Hengameh Panahi: productie.
Er zijn 6 films gevonden.

Poulet aux prunes

2011 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​België 2011. Drama van Vincent Paronnaud en Marjane Satrapi. Met o.a. Mathieu Amalric, Edouard Baer, Maria de Medeiros, Golshifteh Farahani en Éric Caravaca.

De opvolger van animatiefilm Persepolis - van het schrijvers- en regieduo Satrapi en Paronnaud - is deze liefdevolle mix van live action en animatie. Wederom gebaseerd op een graphic novel van Satrapi, ditmaal over een violist in het Teheran van de jaren vijftig (Amalric) die weigert verder te leven als zijn vrouw zijn geliefde viool kapot slaat. Gaandeweg leren we zowel de keuze van de violist als de actie van de vrouw beter begrijpen. Kleurrijk, humoristisch en veel levenslustiger dan het onderwerp doet vermoeden.

The Piano Tuner of Earthquakes

2005 | Drama, Horror, Animatie

Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2005. Drama van Stephen Quay en Timothy Quay. Met o.a. Amira Casar, Gottfried John, Assumpta Serna, César Sarachu en Thomas Schmieder.

De maffe wetenschapper Dr. Droz (Gottfried John) ontvoert operazangeres Malvina van Stille (Amira Casar) voor een voorstelling die hij in zijn huis bovenop een berg met haar en andere slachtoffers wil organiseren. In de pianostemmer die hij erbij betrekt herkent Malvina haar verloren verloofde. De Amerikaanse Quay tweeling (Institute Benjamenta), bedreven in poppenanimatie, creëert een heel eigen, ongrijpbaar, maar visueel prachtig negentiende-eeuws universum waar personages als in trance doorheen schuifelen. De prettig curieuze sfeer doet afwisselend denken aan het werk van Jan Svankmajer en Guy Madden.

Paradise Now

2005 | Drama

Palestijnse gebieden​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Nederland​/​​Israël 2005. Drama van Hany Abu-Assad. Met o.a. Kais Nashif, Ali Suliman, Amer Hlehel en Hiam Abbass.

Aangrijpend relaas over Khaled (Suliman) en Saïd (Nashif), twee jonge mannen uit het Palestijnse Nablus die strijd leveren met de achterban, de logistiek en hun geweten tijdens de aanloop naar een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. De Palestijns-Nederlandse regisseur Abu-Assad (Nazareth, 1961) slaagde erin om - na uitvoerig vooronderzoek - de ‘zelfmoordactivisten’ een menselijk gezicht te geven, tot woede van sommige Palestijnse fracties die hen zien als heiligen en tot woede van sommige Israëlische fracties die hen zien als duivels. Als eerste Palestijnse film genomineerd voor een Oscar, bovendien winnaar van een Golden Globe.

The World

2004 | Drama

China​/​​Japan​/​​Frankrijk 2004. Drama van Zhangke Jia. Met o.a. Zhao Tao, Chen Taisheng, Wang Hong Wei, Liang Jing Dong en Jing Jue.

Deze opnieuw geslaagde film van de Chinese filmauteur Jia Zhangke (Unknown Pleasures) speelt zich af in het Chineze amusementspark De Wereld, waar belangrijke gebouwen uit de hele wereld zijn nagebouwd. De Eiffeltoren, de toren van Pisa en de Sfinx van Gizeh vormen zo een decor voor de problemen van alledaagse Chinezen. Er is een artificiële achtergrond en een troosteloze voorgrond. Maar af en toe laat Jia tussen die twee uitersten iets echts, iets ontroerends ontstaan, en het is op die momenten dat zijn film het krachtigst is.

Fast Food, Fast Women

2000 | Romantiek, Experimenteel, Komedie

Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Italië 2000. Romantiek van Amos Kollek. Met o.a. Louise Lasser, Robert Modica, Lonette McKee, Victor Argo en Angelica Torn.

De vijfendertig-jarige Bella (Anna Thomson) werkt als serveerster in een eethuis in New York. Ze heeft al een tijdje een slepende relatie met een getrouwde man. In het eethuis ontmoet ze dagelijks mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Bella's moeder vindt dat het hoog tijd wordt dat haar dochter eens in het huwelijksbootje stapt.

Tokyo Eyes

1998 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Japan 1998. Komedie van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Shinji Takeda, Hinano Yoshikawa, Kaori Mizushima, Tetta Sugimoto en Ren Ôsugi.

Met Tokyo eyes, de derde speelfilm van de Franse regisseur en documentairemaker Jean-Pierre Limosin, kun je alle kanten op. Op het eerste gezicht is het een thriller over een achtervolging door Tokio, of een mythe over een wraakengel annex gangster die lastige of kwaadaardige burgers de stuipen op het lijf jaagt. Maar er is meer. Tokyo eyes heeft ook iets weg - en dat zal niet verbazen met zo'n titel - van een semi-documentaire over kijken en observeren.