Francesca Feder: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Io sono Li

2011 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 2011. Drama van Andrea Segre. Met o.a. Zhao Tao, Rade Serbedzija, Marco Paolini, Giuseppe Battiston en Roberto Citran.

Shun Li wordt door mensensmokkelaars naar een klein eiland in de Lagune van Venetië gestuurd. Als bardame van de plaatselijke 'osteria; ontmoet ze weduwnaar Bepi, bijgenaamd 'de poëet'. Verwante zielen blijken ze te zijn, ontheemde romantici, maar de vriendschap die ontstaat wordt met xenofobe argusogen aanschouwd door zowel Bepi's vrienden als de gangsters die over Shun Li's lot beslissen. Prachtrol van Zhao Tao, de muze van regisseur Jia Zhangke (Still Life), als baken van optimisme en levensvreugde.

Extraño

2003 | Drama, Romantiek

Argentinië​/​​Frankrijk 2003. Drama van Santiago Loza. Met o.a. Julio Chávez, Valeria Bertucelli, Raquel Albéniz, Chunchuna Villafañe en Eva Bianco.

'Een film van voorzichtige woorden, van breekbare stilte', zo omschrijft de Argentijnse filmmaker Loza (1971) zelf zijn eerste lange speelfilm, waarvoor hij op het International Film Festival Rotterdam werd bekroond met de VPRO Tiger Award. De jury was onder de indruk van de manier waarop Loza een 'eigen visuele taal ontwikkelt om de uiterlijke en innerlijke wereld te schetsen van een man die een vreemdeling van het leven is geworden'. Axel is een arts van rond de veertig die om niet nader genoemde redenen zijn praktijk heeft opgegeven. Hij woont bij zijn zus en haar kinderen en voert weinig uit. Op een dag ontmoet hij een jongere zwangere vrouw, met wie hij iets mooi lijkt op te bouwen. Maar dan keert hij plots terug naar een oude geliefde. Veel gebeurt er niet in Extraño, maar dankzij het fraaie camerawerk van Willi Benisch en de mooie hoofdrol van Julio Chávez worden we langs moeilijk benoembare maar diep menselijke emoties gevoerd.

Le P'tit Bleu

1999 | Film noir, Muziek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Film noir van François Vautier. Met o.a. Etienne Chicot, Roland Blanche, Robert Kramer, Jule Japhet en Luis Rego.

'Een film van voorzichtige woorden, van breekbare stilte', zo omschrijft de Argentijnse filmmaker Loza (1971) zelf zijn eerste lange speelfilm, waarvoor hij op het International Film Festival Rotterdam werd bekroond met de VPRO Tiger Award. De jury was onder de indruk van de manier waarop Loza een 'eigen visuele taal ontwikkelt om de uiterlijke en innerlijke wereld te schetsen van een man die een vreemdeling van het leven is geworden'. Axel is een arts van rond de veertig die om niet nader genoemde redenen zijn praktijk heeft opgegeven. Hij woont bij zijn zus en haar kinderen en voert weinig uit. Op een dag ontmoet hij een jongere zwangere vrouw, met wie hij iets mooi lijkt op te bouwen. Maar dan keert hij plots terug naar een oude geliefde. Veel gebeurt er niet in Extraño, maar dankzij het fraaie camerawerk van Willi Benisch en de mooie hoofdrol van Julio Chávez worden we langs moeilijk benoembare maar diep menselijke emoties gevoerd.