Louis Ducreux: cast en scenario.
Er zijn 8 films gevonden.

Mensonge

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van François Margolin. Met o.a. Nathalie Baye, Didier Sandre, Hélène Lapiower, Marc Citti en Adrien Beau.

Emma komt er tijdens haar zwangerschap achter dat ze seropositief is. Zij is haar echtgenoot, een verslaggever, altijd trouw geweest en moet zichzelf het een en ander gaan afvragen. Na een diepe inzinking besluit ze de waarheid over haar leven en haar relatie uit te zoeken. Margolin, die in zijn eerste lange speelfilm de ellende rond AIDS van de allernegatiefste kant laat zien, heeft het niet goed aangepakt. Met het happy-end dat in de laatste minuut uit de lucht komt vallen, wil hij kennelijk zijn geweten sussen. De rol van gedeprimeerde, jaloerse en hysterische vrouw is niet geschikt om La Baye weer tot leven te wekken.

La double vie de Véronique

1991 | Drama, Mysterie, Experimenteel

Polen​/​​Frankrijk​/​​Noorwegen 1991. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Irène Jacob, Philippe Volter, Sandrine Dumas, Halina Gryglaszewska en Kalina Jedrusik.

Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, weten niet van elkaars bestaan, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de een sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze aan een speurtocht begint. Kieslowski wilde, zo blijkt uit een gesprek in het interviewboek 'Kieslowski on Kieslowski', een film maken over muziek en intimiteit. Of iedereen dat uit deze intrigerende maar bepaald niet gemakkelijk te doorgronden film haalt is de vraag.

Drôles d'occupations

1990 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Alain Boudet. Met o.a. Louis Ducreux, Annie Legrand, François Greze, Danielle Chinsky en Jean Pignol.

Een serie, gemaakt ter gelegenheid van het feit dat de WO II in 1990 vijfenveertig jaar geleden was met een origineel scenario van Christian Watton. Een verrader in de provincie geeft tijdens de Bezetting een joodse familie aan, die er tot dan toe goed in was geslaagd zich schuil te houden. Vanaf dat moment volgt de ene afschuwelijke gebeurtenis na de ander. Een goede reconstructie van de sfeer van angst en wantrouwen die toen heerste. Zelfverzekerde acteurs.

3615 Code Père Noël

1990 | Horror, Thriller, Actiefilm

Frankrijk 1990. Horror van René Manzor. Met o.a. Alain Musy, Brigitte Fossey, Louis Ducreux, Patrick Floersheim en François-Eric Gendron.

Een kind met een rijke (zaken)mamma en een bijna blinde grootvader wonen in een labyrintachtig ch[KA4]ateau. Hij vraagt via Minitel (het Franse interactieve systeem) een onderhoud aan met de kerstman. De boodschap wordt onderschept door een psychopatische moordenaar die naar het buiten komt en een kat-en- muisspel op leven en dood met het joch begint, dat zijn belager op doeltreffende wijze van zich af weet te houden met behulp van zijn elektronisch speelgoed, en de vallen die hij in het kolossale huis had geplaatst. De actie is slechts suggestief (de kijker ziet niets) en ongeloofwaardig. Regisseur Manzor (LE PASSAGE, 1986) heeft van de rolprent eigenlijk een soort lange videoclip gemaakt. Er vallen bij deze film slechts drie slachtoffers: een hond, een politieman en het publiek in de zaal dat de film gaat zien.

Les grandes familles

1989 |

Frankrijk 1989. Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Piccoli, Roger Hanin, Evelyne Bouix en Catherine Arditi.

Een tot in de puntjes uitgewerkte bewerking (door Maurice Druon zelf, Pierre Moustiers en de regisseur) van het succesvolle epos van de romancier Maurice Druon, die op realistische en meedogenloze wijze de heersende klasse in Frankrijk ten tijde van het interbellum (de periode tussen WO I en WO II) beschrijft. Denys de la Patelli[KA2]ere maakte in 1958 van deze roman al eens een (slechte) bewerking voor film. Deze plichtmatige versie lijdt aan wisselvallig spel en een gebrek aan persoonlijke stijl. Daarentegen zijn wel de sfeer en de mentaliteit van destijds goed weergegeven.

Zoo

1988 | Familiefilm, Komedie

Italië 1988. Familiefilm van Cristina Comencini. Met o.a. Asia Argento, Marco Maria Parente, Daniel Olbrychski, Louis Ducreux en Valentina Mascetti.

De vader van de elf-jarige Martina (Argento) besteedt vrijwel geen aandacht aan haar omdat hij nachtwaker is. Ze ontvlucht de realiteit door `s avonds naar de dierentuin te gaan, waar haar enige vrienden, de dieren, wonen. Net als zij zitten ze gevangen in een systeem dat ze willen ontvluchten. Ze ontmoet een veertien-jarige jongen (Parente) die van huis is weggelopen. Een interessant gegeven, maar niet optimaal verfilmd. Meervoudig bekroond. Scenario van Francesca Melandri en de regisseuse.

Un dimanche à la campagne

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Louis Ducreux, Sabine Azéma, Michel Aumont, Geneviève Mnich en Monique Chaumette.

Op het Franse platteland van rond de vorige eeuwwisseling krijgt een oudere schilder, zoals iedere zondag, bezoek van zijn bourgeois zoon en diens gezin. Het bliksembezoek van zijn veel rustelozer dochter brengt wat leven in de brouwerij. Teder drama brengt in hoogst ontspannen tempo de verschillende familierelaties in beeld maar biedt bovenal bespiegelingen over jeugd en ouderdom, idealisme en gezapigheid, stad en platteland. De romantische, nostalgische, zomerlome sfeer doet denken aan Jean Renoirs verfilming van Guy de Maupassants 'Une partie de campagne', uit 1936.

La ronde

1950 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1950. Drama van Max Ophüls. Met o.a. Anton Walbrook, Simone Signoret, Serge Reggiani, Simone Simon en Daniel Gélin.

Als een keten gerangschikte reeks ontmoetingen in Wenen rond de eeuwwisseling begint en eindigt met dezelfde prostituee (Signoret). De prostituee slaapt met een soldaat, die maakt een dienstmeisje het hof, zij begeert een jonge man, en zo verder. Regisseur Ophüls maakte zijn Franse comeback met deze stijlvolle en charmante verfilming van Arthur Schnitzlers (ooit omstreden) ironische en melancholieke toneelstuk Reigen over de onbestendigheid en ontnuchtering van liefdesrelaties. Walbrook speelt de ceremoniemeester die verschillende episodes met sarcastisch commentaar verbindt. Ook door de uitzonderlijke rolbezetting niet overtroffen door latere verfilmingen.