Mac Ahlberg

The Second Civil War

Verenigde Staten 1997. Drama van Joe Dante. Met o.a. Beau Bridges, Joanna Cassidy, Phil Hartman, Dan Hedaya en James Earl Jones.

Good Burger

Verenigde Staten 1997. Komedie van Brian Robbins. Met o.a. Kel Mitchell, Kenan Thompson, Sinbad, George Clinton en Abe Vigoda.

Dexter (Thompson) en Ed (Mitchell) werken in hamburgerrestaurant Good Burger. Dexter staat achter de frituur om blikschade aan de auto van een leraar af te betalen. Ed vindt het zelfs leuk achter de bakplaat. Maar op een dag komt aan de overkant een nieuwe vestiging van een hamburgerketen waar je voor hetzelfde geld twee keer zoveel te eten krijgt. Gelukkig heeft Ed nog een oud familierecept voor een sausje. Mager verhaaltje, zouteloze humor. Lichtpuntje is de gastrol van George 'Dr Funkenstein' Clinton als psychiatrisch patiënt.

Space Truckers

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Ierland 1996. Avonturenfilm van Stuart Gordon. Met o.a. Dennis Hopper, Stephen Dorff, Debi Mazar, Charles Dance en George Wendt.

Gordon wilde vroeger astronaut worden, kreeg op z'n tiende een bril en zag ermee zijn ruimtevaartdroom in duigen vallen. Dan maar sf-film Space Truckers maken, een wat ranzig B-verhaal met topacteurs. Ruimtevrachtschip-piloot John (Dennis Hopper) gaat met zijn favoriete serveerster Cindy (Debi Mazar), leerlingpiloot Mike (Stephen Dorff) en een illegale lading richting aarde. Onderweg wordt de groep onderschept door cyborg-piraat Macanudo (Charles Dance). Space Truckers bevat veel associatieve camp en is bovenal de eerste roadmovie in de ruimte. Ruimtetruckers, ruimteserveersters, ruimtepiraten, seks in de ruimte: waarom ook niet?

The Brady Bunch Movie

Verenigde Staten 1995. Komedie van Betty Thomas. Met o.a. Shelley Long, Gary Cole, Michael McKean, Christine Taylor en Jennifer Elise Cox.

Een gewetenloze makelaar heeft het gemunt op de grond van de Brady's, want zijn opdrachtgever is van plan de hele wijk kaal te slaan en er flats op te zetten. De Brady's zouden de Brady's niet zijn als ze zich zonder slag of stoot gewonnen gaven en zich van hun dierbare grond laten verdrijven. Dus gaat de makelaar over tot illegale maatregelen om hen te laten voelen dat het menens is. Wie de populaire tv-serie uit de jaren 1969-74 niet kent, wacht een uiterst onaangename verrassing bij het bekijken van deze film. Hij is n.l. opgebouwd als een lange in-joke die doorlopend naar de reeks verwijst. De nieuwe elementen zijn goed voor zowat vijf minuten plezier, voor de rest blijft er de verveling en die kan zelfs een Shelley Long als Carol Brady niet wegwerken. Laurie Elehwany, Rick Copp, Bonnie Turner en Terry Turner werkten aan het scenario, dat gebaseerd is op de personages van Sherwood Schwartz. De fotografie is van Mac Ahlberg. Dolby Stereo Digital.

My Breast

Verenigde Staten 1994. Drama van Betty Thomas. Met o.a. Meredith Baxter, Jamey Sheridan, James Sutorius, Sara Botsford en Barbara Barrie.

Op feiten gebaseerde tv-film doet verslag van de moedige strijd van journaliste Joyce Wadler tegen haar borstkanker. Wadler (Baxter) is een eigenzinnige New Yorkse die weigert haar diagnose als doodstraf te zien en zelf het heft in handen neemt. Sheridan speelt haar minnaar, een egoïstische en liefdeloze sportverslaggever, maar hij doet dat niet al te overtuigend. De film is op zijn sterkst als hij de ziekte behandelt zonder in de belerende en emotionele valkuilen te vallen waaraan het merendeel van dergelijke films lijdt. Hij is zwak in de portrettering van Wadler als de harde, slimme vrouw van de wereld die toch zwak genoeg blijkt om bij haar minnaar te blijven. Baxter maakt van haar rol iets bijzonders - bij vlagen kwetsbaar, sensueel, komisch, woedend en bang. Het scenario is van Joyce Wadler en is gebaseerd op haar autobiografische boek. Betty Thomas' regie is goed, maar niet bijzonder. In beeld gezet door Mac Ahlberg.

Beverly Hills Cop III

Verenigde Staten 1994. Komedie van John Landis. Met o.a. Eddie Murphy, Judge Reinhold, Hector Elizondo, Timothy Carhart en Stephen McHattie.

BHC III werd genomineerd voor de 'slechtste sequel' Razzie Award. De film won de hoofdprijs niet, de concurrentie is dan ook ieder jaar moordend. Daarbij is deze derde film met Murphy als Detroit-agent Axel Foley die misstanden in Beverly Hills wel eventjes rechtzet bij vlagen geinig. In een soms foute mix van komedie en ultra-geweld stort Foley zich dit keer op moordenaars in een themapark. Op de castlijst zien we een paar regisseurs die aantreden in cameorollen, onder wie Barbet Schroeder (man in Porsche), Martha Coolidge (veiligheidsbeambte) en John Singleton (brandweerman).

Striking Distance

Verenigde Staten 1993. Thriller van Rowdy Herrington. Met o.a. Bruce Willis, Sarah Jessica Parker, Robert Pastorelli, Tom Sizemore en Dennis Farina.

Tom Hardy (Willis) werkt te water nadat hij is gedegradeerd van Moordzaken naar de afdeling River Rescue. Het is zover gekomen doordat hij openlijk zijn vermoeden uitte dat de moordenaar van zijn vader deel uitmaakt van de politie. Zaak voor Tom om zijn nieuwe collega (Parker) te beschermen tegen de psychopaat. Stevig stuntwerk, gespierde suspense en een liefdesverhaal maken van Striking Distance een krachtige actiefilm. Willis treedt zo kordaat op dat je er de onwaarschijnlijkheden van de intrige haast door vergeet.

Nails

Verenigde Staten 1992. Misdaad van John Flynn. Met o.a. Dennis Hopper, Anne Archer, Keith David, Carlos Carrasco en Charles Hallahan.

De titel verwijst naar nagelharde smeris Harry Niles (Hopper) die zijn neergeschoten partner wil wreken en daardoor een grootschalige hero[KA3]inesmokkel op het spoor komt. De topfiguren hiervan genieten echter van een zekere politieke bescherming, maar dat zal Harry Niles een zorg wezen: hij nagelt ze allemaal aan het kruis. Conventioneel scenario van Larry Ferguson dat veel te proza[KA3]isch is. Hopper speelt een onberekenbare klant en hij is toch weer psychotisch, gemeen en zelfs weerzinwekkend tegenover zijn vrouw (Archer) van wie hij vervreemdde. De regie is alles behalve geïnspireerd. Op video ingekort met 23m. Camerawerk van Mac Ahlberg.

Innocent Blood

Verenigde Staten 1992. Horror van John Landis. Met o.a. Anne Parillaud, Robert Loggia, Anthony LaPaglia, David Proval en Don Rickles.

Frans sterretje Parillaud als een sexy vampier in een zonderlinge zwarte komedie. Zij zit al een weekje zonder 'eten' en krijgt plots trek in een Italiaans menuutje. In New Yorks Little Italy vindt zij wel wat: het krioelt er van de mafiosi met dikke nekken. Zonder het te beseffen zit zij middenin gangstertoestanden. LaPaglia als een undercover-smeris wordt haar bondgenoot in de jacht naar de gangsterbaas Loggia. Een festijn voor Landis-fans en liefhebbers van bizarre komedies met Landis die terugkeert naar het leuke maar bloederige-genre dat hij herstimuleerde met AN AMERICAN WEREWOLF IN LONDON. Een pluim voor de speciale effecten: via spiegels reageerde een speciale camera op gel op de contactlenzen van de acteurs waardoor telkens de personages een vampierblik in de ogen kregen. Aardig meegenomen zijn ook de cameo-optredens van SF-horror goeroe Ackerman, en de regisseurs Oz, Raimi, Savini en Ritchie. Scenario van Michael Wolk.

Oscar

Verenigde Staten 1991. Komedie van John Landis. Met o.a. Sylvester Stallone, Ornella Muti, Don Ameche, Peter Riegert en Tim Curry.

Geen remake maar wel overduidelijk ge[KA3]inspireerd op de gelijknamige toneelklucht (inclusief het smijten met de deuren en het verwisselen van de personen) en de film van Edouard Molinaro. In deze is Stallone een gangster (Angelo 'Snaps' Provolone uit 1930) die zijn stervende vader belooft zijn leven te beteren en de familie-eer te herstellen te midden van financiële kommer en kwel. Stallone op de komische toer valt redelijk mee en vooral de bijrolspelers zijn leuk: Palminteri als beulsknecht van Snaps, Curry als de kwast van een spraakleraar, Bracken als stotterende verlinker, en Shearer en Ferrero als de Funuccis. Toch haalt de film het niet bij die van Molinaro met Louis De Funès.

DeepStar Six

Verenigde Staten 1989. Horror van Sean S. Cunningham. Met o.a. Taurean Blacque, Nancy Everhard, Greg Evigan, Nia Peeples en Miguel Ferrer.

Kilometers onder de waterspiegel onderzoeken de wetenschappers van DeepStar Six de zeebodem. Hun geheime missie: ze moeten er een lanceerinstallatie voor raketten bouwen. Maar in een grot onder de beoogde bouwplaats worden ze geconfronteerd met een geheimzinnig en gevaarlijk wezen. De setting lijkt nogal op die van James Camerons, ook in 1989 uitgebrachte, The Abyss, maar DeepStar Six is veel minder goed. De film is redelijk spannend, maar mist een fantasierijke uitwerking van het basisidee. Regisseur Cunningham maakte eerder cultklassieker Friday the 13th.

House 2: The Second Story

Verenigde Staten 1987. Horror van Ethan Wiley. Met o.a. Bill Maher, Jonathan Stark, Lar Park-Lincoln, Royal Dano en Arye Gross.

Kilometers onder de waterspiegel onderzoeken de wetenschappers van DeepStar Six de zeebodem. Hun geheime missie: ze moeten er een lanceerinstallatie voor raketten bouwen. Maar in een grot onder de beoogde bouwplaats worden ze geconfronteerd met een geheimzinnig en gevaarlijk wezen. De setting lijkt nogal op die van James Camerons, ook in 1989 uitgebrachte, The Abyss, maar DeepStar Six is veel minder goed. De film is redelijk spannend, maar mist een fantasierijke uitwerking van het basisidee. Regisseur Cunningham maakte eerder cultklassieker Friday the 13th.

Re-Animator

Verenigde Staten 1986. Horror van Stuart Gordon. Met o.a. Jeffrey Combs, Bruce Abbott, Barbara Crampton, Robert Sampson en David Gale.

Verrassende horrorfilm/thriller/zwarte komedie over Lovecrafts held Herbert West (Combs), een jonge medicus die een serum ontwikkelt waarmee de doden weer tot leven kunnen worden gebracht. Debuterend regisseur Gordon (met een theaterachtergrond) gaat op onderhoudende wijze over de schreef, vooral in de scene met heldin Crampton en een afgehakt hoofd. Voornaamste bezwaar: de muziek van Richard Band is regelrecht plagiaat van Bernard Hermanns klassiek gevonden PSYCHO- compositie. Langer gemaakt (!) en minder contrastrijk van kleur voor de versie op video door Gordon. Díe behandeling maakte het resultaat niet beter.

From Beyond

Verenigde Staten 1986. Sciencefiction van Stuart Gordon. Met o.a. Jeffrey Combs, Barbara Crampton, Ted Sorel, Ken Foree en Carolyn Purdy-Gordon.

Mislukte poging het succes van RE-ANIMATOR te herhalen (zelfde regisseur en spelers) met de klunzige verfilming van H.P. Lovecrafts verhaal over Combs, de gekke geleerde, die een Resonator heeft uitgevonden waarmee hij wezens van een andere dimensie kan materialiseren. We kennen het zo langzamerhand wel! Opgenomen in Rome.

Eliminators

Mexico​/​​Verenigde Staten 1986. Sciencefiction van Peter Manoogian. Met o.a. Patrick Reynolds, Andrew Prine, Denise Crosby, Roy Dotrice en Conan Lee.

Een mandroïde - half mens en half machine - verzamelt een groep avonturiers om een duivels genie te bestrijden. Een onderhoudende cocktail van SF, kung-fu en THE AFRICAN QUEEN. Op een gegeven moment verklaart een van de spelers dat hij het gevoel heeft in een stripverhaal te zijn beland. Juist geconstateerd! De speciale effecten zijn prima. Denise Crosby is de kleindochter van Bing. Het scenario is van Paul De Meo en Danny Bilson. Het camerawerk is van Mac Ahlberg.

My Tutor

Verenigde Staten 1983. Erotiek van George Bowers. Met o.a. Matt Lattanzi, Caren Kaye, Kevin McCarthy, Arlene Golonka en Clark Brandon.

De knappe, rijke, maar nog altijd maagdelijke Lattanzi zal voor zijn eindexamen zakken als zijn Frans niet gauw beter wordt, dus zijn ouders huren de mooie Kaye in voor de zomer om hem bijles te geven. Inderdaad, het vervolg laat zich raden. Toegegeven: het verhaal wordt op een liefdevolle en serieuze manier behandeld, maar geloofwaardig is de romance niet, er zitten een paar slechte rollen in en er wordt geen moment gebruik gemaakt van Kayes niet onaanzienlijke komische talenten. Voor zijn genre is deze film niet slecht. Het scenario is van Joe Roberts. Het camerawerk is van Mac Ahlberg. Deluxe Color.

Molly

Zweden​/​​Frankrijk 1977. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Maria Forsa, Jack Franck, Robert Everett, Anita Erikson en Muriele Margie.

Een (zeer) vrije bewerking van de roman [KL]Moll Flanders[KLE] van Daniel Defoe (1722), voorzien van allerlei stompzinnige titels. Van het origineel is bijna niets terug te vinden en zeker niet de kwalitatief hoogstaande realistische en satirische observaties in dit meesterwerk. Kort gezegd gaat het om een mengeling van elkaar opvolgende erotische en grappige sc[KA2]enes die zich dan weer in Zweden en dan weer in Frankrijk afspeelt. Daarbij is van een internationale rolbezetting niet veel goeds te verwachten en wat helemaal onbegrijpelijk is, is dat de (doorgaans) uitstekende Zweedse regisseur Ahlberg deze totaal overbodige film heeft gedraaid. Ook bekend als: ETREINTES SUEDOISES, MOLLY L'INGENUE PERVERSE en FOLLES ETREINTES DE JENNIFER.

Justine och Juliette

Zweden 1974. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Marie Forssȧ, Bie Warburg, Harry Reems, Felix Franchy en Bent Warburg.

Twee weesmeisjes, de wereldwijze Juliette (Warburg) en de ingetogen, kuise Justine (Forssȧ), worden door een hardvochtige tante de deur uitgezet. Juliette ziet kans 74 keer haar maagdelijkheid te verliezen, maar het loopt slecht met haar af, dat spreekt. De deugdzame Justine heeft het hard te verduren, maar wint tenslotte de genegenheid van een miljonair, die vrijwel ogenblikkelijk overlijdt en haar een fortuin nalaat. Wat leert ons dit? Dat deugd wel dégelijk loont. Buiten de titel heeft de film niets gemeen met het oeuvre van De Sade en is er niet het minste verschil tussen dit werkje en de Germaanse Lederhosen- erotiek: ongenuanceerdheid, stompzinnigheid en hypocrisie troef. Bovendien ook nog oervervelend. Ahlberg op de titelrol als Bert Torn, Forssȧ als Maria Lynn.

Flossie - en Venus pȧ 15

Zweden 1974. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Marie Forssȧ, Jack Frank, Anita Andersson, Kim Frank en Lars Dahlgȧrd.

Een traumatische ervaring met een tuinman brengt in Flossie (Forssȧ) lesbische gevoelens teweeg. Een Zweedse diplomaat bevrijdt haar van deze frustraties. Kinderachtig seksvermaak. Ahlberg verschijnt op titelrol als Bert Torn, Forssȧ als Maria Lynn. Meeste kopieën ca. 65m.

Around the World with Fanny Hill

Zweden 1974. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Shirley Corrigan, Gaby Fuchs, Peter Bonke, Bo Brunding en Christina Lindberg.

De vrouw van een fotograaf verlaat haar man vanwege zijn overmatige aandacht voor zijn modellen en gaat met een vriendin een carrière in Hollywood beproeven. Als ster van seksfilms beleeft ze allerlei avonturen op locatie in Hong Kong, Venetië en München, steeds gevolgd door de echtgenoot, die haar terug wil. Een voor de export gemaakte soft-porno, alleen 'hard' in slot-orgie, die zich over de halve wereld afspeelt wat in een onduidelijk scenario en prentbriefkaart-shots resulteert. Een morsig gemaakte film, met platvloers-banale dialogen, die met John Clelands schandaalroman alleen de naam van de heldin gemeen heeft.

Nana

Frankrijk​/​​Zweden 1971. Drama van Mac Ahlberg. Met o.a. Anna Gael, Gillian Hills, Keve Hjelm, Lars Lunöe en Gérard Berner.

Een nachtclubdanseres heeft minnaars van alle leeftijden en maatschappelijke status, die ze tot ondergang en zelfmoord brengt terwijl ze zelf via hen roem en rijkdom verovert. Deze moderne exploitatie van Zola`s roman wordt door de kwaliteitsfotografie (van Andreas Winding) boven het morsig gemiddelde van het genre uitgetild. Gael zet in de titelrol steeds grote onschuldige ogen op, terwijl haar tragische minnaars slecht worden gespeeld door nogal onappetijtelijke acteurs, waardoor de strekking van het scenario precies wordt omgedraaid. USA-titel: LOVE ME, TAKE ME, PAY ME. GB-titel: TAKE ME, LOVE ME.

Tre slags kaerlighed

Zweden​/​​Denemarken 1970. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Gun Falck, Inger Sundh, Klaus Pagh, Tom Scott en Ellen Faison.

Een fantasieloze film waarin interraciale liefde, lesbische verhoudingen, hippies, drugs en een soort Deense 'Hell's Angels' aan de orde komen. Voornaamste doel: wat geweld en veel seks.

Jeg en kvinde II

Zweden 1969. Erotiek van Mac Ahlberg. Met o.a. Gio Petré, Lars Lunoe en Hj[KA9]ordis Petterson.

Essy Persson uit JEG EN KVINDE is hier vervangen door de veelzijdige Petr[KA1]e, intussen getrouwd met een voyeuristische, perverse antiquair met een nazi-verleden. Een soms macaber sfeertje, gratuite sc[KA2]enes, af en toe op het randje van het absurde. Regisseur Ahlberg maakte in 1970 n[KA1]og een vervolg: TRE SLAGS KAERLIGHED (NL-titel: IK, EEN VROUW - DE DOCHTER).

Fanny Hill

Zweden 1968. Erotiek van Mac Ahlbert en Mac Ahlberg. Met o.a. Diana Kjaer, Hans Ernback en Keve Hjelm.

Zoveelste softporno-verfilming van FANNY HILL, dit keer gesitueerd in een bordeel in Stockholm waar Fanny (Diana Kjaer) meteen verliefd wordt op haar eerste klant, een zakenman die haar mee wil nemen naar Amerika. Ja, ja, dat zeggen ze allemaal.

Jeg en markis

Denemarken​/​​Zweden 1967. Mac Ahlberg en Peer Guldbrandsen. Met o.a. Gabriel Axel, Karl Stegger, Elsa Prawitz, Buster Larsen en Tove Maës.

Een satire op rijke Deense snobs. Een boekhoudertje doet zich als de beruchte Markies de Sade voor en leidt een vrolijk leventje temidden van bewonderaars.

Jeg en kvinde

Zweden​/​​Denemarken 1965. Mac Ahlberg. Met o.a. Essy Persson, Preben Mahrt, Jörgen Reenberg en Preben Körning.

In deze eerste van een kleine reeks soortgelijke films (er volgden JEG EN KVINDE II, TRE SLAGS KAERLIGHED) gooit Persson als meisje uit een streng godsdienstig milieu plots alle remmen los. Als neurotische nymfomane wipt zij van de ene minnaar op de andere. Ondanks de weinig overtuigende 'bezetenheid' van Persson werd dit een indrukwekkend internationaal succes.

A Woman I

Denemarken 1965. Erotiek van Mac Ahlberg.

In deze eerste van een kleine reeks soortgelijke films (er volgden JEG EN KVINDE II, TRE SLAGS KAERLIGHED) gooit Persson als meisje uit een streng godsdienstig milieu plots alle remmen los. Als neurotische nymfomane wipt zij van de ene minnaar op de andere. Ondanks de weinig overtuigende 'bezetenheid' van Persson werd dit een indrukwekkend internationaal succes.