Gore Vidal (1925-2012): cast en scenario.
Er zijn 12 films gevonden.

Gattaca
Verenigde Staten 1997. Sciencefiction van Andrew Niccol. Met o.a. Ethan Hawke, Uma Thurman, Jude Law, Gore Vidal en Alan Arkin.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
The Shadow Conspiracy
Verenigde Staten 1996. Thriller van George P. Cosmatos. Met o.a. Charlie Sheen, Donald Sutherland, Linda Hamilton, Stephen Lang en Sam Waterston.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
The Celluloid Closet
Verenigd Koninkrijk/​Duitsland/​Verenigde Staten 1996. Documentaire van Jeffrey Friedman en Rob Epstein. Met o.a. Tony Curtis, Whoopi Goldberg, Jan Oxenberg, Harvey Fierstein en Stewart Stern.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
With Honors
Verenigde Staten 1994. Komedie van Alek Keshishian. Met o.a. Joe Pesci, Brendan Fraser, Moira Kelly, Patrick Dempsey en Josh Hamilton.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Tennessee Williams: Orpheus Of The American Stage
Verenigde Staten 1994. Documentaire van Merrill Brockway. Met o.a. Elia Kazan, Donald Windham, Gore Vidal, Robert Brustein en Kim Hunter.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Tennessee Williams: Orpheus Of The American Stage
 Merrill Brockway, 1994
Bob Roberts
Verenigde Staten 1992. Komedie van Tim Robbins. Met o.a. Tim Robbins, Giancarlo Esposito, Ray Wise, Brian Murray en Gore Vidal.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Dolce Cinema
Italië 1983. Documentaire van Fransesco Bortolini en Claudio Masenza. Met o.a. Kirk Douglas, Joan Fontaine, Rod Steiger, Jill Clayburgh en Robert Wagner.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Dolce Cinema
 Fransesco Bortolini, 1983
Caligola
Italië/​Verenigde Staten 1979. Historische film van Tinto Brass. Met o.a. Malcolm McDowell, Teresa Ann Savoy, John Gielgud, Peter O'Toole en Adriana Asti.
Gore Vidal: Scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Roma
Frankrijk/​Italië 1972. Documentaire van Federico Fellini. Met o.a. Britta Barnes, Peter Gonzales Falcon, Fiona Florence, Pia de Doses en Marne Maitland.
Gore Vidal: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Paris brûle-t-il?
Frankrijk 1966. Oorlogsfilm van René Clément. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alain Delon, Anthony Perkins, Charles Boyer en Gert Fröbe.
Gore Vidal: Scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Suddenly, Last Summer
Verenigd Koninkrijk 1959. Horror van Joseph L. Mankiewicz. Met o.a. Katharine Hepburn, Mercedes McCambridge, Albert Dekker, Montgomery Clift en Elizabeth Taylor.
Gore Vidal: Scenario
I
vpro cinema
bezoekers
Ik
The Catered Affair
Verenigde Staten 1956. Komedie van Richard Brooks. Met o.a. Bette Davis, Ernest Borgnine, Debbie Reynolds, Barry Fitzgerald en Rod Taylor.
Gore Vidal: Scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik

Gattaca

1997 | Sciencefiction, Thriller, Drama

Verenigde Staten 1997. Sciencefiction van Andrew Niccol. Met o.a. Ethan Hawke, Uma Thurman, Jude Law, Gore Vidal en Alan Arkin.

Slimme sf-film met uitstekende rollen van een interessant samengestelde cast en stemmige beelden van Slawomir Idziak (Dekalog). Vincent (Hawke) leeft in een maatschappij die alle waarde hecht aan DNA: degene die niet 'genetisch verbeterd' is, wordt geminacht. Vincent is zo'n In-Valid, maar ondanks zijn kansloosheid wil hij astronaut worden. Onder zijn motto 'There's no gene for fate' werkt hij zich een weg naar de astronauten-academie Gattaca, door de identiteit aan te nemen van een hoogbegaafde Valid genaamd Jerome (Law). Nu nog tijden lang aan de zware beveiliging ontkomen en tegelijk aan de hoogste fysieke en mentale eisen voldoen.

The Shadow Conspiracy

1996 | Thriller

Verenigde Staten 1996. Thriller van George P. Cosmatos. Met o.a. Charlie Sheen, Donald Sutherland, Linda Hamilton, Stephen Lang en Sam Waterston.

Slimme sf-film met uitstekende rollen van een interessant samengestelde cast en stemmige beelden van Slawomir Idziak (Dekalog). Vincent (Hawke) leeft in een maatschappij die alle waarde hecht aan DNA: degene die niet 'genetisch verbeterd' is, wordt geminacht. Vincent is zo'n In-Valid, maar ondanks zijn kansloosheid wil hij astronaut worden. Onder zijn motto 'There's no gene for fate' werkt hij zich een weg naar de astronauten-academie Gattaca, door de identiteit aan te nemen van een hoogbegaafde Valid genaamd Jerome (Law). Nu nog tijden lang aan de zware beveiliging ontkomen en tegelijk aan de hoogste fysieke en mentale eisen voldoen.

The Celluloid Closet

1996 | Documentaire, Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigde Staten 1996. Documentaire van Jeffrey Friedman en Rob Epstein. Met o.a. Tony Curtis, Whoopi Goldberg, Jan Oxenberg, Harvey Fierstein en Stewart Stern.

Documentaire over de geschiedenis van de al dan niet verhulde homoseksualiteit in de Amerikaanse film. In de dagen van de censuur (de z.g. Hays-code) was homoseksualiteit een absolute taboe. Inventieve regisseurs legden toch bepaalde elementen in de film, die later als een protest tegen de discriminatie van homo's uitgelegd konden worden. Er zijn opvallende voorbeelden: SUDDENLY LAST SUMMER en THE CHILDREN'S HOUR. Een al te suggestieve scène tussen Tony Curtis en Laurence Olivier in SPARTACUS sneuvelde op de snijtafel van de censor. Hierna mochten in Hollywood homo's alleen op de gevoelige laag vastgelegd worden als ze belachelijk werden, angst aanjoegen bij de kijker of medelijden opwekten. Pas in de jaren 1970 werd het onderwerp serieus genomen, dankzij enkele doorbraak films als SUNDAY, BLOODY SUNDAY, MAKING LOVE en BOYS IN THE BAND, ook al weigerden de hele bekende acteurs hieraan hun medewerking te verlenen. Deze documentaire is oprecht en geeft een gedetailleerd overzicht van de homoseksualiteit in de film aan de hand van een honderdtal filmfragmenten en gesprekken met een aantal acteurs, actrices, regisseurs en producenten die ermee te maken hadden. Het scenario van Epstein, Friedman en Sharon Wood is gebaseerd op het boek van Vito Russo, die in 1990 op 44-jarige leeftijd aan AIDS overleed. Het commentaar van Armistead Maupin wordt ingesproken door Lily Tomlin. Voor de montage tekenden Friedman en Arnold Glassman, terwijl Nancy Schreiber nieuw beeldmateriaal bezorgde. Bekroond op het Sundance Film Festival in 1996. Dolby Stereo S.R.-Digital.

With Honors

1994 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1994. Komedie van Alek Keshishian. Met o.a. Joe Pesci, Brendan Fraser, Moira Kelly, Patrick Dempsey en Josh Hamilton.

Een dakloze armoedzaaier heeft als territorium de universiteitscampus van Harvard. Hij slaapt in de kelders van de bibliotheek. Hij vindt de afstudeerscriptie van een student , die hij gebruikt om voedsel, geld en onderdak van de jongeman af te persen. Een zeer voorspelbare film.

Tennessee Williams: Orpheus Of The American Stage

1994 | Documentaire, Biografie

Verenigde Staten 1994. Documentaire van Merrill Brockway. Met o.a. Elia Kazan, Donald Windham, Gore Vidal, Robert Brustein en Kim Hunter.

Op zijn vijftigste werd de Amerikaanse dramaturg Tennessee Williams (1911-1983) reeds beschouwd als de meest gelauwerde schrijver van het land. Williams is een product van de nieuwe generatie schrijvers die zich na WOII manifesteerden. Zijn stukken worden over de hele wereld opgevoerd en vele van de films die erop gebaseerd werden behoren tot de tijdloze klassiekers, denken we maar aan THE GLASS MENAGERIE (1950), A STREETCAR NAMED DESIRE (1951), THE ROSE TATTOO (1955), BABY DOLL (1956), CAT ON A HOT TIN ROOF (1958), SUDDENLY LAST SUMMER (1959), THE FUGITIVE KIND (1959), SUMMER AND SMOKE (1961), SWEET BIRD OF YOUTH (1962) THE NIGHT OF THE IGUANA (1964), THIS PROPERTY IS CONDEMNED (1966) en BOOM (1968). Lange fragmenten uit de meeste van deze films worden als illustratie ingelast, evenals speciaal gefilmde fragmenten uit de stukken TWO CHARACTER PLAY met Sam Waterston en Joanna Miles en SMALL CRAFT WARNINGS met Reed Birney. Fragmenten uit interviews met Williams en gesprekken met mensen die hem van nabij gekend hebben (vooral collega-schrijvers) maken dit een gezellig te volgen, maar erg oppervlakkige, biografische documentaire. Brooks Haxton schreef het scenario en de commentaar, die ingelezen werd door Frank Langella. Kim Hunter leest stukken uit de dagboeken van Elia Kazan. Fotografie van Jerry Pantzer.

Bob Roberts

1992 | Komedie, Fake documentaire

Verenigde Staten 1992. Komedie van Tim Robbins. Met o.a. Tim Robbins, Giancarlo Esposito, Ray Wise, Brian Murray en Gore Vidal.

Robbins is indrukwekkend als regisseur, scenarist, acteur, zanger en liedjesschrijver. In de titelrol is hij een countryzanger-miljonair, die de oude Amerikaanse waarden verdedigt, fris en sympathiek oogt en met de hulp van de media het nu ook politiek helemaal wil maken. Zijn tegenstander, een senator, op indrukwekkende wijze gestalte gegeven door de auteur Gore Vidal, start een moddercampagne tegen Robbins. De onthulling van een drugsschandaal doet Robbins geen goed maar zijn populariteit gaat weer steil de hoogte in nadat hij op een bijeenkomst wordt neergeschoten. Knappe satire over politieke corruptie en de opkomst van nieuw-rechts. Het Amerikaanse, presidentiële verkiezingscircus wordt heerlijk op de korrel genomen. Aardig wat bekende namen in cameorolletjes, meestal als domme televisieverslaggevers! Camerawerk van Jean Lepine.

Dolce Cinema

1983 | Documentaire

Italië 1983. Documentaire van Fransesco Bortolini en Claudio Masenza. Met o.a. Kirk Douglas, Joan Fontaine, Rod Steiger, Jill Clayburgh en Robert Wagner.

Bijzonder interessante documentaire over Amerikaanse sterren in Italiaanse films. Bepaalde Amerikaanse acteurs (Clint Eastwood bijv.) zijn eerst in Italië groot geworden en toen pas in Amerika. We zien talloze fragmenten en vaak geestige en verrassende interviews. Door de RAI in drie afleveringen uitgezonden. Er bestaat ook een bioscoopversie van 165 minuten.

Caligola

1979 | Historische film, Erotiek

Italië​/​​Verenigde Staten 1979. Historische film van Tinto Brass. Met o.a. Malcolm McDowell, Teresa Ann Savoy, John Gielgud, Peter O'Toole en Adriana Asti.

Het scenario van Gore Vidal over de psychotische Romeinse keizer werd in 1976 verfilmd met zoveel accent op sensatie en sadisme dat de schrijver zijn naam er niet aan wilde verbinden. De producent, Penthouse-uitgever Bob Guccione, besteedde nog vier jaar aan ingelaste pornoscènes die ook Brass te bar waren. Het resultaat is, ook door de brokkelige montage en een ratjetoe aan muziek, een geheel stijlloze film waar na de eerste verbazing om slecht spelende, respectabele acteurs tussen lamlendige seksscènes te zien rondwandelen, de verveling snel toeslaat. Door keuring of zelfcensuur van distributeurs rouleert de film in uiteenlopende lengten. Hier geldt, hoe korter hoe beter.

Roma

1972 | Documentaire, Experimenteel, Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1972. Documentaire van Federico Fellini. Met o.a. Britta Barnes, Peter Gonzales Falcon, Fiona Florence, Pia de Doses en Marne Maitland.

Gereconstrueerde documentaire met impressies van Rome, van Fellini's eerste bezoek als provinciale jongeling tot en met zijn tegenwoordige tijd. De losse scènes zonder onderlinge structurering zijn spectaculair, fantasierijk en virtuoos gefilmd, en ook verrassend, niet door hun gelijkenis met de momenten en beelden uit eerdere Fellini-films. Bovendien wordt geen moment de indruk weggenomen dat het échte Rome mooier, paradoxaler, gekker, chaotischer is dan wat de regisseur in de studio heeft laten nabouwen en -spelen. De hoogst vermoeiende film krijgt dan ook een gepaste afsluiting met Magnani die tegen de camera zegt: Federico, ga asjeblieft slapen. Scenario van regisseur Fellini en Bernardino Zapponi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

Paris brûle-t-il?

1966 | Oorlogsfilm, Experimenteel

Frankrijk 1966. Oorlogsfilm van René Clément. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alain Delon, Anthony Perkins, Charles Boyer en Gert Fröbe.

Brandt Parijs? zou de Duitse leider in 1944 aan z'n generaals hebben gevraagd. Een wat al te zijdelingse titel voor een film waarin de bevrijding van Parijs door het Franse verzet wordt bejubeld. Inderdaad, het Franse verzet als bevrijder, en niet het Amerikaanse leger. Dat was de wil van Generaal de Gaulle, anders mochten de makers niet filmen in Parijs. Zo strompelt het onnavolgbaar meanderende drama bijna drie uur lang van de ene halfwaarheid in de andere. Zonde, want in de brij schuilt een kunststuk, gedraaid en verbeeld door kunstenaars.

Suddenly, Last Summer

1959 | Horror, Drama

Verenigd Koninkrijk 1959. Horror van Joseph L. Mankiewicz. Met o.a. Katharine Hepburn, Mercedes McCambridge, Albert Dekker, Montgomery Clift en Elizabeth Taylor.

Veelvuldig bekroonde, maar door alle betrokkenen bekritiseerde verfilming van een toneelstuk van Tennessee Williams, over een weduwe (Hepburn) die na de mysterieuze dood van haar zoon een arts verzoekt lobotomie uit te voeren op haar krankzinnig geworden schoondochter (Taylor). Williams noemde Taylor volledig miscast en het afwijkende scenario 'om te kotsen', terwijl regisseur Mankiewicz het 'slecht geconstrueerde' bronmateriaal van Williams als schuldige aanwees. Desondanks is deze Southern Gothic prima genietbaar, vooral dankzij het heerlijke spel van Hepburn en Taylor, die beiden een Oscarnominatie voor de film ontvingen.

The Catered Affair

1956 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1956. Komedie van Richard Brooks. Met o.a. Bette Davis, Ernest Borgnine, Debbie Reynolds, Barry Fitzgerald en Rod Taylor.

Reynolds, dochter van een Newyorkse taxichauffeur gaat trouwen. Haar moeder Davis staat erop dat er een feest zal komen zoals zij nog nooit heeft meegemaakt. Hiervoor gebruikt ze al het spaargeld van haar echtgenoot, die ervan droomde ooit voor deze gelegenheid een eigen taxi te kunnen kopen. Davis als 'mother of the bride' is schitterend in deze komedie vol vinnige dialogen, gebracht op haar eigen, niet te imiteren wijze. Ze wordt omringd door een reeks uitstekende acteurs. Gore Vidal baseerde zijn scenario op een televisiespel van Paddy Chayefsky. Achter de camera stond John Alton. Wordt ook vertoond in ingekleurde versie. Ook bekend als WEDDING BREAKFAST.
imdb: Zoek Gore Vidal op IMDB