Christian Sinniger: cast en scenario.
Er zijn 19 films gevonden.

Quand tu seras grand

2023 | Komedie, Drama

Frankrijk 2023. Komedie van Andréa Bescond en Éric Métayer. Met o.a. Vincent Macaigne, Aïssa Maïga, Evelyne Istria, Christian Sinniger en Kristen Billon.

Yannick (Vincent Macaigne) is verzorger in een woonzorgcentrum. Ondanks de werkdruk en de budgettaire beperkingen, blijft hij zich over de ouderen ontfermen met een aanstekelijk humeur en de nodige humor. Maar wanneer hij gedwongen wordt de eetzaal te delen met jonge leerlingen van de school in de buurt en hun begeleidster Aude (Aïssa Maïga), wordt de situatie nog ingewikkelder.

Film socialisme

2010 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 2010. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Christian Sinniger, Agatha Couture, Catherine Tanvier en Jean-Marc Stehlé.

Met zijn latere werk vond avantgardist Godard, actief vanaf de jaren zestig, een steeds verdeelder publiek. Zo ook bij dit collagedrieluik. In één deel mengt de camera zich tussen passagiers van een cruiseschip – let daarbij op veterane singer-songwriter Patti Smith. Deel twee draait om een gezin met financiële stress dat wordt gevolgd door een cameraploeg. In het derde deel stapt de maker met grote historische en geografische bewegingen over de wereld. Een associatieve, politiek gelaagde film, interessant voor de trouwere Godard-fans. Het cruiseschip, de Costa Concordia, zou twee jaar later voor de kust van Italië schipbreuk lijden.

L'équipier

2004 | Drama, Romantiek

Frankrijk 2004. Drama van Philippe Lioret. Met o.a. Philippe Torreton, Grégori Derangère, Sandrine Bonnaire en Anne Consigny.

Meeslepende raamvertelling waarin Camille (Anne Consigny), voor even teruggekeerd naar haar Bretonse geboorte-eiland Ouessant om het familiehuis te verkopen, een geheim ontdekt. In 1963 vormden haar vader, vuurtorenwachter Yvon Le Guen, moeder en conservenfabrieksarbeidster Mabé en de jonge co-vuurtorenwachter Antoine het middelpunt van een verzwegen geschiedenis. Algerije-veteraan Antoine is als vastelander allesbehalve welkom in het dorp, dat hem zijn toegewezen post op de Jument-vuurtoren misgunt. In stilte vonkt het echter tussen de buitenstaander en Mabé. Geweldige stormscènes, met Torreton op zijn intense best als de stuurse maar integere Yvon.

Mademoiselle

2001 | Romantisch drama

Frankrijk 2001. Romantisch drama van Philippe Lioret. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jacques Gamblin, Isabelle Candelier, Zinedine Soualem en Jacques Boudet.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Le soleil au-dessus des nuages

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Le Roch. Met o.a. Daniel Prévost, Serge Hazanavicius, Hélène Vincent, Lisa Martino en Claudine Baschet.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Les monos : Jeu de lois

1999 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Éva Darlan, Gabrielle Forest en Johan Carollo.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Docteur Sylvestre : Café frappé

1999 | Drama

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jérôme Anger, Marthe Villalonga, Jean-Paul Muel, Samir Guesmi en Christian Sinniger.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

En quête d'identité

1998 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België 1998. Misdaad van Eric Woreth. Met o.a. Pascale Arbillot, Frédéric Pellegeay, Arno Chevrier, Vinciane Millereau en Thomas Chabrol.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Commissaire Moulin : Lady in blue

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Denis Amar. Met o.a. Yves Rénier, Laura Favali, Anne Roussel, Lola Gans en Tchee.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Une famille formidable : Nicolas s'en va-t-en guerre

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

De Beaumonts trekken in hun nieuwe woonst in en treffen, tot hun groot genoegen Reine (Agenin, die de rol van Spaak overneemt) terug, die herstellende is van een zwaar auto-ongeval. Ze is een relatie begonnen met een advocaat, de vader van Audrey (Caillaud). Nicolas (Sarfati) verwaarloost zijn vrouw. Hij verdwijnt heel der nachten om zich aan het pokerspel over te geven. Met deze zevende aflevering verzinkt deze Franse soap helemaal in het onbenullige. Wat begon als een charmant familieportret is een derderangs stationsrommanetje geworden. Het scenario is van Santoni en Corinne Atlas. Voor de fotografie tekende Claude Robin. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Une famille formidable : De père en fils

1994 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1994. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Daniel Gélin en Milene Vukotic.

Het overlijden van Juliens moeder komt als een schok aan in het leven van de Beaumonts. Julien en Audrey trekken tijdelijk in het huis van de moeder in, maar de broers en zusters van Julien kunnen de autoriteit van Audrey maar moeilijk aanvaarden. Om de vrede te handhaven sluit Julien terug vrede met Jacques en ze zullen weer samenwerken aan de [KL]Guide Beaumont[KLE]. De onverwachte verschijning van Jacques` vader, Edouard (Gélin) gaat gepaard met spanningen. Deze laatste aflevering van de populaire tv-reeks is kwalitatief weer beter dan de voorgaanden, vooral dank zij de schitterende prestatie van Gélin. Het einde is natuurlijk voorspelbaar in al zijn sentimentaliteit. Santoni schreef het scenario samen met Corinne Atlas en Claude Robin stond weer in voor de fotografie.

La guerre des poux

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Elisa Servier, Thierry Heckendorn, Julien Pellerin, Mélanie Morceau en Cyrille Delannoy.

Dat kinderen luizen meebrengen van school is een alledaagse kwaal die vlug verholpen is. Maar wanneer de drie kinderen van de familie Maraud met luizen thuiskomen is dit het begin van een ware nachtmerrie. Martine (Servier), moeder van de drie bengels, weet niet wat ze eraan moet doen. Niets is eenvoudiger om de weinig eisende kijker aan het lachen te brengen dan het ongeluk of de tegenslag van een ander. Dat is het wat deze film te bieden heeft, niets meer. Bovendien wordt het flauw en inspiratieloos gebracht. Kijk liever wat een andere zender te bieden heeft. Veel slechter kan het niet zijn. Geschreven door Trotignon, Nathalie Blanchard en Pierre Guiho. Gérard Vigneron stond achter de camera. Formaat 16/9.

Le Namouic

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Gilles Capelle. Met o.a. Philippe Briant, Philippe Deru, Joël Le Floch, Alain Le Berré en Gwennola Bothorel.

Er heerst een malaise in de Bretoense visserij. Yann Cadoret (Briant) en Moineau (Deru), die nog op ouderwetse manier met het net vissen, ondervinden de gesel van de crisis aan den lijve. Overladen met schulden kunnen ze er niet onderuit dat hun schepen aangeslagen worden. Dank zij het doorzettingsvermogen van hun echtgenotes en de solidariteit van hun collega's vinden ze hun vechtlust terug en als een phoenix herrijzen ze uit hun faillissement. Een filmische hulde aan de moed van de Bretoense vissers en de eendracht die onder hen bestaat. Om het geheel nog authentieker te maken werd beroep gedaan op echte leden van de visserijvloot, zoals de vier hoofdacteurs, die de moeilijkheden zelf meegemaakt hebben. Dit is echter tevens het zwakke punt van de film die wel lijdt onder hun gebrek aan professioneel acteertalent. Het scenario werd geschreven door Jacques Espagne en Capelle. Dominique Chapuis tekende voor de fotografie.

Julie Lescaut : La mort en rose

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Tijdens een routine surveillance `s nachts wordt een agente door een auto aangereden die doorrijdt na het ongeluk. Ze wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Julie Lescaut (Genest) begeeft zich op weg om de gewonde te spreken, maar die is al overleden voordat ze aankomt. De collega van het slachtoffer, Leveil (Rouve) heeft slechts de laatste twee cijfers van het nummerbord van de auto kunnen opschrijven: 61 (het nummer van het departement, Orne). In de haast opgezette wegversperringen en controles mochten niet baten. Diezelfde dag wordt een jonge Roemeense gewurgd aangetroffen in haar huis. Er is weer heel wat werk aan de winkel voor Lescaut en haar ondergeschikten. In deze sinistere moordzaak die leidt naar prostitutie op bestelling door middel van de Minitel en de handel in gestolen auto`s, krijgt de pittige commissaris met de steile rode haren een bijna volmaakte moordenaar tegenover zich. Spannend en goed gemaakt, maar met (te) weinig originele wendingen. Eric Kristy schreef het scenario, dat door Flore Thulliez in beeld gebracht werd.

Femme de mon père: L'histoire d'Aline

1993 |

België 1993. Pierre Joassin. Met o.a. Sébastien Tavel, Christian Sinniger en Valérie Coton.

Tijdens een routine surveillance `s nachts wordt een agente door een auto aangereden die doorrijdt na het ongeluk. Ze wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Julie Lescaut (Genest) begeeft zich op weg om de gewonde te spreken, maar die is al overleden voordat ze aankomt. De collega van het slachtoffer, Leveil (Rouve) heeft slechts de laatste twee cijfers van het nummerbord van de auto kunnen opschrijven: 61 (het nummer van het departement, Orne). In de haast opgezette wegversperringen en controles mochten niet baten. Diezelfde dag wordt een jonge Roemeense gewurgd aangetroffen in haar huis. Er is weer heel wat werk aan de winkel voor Lescaut en haar ondergeschikten. In deze sinistere moordzaak die leidt naar prostitutie op bestelling door middel van de Minitel en de handel in gestolen auto`s, krijgt de pittige commissaris met de steile rode haren een bijna volmaakte moordenaar tegenover zich. Spannend en goed gemaakt, maar met (te) weinig originele wendingen. Eric Kristy schreef het scenario, dat door Flore Thulliez in beeld gebracht werd.

Femme de mon père : L'histoire d'Aline

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Valérie Coton, Christian Sinniger, Sébastien Tavel, Raymond Avenière en Eve Bonfanti.

Aline (Coton) was tien toen haar moeder het gezin in de steek liet. Korte tijd nadien begon haar vader (Sinniger) haar seksueel te misbruiken. Het meisje wordt getraumatiseerd, maar begrijpt niet wat er aan de hand is. Ze wordt groter en begint het wel te begrijpen, maar haar vader verzekert zich van haar zwijgen door intimidatie, chantage en bedreigingen. Als ze zeventien is vertelt ze haar geheim aan haar vriend Dominique (Tavel). Deze is geschokt en raadt haar aan een klacht in te dienen. Het trieste verhaal van een meisje dat zeven jaar lang het slachtoffer was van de misdadige praktijken van haar vader. De toon van de film is hevig en zet de vader in een mensonterend daglicht. Regisseur Joassin schreef zelf het pakkende en aangrijpende scenario naar een onderzoek van RTBF-journaliste Françoise Van de Moortel. De camera was in handen van Jean-Claude Neckelbrouck. Voorgesteld in de reeks C'est mon histoire en op het einde wordt een getuigenis getoond van de echte persoon waarover de film handelt.

Julie Lescaut

1991 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1991. Misdaad van Caroline Huppert en Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Angier, Blanchette Brunoy, Eric Prat en Mouss Diouf.

Genest (Julie Lescaut) wordt eindelijk bevorderd tot commissaris van politie in een voorstad, waar veel fabrieken staan en dat voornamelijk bewoond wordt door migranten. Nog voordat ze aan de mensen heeft kunnen wennen, krijgt ze een belangrijke zaak in de schoot geworpen: de ontvoering van een kind. Omdat ze zelf moeder is, is ze vastbesloten de zaak op te lossen. Routineuze politiefilm die echter opvalt omdat hij aandacht besteedt aan de moeilijkheden die de politie ondervindt in een wijk met verschillende culturen. Erg veel schokkends heeft het scenario van Alexis Lecaye en Michèle Letellier, naar een roman van Lecaye niet te bieden. Film uit blik voor massaconsumptie, gefotografeerd door Jean Monsigny.

Baby Blood

1990 | Horror

Frankrijk 1990. Horror van Alain Robak. Met o.a. Emmanuelle Escourrou, Jean-François Gallotte, Christian Sinniger, Roselyn Geslot en François Frappier.

Een een primitief slijmerig werveloos amoebe-achtig monster dat dateert uit de tijd van het ontstaan van deze planeet neemt de vorm aan van een phallus en penetreert in de baarmoeder van een jonge vrije meid, eisend (met een enge) elektronische stem op een normale manier geboren te worden. De baby drinkt echter geen moedermelk, maar heeft mannenbloed nodig. Een bus met voetballers, die het meisje willen verkrachten, is daar goed genoeg voor in het 'rampzalig' hoogtepunt van de film. Hoewel duidelijk geënt op ALIEN, een eigen stijl, zwarte humor en een waardige feministische nachtmerrie met de weelderige debutante Escourrou. Behoorlijke speciale effecten van Benoit Lestang en Jean-Marc Toussaint, vaardig gemonteerd door Elisabeth Moulinier. Regisseur Robak werkte mee aan het script en de film gooit ogen.