Carmine Giovinazzo

Columbo Likes the Nightlife

Verenigde Staten 2003. Mysterie van Jeffrey Reiner. Met o.a. Peter Falk, Matthew Rhys, Jennifer Sky, Douglas Roberts en John Finnegan.

Terror Tract

Verenigde Staten 2000. Horror van Lance W. Dreesen en Clint Hutchison. Met o.a. John Ritter, David DeLuise, Allison Smith, Kim Correll en Kelli Mix.

Makelaar Bob Carter krijgt drie prachthuizen niet verkocht. Het zijn eerste klas huizen in topconditie, maar ze hebben alledrie een bloederige geschiedenis. De vorige bewoners zijn gestorven of krankzinnig geworden. Bob heeft er echter alles voor over om ze te verkopen

The Big Brass Ring

Verenigde Staten 1999. Thriller van George Hickenlooper. Met o.a. William Hurt, Nigel Hawthorne, Miranda Richardson, Ewan Stewart en Gregg Henry.

Makelaar Bob Carter krijgt drie prachthuizen niet verkocht. Het zijn eerste klas huizen in topconditie, maar ze hebben alledrie een bloederige geschiedenis. De vorige bewoners zijn gestorven of krankzinnig geworden. Bob heeft er echter alles voor over om ze te verkopen

For Love of the Game

Verenigde Staten 1999. Romantisch drama van Sam Raimi. Met o.a. Kevin Costner, Kelly Preston, John C. Reilly, Jena Malone en Brian Cox.

Meestal is de reden een honkbalfilm te maken niet veel meer dan een gelegenheid om veel sport- en actiebeelden te laten zien van Amerika's favoriete sport. Maar soms wordt honkbal gebruikt om iets over de Amerikaanse samenleving te zeggen. Voor For Love of the Game geldt dat in zekere zin, al is de film bijna volledig gefocust op de sportcarrière & love life van één persoon: werper Billy Chapel (Costner) in zijn sportieve nadagen. Voor wie het best vindt dat Sam Raimi (Evil Dead, A Simple Plan) hier voor de mainstream heeft gekozen, is For Love of the Game beslist de moeite waard.

No Way Home

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Film noir van Buddy Giovinazzo. Met o.a. Tim Roth, James Russo, Deborah Unger, Bernadette Penotti en Larry Romano.

Tien jaar na zijn rare, bloederige debuutfilm Combat Shock kon niemand verwachten dat Giovinazzo's tweede een krachtig, subtiel, overzichtelijk drama zou zijn met het zo moeilijk te reproduceren alledaagse realisme. No way home moest helaas in de meeste landen de bioscoop overslaan richting videotheek. Roth gebruikt zijn trieste gezicht ten volle als Joey, die na zes jaar uit de gevangenis komt en verbaasd constateert dat zijn moeder is overleden en zijn oudere broer Tommy (Russo) is getrouwd met ene Lorraine (Unger). Joey mag bij de twee intrekken, hoewel Lorraine tegensputtert. Terwijl Tommy hash verkoopt, Lorraine klust als stripper en Joey ramenlapt, zorgt de gespannen driehoeksverhouding voor het opborrelen van oude en nieuwe geheimen. De acteurs houden zich bewonderenswaardig in, laten het scenario van Giovinazzo rustig zijn werk doen en ontvouwen beetje bij beetje hun personages tot vol wasdom. No Way Home is zeker geen geweldloze film, maar de toon blijft koel en de focus ligt constant op psychologie.