Giuseppe Ferrara: regie, cast en scenario.
Er zijn 7 films gevonden.

Giovanni Falcone

1993 | Drama, Biografie, Misdaad

Italië 1993. Drama van Giuseppe Ferrara. Met o.a. Michele Placido, Giancarlo Giannini, Anna Bonaiuto, Massimo Bonetti en Nello Rivie.

Een zeer goed gedocumenteerde film waaraan een prima research is voorafgegaan, over de anti-mafia rechters Giovanni Falcone (Placido) en Paolo Borsellino (Giannini). Een verslag van tientallen jaren onderzoek naar de machtsstructuur en activiteiten van de Siciliaanse mafia. Daarbij werden bijna de connecties met top-politici blootgelegd. Falcone vertelt over het complexe wereldwijde netwerk en de gewelddadige machtsstrijd waarin de niets ontziende Corleones de bloedige overwinnaars zijn. Verliezer Buscetta (Musy) kon niet anders dan een boekje opendoen over de machtsstructuur en de invloed in de plaatselijke en nationale overheid. Degelijk spel, alhoewel de karakteropbouw ontbreekt. Flink tempo en scherpe montage maar een zwakke suspense, die tot de uiteindelijke moord leidt. De film ontketende veel discussie.

Narcos

1992 | Drama, Misdaad

Italië​/​​Spanje 1992. Drama van Giuseppe Ferrara. Met o.a. Juan José Pinera, Adriana Sforza, Aldo Sambrell en Joel Maldonado.

Rauwe, meedogenloze, gewelddadige film over drugshandel in Colombia, waar kinderen worden opgeleid tot killers. Een sociaal drama, bijna als een documentaire gefilmd op locatie, zonder beroepsacteurs. Vier vriendjes tussen de twaalf en achttien jaar hebben geen andere keuze dan auto's stelen, drugs verkopen of lid worden van de milities van de Colombiaanse drugsmafia, die het Medellín-kartel en de cocaïnelaboratoria in de jungle beschermen. De kinderen worden al gauw bevorderd tot huurmoordenaars, die aan de hand van foto's hun slachtoffers moeten vinden. Hun leven loopt vast in geweld, corruptie en dood.

Il caso Moro

1986 | Biografie, Drama

Italië 1986. Biografie van Giuseppe Ferrara. Met o.a. Margarita Lozano, Mattia Sbragia, Bruno Zanin, Consuelo Ferrara en Enrica Rosso.

Deze verfilming van de ontvoering en de moord op Aldo Moro, leider der Italiaanse christen-democraten, in 1978, is een mooi gefilmd werk met uitzonderlijk spel van Volonté. De film volgt het boek Days of Wrath van Robert Katz. De film begint in een hoog tempo, maar loopt in de tweede helft zoveel vertraging op dat sommigen een geeuw niet zullen kunnen onderdrukken. De terroristen zijn te glad en mak neergezet om echt angst in te kunnen boezemen. Scenario van regisseur Ferrara, Robert Katz en Armenia Balducci. Camerawerk van Camillo Bazzoni. Ook bekend als THE MORO AFFAIR.

Cento giorni a Palermo

1984 | Drama, Misdaad, Historische film, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1984. Drama van Giuseppe Ferrara. Met o.a. Lino Ventura, Giuliana de Sio, Stefano Satta Flores, Arnaldo Foà en Lino Troisi.

Dit op feiten gebaseerde drama verbeeldt de laatste honderd dagen van Carlo Alberto Dalla Chiesa, in 1982 aangesteld als hoofd politie in Palermo. Voordien had hij effectief opgetreden tegen de Rode Brigades, vandaar de hoop dat hij opgewassen zou zijn tegen de Siciliaanse maffia. Dat bleek niet zo: in hetzelfde jaar werd hij vermoord. Ventura in een van zijn laatste rollen in een sober, realistisch ogend drama van regisseur Ferrara, die sindsdien ook nog films maakte over de Rode Brigades-ontvoering van politicus Aldo Moro, en de in 1992 vermoorde maffiarechter Giovanni Falcone.

Pierino medico della Saub

1981 | Komedie

Italië 1981. Komedie van Giuliano Carmineo. Met o.a. Alvaro Vitali, Mario Carotenuto, Serena Bennato, Giuseppe Ferrara en Carolina Palermo.

De verdere avonturen van de gekke Pierino (Vitali), dit keer net terug uit Ethiopië na afronding van zijn artsenstudie. Ondanks zijn bul weet hij niets van medicijnen. Toch krijgt hij, op voorspraak van de Loge P2, een baan als arts bij een van de beste ziekenhuizen van Rome. Daar stapelt hij natuurlijk de ene blunder op de andere. Bepaalde scènes zijn om te gillen van het lachen, met name als het gaat over corruptie, vriendjespolitiek, gekochte bescherming, voorkeursbehandeling en alle andere chronische ziekten waaraan Italië lijdt. Jammer genoeg is de film slecht gemaakt.

Panagulis zei!

1980 | Biografie, Oorlogsfilm

Italië 1980. Biografie van Giuseppe Ferrara. Met o.a. Stathis Giallelis, Pupella Maggio, Victor Cavallo, Adalberto Maria Merli en Marcella Michelangeli.

Na een mislukte aanslag op de Griekse president wordt Alekos Panagoulos in 1968 door het kolonelsregime ter dood veroordeeld; onder druk van de wereldopinie krijgt hij echter levenslang. Na vijf jaar martelingen, hongerstakingen en mislukte ontsnappingspogingen krijgt hij de door zijn familie bewerkstelligde amnestie. Hij gaat een relatie aan met de interviewster Oriana Fallaci en wordt na de val van de kolonels voor het parlement gekozen, maar hij krijgt een fataal ongeval als hij de corruptie aan de kaak wil stellen. Dit fascinerende feitenmateriaal kreeg een oppervlakkige en ondramatische aanpak waardoor de bezieling overkomt als masochisme. Fallaci, die vindt dat de biografie van haar minnaar háár exclusieve recht is, hield de opnamen in Griekenland tegen, zodat de locatie- opnamen in Athene stiekem gemaakt moesten worden en er dan ook zeer amateuristisch uitzien.

Il Sasso in bocca

1970 | Drama, Thriller

Italië 1970. Drama van Giuseppe Ferrara.

Na een mislukte aanslag op de Griekse president wordt Alekos Panagoulos in 1968 door het kolonelsregime ter dood veroordeeld; onder druk van de wereldopinie krijgt hij echter levenslang. Na vijf jaar martelingen, hongerstakingen en mislukte ontsnappingspogingen krijgt hij de door zijn familie bewerkstelligde amnestie. Hij gaat een relatie aan met de interviewster Oriana Fallaci en wordt na de val van de kolonels voor het parlement gekozen, maar hij krijgt een fataal ongeval als hij de corruptie aan de kaak wil stellen. Dit fascinerende feitenmateriaal kreeg een oppervlakkige en ondramatische aanpak waardoor de bezieling overkomt als masochisme. Fallaci, die vindt dat de biografie van haar minnaar háár exclusieve recht is, hield de opnamen in Griekenland tegen, zodat de locatie- opnamen in Athene stiekem gemaakt moesten worden en er dan ook zeer amateuristisch uitzien.