Germinal Tenas: muziek.
Er zijn 7 films gevonden.

L'antidote

2005 | Komedie

Frankrijk 2005. Komedie van Vincent De Brus. Met o.a. Christian Clavier, Jacques Villeret, Agnès Soral en Thierry Lhermitte.

Jacques-Alain Marty (Clavier), de puissant rijke topman van een groot concern, is de vleesgeworden zelfverzekerdheid, totdat onverklaarbare paniekaanvallen hem wartaal doen uitslaan. Op zoek naar een antidotum stuit hij bij toeval op kleinaandeelhouder André Morin (Villeret), in wiens gezelschap Jacques-Alain ineens weer normaal praat. Jacques-Alain kan zijn geluk niet op en zorgt ervoor dat André altijd in zijn buurt blijft - wat voor komische situaties zorgt. De film is chic gemaakt en blijft mild amusant door de samenwerking tussen veelkunner Christian 'Astérix' Clavier en komiek Villeret. Regisseur De Brus vergeleek de komische tandem met het legendarische koppel Martin-Lewis.

Chouchou

2002 | Komedie

Frankrijk 2002. Komedie van Merzak Allouache. Met o.a. Merzak Allouache, Gad Elmaleh, Alain Chabat, Roschdy Zem en Claude Brasseur.

Travestietenkluchten vergen een speciaal gevoel voor humor; zowel van maker als publiek. Conférencier/filmacteur Elmaleh en regisseur Allouache (Bab El-Oued City) wisten blijkbaar waar ze met Chouchou ('Lievelingetje') aan begonnen, want de film kraakte in Frankrijk de kassa's. Elmaleh is de even Marokkaans-joodse als homoseksuele titelfiguur die in Parijs naar zijn neef gaat zoeken en zich aanvankelijk uitgeeft voor een politiek vluchteling uit Chili. Het gestuntel, de verkleedpartijtjes, innuendi en stroom van voornamelijk flauwe woordgrappen vormen het kruidenbuiltje in deze stevig doorgekookte soep van sketch-achtige scènes. Logisch, want Elmaleh speelde het personage Chouchou met groot succes in zijn one-man shows.

Justinien trouvé, ou le bâtard de Dieu

1993 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1993. Avonturenfilm van Christian Fechner. Met o.a. Pierre-Olivier Mornas, Ticky Holgado, Bernard-Pierre Donnadieu, Bernard Haller en Patrice Valota.

De tribulaties van een vondeling, die voor een kloosterpoort gevonden wordt tijdens een verschrikkelijk onweer. Het kind, dat opgroeit in een pleeggezin, blijkt achteraf na heel wat belevenissen (bij zigueners, in de gevangenis) van hoge komaf te zijn. Het verhaal van Cyrano-zonder-neus, want de schurk die hem te vondeling had gelegd had een stukje van zijn neus afgehaald om een geboortevlekje weg te werken. Donnadieu als Martin Coutouly en Mornas als Justinien doen goed hun best. De uitstekende beelden zijn van Claude Agostini en het spel is genietbaar. Michel Folco en regisseur Fechner bewerkten de roman Dieu et nous seuls pouvons tot scenario. Het was de bedoeling iets te brengen dat het midden zou houden tussen THE NAME OF THE ROSE en INDIANA JONES; aan de kijker te beoordelen of dat gelukt is. Gesitueerd rond 1700.

La gamine

1991 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johnny Hallyday, Maïwenn, Jean-François Stévenin, Gilles Gaston-Dreyfus en Michel Robin.

Ex-smeris Hallyday werkt als piloot bij een vliegclub die door zijn voormalige collega Robin in de buurt van Parijs gerund wordt. Diens vijftien-jarige kleindochter Maïwenn komt plotseling op de proppen om zich bij haar grootvader Robin te verstoppen omdat de politie haar zoekt in verband met de moord op haar Portugese vriendje Sitruk. Hallyday en Robin gaan zich sterk maken om de onschuld van de mini femme fatale aan te tonen en stuiten op de Portugese mafia, want ook die bestaat. Geknipte rol voor bejaarde rockidool Hallyday, waarvan de bruiden in het werkelijke leven steeds jonger worden. Een flinterdun verhaaltje dat eigenlijk alleen geschikt is voor het kleine scherm en het Gallische publiek, dat nu eenmaal tript op prenten met adolescenten in het middelpunt. Scenario van regisseur Palud, die meerdere Johnny-filmpjes maakte. Igor Aptekman schreef mee aan het scenario. Het niet onverdienstelijke camerawerk is van Claude Agostini.

Prises d'otages

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johnny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Wilms en Maurice Barrier.

Een weinig orthodoxe politiecommissaris komt in aanraking met justitie: hij wordt ervan beschuldigd zijn bevoegdheden te hebben overschreden. Twee souteneurs, die een prostituée in een bar in Pigalle hadden mishandeld, hebben door zijn optreden verwondingen opgelopen. Johnny Hallyday doet er beter aan zich tot het zingen te beperken, dan onderuit te gaan in deze derderangsfilm. Ook bekend als DAVID LANSKY.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

David Lansky: L'enfant américain

1989 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johnny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Willms en Maurice Barrier.

Om een fiks aantal jaren in de gevangenis te ontlopen verraadt een Newyorkse zwarte bookmaker de namen van zijn werkgevers, de mafia. Om hem en zijn familie voor represailles te beschermen zet men hen in alle stilte op het vliegtuig naar Parijs, maar daar worden ze toch door de moordenaars gevonden en allemaal om het leven gebracht, op het tienjarige zoontje na, dat erin slaagt zich te verstoppen. Het jongetje wordt aan de zorgen van commissaris Lansky (Hallyday) toevertrouwd, die ervoor moet zorgen dat hij naar een tante in de V.S. wordt gestuurd. Hallyday en het kind worden onderwijl dikke vrienden. De vader van de veroordeelde mafiabaas hoort dat het ventje nog steeds leeft en vertrekt naar Parijs om hem te vermoorden. Als Hallyday hem naar de V.S. wil begeleiden herkent het joch op weg naar het vliegveld zijn potenti[KA3]ele moordenaar. Vanwege de zelfopgelegde tv- censuur (als gevolg van de mediawet) slaagt hij daar natuurlijk niet in! In werkelijkheid is zo`n uitgangspunt allesbehalve waarschijnlijk. De (zeer matige) regisseur Palud maakt zich er met een Jantje van Leiden vanaf en zet vooral de schijnwerpers op Hallyday, die maar nauwelijks weet te overtuigen in de hoofdrol van Lansky. Het jochie wordt opnieuw bedreigd, maar de schurken gaan voor de bijl en zo is deze hele David Lansky-serie niet meer dan een mislukte 'come-back' van de zanger/filmster.