Jean-Louis Milesi (1956): regie en scenario.
Er zijn 8 films gevonden.

Josep

2020 | Animatie, Biografie, Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 2020. Animatie van Aurel. Met o.a. Sergi López, Emmanuel Vottero, Xavier Serrano, David Marsais en Valérie Lemercier.

Prachtig, gevoelig debuut van de Franse cartoonist Aurel over de Catalaanse tekenaar en verzetsstrijder Josep Bartolí, die tijdens de Spaanse Burgeroorlog naar Frankrijk vluchtte en daar werd opgesloten in een concentratiekamp. De omstandigheden zijn erbarmelijk, maar een klein lichtpuntje is de unieke vriendschap die hij sluit met de Franse bewaker Serge. Een buitengewone animatiefilm over een vergeten hoofdstuk uit de geschiedenis, waarin Aurel verschillende animatiestijlen naadloos met elkaar verweeft. Bekroond met een César en een European Film Award voor beste animatiefilm.

Les neiges du Kilimandjaro

2011 |

Frankrijk 2011. Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin en Gérard Meylan.

Het leven van havenwerker en vakbondsman Michel (Darroussin), een man die oprecht gelooft in rechtvaardigheid, komt op z'n kop te staan nadat hij samen met zijn vrouw Marie-Claire (Ascaride) met geweld wordt beroofd in zijn eigen huis in Marseille. De vijftigers, al lang gelukkig getrouwd, worden gedwongen een aantal van hun opvattingen te herzien. Mooi geacteerd (Guédiguians vaste hoofdrolspeelster Ascaride kreeg een Césarnominatie voor haar rol) drama over idealisme is misschien een tikje zelfingenomen. Guédiguian maakte eerder onder meer Marius et Jeannette.

Marie-Jo et ses deux amours

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan en Julie-Marie Parmentier.

Marie-Jo is Guédiguians filmantwoord op de vraag of je van twee geliefden tegelijk en evenveel kunt houden. Zijn tragédienne uit een Marseillaanse arbeiderswijk, geweldig vertolkt door levensgezellin Ascaride, ziet zich heen en weer geslingerd tussen hondstrouwe eega Daniel (Darroussin) en intrigerende havenloods Marco (Meylan). Het volledig op het acteurstrio toegesneden melodrama blijft steeds weldadig puur: geen nevenintriges, nauwelijks stoffering. De liefde alleen doet immers al pijn genoeg. Renato Berta's fotografie maakt de zwoele mediterrane zomer welhaast voelbaar. Darroussin is op z'n sublieme subtielst als de bedrogen wederhelft die lijdzaam zwijgt.

La ville est tranquille

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan, Alexandre Ogou en Pierre Banderet.

Huurmoordenaar of hoer, dat lijken zowaar de enige carrièremogelijkheden voor de arbeidersklasse in Guédiguians bittere portret van werkende armelui in en rond Marseille. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren tachtig zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L’Estaque, zijn vervallen geboortegrond aan de noordzijde van Marseille. In La ville est tranquille is het wederom zijn vrouw Ascaride als centrale figuur (net als in César-winnaar Marius et Jeannette) in een aantal treurige stadsverhalen over werkloosheid, drugs, racisme, eenzaamheid, corruptie en geweld. Met de zon als lichtpunt.

Nag la bombe

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Louis Milesi. Met o.a. Ariane Ascaride, Vincent Elbaz, Rossy de Palma, Julie Gayet en Johan Leysen.

Huurmoordenaar of hoer, dat lijken zowaar de enige carrièremogelijkheden voor de arbeidersklasse in Guédiguians bittere portret van werkende armelui in en rond Marseille. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren tachtig zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L’Estaque, zijn vervallen geboortegrond aan de noordzijde van Marseille. In La ville est tranquille is het wederom zijn vrouw Ascaride als centrale figuur (net als in César-winnaar Marius et Jeannette) in een aantal treurige stadsverhalen over werkloosheid, drugs, racisme, eenzaamheid, corruptie en geweld. Met de zon als lichtpunt.

A la place du coeur

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Laure Raoust, Alexandre Ogou, Gérard Meylan en Jean-Pierre Darroussin.

Hartverwarmende film over twee jongeren uit Marseille; de zwarte achttienjarige Bébé en de blanke zestienjarige Clim. Zij kennen elkaar al van hun kindertijd en zijn verliefd op elkaar geworden. Wanneer Bébé vals beschuldigd wordt van verkrachting wordt hij gearresteerd. Vlak daarna ontdekt Clim dat ze zwanger is. Ze besluit de baby te houden en krijgt alle steun van haar familie. Iedereen vertrouwt erop dat Bébé´s onschuld spoedig bewezen zal worden. Maar dat pakt anders uit want de enige getuige, de verkrachte vrouw, is het land uit. Clims moeder wil haar confronteren met de valse beschuldiging maar wat eenvoudig lijkt, blijkt niet zo simpel.

Marius et Jeannette

1997 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Gérard Meylan, Laetitia Pesenti, Pascale Roberts en Jacques Boudet.

Een alleenstaande moeder met uitgesproken ideeën over een socialistische heilstaat wordt tijdens het stelen van verf - om haar povere huisje op te knappen - betrapt door een norse bewaker. Liefde gloort maar de strijd om het dagelijkse marginale bestaan bemoeilijkt de omgang. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren 80 zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L'Estaque, zijn armlastige geboortegrond even ten noorden van Marseille. Marius et Jeannette schippert tussen zijn hunkering naar een kameraadschappelijke toekomst en een geromantiseerde kindertijd.

À la vie, à la mort !

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Jacques Boudet, Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride en Jacques Gamblin.

L`Estaque is een verpauperde arbeiderswijk in Marseille, waar de huizen tussen de hoge opslagtanks en de hoge, smalle vuurspuwende pijpen van de rokende en stinkende olieraffinaderijen staan. In het `cabaret` Perroquet Bleu van macho Jos[KA1]e (Meylan) - vrouwtjes en snelle karren - en Jos[KA1]efa - ziet er niet meer uit om nog te strippen, maar heeft nog steeds bewonderaars - komen de bonte, werkloze en soms wanhopige bewoners samen. Ze vormen een hechte `familie`, die elkaar door dik en dun steunt. Hun band wordt gesymboliseerd door Marie-Sol (Ascaride), een jonge schoonmaakster die maar niet in verwachting kan raken van haar werkeloze man Patrick (Gamblin) en daarom de eveneens werkeloze Jaco (Darroussin) een kind bij haar laat verwekken. Als bijfiguren ontmoeten we de niet onbelangrijke V[KA1]enus (Pesenti), een verslaafde die snolt en stript en Farid (Ziane), een ouderloze Maghrebijn, die dealt. Je moet Marseille een beetje kennen om de sfeer echt te proeven, maar de sociale boodschap van Gu[KA2]ediguian die zelf uit L`Estaque afkomstig is, is luid en duidelijk. Het is zijn zesde film en hij schreef zelf het scenario. De rolverdeling bestaat grotendeels uit welwillende amateurs en vrienden van de maker. Een film voor liefhebbers van het werk van Ken Loach (deze laatste komt echter sterker over bij kijkers uit NW-Europa). Camerawerk van Bernard Cavalie. In eigen land is de bioscoop goed bezocht.