Italo Petriccione: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

Io non ho paura

2003 | Thriller, Drama, Mysterie

Italië​/​​Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk 2003. Thriller van Gabriele Salvatores. Met o.a. Giuseppe Cristiano, Aitana Sánchez-Gijón, Dino Abbrescia, Giorgio Careccia en Mattia Di Pierro.

Als hij samen met zijn vriendjes aan het spelen is valt het oog van de 9-jarige Michele (Cristiano) op een golfplaat die een gat in de grond afdekt. Een kuil gevuld met goud en edelstenen, dagdroomt het jongetje. Als hij buiten het zicht van de anderen de plaat optilt, ziet hij een mensenvoet. De voet van de ontvoerde zoon van rijke ouders? Io non ho paura schakelt voortdurend tussen warm coming of age-drama en zinderende horror, is een overweldigend sprookje over vriendschap, bloedbanden, en een te vroeg verlies van kinderlijke onschuld. Grimmig én hartverwarmend.

Ovosodo

1997 |

Italië 1997. Paolo Virzì. Met o.a. Nicoletta Braschi, Marco Cocci, Salvatore Barbato en Edoardo Gabbrielini.

Als hij samen met zijn vriendjes aan het spelen is valt het oog van de 9-jarige Michele (Cristiano) op een golfplaat die een gat in de grond afdekt. Een kuil gevuld met goud en edelstenen, dagdroomt het jongetje. Als hij buiten het zicht van de anderen de plaat optilt, ziet hij een mensenvoet. De voet van de ontvoerde zoon van rijke ouders? Io non ho paura schakelt voortdurend tussen warm coming of age-drama en zinderende horror, is een overweldigend sprookje over vriendschap, bloedbanden, en een te vroeg verlies van kinderlijke onschuld. Grimmig én hartverwarmend.

Mediterraneo

1991 | Drama, Komedie

Italië 1991. Drama van Gabriele Salvatores. Met o.a. Diego Abatantuono, Claudio Bigagli, Giuseppe Cederna, Claudio Bisio en Gigio Alberti.

Dommelfilm over acht Italiaanse soldaten die in 1941 op het Grieks eiland Kastellorizo worden gestationeerd nadat de Duitsers daar eerder alle mannen hebben afgevoerd. De achtergebleven bevolking - vrouwen, oudjes en kinderen - verschaffen de jonge Italianen respectievelijk (vleselijk) vermaak, tegelwijsheden en kattenkwaad. Rumoer komt van krekels en milde filosofietjes over wat niet al, overgoten met luit- en accordeondeuntjes van pizzeriacomponist Giancarlo Bigazzi. Een weke film zonder ogenschijnlijke verdienste, hoewel winnaar van de Oscar voor beste buitenlandse film. Maar met Raise the Red Lantern als mededinger kan aan die Oscar nauwelijks waarde worden ontleend.