Alain Rocca

Acteur	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1982	Jamais avant le mariage

Trois Huit

2001 | Thriller, Drama

Frankrijk 2001. Thriller van Philippe Le Guay. Met o.a. Gérald Laroche, Marc Barbé, Bernard Ballet, Alexandre Carrière en Jean-François Lapalus.

Pierre (Laroche) werkt in een glasfabriek. Hij gaat van de dagploeg naar de nachtploeg omdat het beter betaalt. Hij hoopt het bestaan van zijn vrouw Carole (Mouchel), die boekhoudster is, en hun twaalf-jarige zoontje Victor (Le Roy) te verbeteren. Onder zijn nieuwe collega`s bij de nachtdienst zit een zekere Fred (Barbé), een imposante kerel met een grote waffel, die amateurbokser is. Door zijn onbehouwen optreden heeft Fred, die een goede arbeider is, een promotie gemist en is teleurgesteld. Hij doet joviaal tegen Pierre, maar maakt hem algauw het leven zuur door zijn frustraties op Pierre te botvieren. Hij beschadigt de auto van Pierre, vernedert hem in het bijzijn van hun collega's, en intimideert hem voortdurend. De situatie wordt onhoudbaar als hij zich aan Victor dreigt te vergrijpen, hoewel Pierre zijn best doet om niet uit zijn slof te schieten. Gelukkig kan hij met de overige collega's goed overweg en als een betonnen vloer gestort moet worden in het huis dat Pierre bouwt, is ook Fred van de partij. Niemand van de collega's durft het echter op te nemen tegen de gemakkelijk ontvlambare Fred, maar door het geduld van Pierre lukt het de agressieve man te matigen, hoewel zijn huwelijk eronder begint te lijden. Pierre lijkt een slappe vent, maar is in wezen een flinke kerel en een doorzetter. Het spel van de twee hoofdrollen is realistisch en zeer geloofwaardig. Barbé is zo echt dat je af en toe blij bent als kijker, dat hij in sommige scènes eventjes afwezig is. Het uitstekende scenario is van Régis Franc, Olivier Dazat, en regisseur Le Guay, die het tempo erin houdt. Het is gebaseerd op een waargebeurd voorval in 1990. Het camerawerk van Jean-Marc Favre geeft de troosteloze sfeer van industrieel Noord-Frankrijk haarfijn weer. Een film die vergelijkbaar is met RESSOURCES HUMAINES van Laurent Cantet uit 1999, maar zonder de politiek van die film.

Extension Du Domaine De La Lutte

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Harel. Met o.a. Philippe Harel, José Garcia, Catherine Mouchet, Cécile Reigher en Marie-Charlotte Leclaire.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Alissa

1998 | Thriller

Frankrijk 1998. Thriller van Didier Goldschmidt. Met o.a. Laurence Côte, Yvan Attal, Oleg Yankovsky, Elena Safonova en Vania Vilers.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Vive la République !

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Eric Rochant. Met o.a. Aure Atika, Antoine Chappey, Gad Elmaleh, Hippolyte Girardot en Atmen Kelif.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

L'échappée belle

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Étienne Dhaene. Met o.a. Anémone, Olivia Bonamy, Antoine Duléry, Emma de Caunes en Laurence Masliah.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Anna Oz

1996 | Horror, Thriller, Drama

Italië/Zwitserland/Frankrijk 1996. Horror van Eric Rochant. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Emmanuelle Devos, Grégori Derangère, Sami Bouajila en Jean-Michel Fête.

Anna is een vrouw die in Parijs woont, maar droomt dat ze een jonge vrouw in Venetië is. Wanneer ze door de politie wordt opgehaald om te getuigen voor een misdaad die ze heeft gezien, begint haar leven in elkaar te storten. Ze kan zich namelijk niets meer herinneren van deze gebeurtenis. Zal haar alter-ego, de vrouw in Venetië, er iets mee te maken hebben?

Beau fixe

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Christian Vincent. Met o.a. Isabelle Carré, Estelle Larrivaz, Judith Rémy, Elsa Zylberstein en Frédéric Gélard.

Vier jonge studentes in de medicijnen bereiden aan het einde van het studiejaar in een huis aan zee hun tentamens voor. Ticks, eigenaardigheden en het groepsgebeuren brengen enige spanningen teweeg, die sterker worden wanneer Francis arriveert, een vriendelijke doch zeurderige neef die in het huis wat klusjes moet verrichten. Na het succes van La Discrete maakte Vincent aan zee dit vriendelijke verslag van het leven van meisjes die heen en weer worden geslingerd tussen studieverplichtingen en de liefde. Met zijn suggestieve camerawerk weet hij blikken en gebaren vast te leggen op een manier die het woordeloze laat spreken. Voortdurend fris, zo nu en dan gevoelig en grappig, net als de vier jonge acteurs.

The Maid

1991 | Komedie, Romantiek

Frankrijk/Verenigde Staten 1991. Komedie van Ian Toynton. Met o.a. Martin Sheen, Jacqueline Bisset, Victoria Shalet, Jean-Pierre Cassel en James Faulkner.

Financieel wonder Sheen krijgt een job aangeboden bij een grote Parijse bank. Om wat in te burgeren trekt hij enkele weken voor hij moet beginnen naar Parijs. Hier merkt hij de mooie Bisset op, en hij wordt op slag verliefd op haar. Hij volgt haar naar haar appartement, en zij denkt dat hij de nieuwe oppas is voor haar dochter. Hij speelt mee en bereikt wonderen met het onmogelijk verwende kind. Moeder noch oppas beseffen dat ze weldra voor dezelfde baas zullen moeten samenwerken. Sympathieke romantische komedie, geschreven door Timothy Prager. Voorspelbaar, maar Sheen en Bisset zijn bijzonder zwierig en ontspannen, zodat de film bruist als een glas champagne - dat echter weinig nasmaak heeft. Parijs werd liefdevol in beeld gebracht door Yves Dahan.

La discrète

1990 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1990. Drama van Christian Vincent. Met o.a. Fabrice Luchini, Judith Henry, Maurice Garrel, Marie Bunel en François Toumarkine.

Met dit subliem geschreven en vertolkte literaire juweeltje oogstte Christian Vincent twee Césars (Beste Debuutregie, Beste Scenario) en vele loftuitingen. Arrogante boekenwijsneus, boulevard-Casanova en schrijver Antoine (Luchini op zijn sardonische best) is door zijn vriendin aan de dijk gezet en hij zint op wraak. Ziedaar het voorstel van de perverse antiquaar en uitgever Jean (Garrel): Antoine zal een willekeurig meisje inpalmen, na de Daad direct en onverbiddelijk met haar breken en het parcours in een dagboek voor publicatie vastleggen. Prooi in dit zieke plan is de lieftallige studente Catherine (Henry). De laatste won de César voor Beste Nieuwe Actrice.

Un monde sans pitié

1989 | Romantisch drama, Komedie

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Eric Rochant. Met o.a. Hippolyte Girardot, Mireille Perrier, Yvan Attal, Jean-Marie Rollin en Cécile Mazan.

Het Parijse uitvretersleven van cynicus Hippo gaat niet over rozen. Zijn auto is een wrak, broertje Xavier dealt wiet op school, scharrelkipje Francine wil vastigheid, de arbeidersrevolutie is dood en iedere ambitie zinloos. Tot de tiptop georganiseerde tolk Nathalie in Hippo's lethargische alledag serieuze kortsluiting veroorzaakt. Wat nu? Achter de geestige dialogen en algeheel laconieke toon van dit puntig geschreven droomdebuut schuilt Rochants diepe affectie voor elk personage en de Seine-metropool. De middernachtelijke balkonscène, met charmeur Girardot, de snoezige Perrier en de lichtjes van de Eiffeltoren in de hoofdrol, is klassiek. Stripmaker Loustal verzorgde de oorspronkelijke filmaffiche.

Jamais avant le mariage

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Daniel Ceccaldi. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Mireille Darc, Régis Musset, Alain Rocca en Torun Johanson.

Een opeenvolging van misverstanden met een gelukkig eind in Bretagne. Deze waterval van onbeduidendheden is een productie van Marcel Dassault. Het draaiboek is armoedig en de verheerlijking van de burgerlijke waarden komt totaal niet overeen met de werkelijkheid. Scenario van Marcel Jullian. Camerawerk van Edmond Séchan.

Producer		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2001	Trois Huit
1999	Extension Du Domaine De La Lutte
1998	Alissa
1997	Vive la République !
1996	L'échappée belle
1996	Anna Oz
1992	Beau fixe
1991	The Maid
1990	La discrète
1989	Un monde sans pitié

name

email

mijn instellingen