frankrijk 1997. Drama van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Bernard Fresson, Jean-Gabriel Nordmann, Philippe Seurin en Emmanuel Quatra.

Aflevering uit een televisieserie vanaf 1995

Pasteur: Cinq années de rage

1996 |

1996. Luc Béraud. Met o.a. Bernard Verley, Nadia Berentin en Bernard Fresson.

Aflevering uit een televisieserie vanaf 1995

Mon homme

1996 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Anouk Grinberg, Gérard Lanvin, Valeria Bruni Tedeschi, Olivier Martinez en Sabine Azéma.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

Le cheval de cœur

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Charlotte Brändström. Met o.a. Jean Yanne, Bernard Fresson, Guillaume Canet, Hélène de Fougerolles en Isabel Otero.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

Pasteur : Cinq années de rage

1995 | Drama, Biografie

Frankrijk 1995. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Bernard Fresson, Nadia Barentin, Bernard Verley, Philippe Clay en Claude Evrard.

Met een meerderheid van slechts [KA1]e[KA1]en stem wordt de beroemde dokter Louis Pasteur (Fresson) gekozen als lid van de prestigieuze Franse academie voor geneeskunde. Hij is nog geen zestig, maar wordt sinds zijn 56ste geplaagd door een verlamming aan [KA1]e[KA1]en kant. Hij is nog steeds een gedreven onderzoeker ondanks de tegenwerking van een afgunstig groepje dat wordt aangevoerd door professor Peter (Verley), een van de grootste chirurgen van die tijd. Een boeiend relaas over de herfsttijd van het leven van Louis Pasteur (1822-95), de man die de microbiologie vormgaf en die een vaccin ontdekte tegen hondsdolheid. Fresson zet een onvergetelijke Pasteur neer. Het scenario is van regisseur Béraud, Michel Jestin en Serge Leroy. Het mag verweten worden soms een beetje sentimenteel te zijn. De medische adviezen zijn van Patrice Debré. 16/9, Nicam Stereo.

Les brumes de Manchester

1995 |

Frankrijk 1995. Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Pascal Elso, Laure Duthilleul en Bernard Fresson.

Met een meerderheid van slechts [KA1]e[KA1]en stem wordt de beroemde dokter Louis Pasteur (Fresson) gekozen als lid van de prestigieuze Franse academie voor geneeskunde. Hij is nog geen zestig, maar wordt sinds zijn 56ste geplaagd door een verlamming aan [KA1]e[KA1]en kant. Hij is nog steeds een gedreven onderzoeker ondanks de tegenwerking van een afgunstig groepje dat wordt aangevoerd door professor Peter (Verley), een van de grootste chirurgen van die tijd. Een boeiend relaas over de herfsttijd van het leven van Louis Pasteur (1822-95), de man die de microbiologie vormgaf en die een vaccin ontdekte tegen hondsdolheid. Fresson zet een onvergetelijke Pasteur neer. Het scenario is van regisseur Béraud, Michel Jestin en Serge Leroy. Het mag verweten worden soms een beetje sentimenteel te zijn. De medische adviezen zijn van Patrice Debré. 16/9, Nicam Stereo.

Le charme brumeux du crime : Les brumes de Manchester

1995 | Mysterie, Misdaad

België​/​​Frankrijk 1995. Mysterie van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Bernard Fresson, Laure Duthilleul, Pascal Elso, Bernard Verley en Alexandra London.

Alan Collins (Fresson) is verlamd en zit aan een rolstoel gekluisterd. Hij besluit het mistige Manchester te verruilen voor het zonnige Frankrijk. Hij heeft zijn keuze laten vallen op een prachtige villa, waarop echter een vloek rust. Vijftien jaar ervoor vond zijn eerste vrouw er de dood. Komt daar nog bij dat zijn zoon wordt vermoord in het stationstoilet van het Franse provinciestadje, waar hij zich ge[KA3]installeerd heeft. Werk aan de winkel voor inspectuer Garreau (Verley). In de machiavellistische plot blijkt elk personage verdacht. Het scenario is van Maurice Frydland en regisseur Verhaeghe naar het toneelstuk van Frédéric Dard.

Il barone

1995 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Alessandro Fracassi, Richard T. Heffron en Enrico Maria Salerno. Met o.a. Ron Moss, Shari Shattuck, Spiros Focás, Susan Walters en Bernard Fresson.

Europudding, overgoten met een Amerikaans sausje in de vorm van een vierdelige miniserie. Centraal staan tragische lotsbestemmingen, suspense, gedwarsboomde liefdes in Itali[KA3]e en Duitsland. Het zou een klassieker in zijn genre kunnen zijn ware het niet dat haast alle vertolkingen schrijnend onovertuigend zijn. Het titelpersonage, baron Bruno Brian Sajeva (Moss), is een geduchte Amerikaans-Siciliaanse zakenman. Na tien jaar stilzwijgen onthult de Afrikaanse prinses Mahary (Zobda) dat hij de vader is van haar negen-jarig zoontje Sunna (Bowen). In het Afrikaanse land zijn onlusten uitgebroken en de prinses vreest voor haar leven en voor dat van Sunna. Zij smeekt hem op Italiaanse bodem op te vangen maar juist daar wordt de baron het slachtoffer van een mislukte moordaanslag. Het scenario is van Rod Taylor, Dardano Saccheti, Frank von Kuegelgen en Cesare Frugoni naar de gelijknamige roman van Sveva Casati Modignani.

La règle de l'homme

1993 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​Marokko 1993. Avonturenfilm van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Bernard Fresson, Jean-Pierre Bisson, Jean Benguigui, Virginie Ledoyen en Pascal Elso.

Marokko, begin omstreeks 1935. Na de bloedige Rif-oorlog en de nederlaag van Abdel-Krim lijkt de rust weergekeerd in het land. Ex-sergeant Bisson is een vechtersbaas die door zijn moed een grote verzameling medailles verdiende. Door zijn koppigheid en ongehoorzaamheid werd hij echter al drie maal gedegradeerd. Hij komt in zijn nieuwe compagnie, die onder het bevel staat van commandant Fresson. Deze laatste heeft zich tot de islam bekeerd en luistert voortaan naar de naam Mehmet Pacha. Evenals de legendarische Lawrence of Arabia strijdt hij voor de onafhankelijkheid van de gekoloniseerde volkeren. Het vreemdelingenlegioen bezien vanuit een ander standpunt. Wanneer blijkt dat de bevelhebber aan de kant staat van de vijand van het Franse volk volgt een explosieve confrontatie tussen beide mannen. Fresson en Bisson zijn uitstekend in deze voor hen ongewone exotische rollen, naar de roman van Joseph Kessel.

Germinal

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 1993. Drama van Claude Berri. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Carmet, Renaud, Judith Henry en Jean-Roger Milo.

Na Albert Capellani (1913) en Yves Allégret (1963) waagde ook Claude Berri zich aan de verfilming van Zola's gelijknamige roman over de kommervolle arbeidsomstandigheden van mijnwerkers in het laat negentiende-eeuwse Frankrijk. De nuances uit Zola’s verhaal zijn in Berri's peperdure productie ver te zoeken. De meeste personages zijn weinig meer dan karikaturen waaraan de solide spelende acteurs te weinig eer konden behalen. Depardieu speelt een tekortgedane mijnwerker voor wie de maat nu echt vol is. Cameraman en inmiddels ook regisseur Yves Angelo deed vooral z'n best bij het in beeld brengen van de frequent langsmarcherende 'verworpenen der aarde'.

Quiproquos

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Bernard Fresson, Claude Gensac, Laure Sabardin, Valérie Rojan en Serge Dupire.

Satire over de politieke gebruiken in de provincie: de louche tegenstander van een (eerlijke) burgemeester die al dertig jaar zijn ambt uitoefent, ontvoert zijn dochter. Hij zal haar gezond en wel terugbezorgen als de burgemeester zich terugtrekt bij de komende verkiezingen. Wordt vrij snel een boulevardkomedie zoals de titel al aangeeft. Wat de satire betreft, die houdt plotseling op: de inspiratie was kennelijk uitgeput. Het hele werk van deze ex-cineast getuigt van een oppervlakkige kundigheid die in dienst is gesteld van absolute onpersoonlijkheid. En voor deze film geldt 'iedereen is mooir, iedereen is aardig' zoals Jean Yanne zou zeggen. Scenario van Louis-Michel Colla en Jean-Claude Massoulier.

Money

1991 | Thriller, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië​/​​Canada 1991. Thriller van Steven Hilliard Stern. Met o.a. Eric Stoltz, Maryam d'Abo, Bruno Cremer, Christopher Plummer en F. Murray Abraham.

Frank Cimballi (Stoltz), een rijke 21-jarige erfgenaam, verbrast zijn fortuin in een rap tempo. Zijn voogd Will Scarlet (Abraham), belooft alle schulden te vereffenen op voorwaarde dat Frank voor onbepaalde tijd Frankrijk verlaat. Aangekomen in Kenya ontvangt hij een anonieme brief, waarin staat dat het geld dat hij erfde slechts een klein deel is van het immense fortuin dat zijn vader hem naliet. Woedend beslist Frank een machtige financi[KA3]ele instelling op te richten, zodat hij de dieven [KA1]e[KA1]en voor [KA1]e[KA1]en mores kan leren. Hij krijgt de hulp van priv[KA1]edetective Marc Lavater (Cremer). Naïeve avonturenfilm die zich afspeelt in geldkringen. Er wordt darom met miljoenen gesmeten alsof het niks is. Het scenario van Gordon Robach, Larry Peterson en Jacques Lefebvre naar de dikke pulproman van Paul-Loup Sulitzer, brengt ons eerst van Parijs en Kenya naar Hong Kong, om dan via Zwitserland, New York en Londen op de Caraïbische eilanden te belanden. Het camerawerk is van Franco di Giacomo en oogt als een toeristische folder. Misschien om die reden toch niet helemaal te beschouwen als tijdverlies.

La milliardaire

1991 |

Frankrijk 1991. Jacques Ertaud. Met o.a. Nicole Courcel, Judith Magre, Bernard Fresson, Klaus Grundberg en Philippe Rouleau.

Men zou deze produktie als `zakenfilm` kunnen betitelen. De film verhaalt over de talrijke verwikkelingen rond het personage van de miljardaire Ir[KA2]ene Aubrac (Courcel) en heeft als hoofdthema Geld met een grote G: race om een industrieel imperium, redding van een bedreigde holding, duistere financiële operaties, tussenkomst van een 'Zuid-Amerikaanse' dictator, vertrouwde raadsmannen op de achtergrond, verloren contracten, etc.. Deze hele santekraam werd geregisseerd door een ex-cineast die een zeer invloedrijke tv-maker is geworden: men heeft hem dus de nodige middelen gegeven, maar het is niets meer dan een handige fabrikatie. Zeker, miljardairs bestaan, maar in een tijd dat het openbare bod voor overname van bedrijven in de mode is, zal deze film een groot, niet erg ontwikkeld publiek trekken. Degenen die daarentegen verstand hebben van zaken doen, lopen een grote kans in lachen uit te barsten, zo is alles in deze miniserie teruggebracht naar stereotiepen. Wij hebben het sterke vermoeden dat de Franse socialistische regering achter de politieke afstandsbediening van deze produktie zit. De acteurs zijn goed, dus laten we barmhartig zijn en zeggen dat de film bijna GEMIDDELD is.

La Milliardaire: Quand la fiction rejoint la sinistre réalité!

1991 | Avonturenfilm

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Jacques Ertaud. Met o.a. Nicole Courcel, Judith Magre, Bernard Fresson en Klaus Grunberg.

Godzijdank het laatste deel van de serie [KL]La Milliardaire[KLE]. De eigenaar van een chemische fabriek maakt in het grootste geheim gifgas voor een dictator uit het Midden- Oosten. Hij heeft besloten met de produktie te stoppen, maar de tiran bedreigt hem met de dood, en er blijft nog maar [KA1]e[KA1]en oplossing over: de verkoop van zijn fabriek. De onnozelheid (of het cynisme) bij Antenne 2 is dusdanig, dat deze tv-zender het klaarspeelde deze onzin in een tijd dat de Golfoorlog volop gaande was uit te zenden. Tja, en de acteurs kunnen er ook niets meer aan veranderen. Minder dan

Dingo

1991 | Drama, Muziek

Australië​/​​Frankrijk 1991. Drama van Rolf de Heer. Met o.a. Colin Friels, Miles Davis, Helen Buday, Joe Petruzzi en Bernadette Lafont.

Deze film moet je niet zien voor het verhaal, maar voor het unieke en eenmalige optreden van wijlen Miles Davis. Het gaat over de vriendschap tussen hem en een jongeman (Friels). Tijdens een toernee in West-Australië 1969 landt Davis en c.s. op een vliegveldje om brandstof te tanken en beginnen ter plekke een jam-sessie op het platform. Later als Davis weer terug is in Parijs, gaat Friels hem opzoeken in de club waar hij speelt. Davis speelt niet zichzelf maar een gefingeerde zwarte musicus, genaamd Billy Cross. Lafont is zijn vrouw. Het scenario is van Marc Rosenberg. De prachtige fotografie in Eastmancolor is van Denis Lenoir. Gedraaid in Panavision.

Voyage of Terror: The Achille Lauro Affair

1990 | Drama, Thriller

Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Drama van Alberto Negrin. Met o.a. Brian Bloom, Rebecca Schaeffer, Dominique Sanda, Robert Culp en Renzo Montagnani.

Een groots aangepakte productie met een internationale rolbezetting over de in 1985 door Palestijnen gepleegde terroristische kaping van een luxueus Middellandse Zee cruise-schip, 'Achille Lauro'. Tijdens de gijzeling werd de aan zijn rolstoel gekluisterde bejaarde joodse Amerikaan Leon Klinghofer (zeer vaardig gespeeld door Lancaster) op bijzonder laffe wijze vermoord. Daarna gaven de kapers zich over zonder verder iets bereikt te hebben. Naar een script van Sergio Donati en Alberto Negrin en met muziek van Ennio Morricone. Wordt vaak in twee delen uitgezonden.

Solitude de la pitié

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Marcel Bluwal. Met o.a. Roger Souza, Armand Meffre, Bernard Fresson, Marguerite Lafore en Olivier Capelier.

Een bewerking die dicht bij het verhaal uit de bundel van Jean Giono uit 1932 blijft, waaraan ook de titel is ontleend. Een hele ontroerende geschiedenis over een vriendschap tussen twee mannen in een klein dorpje in de Provence maar ook een van de meest wanhopige verhalen van deze schrijver. Een ambitieuze schets van eenzaamheid en egoïsme, heel sterk weergegeven in een opmerkelijke interpretatie.

Scoop: Le stagiaire

1990 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Rouffio. Met o.a. Bernard Fresson, Roland Blanche, Blanchette Brunoy, Renaud Danner en Michel Duchaussoy.

Uit de serie [KL]Scoop[KLE], waarvan we vaak vinden dat ze te `modebewust` en te oppervlakkig is. In deze film gaat een Parijs` dagblad zijn ondergang tegemoet (dat is toch een zeer actueel uitgangspunt!) en midden in dat sociale crisisklimaat komt Lo[KA3]is M[KA1]etral (Danner), een jonge doctorandus, terecht voor een stage bij de 'algemene nieuwsafdeling'. Daar houden ze hem in spanning met de verdwijning van een paar schoolmeisjes in het departement Hauts-de-Seine. Bij wijze van test wordt hij opzettelijk op een dwaalspoor gezet, maar hij ontdekt uiteindelijk toch de list. Hij krijgt de aanmoediging zo door te gaan, want een 'scoop' zou per slot van rekening de krant kunnen redden. Stereotiep beeld van de wereld van de journalistiek. Een even produktieve als eclectische en wispelturige regisseur heeft zijn handtekening onder deze klus gezet, maar het feit dat hij het er deze keer heel aardig van af brengt is voornamelijk te danken aan de uitstekende karakterrol van Danner.

Légitime défense

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Grinberg. Met o.a. Bulle Ogier, Bernard Fresson, Jean-marc Bory, Pierre Arditi en J.C. Bouvet.

Een scenario van de misdaadverhalenschrijver Paul Andr[KA1]eota. Een president-directeur geeft zichzelf de schuld van de (onopzettelijke) moord op een jonge toneelspeler, maar het onderzoek brengt veel meer verontrustends naar boven over iets, dat aanvankelijk onder de gemengde berichten in de krant thuis leek te horen. Goede spelprestaties.

Le dénommé

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Claude Dague. Met o.a. Bernard Fresson, Philippe Léotard, Michel Galabru, Claude Brosset en Leny Escudero.

Een zogenaamde autobiografie en een bewerking door de cineast van zijn gelijknamige roman (Olivier Orban, Paris, 1982). Inderdaad! Na in snel tempo vier films in het genre `tweederangsdetective` (1960-1971) in elkaar te hebben gedraaid, bevindt hij zich voor enige tijd in de gevangenis, nadat een bankoverval op jammerlijke wijze mislukte! Auguste Le Breton kwalificeert hem als de `Al Capone van het urinoir`. Deze uitzonderlijke en vooringenomen `come-back` heeft niettemin de verdienste oprecht aan te doen, schetst op intelligente wijze de sfeer van de gevangenis, en de hoofdpersoon komt opmerkelijk geloofwaardig over (Fresson). Ook bekend als NO TIME FOR JUSTICE.

La nuit africaine

1990 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1990. Biografie van Gérard Guillaume. Met o.a. Bernard Fresson, Jean Bediebe, Clarisse Keita, Victor Garrivier en Frankye Pain.

Getrouwe bewerking van het boek [KL]Moi, Jamot[KLE] van Lapeyssonnie, die overigens meeschreef aan het scenario. Deze film, die werd opgenomen in Senegal, Kameroen en Burkina-Faso, speelt zich af in de jaren 1920-1930. De legerarts kolonel Eug[KA2]ene Jamot (Fresson) wist toen met veel moeite - en niet zonder strubbelingen met de vertegenwoordigers van het koloniaal gezag - de verschrikkelijke slaapziekte onder controle te krijgen. Levendige enscenering met tal van innemende personages, die hier even goed worden neergezet door de beroepsacteurs als door de zwarte amateurspelers.

Equipe de nuit

1990 | Horror, Mysterie

Frankrijk 1990. Horror van Claude D'Anna. Met o.a. Michel Volta, Michel Duchaussoy, Bernard Fresson en Simone Valère.

De cineast schreef samen met Laure Bonin dit scenario. Twee broers, die uit jaloezie en door allerlei misverstanden niet meer met elkaar omgaan, brengen de nacht in het ouderlijk huis door, dat leeg staat sedert de dood van de ouders. Maar die nacht staan de geesten van deze laatsten op om hen rekenschap te vragen. Een griezelverhaal dat zich afspeelt in één afgesloten ruimte, met jammergenoeg een enigszins stijve regie en overvloedige dialogen. Maar een knappe weergave van de ondoorgrondelijke en angstaanjagende sfeer van claustrofobie. De gehanteerde stijl is deze regisseur eigen en dat gaat ook op voor de zinsbeschooglende momenten, waarin zich hele vreemde zaken voordoen. Opwindend.

Bal perdu

1990 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 1990. Mysterie van Daniel Benoin. Met o.a. Jean-François Couteure, Evelyne Dassas, Danièle Delorme, Jean-Claude Drouot en Joséphine Carabello.

Een tiental jonge acteurs en actrices komen bij elkaar in een afgelegen kasteel om een film op te nemen. Zogenaamd. In feite merken zij al gauw dat er camera's en microfoons aanwezig zijn, die niet de geplande opnamen maken en dat zij in werkelijkheid het proefkonijn voor een wetenschappelijk experiment zijn, maar welk? Aardig thema op basis van een origineel scenario maar tevens een eerste stuntelig geregisseerde en gemonteeerde lange speelfilm met acteurs van zeer verschillend niveau.

Sans espoir de retour

1989 | Film noir, Thriller

Frankrijk​/​​Portugal 1989. Film noir van Samuel Fuller. Met o.a. Valentina Vargas, Keith Carradine, Andréa Ferréol, Bernard Fresson en Marc de Jonge.

Verfilming van de roman [KL]Street of No Return[KLE] van David Goodis over een succesvolle popzanger (Carradine) wiens stembanden door gangsters geruïneerd worden, omdat hij de vriendin van de gangsterbaas verleidde. In de goot terecht gekomen, krijgt hij de kans wraak te nemen. Een dromerig, poëtisch, wrang, en vrij wanhopig werk ondanks een betrekkelijk goede, sterke en duidelijke afloop. Een schemerachtige sfeer van een grote, anonieme haven, die wordt verscheurd door rassenrellen. Een mythische film noir, net als de andere werken van Fuller die met zijn 78 jaar bewijst dat hij nog altijd een van de grootste regisseurs van dit moment is. Een adembenemende vertolking van Carradine, en er is bovendien niets te merken van de risico's, die een internationale rolbezetting met zich meebrengt, wat zelden voorkomt. Scenario van Jacques Bral en Fuller. Camerawerk van Pierre-William Glenn.

Non récupérables

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Franck Apprédéris. Met o.a. Sylvain Joubert, Bernard Fresson en Anne-Marie Besse.

Het dagelijkse, bepaald niet eenvoudige bestaan van een vijftiental adolescenten, die met allerlei problemen kampen en zodoende in een instelling in Zuid-Frankrijk verblijven. Een beroerd scenario dat slecht in elkaar zit. Om zoveel 'sociale gevallen' in zo weinig tijd neer te zetten, ontbreekt het de regisseur aan afstand en zijn, kijk op de zaken doet oppervlakkig aan. Na een enkele lange speelfilm heeft Apprederis zijn toevlucht genomen tot de tv en hij levert nog steeds hetzelfde middelmatige werk af. Het goede spel maakt tenminste nog iets goed van dit schoolwerkstuk.

La part de l'ombre: nuit du 31 mai au 1er juin - nuit du 1er juin au 2 juin 1793

1989 | Historische film

Frankrijk 1989. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Bernard Fresson, Michel Bouquet, Jean-Pierre Sentier en María Casares.

Geschreven en gefilmd naar het werk van Nicolas Restif de la Bretonne die de figuur van 'Hibou' speelt maar met ook een verrassende Sentier en Choderlos de Laclos. Twee cruciale nachten in de geschiedenis van de Franse Revolutie. Een meesterlijk uitgevoerde, weelderige regie en een krachtige vertolking. Tamelijk meeslepend.

L'été de la Revolution

1989 | Historische film

Frankrijk 1989. Historische film van Lazare Iglesis. Met o.a. Bruno Devoldere, Guy Tréjean, Bruno Cremer, Brigitte Fossey en Bernard Fresson.

Een schitterende evocatie van de `zomer` van 1789 met het begin van de politieke omwenteling in de Franse geschiedenis, waarin de feodale standenstaat en het oude koningschap verdwenen, de derde stand (in het bijzonder de bourgeoise) de politieke macht verwierf en Frankrijk een republiek werd. Knappe vertolkingen van Devoldere als de redenaar Barnave, stichter van de Jacobijnenclub en bestrijder van Mirabeau (Fresson) en van de bankier Necker (Tréjean). Zijn ontslag als voorzitter van de Staten-Generaal was de aanleiding tot de bestorming van de Bastille. Cremer speelt de aarzelende Lodewijk XVI en Fossey de kokette Marie-Antoinette.

L'étrange histoire d'Emilie Albert

1989 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1989. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Françoise Arnoul, Bernard Fresson en Andrée Ferréol.

Het plot is opgebouwd rond de persoon van Emilie. Zij wijdt zich geheel aan de gemeenschap van het dorp waar zij woont maar over haar verleden zwijgt zij in alle talen. Geen hond die er wakker van ligt. Een mager thema voor een avondvullende speelfilm. In ieder geval ontbreekt het de tekening van het dagelijks leven op het platteland niet aan gevoeligheid en echtheid, terwijl goede acteurs een regie staande houden die ermee doorkan.

L'ami Maupassant: La petite Roque

1989 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1989. Misdaad van C. Santelli. Met o.a. Bernard Fresson, Jean-Luc Porraz, André Weber, Sophie de La Rochefoucauld en Catherine Alcover.

Bewerking van een kort verhaal van deze schrijver (1850- 1893). Op een ochtend vindt de postbode van een dorpje in de Causses op het land van Renardet (Fresson) het lijk van een meisje (het meisje uit de titel). Het onderzoek gaat van start. Renardet is grootgrondbezitter en burgemeester van het dorp. De scenario-schrijver drijft behoorlijk de spot met het politie- onderzoek: hij gebruikt het onderwerp om het politie-milieu en de personages heel venijnig neer te zetten. De correct uitgevoerde film doet geen afbreuk aan de crue beschrijving, terwijl Fresson zeer overtuigend overkomt.

Maria Vandamme

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Corinne Dacla, Bernard Fresson, Ronny Coutteure, Marie Dubois en Christian Kohlund.

Groots opgezette Franse melodramatische mini-serie met centraal Dacla als het mooie weesmeisje in het Noorden van Frankrijk, tweede helft 19e eeuw, waaraan iedereen zich vergrijpt, dat uit medelijden trouwt met dikke koetsier- smokkelaar Coutteure om ten slotte dan toch in de armen te vallen van eeuwige geliefde Kohlund. Naturalistisch in beeld gebracht met Poolse exterieurs die alles een extra miserabel cachet geven. Jammer dat er zo houterig geacteerd wordt. Naar de roman van Jacques Duquesne, die de Prix Interralié 1983 won. De bewerking is van Béatrice Rubinstein.

En toute innocence

1988 | Drama, Film noir, Thriller

Frankrijk 1988. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Michel Serrault, Nathalie Baye, François Dunoyer, Suzanne Flon en Philippe Caroit.

Deze bewerking van de roman [KL]Suicide [KA2]a l`aimable[KLE] van Andr[KA1]e Lay verschaft de satiricus en moralist Jessua de gelegenheid een milieuschildering te maken van een familie uit de bourgeoisie. Het gaat om echt addergebroed, dat doet denken aan Chabrol`s DOCTEUR POPAUL. Serrault past niet in zijn rol en het scenario (van Dominique Roulet, Luc Beraud en Jessua) stagneert langdurig voordat er weer eens wat schot in komt; onherstelbare zwakke plekken in een dergelijk Hitchcock-thema.

Bonjour l'angoisse

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Pierre Arditi, Guy Marchand, Jean-Pierre Bacri en Bernard Fresson.

Michaud (Serrault), staflid bij een beveiligingsfirma, is verlegen en nogal angstig. Het idee dat hij ontslagen zou worden bezorgt hem depressies. Bovendien wordt hij gefotografeerd voor een bank, juist op het moment dat daar een overval wordt gepleegd. Er ontstaan allerlei komische verwikkelingen. Op een wrange en zeer overtuigende manier worden de dwaasheden van onze maatschappij getoond. Serrault vertolkt de hoofdrol uitstekend. Scenario van Marcel Gotlieb en regisseur Tchernia, die zijn eigen boek bewerkte. Camerawerk van Jean Tournier.

Sweet Lies

1986 | Komedie, Romantiek

Verenigde Staten 1986. Komedie van Nathalie Delon. Met o.a. Treat Williams, Joanna Pacula, Julianne Phillips, Laura Manszky en Norbert Weisser.

Saaie romantische komedie, waarin pijnlijk duidelijk blijkt dat Williams niet op zijn plaats is als de detective die in dienst van een verzekeringsmaatschappij tijdens een opdracht in Parijs verstrikt raakt in de seksuele listen van een drietal vrouwen. Scenario van Delon en Rob Dunn.

Réveillon chez Bob

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean Rochefort, Guy Bedos, Agnès Soral, Michel Galabru en Mireille Darc.

Gescheiden tekenaar Louis Alban (Rochefort) krijgt een brief van zijn zoon Jérémie die klaagt over het gewelddadig gedrag van zijn stiefvader. Alban en enkele vrienden zwerven rond in de buitenwijken van Parijs alwaar zij van feest naar feest trekken en soms de weg kwijtraken na kennismakingen met 'schilderachtige' karaktertypes uit allerlei landen. Het blijkt ook Kerstavond te zijn en de zoon had het hele verhaal verzonnen alleen om zijn vader te kunnen zien bij die gelegenheid! Het scenario is onsamenhangend en vele opnames doen niets goeds aan het verhaal. Verre van het gebruikelijke niveau van Pierre Granier-Deferre, maar wel aardig en het fotografische werk van Alain Derobe is bijzonder goed.

Rive droite, rive gauche

1984 | Thriller, Drama

Frankrijk 1984. Thriller van Philippe Labro. Met o.a. Gérard Depardieu, Nathalie Baye, Bernard Fresson, Carole Bouquet en Charlotte de Turckheim.

De succesvolle jurist Paul (Depardieu) krijgt het aan de stok met een van zijn belangrijke cliënten wanneer hij de zaak openbaar maakt van de charmante Sacha (Baye), die door die man is lastiggevallen, en daarna werd ontslagen. Pauls jaloerse vrouw Babée (Bouquet) doet ook nog een duit in het zakje. Wat onevenwichtig drama dat zich afspeelt in de betere kringen aan beide kanten van de Seine in Parijs, heeft een prima cast. Depardieu en Baye stonden vaker tegenover elkaar, zoals in La dernière femme en Le retour de Martin Guerre. Bouquet werd genomineerd voor een César voor haar rol.

Lucienne et le Boucher

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Andréa Ferréol, Bernard Fresson, Michel Aumont, Daniel Ceccaldi en Sonia Vollereau.

De verfilming van het stuk van Marcel Aym é uit 1947. Zonder dat er opzet in het spel lijkt, stopt Pierre Tchernia -die ten onrechte doorgaat voor een pure 'entertainer' - charme in alles wat hij doet. Bovendien weet hij op briljante wijze met zijn humor, schijnbaar dezelfde als die van de toneelschrijver, nog wat van deze vreselijke komedie te maken. Het verhaal loopt slecht af. Een levendig tempo, bijtende spot en uit de sfeertekening blijkt dat hij in zijn hart geen illusies koestert over het menselijk wezen. Een film die heel lang mee kan.

Espion, lève-toi

1982 | Thriller

Frankrijk​/​​Zwitserland 1982. Thriller van Yves Boisset en Norbert Saada. Met o.a. Lino Ventura, Michel Piccoli, Bruno Cremer, Krystyna Janda en Bernard Fresson.

Gezien de bloeitijd van het genre ietwat verlaat gearriveerde spionagethriller die opvalt door zijn structuur en sombere toon. Ventura speelt de in Zürich wonende ondernemer Grenier, die op een kwade dag wordt 'gewekt' door zijn oude werkgever, de Franse contraspionage. Vanaf dat moment hangt de zeis van Magere Hein over Greniers leven. Een zakelijke commentaarstem scheidt de dodelijke aktes van elkaar, Ennio Morricones muziek klinkt zwartgalliger dan anders. Ouderwets robuuste cinema vol kerels met granietkoppen, naar de roman Chance Awakening van de Britse thriller- en tv-auteur George Markstein (1929-1987).

Madame Claude 2

1981 | Erotiek, Drama

Frankrijk 1981. Erotiek van François Mimet en Francois Mimet. Met o.a. Alexandra Stewart, Bernard Fresson, Kim Harlow, Dirke Altevogt en Lena Karlsson.

De callgirls van Madame Claude worden overal ter wereld uitgezonden waar zich maar rijke en machtige client[KA2]ele bevindt. Een nieuwsgierige journalist en een dreigend schandaal binnen de Franse regering brengen het voortbestaan van de onderneming in gevaar en zelfs het leven van Madame zelf, maar uiteindelijk worden alle onthullingen in de doofpot gestopt. Deze officieuze [KL]remake[KLE] (niet zozeer een vervolg) van de eerdere succesfilm is een wezenloos prentenboek, dat de 'girls' minder in actie dan wel in 'pikante' poses laat zien. De thrillerelementen zijn zo mogelijk nog spanningslozer en de acteurs doen niet eens moeite hun desinteresse te verbergen.

Le Guépiot

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Joska Pilissy. Met o.a. Emile Montgenet, Bernard Fresson, Evelyne Dress, Juliette Mills en Rose Thierry.

Een meisje wordt na de scheiding van haar ouders door haar haatdragende moeder in een streng-katholiek internaat geplaatst. Daar wordt ze omwille van haar brutaal taalgebruik en anti-klerikale opvoeding door de nonnen fysiek en psychisch gemarteld. Haar enige momenten van vreugde zijn de bezoeken van haar vader, op wie ze dol is. Deze harde adaptatie van het gelijknamige boek van Viviane Villamont lijdt onder een stuntelige regie en karikaturale karaktertekeningen, maar blijft desondanks boeien door de onmiskenbare stootkracht van het thema.

L' Ogre de Barbarie

1981 | Drama, Oorlogsfilm

Zwitserland 1981. Drama van Pierre Matteuzzi. Met o.a. Anna Prucnal, Bernard Fresson, Marina Vlady, Vlasta Hodjis en Erik Desfosses.

Een tienjarig Zwitsers dorpsmeisje raakt anno 1942 per ongeluk betrokken bij het lot van een oorlogsvluchteling die onderduikt bij haar onderwijzer. De directeur van een bejaardentehuis die voedsel aan hen onttrekt voor de zwarte handel, gaat vrijuit omdat hij de onderwijzer dreigt aan te geven: een wankel evenwicht van belangen. Het perspectief van het niet begrijpende kind maakt de al te toevallig gecompliceerde intrige acceptabel in deze film, die de nodige ironische kanttekeningen plaatst bij de Zwitserse oorlogsneutraliteit. Goed spel.

Monsieur Daurat

1980 | Drama, Historische film

Frankrijk 1980. Drama van Gilles Grangier. Met o.a. Bernard Fresson, Michel Duchaussoy, Robert Rimbaut, Pierre Londiche en Renée Faure.

WO I loopt ten einde. Een industrieel uit Toulouse, Pierre Latécoère, wil de nu beschikbaar komende vliegtuigen en piloten inzetten voor een geregelde postdienst tussen Frankrijk en Zuid-Amerika. De inmiddels legendarische Aéropostale is op deze manier ontstaan. Een gedramatiseerde documentaire, die op geloofwaardige wijze de figuren die betrokken waren bij dit avontuur weer tot leven roept. Het degelijke vakmanschap van de regisseur lag hieraan ten grondslag. Ook bekend als L'AÉROPOSTALE.

Jean Jaurès: vie et mort d'un socialiste

1980 | Biografie

Frankrijk 1980. Biografie van Ange Casta. Met o.a. Bernard Fresson, Alain Motet, Jacques Dacqmine, Maud Rayer en Michèle Couty.

Geromantiseerde biografie van de Franse staatsman Jaurès, die een van de grote bezielers en grondleggers was van het Franse socialisme. Geboren op 3 september 1859 voelt hij zich reeds jong aangetrokken tot de politiek. In 1882 wordt hij verkozen als de jongste volksvertegenwoordiger. Hij sticht het dagblad L'Humanité in 1904, waarin hij steeds de rechten van de arbeider verdedigde. Hij kent het werk van Marx en is ervan overtuigd dat het dialectisch materialisme het wapen is van de arbeiders om het kapitalisme te overwinnen. Op de vooravond van WO I, op 31 juli 1914, wordt hij vermoord. Boeiende biografie die vooral de mensen zal aanspreken die in politiek geïnteresseerd zijn. Fresson brengt Jaurès op verbluffende wijze terug tot leven. Een knappe hommage aan een man die bijna een eeuw na zijn dood nog steeds een grote invloed uitoefent op het linkse politiek denken in Frankrijk. Fresson kreeg de prijs voor de mannelijke vertolking op het Filmfestival van Praag in 1981.

On efface tout

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Pascal Vidal. Met o.a. Yves Beneyton, Christine Pascal, Christine Murillo, Bruno Cremer en Bernard Fresson.

Een journalist van een linkse krant raakt via een vrouwelijke kennis - vriendin en medeplichtige van een militante terrorist - zijn baan kwijt en raakt steeds verder verstrikt in een onverkwikkelijke politieke affaire, waarbij zowel de politie als de media hem proberen te manipuleren. Het schandaal wordt gepubliceerd, maar niettemin snel in de doofpot gestopt. Het gebrek aan routine van de debutant ontneemt de impact aan de politieke thriller en doet de spanning nog wel eens verslappen. Ondanks een onevenwichtige vorm boeit deze film toch door een zinnige en interessante inhoud en toegewijde rollen van een sterke bezetting.

La Petite fille en velours blue

1978 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië 1978. Drama van Alan Bridges. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Umberto Orsini, Laura Wendel en Alexandra Stewart.

Rijke joden van verschillende nationaliteiten zijn in 1940 in Nice om van daaruit naar Amerika te vluchten. Een Oostenrijkse chirurg wordt verliefd op een dertienjarig meisje, echter niet dat schandaal, maar een aanslag van fascisten wordt hem noodlottig. Problematiek en tijdsbeeld worden geofferd aan nostaligsche decadentie terwijl de internationale rolbezetting belachelijk of wezenloos is gemaakt door nasynchronisatie. (Wendel is echt dertien, maar ziet er volwassen uit waardoor 'verboden liefde' onzinnig lijkt).

Autopsie d'un complot

1978 | Thriller

Algerije 1978. Thriller van Mohamed Slim Riad. Met o.a. Bernard Fresson, Jacques Spiesser, Anne Jolivet, Raymond Bussières en Annette Poivre.

Een door Fransen geleide organisatie, die via aanslagen en terroristische acties in Europa en Afrika een `destabilisatie-proces` op gang moet brengen, bereidt een soortgelijke actie voor in de hoofdstad van een Arabisch land, met medewerking van de Amerikaanse en Isra[KA3]elische geheime dienst, plus die van enkele buurlanden. Onderlinge tegenstrijdigheid en rivaliteit plus de hardnekkige nieuwsgierigheid van een journalist doen de plannen anders lopen. De op Z (van Costa-Gavras) geïnspireerde thriller wil een politieke affaire in de vorm van een spannende film voor een groot publiek duidelijk maken, maar de regisseur mist daartoe het raffinement en de bekwaamheid, hoewel het onderwerp en de acteurs de interesse vasthouden.

Le Dernier baiser

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​België 1977. Komedie van Dolorès Grassian en Dolores Grassian. Met o.a. Annie Girardot, Maria Pacôme, Bernard Fresson, Dagmar Meyniel en Jacques Rosny.

Vrouwelijke taxi-chauffeur krijgt passagiere die haar overspelige echtgenoot laat volgen. Saamhorigheid leidt tot reeks van verwikkelingen en uitwisseling van vertrouwelijkheden. Uitgangspunt waarbij heldinnen ondanks leeftijd en ervaringen nog altijd niet los zijn van kasteelroman-dromen wordt gesmoord in wedstrijd grimassen van actrices op wie regisseuse geen enkele greep had. Slijtageslag voor de toeschouwer.

L'amant de pôche

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Bernard Queysanne. Met o.a. Mimsy Farmer, Pascal Sellier, Andréa Ferréol, Bernard Fresson en Madeleine Robinson.

Een puber wordt verliefd op een mooie Amerikaanse die zijn adoratie wel aandoenlijk vindt. Als ze om hem haar werk als call- girl gaat verwaarlozen komt hij achter de waarheid. Zwak scenario (van Pierre Pelégri en de regisseur) geeft talent van regisseur en acteurs te weinig kansen. Goed camerawerk van Michel Levent. Naar een roman van Voldemar Lestienne.

Un Type comme moi ne devrait jamais mourir

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Vianey. Met o.a. Jean-Michel Folon, Francine Racette, Bernard Fresson, Bernadette Lafont en Henri Garcin.

Een in werk en huwelijk ogenschijnlijk geslaagde man begint opeens aan de zin van zijn bestaan te twijfelen en trekt zich terug in het interieur van zijn auto. Na een reeks van avonturen brengt een schijnbare flirt van zijn vrouw met een successchrijver hem weer in actie om het huwelijk te herstellen. Het door de regisseur geschreven scenario heeft dezelfde satirische humor over de identiteitscrises van verburgerlijkte dertigers als de strip Les Erustrées van Bretecher, maar de vlakke vormgeving zet daar vaak een domper op. Graficus Folon is een ideale en innemende hoofdrolspeler.

The Tenant

1976 | Drama, Mysterie, Horror, Thriller

Frankrijk 1976. Drama van Roman Polanski. Met o.a. Roman Polanski, Isabelle Adjani, Shelley Winters, Melvyn Douglas en Bernard Fresson.

The Tenant heeft ontzettend veel weg van Polanski's eerdere werken Repulsion en Rosemary's Baby. Polanski zelf speelt de rol van Trelkovsky, een Pool die een oud appartement in Frankrijk betrekt. Wanneer hij uitvindt dat de vorige bewoner een meisje was dat zelfmoord pleegde, raakt hij geobsedeerd door de gedachte dat de verhuurders van het pand het meisje hebben omgebracht en dat ze hetzelfde met hem van plan zijn. Eng, psychologisch en surrealistisch. Achter de camera stond Sven Nykvist die veel samenwerkte met Ingmar Bergman. Scenario van Gerard Brach en Polanski naar een roman van Roland Topor.

The Call of the Wild

1976 | Avonturenfilm

Verenigde Staten 1976. Avonturenfilm van Jerry Jameson. Met o.a. John Beck, Bernard Fresson, John McLiam, Donald Moffat en Michael Pataki.

Sterke maar nogal prozaïsche nieuwe verfilming van het in 1903 geschreven verhaal van Jack London over goudkoorts en avontuur in Klondike. In deze versie speelt Beck de geestdriftige nieuweling en Fresson de ervaren goudzoeker, maar de ster is de sledehond Buck die zowel het gevaar van de mens als de natuur trotseert.

Marie-Poupée

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Joël Séria. Met o.a. André Dussollier, Jeanne Goupil, Bernard Fresson, Andréa Ferréol en François Perrot.

Een onervaren meisje trouwt met een handelaar in en verzamelaar van poppen. Zij merkt dat hij haar als niets anders ziet dan als een nieuw object in zijn collectie, om aan en uit te kleden, zonder dat hij ooit met haar slaapt. Met de bewustwording van en toenemende frustratie over haar sensualiteit trekt ze wel ongewild anderen aan : een verkrachtingspoging door een simpele knecht wordt haar noodlottig. Deze merkwaardige studie van fetisjisme heeft aanvankelijk een vanzelfsprekende en onschuldig lijkende speelsheid die verrassend afwijkt van het gebruikelijke surrealisme, maar ook wel erg aan de oppervlakte blijft, zeker voor de lange tijdsduur. De film is uiteindelijk niet meer dan een pleidooi voor vitaliteit en ongecompliceerd genot. Goupil is ideaal popperig.

Marie Poupée

1976 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1976. Drama van Joël Lichtle. Met o.a. Jeanne Goupil, André Dussollier, Andréa Ferréol, Bernard Fresson en Francis Perrot.

Een weinig bekende film van Joël Séria die de ene keer goed en de andere keer minder goed werk aflevert. Centraal staat het korte leven van een weesmeisje vam zeventien jaar dat is getrouwd met een in poppen gespecialiseerde antiquair. Zij is onbevredigd want hij is een fetisjdienaar en behandelt haar weliswaar met tederheid maar als een van zijn poppen. Ze laat zich verkrachten door een herder alvorens bij een ongeval om het leven te komen. De scènes zijn interessant vanwege hun eigenaardige, duistere en bijna absurde inhoud maar desondanks gaat deze veels te lange film ten onder aan onbeduidendheden en leegte. Met een strakkere montage zou deze onherstelbare fout te vermijden zijn geweest. Regisseur Lichtle gebruikt als pseudoniem Joël Séria.

L' Ordinateur des pompes funèbres

1976 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Mireille Darc, Bernadette Lafont, Lea Massari en Bernard Fresson.

Een employé van een verzekeringsfirma ontdekt dat hij per computer fatale ongevallen kan programmeren, dus maakt zijn dominerende vrouw een dodelijke slipper. Het nieuwe geluk met zijn vriendin blijkt ook niet wolkeloos en de echtgenote van een collega lijkt een aantrekkelijker alternatief. De zwarte humor krijgt een goedgehumeurde aanpak en een vertolking met aanstekelijk resultaat. De tegendraadse casting van Trintignant is zo verrassend dat het jammer is dat de verdere rolbezetting wel bij overbekende typeringen blijft.

A chacun son enfer

1976 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Fresson, Hardy Krüger, Stéphane Hillel en Fernand Ledoux.

Het dochtertje van een bourgeois-gezin is ontvoerd en terwijl de moeder de losprijs wil betalen, heeft de krenterige vader de politie al ingeschakeld. Pers en media storten zich op het ouderpaar, zeker als het lijk van het kind gevonden wordt. Pamflet tegen de ongevoeligheid van pers, politie en de nieuwsgierige massa, ten opzichte van slachtoffers van misdaad. Het wordt grotendeels ontkracht door gezochte en niet uitgediepte motivatie - de dader blijkt de verwaarloosde en jaloerse zoon uit een eerder huwelijk van de vrouw die zichzelf en hem uit schuldbesef te pletter rijdt - zodat het resultaat niet meer is dan het zoveelste (goed maar ongenuanceerd geacteerd) melodrama.

Mords pas, on t'aime

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Yves Allégret. Met o.a. Bernard Fresson, Yves Coudray, Jean-Pierre Darras, Catherine Allégret en Sylviane Bressy.

Een ondernemend tien-jarig jongetje wordt door zijn grootouders opgevoed, omdat zijn gescheiden vader, een vrachtrijder, voortdurend onderweg is. Dan neemt zijn vader hem mee naar zijn woonstede, Bordeaux; er ontwikkelt zich een een goede verstandshouding tussen beiden. Zijn vader vertelt hem over zijn moeder, die tot de gegoede burgerij uit die stad behoort. Het ventje zou zo graag zijn inmiddels hetrouwde moeder (met twee dochtertjes) willen zien en hij bedenkt een list: hij pleegt een klein vergrijp, waarvoor de politie hem oppakt en hij geeft de naam van zijn moeder op, die hem van het politiebureau komt afhalen. Zijn moeder brengt hem naar zijn vader en ze blijft voor het avondeten. Als zij de volgende morgen zijn vader verlaat, moet het joch terug naar zijn grootouders. Het scenario wisselt treffende momenten af met ver gezochte zoals vertederende humor, die volwassenen zou moeten week maken. Ondanks de zinnige strekking blijft de film al te oppervlakkig en de jeugdige Coudray - inmiddels een veteraan uit de tv-serie Graine D'Ortie die ook door Allégret werd geregisseerd - getuigt meer van acteursflair dan dat hij zijn personage aannemelijk maakt. Ook bekend als BONNE FÊTE PAPA, LA FÊTE DES PÈRES, TA FÊTE PAPA et ROSE ET FRÉDEÉRIC.

Les Galettes de Pont-Aven

1975 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1975. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jeanne Goupil, Bernard Fresson, Andréa Ferréol en Dolores MacDonough.

Een handelsreiziger in paraplu's heeft op zijn reizen een reeks bizarre ontmoetingen en seksuele contacten tot hij als billenfetisjist en zondagsschilder het ware geluk gevonden lijkt te hebben bij een Canadese wier derrière hij eindeloos portretteert, tot ze er genoeg van krijgt. Een meisje met een al even fraai achterste, haalt hem uit zijn depressie en geeft hem nieuwe inspiratie. De dwarse komedie is etappegewijze een bevrijding van hypocrisie, al reikt het rooskleurig einde niet ver. De kleurrijke typeringen onderweg maken de film onderhoudend en verrassend. Het scenario is van regisseur Seria. Het camerawerk is van Marcel Combes.

Le futur aux trousses

1975 | Sciencefiction, Komedie

Frankrijk 1975. Sciencefiction van Dolorès Grassian. Met o.a. Bernard Fresson, Claude Rich, Andréa Ferréol, Michel Aumont en Rita Renoir.

De overvoerde consumenten kopen niets meer en de president- directeur van een gigantisch concern ziet de ondergang van het faillissement al voor zich opdoemen. Dan verschijnt opeens Borel (!), futuroloog, ten tonele. Hij redt de situatie door het droombeeld van iedereen te verwezenlijken: men kan een dubbele identiteit kopen. Een geweldig succes. Maar de chaos van geesten wordt zo groot dat het gezag het niet langer kan toestaan. Harde satire op consumptiemaatschappij die Dolor[KA2]es Grassian regisseerde en waarvoor zij scenario en dialogen schreef. Het geheel is wisselend van kwaliteit (sommige ideeën zijn slecht of onvoldoende uitgebuit) maar bepaalde scènes bieden leuke momenten vol onstuimige humor. De fotografie is van Alain Derobe en André Dubreuil.

Il pleut sur Santiago

1975 | Drama

Bulgarije​/​​Frankrijk 1975. Drama van Helvio Soto. Met o.a. Bibi Andersson, Nicole Calfan, Ricardo Cucciola, André Dussollier en Maurice Garrel.

De staatsgreep van 11 september 1973 die een einde maakte aan de socialistische regering in Chili en het leven van president Allende, werd door een uitgeweken Chileen gereconstrueerd als speelfilm.De opnamen in Bulgarije geven een weinig overtuigende illustratie en de belangeloze medewerking van een reeks Europese sterren leidde onbedoeld tot triviale scènes.De herinnering aan de feiten zelf geeft de film toch een zekere impact. Ook bekend als THE ALLENDE FILES.

French Connection II

1975 | Misdaad, Thriller

Verenigde Staten 1975. Misdaad van John Frankenheimer. Met o.a. Gene Hackman, Fernando Rey, Bernard Fresson, Jean-Pierre Castaldi en Charles Millot.

Fascinerend kat-en-muisspel tussen inspecteur Popeye Doyle (Hackman) en drugsbaron Charnier (Rey). Geplaatst in Marseille, waar Doyle een buitenstaander is en de taal niet spreekt. Doyle wordt in gevangenschap drugsverslaafd gemaakt, waarna lange afkickscènes volgen. Minder bekend vervolg op klassieker uit '71 maakt het de kijker niet gemakkelijk maar is evenzeer de moeite waard, volgens sommigen zelfs beter dan het eerste deel. De film, naar een deprimerend scenario van Robert & Laurie Dillon, start fantastisch en eindigt met een adembenemende achtervolging. De fotografie is van Claude Renoir.

Ursule et Grélu

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Fresson, Jean Carmet, Marcel Dalio en Roland Dubillard.

Een heilsoldate en een muzikant lijden samen schipbreuk, worden verliefd, maar een reeks van avonturen drijft ze steeds weer uit elkaar. Deze poging tot geacteerd stripverhaal strandt op de stijlloze regie en het moedeloos over-acteren van anders verdienstelijke spelers. Deze flop noodzaakte de regisseur tot maken het van porno-films.

Il n'y a pas de fumée sans feu

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Mireille Darc, Bernard Fresson, Michel Bouquet en Mathieu Carrière.

Een linkse politicus stelt zich tegenkandidaat bij gemeenteverkiezingen tegen de rechtse en corrupte burgemeester. Diens rechterhand bedenkt een contramanoeuvre door de verspreiding van een getrukeerde foto, waarop de vrouw van de opponent ogenschijnlijk aan een orgie deelneemt. Vervalsing kan niet worden aangetoond, de echte participanten op de foto weigeren uit angst voor hun eigen reputatie te getuigen, zodat de echtgenoot zelf aan zijn vrouw begint te twijfelen. De film is geïnspireerd op ware gebeurtenissen - die bij de première politieke censuurmoeilijkheden opleverden - maar verpakt deze in zoveel melodramatische nevenintriges dat het verhaal ongeloofwaardig wordt. Goed spel van Girardot als de bekladde heldin.

Un Peu de soleil dans l'eau froide

1972 | Drama

Frankrijk 1972. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Claudine Auger, Marc Porel, Bernard Fresson, Barbara Bach en Judith Magre.

Een depressieve journalist gaat bij familie in de provincie logeren en wordt verliefd op een getrouwde bourgeoise die hem volgt naar Parijs. Terug in zijn oude leventje wordt de geliefde een blok aan zijn been en verzandt hun relatie in de sleur. De middelmatige roman van Françoise Sagan werd als scenario iets meer uitgediept en kreeg een attente en elegante filmvorm. Grootste zwakte is het nukkig acteren van de jonge Porel, waardoor de definitief fatale aanhankelijkheid van zijn minnares wezenloos wordt.

Trois milliards sans ascenseur

1972 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1972. Komedie van Roger Pigaut. Met o.a. Serge Reggiani, Michel Bouquet, Marcel Bozzuffi, Dany Carrel en Bernard Fresson.

Een tentoonstelling van juwelen brengt vijf bevriende kneusjes op het idee om een kraker tot roof aan te zetten waarna zij hem zullen bestelen. Deze misdaadkomedie heeft innemende aandacht voor milieu- en karaktertekening en een sterke rolbezetting, maar verliest daarbij tempo en verrassingen van de intrige uit het oog. Scenario van Anfré G. Brunelin.

Les misérables

1972 | Drama, Historische film

Frankrijk 1972. Drama van Marcel Bluwal. Met o.a. Georges Géret, Nicole Jamet, François Marthouret, Gilles Maidon en Bernard Fresson.

Een getrouwe tv-bewerking van het beroemde werk van Victor Hugo, dat speelt in het 19e eeuwse Parijs tijdens de barricaden. Een ontsnapte gevangene houdt zich schuil, samen met zijn aangenomen dochter, in een onaangenaam pension, waar het pensionhoudersechtpaar ooit zijn pleegdochter beestachtig hebben behandeld, en nu hèm willen vermoorden. Een verliefde student verijdelt de dreigende doodslag, waardoor de naargeestige kamerverhuurders in de bak belanden. De pleegdochter en haar stiefvader nemen de benen, en de dochter van het gevangen echtpaar zwerft door de kommervolle lichtstad naar de verdwenen student, terwijl haar jongere broer twee ondervoede straatarme kinderen onderdak verleent in zijn huis bij de Bastille. Wordt in twee of in vier delen uitgezonden. Het scenario is van regisseur Bluwal naar de roman van Victor Hugo. Het camerawerk is van André Bac.

Les Feux de la chandeleur

1972 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean Rochefort, Claude Jade, Bernard LeCocq en Bernard Fresson.

Tegengestelde politieke activiteit van vrouw van gemeentepoliticus doet huwelijk stuklopen. Tien jaar later wil ze inmiddels hertrouwde ex-man heroveren en gedraagt zich als romantische adolescente, zodat volwassen kinderen aan haar geestvermogens gaan twijfelen. Romantisch en pathetisch aangedikt scenario geeft goed spel van de acteurs geen kans waardoor film onbedoelde parodie wordt, waar de clichés in beeld nog fataal schepje bovenop doen.

Max et les ferrailleurs

1971 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1971. Misdaad van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Bernard Fresson en François Périer.

Sautet, die vooral bekendheid verwierf met zijn verhalen over de middenklasse in midlife crisis in films als Vincent, François, Paul... et les autres en Une histoire simple, richt zich hier op de relatie tussen een cynische inspecteur en een sympathieke prostituee. De twee hoofdrollen worden vertolkt door Sautets favoriete acteurs, Piccoli en Schneider, die in vrijwel al zijn films te zien zijn. Piccoli wil een groep kleine criminelen in de val lokken en heeft daarvoor de hulp nodig van Schneider, die zonder het zelf te beseffen zijn plan terzijde staat.

Trop petit, mon ami

1970 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1970. Misdaad van Eddy Matalon. Met o.a. Michael Dunn, Jane Birkin, Bernard Fresson, Claude Brasseur en André Pousse.

Een dwerg die als bediende in een casino werkt, bereidt sinds jaren een coup voor, als wraak tegen de mensheid. De dochter van de bankier die hij wil beroven, wordt van haar kostschool gehaald, gewurgd en vervangen door een dubbelgangster. De roman van James Hadley Chase kreeg een chaotische scenariobewerking waarop de debuterende regisseur geen enkele greep heeft, zodat de acteurs moedeloos aanmodderen en het publiek heel snel de draad en de interesse kwijtraakt. Jammer voor Dunn, die in de hoofrol beter verdiende.

Z

1969 | Misdaad, Historische film, Drama

Algerije​/​​Frankrijk 1969. Misdaad van Costa-Gavras. Met o.a. Yves Montand, Irene Papas, Jean-Louis Trintignant, Jacques Perrin en François Périer.

De zinderend spannende thriller Z van de in politieke films gespecialiseerde Costa-Gavras gaat over de moord in 1963 op het linkse parlementslid Grigoris Lambrakis, een van de moordaanslagen die de weg effenden voor de machtsovername van het Griekse kolonelsregime. Costa-Gavras stond bekend om zijn linkse sympathieën, maar vertelde ooit in een interview dat hij had geleerd om ‘iedere ideologie die gepresenteerd wordt als alleenzaligmakend te wantrouwen.’ Z kreeg onder andere de Oscar voor beste buitenlandse film en de juryprijs in Cannes.

L'américain

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Marcel Bozzuffi. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Louis Trintignant, Marcel Bozzuffi, Jean Bouise en Françoise Fabian.

Man keert na vijftien jaar in VS terug in Rouen met bedoeling zich er opnieuw te vestigen. Alle vrienden van weleer zijn inmiddels mislukt, verburgerlijkt of verbitterd. Alleen bij moederlijke caféhoudster is het onveranderd en kan hij herinneringen aan vroeger - de Algerijnse oorlog - ophalen. Hij vertrekt zonder afscheid te nemen. Regiedebuut van acteur Bozzuffi is genuanceerd portret van generatie van veertigers die door sterke acteurs treffend wordt gespeeld. Ontbreken van echte dramatiek gaf film in bioscoop iets kabbelends, maar werkt op tv waarschijnlijk beter.

La prisonnière

1968 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1968. Drama van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Laurent Terzieff, Elisabeth Wiener, Bernard Fresson, Daniel Rivière en Noëlle Adam.

Een mystieke beeldend kunstenaar gaat een sado-masochistische relatie aan met een jonge vrouw. Zij biedt steeds minder weerstand en geeft blijk van een louterende en opofferende liefde. Na een mislukte poging om Histoire d'O te verfilmen, schreef Clouzot een verwant scenario. Het interessante idee dat perversie een andere vorm is van ascese gaat verloren door de overmatige aandacht voor experimentele 'Art' en 'Pop Art' en 'concrete' muziek die niets anders toevoegen dan de onbedoelde suggestie dat het uitingen zijn van seksuele impotentie. Gastrollen van Piccoli en Vanel.

L' Ecume des jours

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Charles Belmont. Met o.a. Jacques Perrin, Marie-France Pisier, Sami Frey, Alexandra Stewart en Annie Buron.

Een jonge uitvinder wordt verliefd op de vriendin van zijn beste vriend, maar houdt zich helemaal op de achtergrond. Hij begint zijn ongecompliceerde leventje uitermate vervelend te vinden tot hij de verantwoordelijkheid voor een weesmeisje op zich neemt. Surrealistische cultus-roman van Boris Vian uit de tijd van het existentialisme - de personages zijn volgelingen van filosoof 'Jean-Sol Partre' - kreeg een liefdevolle verfilming van de als regisseur debuterende acteur Belmont, die er helaas niet in slaagt de gevoeligheid van de hoofdpersonen effectief te laten contrasteren met de hardheid van de buitenwereld, zodat de poëzie nogal wezenloos wordt en de frisheid van de acteurs in vacuüm blijft hangen.

Honor Among Thieves

1968 |

Verenigde Staten 1968. Jean Herman. Met o.a. Michel Barcet, Bernard Fresson, Olga Georges-Picot, Brigitte Fossey en Charles Bronson.

Een jonge uitvinder wordt verliefd op de vriendin van zijn beste vriend, maar houdt zich helemaal op de achtergrond. Hij begint zijn ongecompliceerde leventje uitermate vervelend te vinden tot hij de verantwoordelijkheid voor een weesmeisje op zich neemt. Surrealistische cultus-roman van Boris Vian uit de tijd van het existentialisme - de personages zijn volgelingen van filosoof 'Jean-Sol Partre' - kreeg een liefdevolle verfilming van de als regisseur debuterende acteur Belmont, die er helaas niet in slaagt de gevoeligheid van de hoofdpersonen effectief te laten contrasteren met de hardheid van de buitenwereld, zodat de poëzie nogal wezenloos wordt en de frisheid van de acteurs in vacuüm blijft hangen.

Adieu l'ami

1968 | Thriller

Frankrijk 1968. Thriller van Jean Herman. Met o.a. Alain Delon, Charles Bronson, Brigitte Fossey, Olga Georges-Picot en Bernard Fresson.

Een veteraan uit de Algerijnse oorlog laat zich door de vriendin van zijn gesneuvelde makker strikken om gestolen waardepapieren terug te brengen in een bankkluis. Een andere krijgsmakker heeft de indruk gekregen dat hij roof gaat plegen en volgt hem in ondergrondse riolen om hem voor een misstap te behoeden. Onwaarschijnlijk en onduidelijk complot en weinig pakkende regie worden ietwat gecompenseerd door een aantal beklemmende rioolscènes en de explosieve combinatie Delon- Bronson. Eén van de eerste films die van Hollywood- bijrolspeler Bronson een Europees idool maakten. Scenario van Sébastien Japrisot.

Tante Zita

1967 | Drama, Komedie

Frankrijk 1967. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Joanna Shimkus, Suzanne Flon, Katina Paxinou, José-Maria Flotats en Bernard Fresson.

Een meisje woont met haar moeder in bij een oud-tante die een langdurig sterfbed heeft. Op een nacht ontsnapt ze aan de depressie en vermoeidheid van de verzorging door uit te gaan met leeftijdgenoten. Ze beleeft haar eerste liefdeservaringen met een Spaanse gastarbeider en met een bassist en bij haar thuiskomst blijkt de tante gestorven. Een oorspronkelijke film over het proces van volwassen worden, voornamelijk gesitueerd in onbekend nachtelijk Parijs. De charme van Shimkus helpt de handeling over tempoverzwakkingen heen.

Mon amour, mon amour

1967 | Drama

Frankrijk 1967. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Valérie Lagrange, Ann-Katarina Larsson, Michel Piccoli en Annie Fargue.

Een vrouw vreest dat haar langdurige, maar vrije relatie met haar geliefde in gevaar zal komen door haar zwangerschap en verzwijgt deze. Extra gevoelig krijgt ze een indruk van de onverschilligheid en mogelijke ontrouw van zijn kant, maar voor het tot een verzoening komt heeft ze een miskraam gekregen die ze hem ook verzwijgt. Het broos gegeven wordt ontwikkeld in een reeks niet-nadrukkelijke situatieschetsen, maar goed spel - ook van de incidentele rollen - weegt niet op tegen de wezenloosheid die komt door de eenzijdige keuze van luxueuze en modieuze milieus en de koket-decoratieve vormgeving in deze debuutfilm.

Jeudi on chantera comme dimanche

1967 | Drama

België​/​​Frankrijk 1967. Drama van Luc de Heusch. Met o.a. Marie-France Boyer, Bernard Fresson, Etienne Bierry, Raymond Avenière en Jean Rovis.

De eerste en enige hoofdfilm van De Heusch, waarvoor Hugo Claus en Jacques Delcorde meewerkten aan het scenario, over een staking te Luik, waar privébelangen van arbeiders ditmaal wel eens botsen met gezamenlijke belangen. Een kritische, tamelijk belérende film. Het camerawerk is van Fernand Tack.

La guerre est finie

1965 | Drama, Oorlogsfilm, Experimenteel, Biografie

Zweden​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1965. Drama van Alain Resnais en Colin Barr. Met o.a. Yves Montand, Ingrid Thulin, Geneviève Bujold, Jean Bouise en Jean Dasté.

De leider van de Spaanse communistische partij in Frankrijk houdt direct contact met het verzet in Spanje. De jonge generatie verwijt hem dat hij teveel vastzit aan ideeën uit het verleden, om effectief op de huidige situatie in te spelen. Inhoudelijk en formeel, een opmerkelijke reflectie van Resnais (en schrijver Jorge Semprun) over vervreemding van oorsprong en tijd met prachtige rollen van Montand en Thulin. Camerawerk van Sacha Vierny.

Cent briques et des tuiles

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marie Laforêt, Sophie Daumier, Jean-Pierre Marielle en Michel Serrault.

Een gangster heeft de complete buit van zijn bende vergokt en moet binnen [KA1]e[KA1]en (kerst-)week dit bedrag bij elkaar zien te krijgen. Hij associeert zich met een groep kruimeldieven om een inbraak in een warenhuis te plegen, terwijl een jeugdbende op hetzelfde moment de overval op een naburige winkel heeft beraamd. Deze onderhoudende, maar weinig oorspronkelijke inbraakkomedie evenaart het voorbeeld van I SOLITI IGNOTI niet, maar wordt met vlotte vaart verteld en dankt veel aan de sterke rolbezetting in verrassend tegendraadse rollen.

Le ciel sur la tête

1964 | Sciencefiction, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1964. Sciencefiction van Yves Ciampi. Met o.a. Marcel Bozzuffi, Yves Brainville, Bernard Fresson, Yvonne Monlaur en Jacques Monod.

Een Frans vliegdekschip krijgt vlak vóór de haven een alarm over een mysterieuze UFO die de luchtafweer van de Sovjet Unie en de Verenigde Staten in actie brengt; de UFO vernietigt de afweerinstallaties. Na een landing op het Franse schip, waar het opnieuw alle aanvallen weet te weren, verdwijnt de UFO even onverwacht als ze verschenen is. Dit merkwaardige scenario, dat een zich uitbreidende paniek suggestief weergeeft maar uitloopt in een onbestemde anti-climax, dankt veel aan het immense echte vliegdekschip 'Clemenceau', dat door camerawerk van Edmond Séchan tot beangstigend monster wordt en het dankt veel aan spectaculaire luchtopnamen. De spelcènes zijn maar bijzaak en niet al te best.

La ragazza in vetrina

1961 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van Luciano Emmer. Met o.a. Marina Vlady, Lino Ventura, Magali Noël, Bernard Fresson en Peter Faber.

Een Italiaanse mijnwerker wordt op de walletjes verliefd op een prostituee, terwijl een oudere collega ook een Amsterdamse weekend-affaire heeft zonder romantische illusies. Deze in Nederland bijna legendarisch geworden maar nooit vertoonde 'Italiaanse walletjesfilm' is een stuk beter dan de verhalen deden vermoeden. Pasolini schreef mee aan het scenario; de film begint beklemmend met een aantal claustrofobische scènes in de Limburgse staatsmijnen. De rosse buurt-romances komen minder pathetisch over dan was bedoeld, omdat Nederlands-Italiaanse communicatiestoornissen met Franse acteurs niet overtuigend worden. Wie goed oplet kan bij de edelfiguratie bekende gezichten herkennen, zoals een piepjonge Peter Faber.

La Bride sur le cou

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Jean Aurel en Roger Vadim. Met o.a. Brigitte Bardot, Michel Subor, Jacques Riberolles, Josephine James en Claude Brasseur.

Een fotomodel probeert geliefde - die een rijke Amerikaanse boven haar verkiest - jaloers te maken met een andere man, maar wordt echt verliefd op de plaatsvervangende partner. Deze simpele komedie vol onnodige en onwaarschijnlijke complicaties was een eigen produktie van Bardot die de debutant Aurel liet vervangen door Vadim (die in zijn films zelden gevoel voor humor etaleert en hier minder dan ooit). Nu bekende namen bij de bijrollen geven de film enige curiositeitswaarde, naast het animo van Bardot die de flauwiteiten ook niet redt.

Hiroshima, mon amour

1959 | Drama, Experimenteel

Japan​/​​Frankrijk 1959. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Emmanuelle Riva, Eiji Okada, Bernard Fresson, Stella Dassas en Pierre Barbaud.

Een Franse actrice - voor filmopnamen in Hiroshima - wordt verliefd op een Japanse architect wat herinneringen aan haar eerste liefde (voor een Duitse soldaat, tijdens de oorlog) oproept. Deze eerste - door Marguerite Duras geschreven - speelfilm van Resnais maakt in het bewustzijn het heden en het oorlogsverleden één in elkaar overlopend geheel zonder conventioneel gebruikte flash-backs. Deze mijlpaal in de filmvernieuwing verliest niets van zijn oorspronkelijke werking.