Nicolas Koline: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Variétés

1935 | Drama

Frankrijk 1935. Drama van Nicolas Farkas. Met o.a. Annabella, Fernand Gravey, Jean Gabin, Nicolas Koline en Sinoël.

Amoureuze rivaliteit brengt het voortbestaan en de veiligheid van een trio trapezewerkers in gevaar. De versmade partij dreigt zijn rivaal tijdens een optreden te laten verongelukken, maar de vrouw weet dat net te voorkomen. Deze [KL]remake[KLE] van een beroemde zwijgende UFA-film werd gelijktijdig in Engeland gemaakt door Herbert Wilcox (THE SHOW MUST GO ON met Anna Neagle). De doublures-in -de-lucht van het stertrio zijn nogal doorzichtig. Gabin in een antipathieke rol als de jaloerse partner.

Napoléon

1927 | Historische film, Avonturenfilm, Romantiek, Actiefilm

Frankrijk 1927. Historische film van Abel Gance. Met o.a. Albert Dieudonné, Gina Manès, Philippe Hériat, Abel Gance en Antonin Artaud.

Een film over de jeugd en de militaire loopbaan van Napoleon Bonaparte tot en met zijn triomfantelijke invasie van Itali[KA3]e. Door de gelijktijdige opkomst van de geluidsfilm is deze film internationaal te weinig opgemerkt. Dit grotendeels verloren gewaande historische epos waarvoor Gance het `triple [KA1]ecran` ontwikkelde, werd door de Britse historicus Kevin Brownlow in de loop der jaren zo volledig mogelijk gereconstrueerd en in de presentatie van Francis Coppola tot h[KA2]et spraakmakende evenement van 1980 gelanceerd. (De oorspronkelijke muziek van Arthur Honneger ging verloren en er zijn twee nieuwe partituren gecomponeerd, door Carl Davis en Carmine Coppola.) De werking van de finale met gelijktijdig drie beelden zal op het tv-scherm verloren gaan, maar er blijft meer dan genoeg imponerends over.

Le Chant de l'amour triomphant

1923 | Experimenteel

Frankrijk 1923. Experimenteel van Viatcheslav Tourjansky. Met o.a. Jean Angelo, Rolla Norman, Nicolas Koline, Jean d' Yd en Nathalie Kovanko.

De inhoud van deze relikwie valt niet in het kort samen te vatten. Het gaat niet om een legende, noch om een geschiedenis of een drama, maar om een persoonlijke interpretatie van het gedicht van Iwan Toergenjew, of om een visie daarop. De film is in elkaar gezet als een sonate, met prachtige beelden (camerawerk van Joseph-Louis Mundwiller), maar de regisseur heeft het allemaal wel erg mooi willen maken, want de personages blijven schimmig. Ondanks de overdrijving bezit deze unieke film een zekere, ouderwetse charme. Volgens sommigen stamt de film uit 1921. De aangegeven lengte is die van een kopie bekeken in de Cinémathèque française.