Carlo della Piane: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Una Gita scolastica

1983 | Komedie

Italië 1983. Komedie van Pupi Avati. Met o.a. Carlo della Piane, Tiziana Pini, Rossana Casale, Cesare Barbetti en Ferndinando Orlandi.

Een schoolreisje van Bolognese middelbare scholieren anno 1911 wordt onder invloed van hun fraaie en geëmancipeerde lerares kunstgeschiedenis een eerste verkenning in de erotiek, wat resulteert in haar ontslag als een zich tot dan toe puriteins opstellende collega haar zijn liefde bekent. Een behalve door de situering in het verleden en de aan de beeldende kunst uit die periode ontleende esthetiek weinig oorspronkelijke, maar niettemin charmante komedie over puber-seksualiteit, met naast overbekende ook wat subtielere grappen.

Sait-on jamais?

1957 | Drama, Thriller, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk 1957. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Françoise Arnoul, Robert Hossein, Christian Marquand, O.E. Hasse en Franco Fabrizi.

Een Franse journalist wordt in Venetië verliefd op de protégée van een Duitse baron. De wetenschap dat de vrouw van de Duitser een enorme erfenis uit diens criminele verleden zal krijgen brengt een ex-minnaar bij haar terug. Rivaliteit tussen de drie mannen leidt tot confrontaties op leven en dood. De beste film van Vadim door de hechte opbouw van een verder niet zo opmerkelijk scenario en functioneel en sfeervol gebruik van Venetië. Arnoul is de uitdagende, mysterieuze en uiteindelijk tragische pion tussen de diverse mannen. De muziek door het Modern Jazz Quartet werkt effectief op de zenuwen.

Guardie e ladri

1951 | Komedie, Drama

Italië 1951. Komedie van Mario Monicelli en Steno. Met o.a. Totò, Steno, Aldo Fabrizi, Ove Ninchi en Pina Piovani.

Kleine oplichter Ferdinando Esposito (Tot[KA2]o) wordt gearresteerd maar weet te ontsnappen, waardoor politieman Bottoni (Fabrizi) met ontslag wordt bedreigd. In burger weet deze het gezin van de dief binnen te dringen. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de beide mannen en hun families. De agent ziet van arrestatie af, maar de dief geeft zich omwille van zijn vriend zelf aan. Deze vroege voorloper van de commedia all'Italiana plaatst satirische kanttekeningen bij de toenmalige rooskleurigheid van het neorealisme en laat door middel van alle grappen Totò en Fabrizi genuanceerde rollen spelen als vertegenwoordigers van de arbeiders- en middenklasse, die ontdekken dat hun overeenkomsten groter zijn dan hun verschillen. Bekroond op Festival met de prijs voor het Beste Scenario van Piero Tellini en Steno. De dialogen zijn van Vitaliano Brancati, Aldo Fabrizi, Ennio Flaiano, Mario Monicelli en Ruggero Maccari. Het camerawerk is van Mario Bava. Mono.