Pauline Rocafull (1981): scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Shanghaï Blues, nouveau monde

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Frédéric Garson. Met o.a. Clément Sibony, Élodie Navarre, Thierry Frémont, Yin Hang en Samuel Jouy.

Architect Rémy wordt door zijn baas voor de keuze gesteld: ontslag of in Shanghai een grote bouwklus van een collega overnemen. Op naar de Chinese metropool dus, inclusief gezin. Daar kan Rémy zich maar moeilijk aanpassen, terwijl vrouw en zoon zich er allengs meer thuis voelen en niet naar Frankrijk terug willen. Al lijdt dit uitstekend geacteerde drama onder een surplus aan nevenpersonages, het is opmerkelijk wat producent en regisseur hier op een tv-filmbudget hebben gerealiseerd. Dynamische fotografie van Damien Morisot dompelt de kijker onder in couleur locale.

Le piège afghan

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Marie-Josée Croze, Samuel Le Bihan, Sonia Mankai en Christian Charmetant.

De Frans-Canadese Croze speelt Nadia Meyer, een Franse arts in dienst van de coalitietroepen die in het oosten van Afghanistan wordt gegijzeld. Dankzij een strijder die ze onder een andere identiteit in Parijs heeft gekend ontsnapt ze aan het Taliban-slagersmes, krijgt zelfs haar vrijheid terug. Wanneer de militaire staf verneemt wie Nadia van een wisse dood heeft gered, wil men maar al te graag met hem in contact komen. De levensgevaarlijke alledag in chaosland, gefilmd als een compacte en soms docu-achtige televisiethriller met tempo en een goede cast.

Une femme à abattre

2008 | Drama, Historische film

Frankrijk 2008. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Mélanie Doutey, Nino Kirtadze, Pawel Delag en Stoyan Aleksiev.

Nadat collega Anna Politkovskaja is vermoord reist journalist-banneling Andrei (Delag) van Parijs naar Moskou voor de begrafenis en om uit te vissen wie er achter de misdaad zit. Dagenlang hoort zijn Franse vriendin Claire (Doutey) niets en gaat hem achterna. Het wordt geen plezierreisje. Regisseur Langlois, die in 1988 debuteerde met het opmerkelijk gestileerde drama Jaune revolver, windt er geen doekjes om: onder tsaar Poetin zijn er in Rusland meer politieke en maffiamoorden dan ooit, tiert corruptie welig en wordt de kritische pers langzaam monddood gemaakt. Une femme à abattre spiegelt de post-communistische realiteit van een doodzieke natie.