Jean Topart

Les Acteurs

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Le Paria

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België​/​​Duitsland 1990. Actiefilm van Denys de La Patellière. Met o.a. Charles Aznavour, Ottavia Piccolo, Judy Winter, Jean Topart en Hans Clarin.

Iedereen denkt dat Julien Mauriès, veroordeeld na een samenzwering binnen zijn familie en politieke en financieële kringen, dood is. Hij werd bij verstek veroordeeld en nauwelijks 24 uur na de verjaring is hij terug. Vanzelfsprekend komt hij enige rekeningen vereffenen. Er is niet op de middelen bezuinigd in deze internationale co-produktie waarin alle cliché's uit het genre, zowel op het gebied van het scenario als van de dialogen, terug te vinden zijn. Een slappe regie. In wezen een spektakelstuk, gemonteerd rond de hoofdrolspeler, die tenminste wel alles wat hij in zich heeft eruit haalt.

La mémoire longue

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Loursais. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Jean Topart, René Lefebvre en Georgette Anys.

Een verhaal over de concurrentiestrijd tussen Parijse antiekhandelaren in het XVIe arrondissement, gepaard gaande met een misdrijf. Een klassiek onderzoek van commissaris Cabrol (Debary). Pure, pretentieloze ontspanning.

L'embrumé

Frankrijk 1990. Thriller van Josée Dayan. Met o.a. Patrick Bouchitey, Malka Ribowska, François Chaumette, Jean Topart en Raymond Hermantier.

Een verfilming van de roman van Henri Viard en Bernard Zaccharias. De intrige speelt rond de mysterieuze zelfmoord van een man, wiens briljante maar erg labiele zoon, op dat moment twintig jaar, ervan overtuigd is dat het om een moord gaat, gepleegd door zijn oom die met zijn rijke schoonzuster wil trouwen. Een verrassende regie, waarin vooral wordt gesuggereerd wat er aan angstwekkends in de personages schuilt, die ogenschijnlijk rustig overkomen. Een bedompte sfeer dankzij deze bekwame regie, gekoppeld aan subtiel spel.

Julien Fontanes, magistrat: Dix petites bougies noires

Frankrijk 1990. Misdaad van Christiane Spiero. Met o.a. Jacques Morel, Sophie Desmarets, Marcel Maréchal, Jean Topart en Bernard Wavert.

Nadat zij al tien jaar het mikpunt is van ambtelijke haarkloverijen vanwege de verdachte omstandigheden waarin haar man gestorven is, begint een weduwe schandaal te maken om de publieke opinie achter haar te krijgen. Rechter Julien Fontanes, gespeeld door Morel, heropent daarop het dossier. Gesneden koek, die handig verpakt is, op basis van een scenario van Jean Cosmos. Zowel in het camerawerk als in het spel van de acteurs zit iets schemerachtigs.

Maigret et les témoins récalcitrants

Frankrijk 1989. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Richard en Jean Topart.

Een bewerking van de roman van Georges Simenon met als thema het onderzoek van Maigret naar de moord in een huis in Ivry. Routine-regie van een vermoeide oudgediende, terwijl Topart en vooral Richard met kop en schouder uitsteken boven een al even ongelijkmatige als onbeduidende vertolking.

Poulet au vinaigre

Frankrijk 1985. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Jean Poiret, Michel Bouquet, Stéphane Audran, Lucas Belvaux en Jean Topart.

Chabrol was een van de eerste nouvelle vague-filmers, maar hij excelleerde ook in zwart-komische moordmysteries zoals deze, naar een roman van Dominique Roulet. In een provinciaal dorpje loopt een ruzie over onroerend goed uit de hand, met een aantal moorden als gevolg. Inspecteur Jean Lavardin (Poiret), een nog brutere Dirty Harry, komt de zaak oplossen. De film is dan al een poos op gang, maar Lavardin bleek zo memorabel dat Chabrol hem een jaar later nog een film schonk (Inspecteur Lavardin) en daarna zelfs een televisieserie. Na 1992 zagen we Lavardin niet meer terug omdat vertolker Poiret overleed aan een hartaanval.

Angélique marquise des Anges

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1977. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Michèle Mercier, Robert Hossein, Jean Rochefort, Claude Giraud en Giuliano Gemma.

Hermontage van de films ANG[KA1]ELIQUE MARQUISE DES ANGES (1964) en MERVEILLEUSE ANG[KA1]ELIQUE (1964) naar de populaire romans van Anne en Serge Golon. Consumptieliteratuur levert een consumptiefilm op en Borderie - die niet veel later is overleden - had geen enkele pretentie maar hij was een goed technicus en een goede regisseur. Bovendien wordt de dialoog van Daniel Boulanger vlot gespeeld.

Parlez-moi d'amour

Frankrijk 1975. Drama van Michel Drach. Met o.a. Louis Julien, Nathalie Roussel, Andréa Ferréol, Michel Aumont en Joëlle Bernard.

Een adolescent - zoon van gescheiden ouders - beleeft zijn eerste seksuele ervaringen, maar adviseert zelf de jonge actrice op wie hij verliefd wordt om een regisseur te verkiezen boven hem. Een zelfmoordpoging uit eenzaamheid resulteert in de hereniging met, en hopelijk meer aandacht van zijn moeder. De bekwame en soepele regie en de goede spelprestaties verdienen een beter scenario dan de optelsom van clichés en aangedikte zwartwitcontrasten. Een traumatische ervaring te laten oplossen in een lachbui aan het slot lijkt gepikt te zijn van LE SOUFFLE AU COEUR en mist iedere overtuigingskracht.

Maldonne

Frankrijk​/​​Italië 1968. Thriller van Sergio Gobbi. Met o.a. Pierre Vaneck, Elsa Martinelli, Robert Hossein, Jean Topart en Roger Coggio.

Een berooide pianist laat zich strikken om door te gaan voor de overleden echtgenoot van een vrouw die anders een erfenis misloopt. In werkelijkheid leeft de man nog, een ex-nazi die door Israëli's gezocht wordt. Deze misdaadintrige met vele dubbele bodems van het duo Boileau-Narcejac kreeg een troebele verfilming, met overmatige aandacht voor sadistische elementen.

La Main Noire

Frankrijk​/​​Italië 1968. Thriller van Max Pécas. Met o.a. Chantal Bonneau, Janine Reynaud, Alfred Baillou, Anny Nelsen en Jean Topart.

Een Amerikaanse geheim agent dringt binnen in de bende van 'De Zwarte Hand', een misdaadsyndicaat naar beste Nazi-tradities geleid door een Albanese graaf. De agent heeft hier 't hoofd te bieden aan karateka's, een groep nymfomane vrouwen, Nazi-beulen en bodybuilders. Deze vreselijke nonsens draagt ook nog boodschappen uit over de wereldvrede en wijst op de gevaren van het nazisme. Men moet 't werkelijk zien om het niet te geloven.

Le soleil des voyous

Frankrijk​/​​Italië​/​​Italië 1967. Misdaad van Jean Delannoy. Met o.a. Jean Gabin, Robert Stack, Suzanne Flon, Jean Topart en Margaret Lee.

Een voormalige gangster verveelt zich als eigenaar van een bar en een pension op het Franse platteland en besluit samen met een oude vriend nog één grote slag te slaan.

Coplan sauve sa peau

Italië​/​​Frankrijk 1967. Actiefilm van Yves Boisset. Met o.a. Claudio Brook, Margaret Lee, Bernard Blier, Jean Servais en Klaus Kinski.

Een geheim agent wordt door zijn oude vlam naar Istanboel gehaald. Daar werkt haar broer namelijk aan een uitvinding waarmee de wereld vernietigd kan worden. Het meisje wordt vermoord; haar tweelingzus spant samen met de krankzinnige geleerde. Boissets debuut is een bekwame stijloefening vol citaten en hommages aan de klassieke Hollywood-actiefilms, en met bizarre typeringen. De film bevat een fantastische achtervolgingsfinale à la THE MOST DANGEROUS GAME. Met de held uit Paul Kenny's spionageromans heeft de film alleen de naam gemeen; die naam werd namelijk pas op aandrang van de producenten aan de hoofdpersoon gegeven toen het oorspronkelijke scenario al was voltooid.

Soleil noir

Frankrijk​/​​Italië 1966. Avonturenfilm van Denys de La Patellière. Met o.a. Michèle Mercier, Daniel Gélin, David O'Brien, Valentina Cortese en Louis Seigner.

De dochter van een overleden industrieel gaat in Afrika haar broer zoeken die zich voor de niet zo bedoelde rampzalige gevolgen van zijn politieke geschriften verschanst heeft tussen paria's, huurlingen en gevluchte misdadigers. Het beeld van verloedering in allerlei vormen blijft steken in oppervlakkige en niet overtuigende schilderachtigheid. De kranigheid in woord en daad van de steeds onberispelijk geschminkte Mercier werkt regelrecht potsierlijk.

Roger la Honte

Italië​/​​Frankrijk 1966. Drama van Riccardo Freda. Met o.a. Georges Géret, Irene Papas, Jean-Pierre Marielle, Anne Vernon en Marie-France Boyer.

Roger Laroque is door een lening van getrouwde ex-geliefde gered van een financiële ondergang en wil haar niet compromitteren als daardoor de verdenking van diefstal op hem valt. Ontsnapt uit de gevangenis maakt hij fortuin in Amerika en keert na vijftien jaar terug om alsnog de schuldige te zoeken. Dit beroemd melodrama kreeg een verfilming en vertolking in gepaste stijl, zonder een opzettelijke knipoog. Het resultaat is zowel boeiend als vermakelijk.

Hardi Pardaillan!

Frankrijk​/​​Italië 1963. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Gérard Barray, Valérie Lagrange, Christiane Minazzoli, Isa Miranda en Philippe Lemaire.

Chevalier de Pardaillan weet een reeks complotten en aanslagen tegen koning Henri III te verijdelen, maar maakt zichzelf daarmee vele vijanden. Vlotte schermavonturen en decoratieve dames waarbij het verhaal nauwelijks telt.

Le Chevalier de Pardaillan

Italië​/​​Frankrijk 1962. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Gérard Barray, Gianna Maria Canale, Michèle Grellier, Philippe Lemaire en Jean Topart.

In een verdeeld Frankrijk aan het einde van de 16de eeuw komt de Gasconse ridder De Pardaillan in actie om de dochter van de vermoorde Hugenoten te redden uit de macht van een corrupte troonkandidaat Duc de Guise. De spectaculaire en ironisch aangezette schermavonturen moesten Barray als rivaal van Jean Marais in dit genre lanceren. Het succes duurde niet lang, maar was aanvankelijk groot genoeg om te resulteren in een vervolgfilm HARDI PARDAILLAN.

Cyrano de Bergerac

Frankrijk 1960. Komedie van Claude Barma. Met o.a. Daniel Sorano, Françoise Christophe, Michel Le Royer, Jean Topart en Michel Galabru.

Een van de zeldzame tv-producties uit die tijd, die veertig jaar later nog 'kan'. Dit is te danken aan de knappe enscenering die de toneelmatige aard van het geheel wat verluchtigt. Eveneens dragen de decors van Paul Pelisson, die de tijd waarin het speelt opvallend goed weergeven, en het uitmuntende spel van met name Sorano in de rol van de ridderlijke Cyrano met de lange neus, die zo verlangt naar vrouwelijk schoon, daartoe bij. In ieder geval beter dan de films die van het stuk zijn gemaakt, met uitzondering van CYRANO ET D'ARTAGNAN van Abel Gance.

Le Testament du docteur Cordelier

Frankrijk 1959. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Jean-Louis Barrault, Teddy Bilis, Michel Vitold, Micheline Gary en Jacqueline Morane.

Een psychiater heeft zijn testament gemaakt ten gunste van een patiënt die een eigen huisje achter zijn praktijkwoning heeft. Het is een ontsnapte gevangene, die gestoord is en moest zitten wegens gewelddelicten. In werkelijkheid is het de psychiater zelf die in een onderzoek naar de oorsprong van het kwaad een serum heeft ontwikkeld waarvan hij het effect niet kan beheersen. Deze moderne bewerking van DR. JEKYLL AND MR. HYDE was in de eerste plaats een experiment om tv-technieken bij filmopnamen toe te passen en is daarnaast vooral interessant om de rol van Barrault.

Le sorcier du ciel

Frankrijk 1949. Biografie van Marcel Blistène. Met o.a. Georges Rollin, Jandeline, Dora Doll, Marie Daëms en Joëlle Robin.

De biografie van de heilig verklaarde pastoor van Ars, Jean- Marie Vianney. Hoewel het de zeer vergeten Marcel Blistein, ook wel Blist[KA2]ene, werkelijk niet uitmaakte wat hij filmde gedurende zijn korte carri[KA2]ere (hij maakte van 1945 tot 1958 tien films), kende hij zijn vak en wist hij hoe acteurs te begeleiden. Deze biografie is sterk verouderd omdat alleen de positieve kanten van de hoofdpersoon worden belicht, een aanpak die uit de tijd is. Maar de film is nog het bekijken waard vanwege de reconstructie van het leven op het platteland van destijds en vanwege het spel.