Christine Dejoux: cast.
Er zijn 27 films gevonden.

Madame le proviseur : La saison des bouffons

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Marc Seban. Met o.a. Danièle Delorme, Christine Dejoux, Josiane Lévêque, Lionel Vitrant en Elisa Servier.

Madame le proviseur : L'heure de la sortie

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Marc Seban. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Christine Dejoux, Josiane Lévêque en Lionel Vitrant.

Madame le proviseur : Les intouchables

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Philippe Triboit. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Julie Judd, Clément Hervieu-Léger en Christine Dejoux.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

La petite maman

1997 | Komedie, Sportfilm, Familiefilm

België​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Patrice Martineau. Met o.a. Clothilde De Bayser, Simon Abkarian, Salomé Stévenin, Maria Riva en Eva Ionesco.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Julie Lescaut : Les fugitives

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Parisien, tête de chien

1996 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1996. Komedie van Christiane Spiero. Met o.a. Sam Karmann, Marthe Villalongo, Paul Crauchet, Guillaume Romain en Virginie Peignien.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Et si on faisait un bébé?

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Christiane Spiero. Met o.a. Macha Méril, Patrick Chesnais, Tsilla Chelston, Marina Foïs en Quentin Ogier.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Antoine

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Jérôme Foulon. Met o.a. Zabou Breitman, Arélien Recoing, Firmine Richard, Marie Caries en Benoît Le Pat Than.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Germaine et Benjamin

1994 | Biografie

Frankrijk 1994. Biografie van Jacques Doillon. Met o.a. Anne Brochet, Benoît Régent, Francine Bergé, François-Régis Marchasson en Gérard Sergue.

Twaalfdelige Franse serie (met afleveringen van 26m) over de gepassioneerde liefde tussen de libertijnse schrijfster Germaine (Madame) de Sta[KA3]el en de politicus-schrijver Benjamin Constant, gestalte gegeven door resp. Brochet en de in 1994 gestorven R[KA1]egent. In september 1794 vergezelt de schrijfster Belle de Charri[KA2]ere (zie ook de Nederlandse film BELLE), gespeeld door Berg[KA1]e, Benjamin Constant naar Madame de Sta[KA3]el, die een grote aantrekkingskracht op hem uitoefent. Madame de Sta[KA3]el treurt om een van haar geliefden, die zijn bezoek heeft uitgesteld, en zij verwijt Constant dat hij haar aanbidders afschrikt. Voor Constant is dit een teken dat zij om hem geeft... Een jaar later is Germaine teruggekeerd bij haar echtgenoot (Zischler), maar die is daar allerminst blij mee. Zijn secretaris (gespeeld door de Vlaamse acteur Leysen) onderhandelt met haar om haar tot vertrekken te bewegen. Zij geeft toe maar vraagt Benjamin een oogje in het zeil te houden. Hij is vereerd, maar ook wat weemoedig door het naderende afscheid. De winter van 1796 kondigt zich beroerd aan voor Germaine. Zij hoort niets meer van haar vrienden, ze heeft geen nieuws van Benjamin, en het politieke klimaat is niet al te gunstig. Gelukkig duikt Benjamin onaangekondigd op en... negen maanden later bevalt zij van een dochter, Albertine. Voor de buitenwereld wil zij verborgen houden dat niet haar man maar Benjamin de vader is, en Benjamin houdt zich gedeisd. In 1798 heeft Germaine zich aan het schrijven gezet van een lijvig boek over de revolutie en de republiek. Ze hoopt het boek spoedig te kunnen uitgeven. Benjamin probeert haar te af te remmen, want hij vreest een furieuze reactie van Bonaparte. Een jaar later gaat het dan weer uitstekend met de `carri[KA2]eres` van Germaine en Benjamin. Benjamin, verscheurd tussen drie vrouwen, kiest uiteindelijk voor de Britse Anna Lindsay (gespeeld door Barber). Wanneer Germaine hem daarover aan de tand voelt, voelt Benjamin zich betrapt en in een hoek gedreven. Enkele jaren later, aan het begin van de 19e eeuw, brokkelt de sociale status van Germaine en Benjamin af. Wanneer Madame de Naussau (gespeeld door Silver), een tante van Benjamin, hem naar zijn mening over het jonge meisje Fabri vraagt, is dat een verkapt voorstel tot een huwelijk. Ondertussen sterft de vader van Germaine, en zij reist naar Itali[KA3]e om van de emoties te bekomen. Terug uit Itali[KA3]e zet Germaine in 1805 met vrienden gespreksavonden op. Over uiteenlopende zaken wordt van gedachten gewisseld. Een discussie over echtscheiding leidt tot een hooglopende ruzie tussen haar en Benjamin. Het wordt echter bijgelegd, en Germaine leest Benjamin voor uit [KL]Corinne[KLE], het boek waaraan zij op dat moment werkt. Een jaar later heeft Germaine, inmiddels persona non grata in Parijs, zich teruggetrokken op een kasteel in Rouen. Benjamin moet haar in het geheim naar Parijs vergezellen. Zij komt erachter dat Benjamin stiekem getrouwd is met Charlotte van Hardenberg (gespeeld door Bidaut). Ten slotte, het is intussen 1811, maakt Benjamin zich op voor een duel met Rocca (gespeeld door Beigel), de recentste minnaar van Charlotte. Germaine slaagt erin de heren van hun plan af te brengen. Het wordt nu erg duidelijk dat Germaine en Benjamin niet zonder elkaar kunnen leven. Het scenario van Jean-Francois Goyet legt de nadruk op de moderne politieke, sociale en amoureuze opvattingen van de twee protagonisten. De tijdgeest is knap weergegeven, dankzij regisseur Doillon en het camerawerk van William Lubtchansky. Uit deze tv-serie is een bioscoopfilm gedistilleerd: DU FOND DU COEUR: GERMAINE ET BENJAMIN.

Tout le monde n'a pas eu la chance d'avoir des parents communistes

1993 | Drama, Komedie

Frankrijk 1993. Drama van Jean-Jacques Zilbermann. Met o.a. Josiane Balasko, Maurice Bénichou, Victor Neznanov, Jean-François Dérec en Catherine Hiegel.

Ex-postbode en -filmoperateur Zilbermann heeft gevoel voor nostalgie en kwaliteit: in 1987 kocht hij het Parijse Max Linder Panorama en maakte er het elegantste filmtheater van de stad van. Zijn warme debuutregie beleefde er uiteraard zijn première. In het arbeiders-Parijs van 1958 bepaalt de herinnering aan haar bevrijding uit Auschwitz door de Russen het leven van Irène (Balasko): alles wat communistisch is, idealiseert ze. Dat wringt. Wanneer ze drie zangers van het Rode-Legerkoor over de vloer krijgt, komen de zaken in Irènes gezin op scherp te staan. Grappig en aandoenlijk, met Balasko in een glansrol.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : Action Rouge

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Gilles Béhat. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Nathalie Roussel, Bernard Freyd en Alain Rimoux.

Tijdens de obscure oorlog tussen Iran en Irak wordt het embargo tegen Irak meerdere malen geschonden, wat de gemoederen in Iran hoog doet oplopen. In Beiroet wordt een aanslag gepleegd tegen zowel Amerikaanse mariniers als Franse parachutisten. Onderzoeksrechter Antoine Rives (Weber) moet uitzoeken of er een rechtstreeks verband bestaat tussen Iran en de Duitse RAF (Rote Armee Fraktion). Goede politieke thriller die net als de andere films in de ANTOINE RIVES-reeks aantoont dat internationale spionage niet altijd even spectaculair hoeft te zijn als de James Bond-verhalen. Weber speelt de rol van de hoge ambtenaar die niet voor een kleintje vervaard is. Daardoor worden realistische actiescènes afgewisseld met meer persoonlijke momenten van een onderzoeksrechter op zijn kantoor of thuis. Het scenario van Norbert Saada, Yves Ellena en Béhat is uitstekend gedocumenteerd en is weer gebaseerd op een authentiek onderzoek. Het camerawerk is van Roland Bernard. Aflevering 4 van het eerste seizoen, nummer 4 van 6.

Le bateau de mariage

1992 | Oorlogsfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Florence Pernel, Laurent Grévill, Marie Bunel, Thibault Vallat en Noémie Churlet.

De vrije zone van Frankrijk. Het is 1940. Mauve (Pernel) is een jonge, vrijgevochten tante. Ze komt uit Parijs. Ze keert terug naar het platteland waar ze haar intrek neemt bij haar zus B[KA1]eatrice (Bunel). Ze ontmoet diens vriend Pierre (Gr[KA1]evill) die zij zich nog van vroeger herinneren kan toen ze een klein meisje was. Deze laatste voelt zich aangetrokken door de onafhankelijke Mauve en het komt tot een relatie tussen de behoudende Pierre en de rebelse meid uit Parijs. Een school- inspecteur maakt Pierre erop attent dat hij beter getrouwd kan zijn als hij zijn baantje wil behouden. Mauve en Pierre trouwen halsoverkop. Mauve komt er gauw achter dat de stap in het huwelijksbootje een pijnlijke vergissing was. Een uitzichtloze situatie tegen de achtergrond van de Vichy-regering die zich steeds meer met het dagelijkse leven van de burger gaat bemoeien. Het is helaas allemaal erg voorspelbaar en vooral oppervlakkig uitgewerkt. De minder bekende acteurs leveren echter uitstekend werk in de debuutfilm van Am[KA1]eris. Het scenario is van de hand van regisseur Am[KA1]eris, Jean Gruault (iemand die veel met Truffaut samenwerkte), Caroline Bottaro en Chantal Richard naar de roman van Michel Besnier. Yorgos Arvanitis stond achter de camera en maakte prachtige beelden van de Franse campagne in `Vichy France`. Voor Frankrijk zijn films over deze periode (en het regime van Vichy in het bijzonder) nog steeds een pijnlijke onderneming.

Un ours pas comme les autres: Madame et le jardinier

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier, Francine Bergé en Christine Dejoux.

Gaspard (Dussolier) is blij dat hij op vakantie kan gaan, maar op het platteland krijgt hij autopech. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en komt te voet in een leuk klein dorpje aan. Daar klopt hij op de deur van een statige villa, waar hij eerst een beer tegenkomt (we hebben immers te maken met de serie [KL]Un ours pas comme les autres[KLE] van dezelfde regisseur). De beer blijkt de tuinman te zijn en dan verschijnt plotseling het leuke meisje, zodat het verhaal over een aantal zeer uiteen- lopende onderlinge verhoudingen kan beginnen. Het had een prachtige film kunnen worden als de auteur niet zo`n haast had gehad. De haast van de voormalige scenario- en dialogenschrijver was zelfs zo groot dat hij ons niet meer dan een slap aftreksel van zijn werk voor de (geslaagde) film L`OURS ET LA POUPEE van Michel Deville (1969) presenteert! Vandaar dat alles u zo pijnlijk bekend voor zal komen. De produktie is misschien nog interessant voor mensen die de film niet gezien hebben, want wat daar psychologische finesse was is hier cliche geworden.

Eaux troubles

1991 | Avonturenfilm

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Alain Bonnot. Met o.a. Claude Brasseur, Michel Vitold, Christine Dejoux, Jean-Laurent Cochet en Jean-Paul Tribout.

Bewerking van een roman van Bernard Alliot door Michel Leviant. Deze tv-film buit op haastige, schematische en primaire wijze de Perestrojka uit met deze niet te pruimen geschiedenis over verschillende met elkaar botsende partijen inclusief de KGB rond een elektronica-ingenieur die zich aan vage en duistere activiteiten wijdt! Er wordt een helicopter neergehaald met een raket en iemand beschikt over honderdduizend dollar aan Judaspenningen. Het ergste is nog dat men zich nooit in de U.R.S.S waant met al die Franse acteurs. En dan te bedenken dat deze ex-cineast (nog een...) debuteerde met een film (UNE SALE AFFAIRE) die heel veel beloofde! Slechter dan

Sylvaine

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Roger Pigaut. Met o.a. Hélène Surgère, Georges Marchal en Christine Dejoux.

Een jonge vrouw die op vakantie gaat, komt op de laan van het buitenverblijf om bij een botsing tegen een stilstaande auto met gedoofde lichten. Een verdachte moord, temeer daar deze wagen van een van haar vroegere schoolvrienden is. Voormalig acteur en bioscoopregisseur Pigaut, die naar de tv is overgestapt, beschikt over degelijk vakmanschap. Hij weet het mysterie te laten voortduren en een schemerige en angstaanjagende sfeer te scheppen, bevolkt door dubbelzinnige personages.

Stirn et Stern

1990 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Komedie van Peter Kassovitz. Met o.a. Claude Rich, Jacques Dufilho, Danièle Lebrun, Dominique Blanchar en Roger Mirmont.

Parijs: 1944. De joodse familie Stern is verraden door z.g. `goede Fransen` en nu komt de politie hen arresteren. Die vergissen zich echter en komen op de verkeerde verdieping bij de katholieke familie Stirn terecht. Stirn is een overtuigd collaborateur, maar hij is echter een man van eer en weigert zijn joodse buren te verraden. Zo komt hij in een verschrikkelijk wespennest terecht. De film dankt zijn originaliteit aan het feit dat de regisseur dit onderwerp op een tamelijk luchtige manier behandelt: `De jood is misschien vervelend. De collaborateur is waarschijnlijk gestoord. Deze door een meedogenloos systeem meegesleurde personen interesseren mij, omdat het mensen zijn. Je kunt er maar beter om lachen.` Een even verbijsterende als originele produktie met als grote pluspunt het uitstekende acteerwerk. Kassovitz (zelf joods) heeft zijn geloofsgenoten al eens zeer nauwkeurig en gevoelig neergezet. Daarmee doelen we vooral op zijn nog steeds unieke film AU BOUT DU BOUT DU BANC (1979). Scenario van de regisseur en Michèle Dalbin naar een verhaal van Daniel Colmar.

Les fortifs

1989 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Marco Pico. Met o.a. Christine Dejoux, Hélène Surgère, Paul Crauchet, Jean-Claude Leguay en Anouk Grinberg.

Pico`s zeer eigen talent voor amusement is ook weer te vinden in deze geschiedenis rond een netwerk van geheime inlichtingendiensten, in 1943 aangelegd in de Parijse buitenwijken, die nog altijd worden omsloten door een netwerk van oude vestingswerken (LES FORTIFS is jargon). De sfeer van die tijd is opmerkelijk goed weergegeven en de figuren doen zeer realistisch aan.

Les Sacrifiés

1982 | Historische film, Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1982. Historische film van Okacha Touita. Met o.a. Miloud Khetib, Sid Ali Kouiret, Djalem Allam, Patrick Chesnais en Christine Dejoux.

Een op ware feiten gebaseerde film die het krankzinnig worden van een militant lid van de Algerijnse bevrijdingsbeweging in Frankrijk beschrijft gedurende de jaren 1950-60. Het bijzondere van de film is dat hij breekt met de gangbare opvattingen in bevrijdingsfilms die in Algerije zijn gemaakt, met name door een nog altijd onopgehelderd gegeven te behandelen: de woeste strijd tussen twee rivaliserende nationalistische Algerijnse bewegingen, de FLN en MNA, over het leiderschap van het Verzet. De sfeer van krankzinnigheid en geweld worden waarheidsgetrouw beschreven. De regisseur is dan ook een Algerijn die al meer dan twintig jaar in Frankrijk woont. Hij heeft in alle vrijheid aan dit werkelijk goed gedocumenteerde werk kunnen werken.

Viens chez moi, j'habite chez une copine

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Bernard Giraudeau, Thérèse Liotard, Anémone en Christine Dejoux.

Een niet al te gisse opportunist verliest werk en woning en trekt tijdelijk in bij een bevriend stel wiens woning, voedsel, leven en (voor zijn diverse, vaak moeizame veroveringen) slaapkamer hij volledig annexeert. Deze binnen café-theater ontstane komedie komt voort uit de boulevardkluchttraditie, maar krijgt in de filmversie een meerwaarde door de verve van de jonge spelers. Kleine en kale Blanc is een verrassende versierder wiens onverstoorbaarheid bij alles wat hij aanricht zelfs aandoenlijk gaat werken. De regisseur en Blanc maakten eerder de in Frankrijk zeer populaire komedies rondom Les Bronzés.

Les Matous sont romantiques

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Sotha. Met o.a. Henri Guybet, Patrice Minet, Philippe Manesse, Odette Laurent en Christine Dejoux.

Deze vlakke bewerking van de platte komedie van Sotha, beschrijft de relaties die drie `doorsnee`, (onbeduidende) Parijse stelletjes onderhouden. Het enige echte idee waarmee wordt gespeeld is te vinden op het vlak van kleur en zwart-wit. Een inconsequent scenario, aanstellerij en dialogen die zo onbeduidend zijn als maar kan. Deze acteurs-auteurs uit het theatercafé horen beslist niet thuis op het witte doek.

La soupe aux choux

1981 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1981. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Jean Carmet, Jacques Villeret, Christine Dejoux en Claude Gensac.

La soupe aux choux, koolsoep. Dat is wat oude Franse boeren Claude en Francis bindt (Louis de Funès en Jean Carmet). Beneveld door soep en wijn wordt het stel op een avond bezocht door een buitenaards wezen dat de winderigheid van de heren opmerkte. Het schepsel blijkt uitermate enthousiast over de soep en besluit de heren uitbundig te compenseren. La soupe aux choux, Funès' voorlaatste film, staat in de top tien van menig filmliefhebber en filmmaker vanwege de fabuleuze cast, de verbeelding van het Franse plattelandsleven, de speciale effecten en het wonderlijke scenario.

Un moment d'égarement

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Victor Lanoux, Agnès Soral, Christine Dejoux en Martine Sarcey.

Jeugdvrienden Pierre en Jacques (Marielle en Lanoux), nu ietwat gestrande veertigers, vieren met hun respectievelijke tienerdochters Martine en Françoise (Dejoux en Soral) vakantie in Saint-Tropez. Daar laat Pierre zich, in een ogenblik van verdwazing, verleiden door zeventienjarig wispeltuurtje Françoise. Fijn naturel gespeelde bijdrage aan het subgenre van de Franse zomervakantiefilm is tevens een bruisend gefotografeerd tijdsbeeld, tragikomische kermisscène incluis. Debutante Soral excelleerde later in Berri's noir-meesterstuk Tchao Pantin. Hollywood-remake Blame it on Rio (1985) en Franse recyclage (2015) hebben het nakijken.

L'apprenti-salaud

1977 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1977. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Robert Lamoureux, Christine Dejoux, Georges Wilson, Claude Piéplu en Jean-Pierre Kalfon.

Een vrijgezel van middelbare leeftijd wil zijn erfenis investeren en wordt daarbij verliefd op de secretaresse van zijn advocaat die hem meesleept in een reeks van oplichterijen. Het ongelijke liefdespaar - ook in acteerstijl - kreeg van de regisseur meer aandacht dan het vernuft en de fantasie waarmee ze samen hun streken uithalen. Kleurrijke bijrollen waarvan Wilson die er vier voor zijn rekening neemt. Scenario van regisseur Deville naar de roman Bien mal acquis van Frank Neville.

L'apprenti salaud

1977 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1977. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Claude Piéplu, Christine Dejoux en Robert Lamoureux.

Een vrijgezel van middelbare leeftijd wil zijn erfenis investeren en wordt daarbij verliefd op de secretaresse van zijn advocaat die hem meesleept in een reeks van oplichterijen. Het ongelijke liefdespaar - ook in acteerstijl - kreeg van de regisseur meer aandacht dan het vernuft en de fantasie waarmee ze samen hun streken uithalen. Kleurrijke bijrollen waarvan Wilson die er vier voor zijn rekening neemt. Scenario van regisseur Deville naar de roman Bien mal acquis van Frank Neville.

Attention les yeux!

1976 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1976. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Claude Brasseur, Christine Dejoux, André Pousse, Guy Marchand en Jean-Pierre Darras.

Een idealistische jonge regisseur wordt door zijn producenten genoodzaakt om een 'artistiek verantwoorde porno-film' te maken. Het satirische kijkje in de keuken kon venijniger en in een hoger tempo, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun rollen.

Au long de rivière Fango

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Catherine Sotha. Met o.a. Rufus, Emmanuelle Riva, Patrick Dewaere, Ben Mangelschots en Romain Bouteille.

Twee mannen arriveren in ecologische commune, waarvan de oprichtster moeder van een van beiden is, die hem als kind in de steek heeft gelaten. De echte zoon blijkt niet degene die het zelf denkt en wordt verliefd op zijn eigen zuster. Scenario dat kritische mogelijkheden bood, kreeg veel te losse uitwerking en weinig strakke regie, waardoor de film van de befaamde café-theatergroep Café de la Gare de indruk maakt van nogal melige vakantie-impressies die alleen voor de betrokkenen leuk zijn om te zien, hoewel sommige acteurs - Riva, Dewaere en vooral Rufus - van banaliteiten toch boeiende rollen weten te maken.

Juliette et Juliette

1973 |

Frankrijk 1973. Remo Forlani. Met o.a. Annie Girardot, Marlène Jobert, Pierre Richard, Dominique Briand en Alfred Adam.

Een wedstrijd van een damesblad brengt een journaliste en een warenhuisverkoopster met elkaar in contact. Ondanks de verschillen sluiten ze vriendschap en beginnen na beider ontslag een protestactie. De schrijver Forlani had een kansrijk uitgangspunt dat hij met een slordig scenario en middelmatige regie om zeep bracht. De actrices doen moedeloos hun best. De aardigste rol is van Richard als echtgenoot van Juliette II, een amateur-bokser.