Raymond Peyra: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Mariages

1977 |

België 1977. Teff Erhat. Met o.a. Chantal Nobel, Jean-Pierre Dauzun, Jean-Marie Deblin, Roger Dutoit en Nadia Gary.

Een verfilming van een roman uit 1936 van Charles Plisnier die in 1896 in Ghlin geboren werd, ofwel een meedogenloze en afschrikwekkende beschrijving van de schijnvrome zeden en sociale gebruiken binnen het bourgeois-milieu van toen met dialogen van Jos[KA1]e-Andr[KA1]e Lacour, die opvallend trouw blijft aan de strekking van het boek. De tekst is dus koning, de film iets te demonstratief. Daarentegen uitstekend spel en originele decors. Het verhaal betreft de dynastie van een schoenenfabriek in de provincie. De dochter van fabrikant Fraigneur (Deblin), Fabienne (Nodel) en zijn zoon Maxime (Dauzun) zijn het middelpunt van de verwikkelingen. De titel verwijst naar hun favoriete tijdsverdrijf. Wordt ook in twee delen uitgezonden, deel een: FABIENNE, deel twee: MAXIME.

Le temps des innocents

1975 | Thriller

België 1975. Thriller van Michel Jakar. Met o.a. Christian Barbier, Gérard Vivane, Raoul de Manez, Georges Pirlet en Michel Israel.

In een totalitair regime worden negen willekeurige mannen in het wilde weg op straat gearresteerd. De dader van een aanslag op het staatshoofd wordt bij hen gebracht. Ze zullen blijven leven, wanneer ze hem aan de praat krijgen, en alle mogelijke middelen zijn geoorloofd. Ieder reageert op zijn eigen manier. Helaas komen het scenario en de (zeer babbelzieke) dialogen in het geheel niet overtuigend over, zodat niemand in deze geschiedenis gelooft en de acteurs al helemaal niet die, met uitzondering van Barbier die over een behoorlijk talent beschikt, spelen alsof ze op de planken staan, compleet met bijbehorende onnatuurlijke manier van spreken.

Le vélo dans l'herbe

1972 | Mysterie, Drama

België 1972. Mysterie van Paul Roland. Met o.a. Pierre Michael, Claire Wauthion, Anne Chappuis, Uta Wagner en Raymond Peyra.

De geschiedenis van drie vrouwen en een journalist, die hen allerlei gruwelijke onthullingen doet. Wat gefilosofeer over het onvermogen van de mens om dat leven te leiden, waarvan hij droomt (logisch!). Het idee was niet slecht maar het scenario, de dialogen en de regie komen zelden nader tot elkaar. Eerstgenoemde is realistisch en nauwgezet, terwijl de dialogen slap en verwarrend zijn. Het geheel verzandt in ongelofelijk gemaakte dromerige kunstzinnigheid van niks. Gewoon een luchtbel.