Bill Wyman (1936): cast en muziek.
Er zijn 7 films gevonden.

The Rolling Stones
Oostenrijk/​Duitsland 1995. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richards, Bill Wyman en Brian Jones.
Bill Wyman: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
The Rolling Stones
 Rudi Dolezal, 1995
Opera
Italië 1987. Horror van Dario Argento. Met o.a. Cristina Marsillach, Urbano Barberini, Daria Nicolodi, Ian Charleson en Antonella Vitale.
Bill Wyman: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Eat The Rich
Verenigd Koninkrijk 1987. Komedie van Peter Richardson. Met o.a. Ronald Allen, Sandra Dorne, Jimmy Fagg, Lemmy en Lannah Pellay.
Bill Wyman: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Time Is on Our Side
Verenigde Staten 1982. Muziek van Hal Ashby. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts, Bill Wyman en Ron Wood.
Bill Wyman: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Green Ice
Verenigd Koninkrijk 1981. Misdaad van Ernest Day. Met o.a. Ryan O'Neal, Anne Archer, Omar Sharif, Domingo Ambriz en John Larroquette.
Bill Wyman: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Gimme Shelter
Verenigde Staten 1970. Documentaire van David Maysles, Albert Maysles en Charlotte Zwerin. Met o.a. Rolling Stones, The, Jefferson Airplane, Melvin Belli, Mick Taylor en Keith Richards.
Bill Wyman: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
One Plus One
Verenigd Koninkrijk 1968. Muziek van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richard, Brian Jones, Charlie Watts en Bill Wyman.
Bill Wyman: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

The Rolling Stones

1995 | Documentaire, Muziek, Biografie

Oostenrijk​/​​Duitsland 1995. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richards, Bill Wyman en Brian Jones.

Een portret van de legendarische rockgroep vanaf hun begin in 1962 tot de start van de Voodou Lounge Tour in 1995. Via hun optredens en de schandalen in hun privé-leven maken de cineasten een exclusieve balans op van wat uitgegroeid is tot 'de grootste rock-band ter wereld'. Oostenrijker Dolezal zocht The Stones op in Buenos Aires, waar de groep zich op hun wereldtournee aan het voorbereiden was. Hij interviewt de leden, maar gaat tevens te rade bij popfenomenen zoals Diana Ross, Alexis Korner en Frank Zappa. Voor de fans een unieke gelegenheid om hun idolen achter de schermen aan het werk te zien, maar of niet-liefhebbers door deze documentaire voor de muziek van The Rolling Stones warm zullen lopen, valt nog te betwijfelen. Op de soundtrack uiteraard een staaltje van hun grootste hits.

Opera

1987 | Horror, Mysterie, Thriller

Italië 1987. Horror van Dario Argento. Met o.a. Cristina Marsillach, Urbano Barberini, Daria Nicolodi, Ian Charleson en Antonella Vitale.

Sterke giallo-film (Italiaanse detective-horror) van nestor Dario Argento, wat voor de liefhebber zoveel wil zeggen als smullen van inventieve en bloederige moorden door rara wie. Argento kreeg de beschikking over het gerenommeerde vijf galerijen tellende Teatro Regio in Parma. Een fabelachtig toneel voor zijn verhaal over de zeventienjarige opera-zangeres Betty (Marsillach) en een maniakale bewonderaar. Filmmaker Argento was altijd in mineur als toeschouwers wegkeken tijdens zijn zorgvuldig uitgewerkte moordscènes. Daarom krijgt Betty van de booswicht plakband met naalden op het onderste ooglid, zodat ze de slachtpartijen van vrienden en bekenden wel móét bekijken.

Eat The Rich

1987 | Komedie

Verenigd Koninkrijk 1987. Komedie van Peter Richardson. Met o.a. Ronald Allen, Sandra Dorne, Jimmy Fagg, Lemmy en Lannah Pellay.

Tweede bioscoopfilm van het British Comic Strip Team. Een Russische spion probeert met de onverwachte hulp van een groep anarchisten de verkiezingsambities van een fascist (Powell) te dwarsbomen. De film ontaard in een chaos met cameo's van vele bekenden, waardoor het komedie-element verwatert.

Time Is on Our Side

1982 | Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1982. Muziek van Hal Ashby. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts, Bill Wyman en Ron Wood.

Drie Amerikaanse Rolling Stones-concerten uit de wereldtournee van 1981 werden vlekkeloos aaneengesmeed tot [KA1]e[KA1]en optreden met 25 songs. Juist het feit dat de film niets meer dan dat is (geen beelden uit de kleedkamer e.d.), maakt hem tot een weinig opwindende concertregistratie. Ook bekend als LET'S SPEND THE NIGHT TOGETHER.

Green Ice

1981 | Misdaad, Thriller, Actiefilm

Verenigd Koninkrijk 1981. Misdaad van Ernest Day. Met o.a. Ryan O'Neal, Anne Archer, Omar Sharif, Domingo Ambriz en John Larroquette.

Lachwekkend doorzichtige B-film over elektrotechnisch ingenieur O'Neal en zijn makkers die een partij smaragden roven van de bovenste verdieping van een wolkenkrabber.

Gimme Shelter

1970 | Documentaire

Verenigde Staten 1970. Documentaire van David Maysles, Albert Maysles en Charlotte Zwerin. Met o.a. Rolling Stones, The, Jefferson Airplane, Melvin Belli, Mick Taylor en Keith Richards.

Een uniek en onthutsend tijdsdocument, deze registratie van de Amerikaanse Rolling Stones-tournee van 1969. De losjes gefilmde en gemonteerde docu bevat energieke beelden van een concert in Madison Square Garden, en wat onthullende achter-de-schermenscènes, maar dankt z’n klassieke status aan de climax. Daarin staat het beruchte Altamont-festival centraal, dat vooral tijdens het Stones-optreden desastreus uit de hand liep, met vechtpartijen, bad trips en zelfs moord. De kater van de Summer of Love, vastgelegd op film. ‘Rape, murder, it’s just a shot away,’ kermt Mick Jagger tijdens de aftiteling.

One Plus One

1968 | Muziek, Documentaire

Verenigd Koninkrijk 1968. Muziek van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mick Jagger, Keith Richard, Brian Jones, Charlie Watts en Bill Wyman.

In deze eigenaardige collagefilm worden oa leden van de Black Panther-beweging gevolgd, leest een fanatieke boekhandelaar voor uit Mein Kampf en zien we hoe de Rolling Stones in een studio ‘Sympathy for the devil’ naar tevredenheid op de band proberen te krijgen. Vooral deze authentieke ‘rockumentary’-delen maken indruk. Producent Iain Quarrier bracht een eigen ‘cut’ van de film uit, onder de titel Sympathy for the Devil, waarin hij de complete Stones-song aan het slot toevoegde. Dit tot groot ongenoegen van Godard, die Quarrier op het London Filmfestival van 1968 publiekelijk te lijf ging.
imdb: Zoek Bill Wyman op IMDB