Jean-Claude Adelin: cast.
Er zijn 38 films gevonden.

Le serment de Mado

2006 | Drama

België​/​​Frankrijk 2006. Drama van François Luciani. Met o.a. Line Renaud, Alain Doutey, Jean-Claude Adelin en Gwendoline Hamon.

Mado (Renaud), de directrice van een ziekenhuis, staat op het punt met pensioen te gaan, na een carrière die in het teken stond van kankerbestrijding. Voor haar is het van het grootste belang dat een project rond een middel tegen een agressieve vorm van kanker wordt voortgezet. Maar haar opvolger is van plan het project wegens geldgebrek stop te zetten. Mado is niet van plan haar betrokkenheid te verliezen. Mooie hoofdrol van Line Renaud, eerder in bijrollen te zien in onder meer Chaos en Belle Maman.

Le miroir de l'eau

2004 | Mysterie, Drama, Romantiek

Frankrijk 2004. Mysterie van Edwin Baily. Met o.a. Bernard Yerlès, Line Renaud, Cristiana Réali, Jean-Claude Adelin en Valérie Mairesse.

Mado (Renaud), de directrice van een ziekenhuis, staat op het punt met pensioen te gaan, na een carrière die in het teken stond van kankerbestrijding. Voor haar is het van het grootste belang dat een project rond een middel tegen een agressieve vorm van kanker wordt voortgezet. Maar haar opvolger is van plan het project wegens geldgebrek stop te zetten. Mado is niet van plan haar betrokkenheid te verliezen. Mooie hoofdrol van Line Renaud, eerder in bijrollen te zien in onder meer Chaos en Belle Maman.

Orages

2003 | Thriller, Drama

Frankrijk 2003. Thriller van Peter Kassovitz en François Luciani. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Delphine Rich, Myriam Boyer, Valentine Varela en Jean-Claude Adelin.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Le plus beau pays du monde

1999 | Komedie, Oorlogsfilm

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Claude Brasseur, Marianne Denicourt, Jean-Claude Adelin, Jacques Bonnaffé en Didier Bezace.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

La petite absente

1999 | Drama

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Laëtitia Lacroix, Jean-Claude Adelin, Olivier Marchal, Eloïse Dogustan en Jean-Louis Foulquier.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Nouvelle vie nouvelle donne

1998 |

Frankrijk​/​​Italië 1998. Francesco Massaro. Met o.a. Maria-Grazzia Cuccinota, Isabelle Pasco, Jean-Claude Adelin en Maria Grazia Cucinotta.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossiers disparus

1998 |

Frankrijk 1998. Paolo Barzman. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Didier Pain en Nathalie Roussel.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier: Disparus - Madeleine

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Fred Demont. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sébastien Tavel.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier : Disparus - Serge et Patrick

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Lefebvre. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sébastien Tavel.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier : Disparus - Neda

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Antoine Lorenzi. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sandrine Rocher.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier : Disparus - Cyril

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Antoine Lorenzi. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sandrine Rocher.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier : Disparus - Bouboule

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Fred Demont. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Esther Delage.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Dossier : Disparus - Benoît

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Lefebvre. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sébastien Tavel.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les Bœuf-carottes : Sonia

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Peter Kassovitz. Met o.a. Jean Rochefort, Philippe Caroit, Julie Debazac, Jean-Claude Adelin en Natacha Lindinger.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Terrain glissant

1995 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Bernadette Lafont, Isabel Otero, Jean-Claude Adelin, Niels Dubost en Adélaïde Présas.

Otero gaat samen met haar dochtertje, haar vriendinnetje, haar nieuwe vriend Adelin en enkele vriendinnen op vakantie naar de Normandische kust. Ze wil van deze vakantie gebruik maken om in alle rust aan een project te werken. Adelin ontdekt echter dat de burgemeester van het stadje waar ze vertoeven twee mysterieuze 'ongelukken' in de doofpot tracht te stoppen. Twee tieners werden namelijk verkracht en vermoord, waarschijnlijk door een krankzinnige. Onderhoudende tijdsdoder die zo een beetje het midden houdt tussen een sentimenteel drama en een niet al te spannende thriller. Goed vertolkt door vooral Lafont als Otero's zakenpartner en vriendin en Sagebrecht. Het scenario van Buñuel en Elisabeth Rappeneau, naar een verhaal van Buñuel, is weinig origineel. Mooie fotografie van Martial Thury.

Le mas Théotime

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Philomène Esposito en Philomène Espositio. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Florence Thomassin, Michel Galabru, Raoul Billerey en Vittoria Scognamiglio.

De dertig-jarige Pascal (Adelin) is een discrete, ingetogen wijnbouwer, die woont en werkt op zijn landgoed Th[KA1]eotime in de Provence. De landerijen van zijn neef Clodius (Galabru) grenzen aan het zijne. Clodius is in alles het tegengestelde van Pascal: nors, zwijgzaam en haatdragend. Beide mannen kunnen elkaar niet luchten of zien. De emoties laaien hoog op wanneer Pascals nicht Genevi[KA2]eve (Thomassin) zich na jaren van afwezigheid op diens eigendom komt vestigen. Een Provençaalse familie raakt op wrede wijze verdeeld in een beklemmend boerendrama. Goed spel en knap opgebouwde sfeer. Regisseur Esposito bewerkte samen met Jacques Forgeas de streekroman van Henri Bosco tot scenario. Dit prachtige gebied is schitterend vastgelegd op de gevoelige laag door cameraman Emmanuel Machuel.

La poupée qui tue

1995 | Drama, Thriller

Frankrijk 1995. Drama van Bruno Gentillon en Bruno Gantillion. Met o.a. Marianne Basler, Jean-Claude Adelin, Isabelle Lennartz, Philippe Magnan en Benjamin Ritter.

Basler is een vrouw als zovele anderen. Ze werkt in een coiffeursalon en is alleen verantwoordelijk voor de opvoeding van haar vierjarig dochtertje. Op een dag slaat het drama toe: het meisje sterft. De schuldige is een doodeenvoudige pop van een bekend model. Of beter gezegd een namaak ervan, een moordende namaak. Basler zal niet rusten voordat de schuldigen gevonden zijn, ook al staat de politie machteloos tegenover de kanker van de namaak. Een actueel drama dat elke dag, waar dan ook kan toeslaan: de fabricatie en infiltratie in de winkels van een namaakpop, vervaardigd in dodelijk materiaal. Basler speelt met overtuiging haar veeleisende hoofdrol. Goed uitgewerkt scenario van Gantillon en Françoise Bourdin, naar een verhaal van Jean-Michel Meyrat en een idee van Alain-Michel Blanc. Houshang Baharlou nam plaats achter de camera. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Un ange passe

1994 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1994. Komedie van Guy Jorré. Met o.a. Roger Souza, Renée Faure, Jenny Clève, Annick Allières en Juliette Faber.

In een klooster waar nog acht oude nonnen verblijven, heerst een middeleeuws regime. De kloosterlingen zijn ervan overtuigd dat de buitenwereld hen al lang vergeten is. Tot ze bezoek krijgen van klusjesman Souza, die hen laat kennismaken met het opwindende leven buiten de kloostermuren. Saaie tragi-komedie over enkele oude kloosterzusters, die na jaren afzondering, opnieuw kennis maken met de buitenwereld en moeten vaststellen dat dit leven aan hen voorbij gegaan is. Het scenario is vrij gebaseerd op de in België zeer beruchte zaak van de 'Oude Klaren', een zaak die in de pers stukken boeiender was dan in deze draak. Voor de fotografie zorgde Alain Marcoen.

Les braqueuses

1994 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Catherine Jacob, Clémentine Célarié, Alexandra Kazan, Nanou Garcia en Annie Girardot.

Vier vrouwen hebben een lastig leven, met geldgebrek, relatieperikelen en ander ongemak. Op een dag zijn ze getuige van een overval. Terwijl de winkelier de dader achtervolgt halen de dames de kassa leeg. Het is het begin van een criminele carrière, die overigens met horten en stoten op gang komt. Om uit te zoeken hoe dat nou moet, een gijzelaar koeieneren of een pistool vasthouden, bekijkt het kwartet oude Jean-Paul Belmondofilms. De regisseur van deze aardige komedie leerde het vak bij Claude Lelouch.

Chloé

1994 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1994. Romantiek van Dennis Berry. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Marion Cotillard en Anna Karina.

Vier vrouwen hebben een lastig leven, met geldgebrek, relatieperikelen en ander ongemak. Op een dag zijn ze getuige van een overval. Terwijl de winkelier de dader achtervolgt halen de dames de kassa leeg. Het is het begin van een criminele carrière, die overigens met horten en stoten op gang komt. Om uit te zoeken hoe dat nou moet, een gijzelaar koeieneren of een pistool vasthouden, bekijkt het kwartet oude Jean-Paul Belmondofilms. De regisseur van deze aardige komedie leerde het vak bij Claude Lelouch.

Cauchemar d'une mère

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Eric Woreth. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Jean-Claude Adelin, Diane Laske, Sandrine Caron en Marianne Groves.

Gescheiden kassi[KA2]ere Natalie Servin (De Saint-P[KA2]ere) zorgt alleen voor haar negen-jarige dochtertje Olivia (Laske). Hoewel de omstandigheden bescheiden zijn, leven moeder en dochter in goede harmonie en weten zij zich heel behoorlijk te redden. Nadat Natalie heel lang niets meer had gehoord van Olivia`s vader Guy Renau (Adelin), meldt hij zich onverwacht en eist de voogdij over Olivia op. Guy is een gewiekste schurk, die zijn zaken financiert met het geld van zijn bedrogen ex-echtgenotes. Natalie komt in verzet en weigert Guy zelfs het bezoekrecht, waarop hij een advocaat (Guillo) in de arm neemt, de sociale dienst (Andr[KA1]eoni) inschakelt en de zaak voor de kinderrechter (Le Masne) brengt. Het verslag van de zoveelste dramatische dwaling van de op hol geslagen mallemolen van ambtelijke instanties en justitie, die in de beginjaren 1990 Frankrijk in opschudding bracht. Helaas worden de gebeurtenissen met een overdosis aan sentiment opgelepeld. Het scenario is van Laurent Dussaux, Michel Martens en regisseur Woreth. Het camerawerk is van Manuel Teran.

Des années déchirées

1993 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1993. Drama van Rachid Bouchareb. Met o.a. Hammou Graia, Jean-Claude Adelin, Luc Florian, Jean-Pierre Lorit en Cécile Garcia-Fogel.

April 1945. Adelin en Graia, twee soldaten die terugkeren van de oorlog, leren elkaar kennen op de bus. Ze raken niet uitgepraat over 'hun' overwinning op de Duitsers. Graia installeert zich als fotograaf. Per toeval neemt hij enkele foto's van FLN-militanten die voor de onafhankelijkheid van Algerije ijveren. De politie vindt de foto's en de jongen wordt aangehouden als medeplichtige van de nationalisten. De vriendschap tussen een moslim en een Fransman staat centraal in dit drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van de onafhankelijkheidsstrijd van het gekolonialiseerde Algerije. Het is allemaal nogal naïef verteld en de symboliek ligt er vingerdik bovenop. Jean-Claude Heberle en Vassilis Vassilikos schreven het scenario, dat in beeld gebracht werd door Jacques Guérin.

La Sévillane

1992 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1992. Komedie van Jean-Philippe Toussaint. Met o.a. Tom Novembre, Muriel Perrier, Jean-Claude Adelin, Jean Yanne en Alexandre von Sivers.

Toussaints tweede film. Deze verfilming van zijn roman L'Appareil-photo gaat over de ontmoeting tussen iemand die rijlessen gaat nemen en een rijschoolhoudster. Toussaint plaatst de ledigheid en de zinloosheid van wat zich tussen de dagelijkse handelingen in afspeelt op de voorgrond, en zo drijft hij, met veel humor en fantasie, zijn onderwerp door tot de verveling. Door zijn overdreven, haast obsessionele zorg voor het decor, is een film ontstaan die langzaamaan zijn ongewone kracht verliest. De acteurs zijn perfect, en niemand mag Yannes recept voor augurken of gevulde kool missen. Camerawerk van Jean- François Robin.

Oostende

1991 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1991. Komedie van Eric Woreth. Met o.a. Isabelle Ferrari, Jean-Claude Adelin, Marc Andréoni, Isabelle Antoine en Emmanuelle Maridjan.

Jeugdvrienden Jim (Adelin) en Jeannot (Andr[KA1]eoni) hebben elkaar al tien jaar uit het oog verloren. Wanneer ze elkaar per toeval terugzien besluiten ze dit te vieren met een weekendje in de badplaats Oostende. Ze hebben niets meer met elkaar gemeen. Jeannot is een praatgrage kleine dikkerd, gehuwd en vader van twee kinderen, terwijl de grote Jim meer van het gesloten type is, getekend door diverse intimistische kwetsuren. Ze houden zich bezig met het plagen van Britse toeristen tot ze een triest ogend meisje opmerken. Lyota (Ferrari) is een vreemde jonge vrouw die de twee kerels tegen elkaar uitspeelt tijdens een rondje in het nachtelijke Oostende. Een mengeling van dramatiek en poëzie. Drie vrijgevochten jonge mensen worden opgeslorpt door een stad die leeft van het toerisme. Ze ontmoeten dan ook mensen van verschillende nationaliteiten die allen een ding gemeen hebben: ze trachten hun dagelijkse zorgen te verbergen achter een masker dat vakantie heet. Een niet helemaal geslaagde, maar wel onderhoudende debuutfilm van Woreth, die tevens het verhaal schreef dat door Alain Adijes tot scenario werd omgevormd. Achter de camera stond Thierry Arbogast.

Annabelle partagée

1991 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1991. Romantiek van Francesca Comencini. Met o.a. Delphine Zingg, François Marthouret, Jean-Claude Adelin, Florence Thomassin en Dominique Régnier.

De 25-jarige Annabelle (Zingg in haar eerste filmrol) is naar Parijs gekomen om ballet te studeren. Zij heeft een relatie met de vijftig-jarige Richard (Marthouret), een vriend van haar vader. Haar sterke seksuele verlangen naar deze afstandelijke man frustreert haar. Als ze de jonge Luca (Adelin) ontmoet hoopt ze bij hem eindelijk zichzelf te vinden. Hij straalt gevoel uit en geeft haar de illusie van echte liefde. Maar hij kan nooit de juiste woorden vinden, de juiste snaar treffen. Op een dag begrijpt Annabelle dat achter de waarheid van haar lichaam de waarheid van haar hart schuilgaat. Dit alles tegen de achtergrond van de grote stad, die haar overweldigt en opslokt, zoals ze wordt overweldigd door Richard. Een eerlijke film van schrijfster/regisseuse Francesca Comencini (dochter van Luigi), die haar eigen scenario schreef. Het camerawerk is van Michel Abramowicz. Werktitel: SI JE POUVAIS T'AIMER.

Bleu marine

1989 | Drama

België 1989. Drama van Jean-Claude Riga. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Maurice Garrel, Dominique Pinon en Bernard Ballet.

Vier mannen bevinden zich in een boot op volle zee: dat is alles. Nostalgische film over liefdesherinneringen, want een zich niet in de boot bevindende vrouw is als vijfde persoon overheersend aanwezig. Volgens de auteur moet het een verzonnen metaforisch verhaal voorstellen, maar de kijker verveelt zich stierlijk. Op het esoterische karakter van de vertelling valt niets aan te merken, maar wel op de onbeholpen verfilming ervan vol overbodige, ja zelfs weerzinwekkende scènes, zoals die waarin één van de mannen over de rand van de boot moet overgeven. Het tergend langzame tempo noch de nasynchronisatie kunnen hier iets aan verhelpen. Voor de zoveelste keer wordt ambitie de das omgedaan door middelmatigheid. Alleen de fotografie en de muziek zijn de moeite waard.

Les jupons de la révolution - Madame Tallien

1988 | Biografie, Historische film, Erotiek

Frankrijk 1988. Biografie van Didier Grousset. Met o.a. Catherine Wilkening, Jean-Claude Adelin, Philippe Dormoy, Redjep Mitrovitsa en Domique Pinon.

Tijdens het Schrikbewind stuurt Robespierre (Dormoy) Tallien (Adelin) naar Bordeaux, waar deze valt voor de schone adellijke Theresa (Wilkening). Hun liefde wordt verboden door de tirannieke Robespierre en hij beveelt de opsluiting van de lieftallige Theresa, maar Tallien laat geen gelegenheid ongemoeid waarin hij probeert haar te bevrijden.

Dandin

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Roger Planchon. Met o.a. Claude Brasseur, Daniel Gélin, Zabou Breitman, Nelly Borgeaud en Jean-Claude Adelin.

De klucht (met serieuze ondertoon) van Moli[KA2]ere in een bewerking van een toneelregisseur van wie het de eerste lange speelfilm is. Planchon is zonder twijfel bang geweest het verwijt te krijgen `gefilmd theater` te maken. Resultaat: de camera`s (vier stuks!) zwenken om en om alsof ze de draaiziekte hebben en de sint-vitus dans aan het doen zijn. Teveel geluid en teveel opgewondenheid, ook om zo moeilijke scènes luchtiger te maken. Dit belangrijke voorbehoud daargelaten, wordt in DANDIN door alle acteurs schitterend gespeeld en briljant door Brasseur in de hoofdrol. En men vindt er de geest van Molière helemaal in terug.

Chocolat

1988 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Kameroen 1988. Drama van Claire Denis. Met o.a. Mireille Perrier, Isaach de Bankolé, Giulia Boschi, Cécile Ducasse en Jean-Claude Adelin.

Een jonge Française keert terug naar de plek in Kameroen waar ze als klein meisje woonde en een band opbouwde met de huisbediende, Protée. In flashbacks zien we wat er zich destijds afspeelde tussen haar moeder en de man, in een tijdperk waarin rassenscheiding pijnlijk vanzelfsprekend was. Claire Denis, de latere internationaal gewaardeerde maakster van films als Beau Travail en Vendredi Soir, creëert in haar gevoelige regiedebuut een liefdevolle blik op het land waar ze zelf opgroeide. Ze kreeg er een Gouden Palmnominatie voor.

La passion Béatrice

1987 | Historische film

Frankrijk 1987. Historische film van Bertrand Tavernier. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Julie Delpy, Niels Tavernier, Monique Chaumette en Robert Dhéry.

De - van tevoren al verloren - strijd van de Maagd tegen het Monster. Gesitueerd ten tijde van de Honderdjarige Oorlog in de ongelooflijk duistere middeleeuwen, zoals ze in werkelijkheid voor het overgrote deel ook geweest moeten zijn: `het zwarte gat` in de historie. Barbaars, wreed, bevolkt door geestelijk en lichamelijk zwakkeren, heksen, verdoemenis, doodgeboren kinderen, incestueuze vaders, etc... Enkele schitterende, maar soms ook moeilijk te verteren sc[KA2]enes, een mengsel van naturalisme en vreemdsoortige po[KA3]ezie. Helaas een slordig en ontwricht scenario (van Colo Tavernier O`Hagan) over een vader die thuiskomt van het slagveld om zijn zwakke zoon te tiranniseren en incest te bedrijven met zijn sterkere (en mooie) dochter. Een tè lange, onevenwichtige en, kortom, tamelijk onaangename film. Maar het spel, de opmerkelijke muziek en het mooie camerawerk van Bruno De Keyser zullen wel in de smaak vallen.

La Vallée des Espoirs

1987 |

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1987. Jean-Pierre Marchand. Met o.a. Patrick Catalifo, Nicolas Navazo, Nourredine Souli, Jean-Claude Adelin en Milena Vukotic.

Lang epos over de moeilijke weg naar de top van een Italiaanse immigranten-familie. Vlak na WO II betrokken de gezinsleden de houten barakken van een krijgsgevangenkamp in de omgeving van een mijnbouwstadje in Lotharingen. De basis van dit verhaal wordt gevormd door een eindeloze reeks van verwikkelingen en voorvallen. Een film van wisselende kwaliteit. Hij duurt te lang en bevat te veel gepraat. Voorts veel Italiaanse opgewondenheid naast geslaagde scènes, gespeeld door precies de juiste acteurs.

Buisson ardent

1987 | Familiefilm

Frankrijk 1987. Familiefilm van Laurent Perrin. Met o.a. Jessica Forde, Jean-Claude Adelin, Alice De Poncheville, Simon de La Brosse en Anne Brochet.

Voor zijn tweede film heeft Perrin een symbolische titel gekozen, waarin hij het einde van de adolescentie en de pijn die met het volwassen worden gepaard gaat, wil verbeelden. Een moeilijk thema en hoewel de film minder geslaagd lijkt dan RENDEZ-VOUS DE JUILLET van Jacques Becker of LES DERNIERES VACANCES van Roger Leenhardt, is hij beter dan LES TRICHEURS van Marcel Carné. Nadat het grootste deel van de film op heldere wijze en tot in de details het gedrag schetst, eindigt hij helaas in de stijl van een tragedie, hetgeen niet bij de rest past: er had een open einde moeten zijn. Let ook op het satirische aspect van deze schets van de jeugd van tegenwoordig.

Avril brisé

1987 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Albanië 1987. Drama van Liria Bégéja. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Violeta Sanchez, Alexandre Arbatt, Sadri Sheta en Hasan Zhubi.

In Albanië doet men vergeefs moeite om de huidige regering uit de weg te ruimen. Het is bloedwraak waarbij de vendetta van Corsica kinderspel lijkt. Om aan deze wet te gehoorzamen doodt een man een andere. Vervolgens moet hij boeten voor de 'plicht het vaderland te dienen' ten overstaan van de prins: waarna hij op zijn beurt gedood kan worden, enz. De regering stuurt er een jonge hoogwaardigheidsbekleder op af, die in Frankrijk heeft gestudeerd - dus een ontwikkeld iemand - en zijn jonge Franse vrouw. Zij kunnen geen einde maken aan deze bloedige gewoonte. De film is in Corsica opgenomen, dat dezelfde woeste landschappen als Albanië bezit. Is met veel bezieling gemaakt, ondanks de academische invloed, voornamelijk ontleend aan de Russische 'klassieke' cineasten. Het authentieke karakter van deze film valt niet te ontkennen: de beschrijving van de zeden en gewoonten en het dagelijks leven op het Albanese platteland voert ons terug naar de donkere middeleeuwen. Veel acteurs zijn van Albanese afkomst. Het scenario is van Olivier Assayas, Vassilis Vassilikos en regisseur Liria Bégéja. Het camerawerk is van Patrick Blossier.

Le môme

1986 | Film noir, Thriller, Misdaad

Frankrijk 1986. Film noir van Alain Corneau. Met o.a. Richard Anconina, Michel Duchaussoy, Ambre, Yann Epstein en Thierry de Carbonnieres.

De politieagent Willie, die zijn werk niet zo geweldig doet, komt toevallig Jo tegen, een gekleurde prostitu[KA1]ee, bij een onderzoek. Deze twee eenzame zielen verenigen zich in voor- en (vooral) tegenspoed. Dit zwarte verhaal over tegenpolen speelt zich vooral 's nachts af in de stad vol geweld, wreedheid en de bloedige regels van de afrekening. Wat ook het talent van Corneau moge zijn, die nog steeds beïnvloed wordt door zijn 'leermeester' Jean-Pierre Melville, dit soort gemakkelijke verhalen hebben we al honderd maal gezien, overdreven overbluffende camerabewegingen en conventionele personages. Blijft over de beklemmende sfeer en de geweldige muziek van Otis Redding.

Le lieu du crime

1986 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1986. Drama van André Téchiné. Met o.a. Catherine Deneuve, Nicolas Giraudi, Victor Lanoux, Danielle Darrieux en Wadeck Stanczak.

Familiedrama en suspense vloeien naadloos samen in André Téchiné's Plaats delict, een stemmig werk waarin jonge tiener Thomas (Giraudi) en zijn moeder Lili (Téchiné's muze Deneuve) worden bevangen door de charme van ontsnapte gevangene Martin (Stanczak). Thomas vanwege hunkering naar zijn volwassenheid, en Lili vanwege verlangen naar zijn jeugdigheid. Componist Philippe Sarde (La grande bouffe) dikt de dreigende sfeer verder in met onheilspellende muziek, terwijl Téchiné de talloze personages als makke schapen richting de slachtbank dirigeert. Kwaliteit alom, met stijl als gangmaker en theatraal acteerwerk als bindmiddel.

L' Inconnue de Vienne

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Marie-France Pisier, Richard Bohringer, Gérard Klein, Catherine Frot en Jean-Claude Adelin.

Een sjieke Parisienne verlaat haar man en komt terecht in de provincie Vienne waar zij als pompbediende werkt, totdat haar man haar terugvindt en komt halen. Een onbeduidende komedie die echter opgetrokken wordt door de talentvolle Pisier en Bohringer; kijk maar eens hoe zij benzine tankt.

Tristesse et beauté

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Joy Fleury. Met o.a. Charlotte Rampling, Andrzej Zulawski, Myriem Roussel, Béatrice Agenin en Jean-Claude Adelin.

Met het situeren van de subtiele en briljante roman van de Japanse schrijver Yasunari Kawabata in Frankrijk heeft de regisseuse een kardinale fout begaan. Uit de mond van weinig geloofwaardige - want slecht geregisseerde - acteurs, klinken de verplichte, wat al te literaire dialogen nergens naar. Deze chaotische film, vol stilistische en volledig overbodige kunstgrepen, gaat dan ook ten onder in melodrama van de ergste soort: dit is niet meer Kawabata, maar d'Annunzio! Ambitie is prima zolang het resultaat maar geen algehele mislukking is.

La tête dans le sac

1984 |

Frankrijk 1984. Gérard Lauzier. Met o.a. Guy Marchand, Marisa Berenson, Fanny Bastien, Patrick Bruel en Agnès Garreau.

De dynamische, gezonde vijftigjarige zakenman Romain, is tot nog toe succesvol geweest maar gaat door een hel waarin cynische en berekenende vrouwen, een homoseksueel en een boef een rol spelen. Wanneer hij schoon schip maakt, raakt hij verzeild in het net van een avonturierster die op het goede tijdstip wacht. Lauziers eigen stripverhaal, dus sarcastisch, wreed en spannend, maar even haatdragend als menslievend jegens vrouwen. Geforceerd en pathetisch. De intrige is wat meer solide en dat zal wel het resultaat zijn van de medewerking van Molinaro, de co-bewerker en een vakman.