Georges Wilson (1921-2010): regie en cast.
Er zijn 57 films gevonden.

Je ne suis pas là pour être aimé

2005 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2005. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Patrick Chesnais, Anne Consigny, Georges Wilson, Lionel Abelanski en Stefan Wojtowicz.

Hoofdrolspeler Chesnais werd genomineerd voor de European Film Award voor zijn rol als vijftiger Jean-Claude wiens bestaan nauwelijks kleur vertoont. Hij is gescheiden, als deurwaarder ziet niemand hem graag komen en hij zit opgescheept met een oude brombeer van een vader. Zijn arts raadt lichaamsbeweging aan en Jean-Claude besluit tangolessen eens te proberen. Die stap brengt een grotere verandering in zijn sombere leven dan hij had verwacht. Het lijkt een flauwe ingreep, die tango, maar regisseur Stéphane Brizé houdt zijn minimalistische, melancholische, sympathieke komedie op de rails.

Marquise

1997 | Historische film, Romantiek, Komedie

Zwitserland​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1997. Historische film van Véra Belmont. Met o.a. Sophie Marceau, Bernard Giraudeau, Lambert Wilson, Patrick Timsit en Thierry Lhermitte.

Prostituee, zangeres en actrice Marquise werd aanbeden door iedereen in Frankrijk, ook door koning Louis XIV en door toneelschrijver Jean Racine. Diens collega Molière ontdekt Marquise terwijl ze danst in de regen. Haar loopbaan, haar ontmoeting met Racine en het ongeluk dat haar treft, wordt getoond in een mix van komedie en tragedie. Marquise wordt vanwege de romances en het theater wel vergeleken met de klassieker Les enfants du paradis (1945), maar haalt door de karikaturale personages niet dat niveau. Marceau voelde zich overigens niet senang op de set, had geen klik met Belmont en weigerde mee te werken aan de publiciteit.

L'affaire Dreyfus

1994 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​België 1994. Historische film van Yves Boisset. Met o.a. Thierry Frémont, Pierre Arditi, Bernard-Pierre Donnadieu, Christian Brendel en Philippe Volter.

Tweedelige Frans-Belgische tv-film over de joodse Franse legerkapitein Dreyfus (Frémont) die in 1894 van spionage werd beschuldigd. Hij zou militaire geheimen aan de Duitsers hebben doorgegeven. Bij gebrek aan bewijzen laat het ministerie valse documenten verspreiden om Dreyfus te kunnen veroordelen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en zijn broer (Volter) roepen de hulp van de pers in. In feite was het de Franse legerkommandant Charles Walsin Esterhazy (Arditi), overladen met schulden, die aan de Duitse autoriteiten voorstelde militaire inlichtingen te verkopen. Alles wordt in het werk gesteld om de zaak Dreyfus in de doofpot te houden en Esterhazy vrijuit te laten gaan. Diens proces is dan ook een farce, wat Emile Zola (Drouot) tot een woedend J`accuse inspireert. In 1899 komt de waarheid dan toch aan het licht en Dreyfus krijgt gratie (hij werd pas in 1906 in ere hersteld). Merkwaardig sterke tv-film, geschreven door Jorge Semprun en Boisset naar het boek L'affaire van Jean-Denis Bredin. Met zorgvuldige precisie worden de gebeurtenissen beschreven die leidden tot een der grootste crises van de Derde Republiek. Geslaagde epoque-reconstitutie met een schitterende rolbezetting, met o.m. Mesguich als Léon Blum, Demy als Marcel Proust en Berger als de Duitse majoor Von Schwarzkoppen. Enkele te lange en trage passages neem je er graag bij. Bekroond met de Nymphe d'argent op het festival van Monte Carlo in 1995. Camerawerk van Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux. Het duurde overigens ruim honderd jaar voordat het Franse leger de dwaling van de valse beschuldiging offcieel erkende. Dreyfus stierf in 1935 in een zekere vergetelheid, maar zijn zaak is onlosmakelijk verbonden aan het door de autoriteiten georkestreerde antisemitisme.

Cache cash

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Pascale Petit, Pierre Mondy, Roger Hanin, Rose Thiery en Michel Duchaussoy.

Tweedelige Frans-Belgische tv-film over de joodse Franse legerkapitein Dreyfus (Frémont) die in 1894 van spionage werd beschuldigd. Hij zou militaire geheimen aan de Duitsers hebben doorgegeven. Bij gebrek aan bewijzen laat het ministerie valse documenten verspreiden om Dreyfus te kunnen veroordelen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en zijn broer (Volter) roepen de hulp van de pers in. In feite was het de Franse legerkommandant Charles Walsin Esterhazy (Arditi), overladen met schulden, die aan de Duitse autoriteiten voorstelde militaire inlichtingen te verkopen. Alles wordt in het werk gesteld om de zaak Dreyfus in de doofpot te houden en Esterhazy vrijuit te laten gaan. Diens proces is dan ook een farce, wat Emile Zola (Drouot) tot een woedend J`accuse inspireert. In 1899 komt de waarheid dan toch aan het licht en Dreyfus krijgt gratie (hij werd pas in 1906 in ere hersteld). Merkwaardig sterke tv-film, geschreven door Jorge Semprun en Boisset naar het boek L'affaire van Jean-Denis Bredin. Met zorgvuldige precisie worden de gebeurtenissen beschreven die leidden tot een der grootste crises van de Derde Republiek. Geslaagde epoque-reconstitutie met een schitterende rolbezetting, met o.m. Mesguich als Léon Blum, Demy als Marcel Proust en Berger als de Duitse majoor Von Schwarzkoppen. Enkele te lange en trage passages neem je er graag bij. Bekroond met de Nymphe d'argent op het festival van Monte Carlo in 1995. Camerawerk van Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux. Het duurde overigens ruim honderd jaar voordat het Franse leger de dwaling van de valse beschuldiging offcieel erkende. Dreyfus stierf in 1935 in een zekere vergetelheid, maar zijn zaak is onlosmakelijk verbonden aan het door de autoriteiten georkestreerde antisemitisme.

Cache-cash

1993 | Familiefilm

Frankrijk 1993. Familiefilm van Claude Pinoteau. Met o.a. Aurélien Wiik, Joséphine Serre, Jean Carmet, Rose Thiery en Sophie Broustal.

Antoine (Wiik) is een jongen van twaalf. Hij heeft diep in het woud een hut in een boom, waar hij zich vaak terugtrekt. Liza (Serre) is een Canadees meisje dat met haar vader en diens vriendin op vakantie komt in de buurt van Antoine's huis. Samen ontdekken zij een zak met waanzinnig veel geld, verstopt op een eilandje vlakbij de boomhut. Ze nemen de zak mee en verbergen hem elders in de hoop de dieven te betrappen. Het blijkt de buit te zijn van gemene bankovervallers. De twee kinderen slaan op de vlucht. Moraal van het verhaal: geld is verwerpelijk en het echte geluk vind je in kleine, dagdagelijkse dingen. Kindvriendelijke film van jeugdfilmer Pinoteau die het gewelddadige zorgvuldig vermeed.

Bonjour Maître

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Danielle Darrieux, Georges Wilson, Gérard Klein, Gabrielle Forest en Catherine Alric.

Het woord 'meester' in de titel slaat op een beroemde Parijse advocaat en voormalig minister die de verdediging op zich neemt van een postbode uit de provincie die ervan beschuldigd wordt twee vrouwen te hebben vermoord. De zaak trekt de belangstelling van de pers en hij denkt daar van te kunnen profiteren om aan een nieuwe politieke carrière te beginnen. Maar helaas wat een scherpe politieke satire had kunnen zijn is niets meer dan een futloos feuilleton zonder enig spoortje originaliteit geworden. Maar wat hadden we anders kunnen verwachten van deze ooit zeer produktieve maar ook zeer matige regisseur? Een film voor en door oude mensen. De hoofdrol past niet bij Wilson, die verder toch een prima acteur is. Resultaat: niet om door te komen!

Le château de ma mère

1990 | Biografie, Drama

Frankrijk 1990. Biografie van Yves Robert. Met o.a. Julien Ciamaca, Philippe Caubère, Nathalie Roussel, Didier Pain en Thérèse Liotard.

Vervolg op La gloire de mon père naar de autobiografische roman van de Franse romancier Marcel Pagnol (1895-1974). Le château de ma mère biedt wederom een intieme en nostalgische blik op de jeugd van de schrijver. Marcel (Ciamaca) is inmiddels een jaar of 13 en hunkert iedere dag naar de vakanties in het tweede huis van de familie in de Provence. De voetreis erheen is steeds weer een avontuur, met als eindbestemming de geliefde heuvels, het landelijke decor voor zijn eerste schuchtere stappen in liefde en vriendschap. Yves Robert levert met dit warme tweeluik het beste werk van zijn onevenwichtige carrière. Prachtige cinema.

La tribu

1990 |

Frankrijk 1990. Yves Boisset. Met o.a. Stéphane Freiss, Catherine Wilkening, Maxime Leroux, Kader Boukhanef en Jean-Pierre Bacri.

Als dokter Freiss dienst heeft, wordt hij door collega Bisson en bevriende zakenman Wilson, de plaatselijke kandidaat van een extreem-rechtse partij, geroepen bij het ziekbed van een jongeman. Freiss meent dat hij opgenomen moet worden in het ziekenhuis, maar de heren weigeren. Enkele dagen later overlijdt de patiënt. Als Wilkening, journaliste bij de plaatselijke radio en hartsvriendin van Freiss, door de ether kritische geluiden laat horen over een 'beschermer', wordt zij het dodelijke slachtoffer van een verkeersongeval. Dokter Freiss kan niet anders dan op onderzoek uitgaan en ontdekt een slangenkuil, die gevuld is met fascistisch addergebroed, homoseksualiteit en drugs. Typische gallische film over het roeren in de politieke stront, die helaas mank gaat aan het gespring van de hak op de tak, en die voor kijkers buiten Frankrijk maar nauwelijks gevolgd kan worden. Scenario van Alain Scoff en regisseur Boisset. Fabio Conversi stond achter de camera.

L'huissier

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Georges Wilson, Pierre Tornade, Judith Magre en Jean-Paul Roussillon.

In de dertiger jaren is deurwaarder Malicorne (Serrault) ergens in Frankrijk zo gewetensvol dat hij niet geaarzeld zou hebben zijn eigen meubelen in beslag te nemen, als dat noodzakelijk zou zijn geweest! Natuurlijk heeft hij zo niet alleen maar vrienden gemaakt. Aan het einde van een enorme zwelgpartij sterft hij en verschijnt hij voor de heilige Petrus, die hem tot zijn grote verbijstering naar de hel stuurt. De beschermheilige van de deurwaarders, Sint Yves, neemt het voor hem op en God neemt dan de uiteindelijke beslissing. Het onderwerp is niet interessant, maar zoals altijd bij deze regisseur zijn de beschrijvingen van de kleurrijke personages en de tussen satire en folkore te plaatsen geestige dialogen dat wel. Met zijn trouwe bondgenoot Serrault in topvorm zal dit pretentieloze werkje van Tchernia heel wat andere produkties overleven en op een waardige manier oud worden.

Le jeune homme et le lion

1989 | Biografie, Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Biografie van Jean Delannoy. Met o.a. Georges Wilson, Mathieu Carrière, Louis Eymond, Jean Claudio en Magali Renoir.

Karel de Grote behaalt in de oorlog tegen Saxen en Lombardije een overwinning. In dezelfde tijd knoopt hij een voorzichtige vriendschap aan met zijn neef Roland. Aan de onpersoonlijke regie valt de leeftijd van Jean Delannoy (geboren in 1908) af te lezen. Maar hij durfde wel van de algemeen aangehangen, te positieve levensbeschrijving af te wijken. Zo laat hij zien hoe Karel de Grote talrijke executies liet uitvoeren en hoe mensen tegen hun wil werden gedoopt. De film is met een ruim budget gemaakt. Ook bekend als CHARLEMAGNE.

La vouivre

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Georges Wilson. Met o.a. Lambert Wilson, Jean Carmet, Suzanne Flon, Jacques Dufilho en Macha Méril.

Een mislukte bewerking van de roman van Marcel Aymé. De fantasie-dimensie is Wilson blijkbaar volkomen ontgaan. Dat blijkt al uit het feit dat hij zijn zoon Lambert de hoofdrol heeft gegeven. Deze speelt op een nauwelijks overtuigende manier de rol van Arsène Muselier. Wilsons regieopvatting lijkt te bestaan uit het registreren van decors waar af en toe een acteur langsschuift. Aymé's werk wordt hier verkracht. Carmet is goed in de rol van lyrische en dromerige dronkelap. Dat is echter niet genoeg om de film te redden.

L'homme de la nuit

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Georges Wilson, Véronique Delbourg, Claude Giraud en Bulle Ogier.

Bewerking van de fantastische roman van Gaston Leroux. In 1917 verlaat een trein St. Petersburg met aan boord prins Maxime (Wilson) en zijn jonge vrouw Maria (Delbourg), die hun eerste huwelijksnacht ingaan. Dan duikt plots de onbekende op die zijn naam aan de titel gegeven heeft en er met Maria vandoor gaat. Gedreven door een obsessionele drang besluit Maxime twintig jaar te wachten voordat hij zich via hun kinderen op hen wreekt. Wanneer die tijd verstreken is wonen Maria en haar 'schaker' in Parijs met hun twee kinderen van zeventien en achttien jaar. Maxime slaat inderdaad toe: er rest Frank niets dan te strijden tegen zijn verdriet. Als dit geen feuilleton is! Dat verklaart waarom de getalenteerde regisseur een zekere afstand bewaard heeft en het verhaal met een souvereine onverschilligheid behandeld heeft, zodat de film nogal koud en uiterst gestileerd overkomt, hoewel het camerawerk briljant is. Tamelijk

Itinéraire bis

1983 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1983. Komedie van Christian Drillaud. Met o.a. Georges Wilson, Rufus, André Marcon, Martine Kalayan en Claire Maurier.

De absurde, zotte en droomachtige zwerftocht van een jong echtpaar op zoek naar geld om een busje aan te schaffen voor de verkoop van patat, dat ze uiteindelijk vinden na allerlei verbluffende omzwervingen. Een eerste goede en vermakelijke film op de grens van het denkbeeldige en het onwezenlijke die een beetje doet denken aan de gebroeders Prévert. Soms ook poëtisch, bovendien een ongelijkmatig tempo van een 'zwervende' filmtechniek die veelbelovend is. Een uitstekende vertolking van Wilson als een energieke woeste gehandicapte en van Rufus als maanmannetje.

L'honneur d'un capitaine

1982 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1982. Drama van Pierre Schöndörffer. Met o.a. Nicole Garcia, Jacques Perrin, Charles Denner, Claude Jade en Georges Marchal.

In een tv-uitzending over twintig jaar Algerijnse onafhankelijkheid wordt een Franse officier beschuldigd van oorlogsmisdaden. Zijn weduwe begint een proces wegens smaad, wat leidt tot een reconstructie van het Algerijnse drama, waarvan ze alleen incidenteel tijdens verloven van haar man iets had vernomen. De werking van deze boeiende en genuanceerde oorlogsfilm-in-retrospectief wordt ondermijnd door de conventionele en ietwat onhandige flash-backstructuur. Het juridische steekspel biedt de acteurs in de rechtszaal flamboyante mogelijkheden.

L' honneur d'un capitaine

1982 |

Frankrijk 1982. Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Nicole Garcia, Georges Wilson en Charles Denner.

In een tv-uitzending over twintig jaar Algerijnse onafhankelijkheid wordt een Franse officier beschuldigd van oorlogsmisdaden. Zijn weduwe begint een proces wegens smaad, wat leidt tot een reconstructie van het Algerijnse drama, waarvan ze alleen incidenteel tijdens verloven van haar man iets had vernomen. De werking van deze boeiende en genuanceerde oorlogsfilm-in-retrospectief wordt ondermijnd door de conventionele en ietwat onhandige flash-backstructuur. Het juridische steekspel biedt de acteurs in de rechtszaal flamboyante mogelijkheden.

Nudo di donna

1981 | Komedie, Mysterie

Italië​/​​Frankrijk 1981. Komedie van Alberto Lattuada en Nino Manfredi. Met o.a. Nino Manfredi, Eleonora Giorgi, Jean-Pierre Cassel, Georges Wilson en Carlo Bagno.

Een handelaar in tweedehands auto's uit Rome voelt zich overtroefd wanneer zijn intellectuele echtgenote een antiquarische boekhandel in Venetië heeft geërfd. Tijdens het carnaval in die stad laat hij zich oppikken door een straathoertje dat erg op zijn vrouw lijkt, of misschien zijn vrouw zelf is, die in vermomming door zijn nukkige gevoelens van miskendheid tracht heen te breken. De combinatie van komedie en liefdesmysterie blijft - door regieconflicten en vervanging -wat onevenwichtig hoewel de afzonderlijke elementen sterk zijn uitgewerkt, met optimaal gebruik van Venetië. Glansrollen van Manfredi in een identiteitscrisis en van Giorgi, die haar dubbelrol zó aannemelijk maakt dat de twijfel of het inderdaad dezelfde vrouw betreft, op intrigerende wijze levend wordt gehouden.

Le bar du téléphone

1980 | Misdaad

Frankrijk 1980. Misdaad van Claude Barrois. Met o.a. Daniel Duval, François Périer, Raymond Pellegrin, Georges Wilson en Julien Guiomar.

Een voor eigen rekening en risiko werkende gangster verdenkt zijn collega's van verraad en zoekt een concrete aanleiding voor een wraakoefening. Hij vindt die in weddenschap op getruceerde boksmatch. Hij sluit zich aan bij een groep jonge criminelen, maar hun onervarenheid leidt tot een tragedie. Regisseur Barrois probeert met het scenario, de keuze van personages, de acteurs en de locaties in de voetsporen van Melville te treden - met Duval als nieuwe SAMOURAI. Het resultaat is weliswaar spannend, maar zonder enige oorspronkelijkheid op de sociale situering van de jonge misdadigers na. Ze zijn afkomstig uit de arbeidersklasse en hebben geen opleiding genoten, waardoor ze geen uitzicht hebben op een goede toekomst. Aan hun onvrede weten geen andere vorm te geven dan onbezonnen agressie. Scenario van Claude Néron.

Asphalte

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Denis Amar. Met o.a. Jean Yanne, Carole Laure, Jean-Pierre Marielle, Georges Wilson en Philippe Ogouz.

Op 31 juli vertrekt een groot gedeelte van de Franse bevolking met vakantie. Als die datum ook nog op zaterdag valt, zijn files, botsingen en ongelukken op de autoweg met een zeer grote frequentie, onvermijdelijk. Op zo'n zaterdag gaat een jonge vrouw per auto naar haar getrouwde minnaar, 1000 km verder. Na WEEKEND van Godard en L'INGORGO van Comencini valt er nauwelijks nog iets aan de verkeerswaanzin toe te voegen en de film heeft zo'n willekeurig verspringende selectie van mensen onderweg, melodramatische incidenten en bizarre symboliek, dat de interesse ver vóór het abrupte einde definitief ondermijnd is.

Au bout du bout du banc

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Peter Kassovitz. Met o.a. Victor Lanoux, Georges Wilson, Patrick Chesnais, Jane Birkin en Henri Crémieux.

In opzet interessant portret van vier generaties Parijse joden blijft steken in oppervlakkige folklore en te voor de hand liggende grappen en sentimenten. Eigenzinnige en nog altijd hitsige overgrootvader zorgt voor conflicten en op zijn sterfbed voor verzoening. Acteur Lanoux produceerde deze debuutfilm van tv-regisseur.

Madame le juge: Monsieur Bais

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1978. Mysterie van Claude Barna. Met o.a. Simone Signoret, Anna Karina, Maurice Ronet, Georges Wilson en Jean-Claude Dauphin.

De 32-jarige Madame Bais is een rustige persoon. Ze heeft slechts één passie: de harp. Waarom doodt zij zichzelf plotseling met een revolverschot? Madame le Juge Signoret voelt echtgenoot Ronet aan de tand. Hij blijkt acht dagen ervoor de revolver gekocht hebben; bovendien is Karina zijn maîtresse, maar is nog een derde figuur in het spel. Het blijkt uiteindelijk een geval te zijn van een gespleten persoonlijkheid, hunkerend naar liefde en erkenning. Film- en tv-regisseur Barma beschikt over heel wat vakmanschap en over het talent om 'gematigde spanning' te creëeren. Het spel is overtuigend. Gebaseerd op de figuren van Raymond Thevenin door Pierre Dumayet tot scenario bewerkt.

Les Ringards

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Mireille Darc, Julien Guiomar, Aldo Maccione, Georges Wilson en Geneviève Fontanel.

De vrouw van een politiecommissaris die in een commissie voor liberalere strafmaatregelen zit, zorgt voor vrijlating van drie kruimeldieven en beraamt dan samen met hen een inbraak. Dit uitzonderlijk flauw en onbedoeld (?) demagogisch scenario kan niet gered worden door de regisseur die aardiger komedies maakte en een rolbezetting die ook leuker kan zijn.

Lady Oscar

1978 | Komedie, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Japan 1978. Komedie van Jacques Demy. Met o.a. Catriona MacColl, Barry Stokes, Christina Böhm, Jonas Bergström en Terence Budd.

De zoveelste dochter van een 18de-eeuwse Fransman zonder stamhouder wordt als man opgevoed en brengt het als 'Oscar' tot lijfwacht van Koningin Marie-Antoinette. In de jaren vóór de revolutie wordt ze hierdoor steeds heen en weer geslingerd tussen met elkaar overhoop liggende klassen en seksuele identiteiten. De stijlvolle aanpak en de afwisselend ironische en gevoelige spelregie behoeden de film voor ANGÉLIQUE-kitsch, ondanks de curieuze productie-opzet: een Japanse productie - naar een Japans stripverhaal -met overwegend Britse acteurs, maar authentieke Franse locaties. Het scenario is van de regisseur en Patricia L. Knop naar de roman Rose of Versailles van Riyoko Okeda. Het camerawerk is van Jean Penzer.

Sur les traces de Balint

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Eric Duvivier. Met o.a. Nadine Alari, Anouk Ferjak, Michael Lonsdale, Denis Manuel en Claude Nicot.

De verfilming van het boek La formation psychologique du médécin van Michel Sapir. Hoewel het niet om een documentaire gaat staat het onderzoek van de psychiater Michael Balint en zijn vrouw Enid centraal. Zij analyseren zijn deformatie en zoeken naar methoden hier wat aan te kunnen doen. Er is van professionele acteurs gebruik gemaakt bij deze interessante maar tevens als aanvechtbare film.

L'apprenti-salaud

1977 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1977. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Robert Lamoureux, Christine Dejoux, Georges Wilson, Claude Piéplu en Jean-Pierre Kalfon.

Een vrijgezel van middelbare leeftijd wil zijn erfenis investeren en wordt daarbij verliefd op de secretaresse van zijn advocaat die hem meesleept in een reeks van oplichterijen. Het ongelijke liefdespaar - ook in acteerstijl - kreeg van de regisseur meer aandacht dan het vernuft en de fantasie waarmee ze samen hun streken uithalen. Kleurrijke bijrollen waarvan Wilson die er vier voor zijn rekening neemt. Scenario van regisseur Deville naar de roman Bien mal acquis van Frank Neville.

La gifle

1974 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1974. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Lino Ventura, Annie Girardot, Isabelle Adjani, Nicole Courcel en Francis Perrin.

Gescheiden aardrijkskundeleraar Jean (Ventura) en zijn opgroeiende dochter Isabelle (Adjani) hebben dezelfde opvliegende aard. Een stevige ruzie eindigt met een klap, waarop Isabelle naar haar moeder Hélène (Girardot) in Engeland vertrekt. Jean, die ook nog ruzie met zijn vriendin heeft, besluit Isabelle achterna te reizen. Ventura en Girardot zijn goed in deze aardige, tikje melancholieke komedie over moeizame familierelaties, maar de belangrijkste trekpleister van de film is Adjani, destijds pas achttien jaar, die een geweldige temperamentvolle meid neerzet en met deze film doorbrak.

L' Età della pace

1974 | Drama

Italië 1974. Drama van Fabio Carpi. Met o.a. O.E. Hasse, Macha Méril, Georges Wilson, Alberto Lionello en Lina Polito.

Een 80-jarige, die in de Spaanse burgeroorlog heeft gevochten, is verbitterd over zijn leven sindsdien en teleurgesteld over de burgerlijkheid van zoon en schoondochter, die op zijn dood wachten om zijn huis volledig te kunnen betrekken. Hij isoleert zich in zijn kamer en fantaseert zich een wat jongere dubbelganger, een bevrijd natuurmens met wie hij wél kan communiceren, om in diens gezelschap definitief 'op reis' te gaan. De film is een opmerkelijke tegendraadse studie van de ouderdom als existentieel probleem; hij wordt enigszins topzwaar gemaakt door de nadrukkelijke psychologische symboliek, maar heeft schitterend weerbarstig acteren van Hasse en van Wilson als zijn superego.

Les Chinois à Paris

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Jean Yanne. Met o.a. Jean Yanne, Michel Serrault, Bernard Blier, Nicole Calfan en Macha Méril.

De Chinezen hebben Europa veroverd. Franse opportunist maakt van situatie gebruik om grootindustrieel van riksja's te worden, maar draagt vervolgens bij aan weer aan de macht helpen van Franse regering en trekt daar weer profijt van. Het bijeenbrengen van al het Chinees horeca-personeel van Parijs levert verrassende massascènes op, maar film is onduidelijk in verhaalsverloop, strekking en doelwit van satire. Geslaagde gags naast flauwe, grove en racistische grappen. Bij première dreigend politiek schandaal is film echter niet waard.

Sono stato io

1972 |

Italië 1972. Alberto Lattuada. Met o.a. Giancarlo Giannini, Sylvia Monti, Hiram Keller, Georges Wilson en Orazio Orlando.

Een fantast zonder talent wil beroemd worden, hoewel hij slechts figurant in het Scala van Milaan is. De onverwachte moord op opera-diva geeft hem de kans tot een stunt: hij geeft zich aan als dader om tijdens het proces op het laatste moment zijn alibi te onthullen. Zijn enige getuige sterft echter voortijdig. Het cynisch scenario kreeg een minder dan optimaal scherpe filmuitwerking omdat de regie zich al te nederig ondergeschikt maakt aan te nadrukkelijk acteren van Giannini. Grappige sc[KA2]enes wanneer hij niet in beeld is (helaas zelden).

Il Generale dorme in piedi

1972 | Komedie

Italië 1972. Komedie van Francesco Massaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mariangela Melato, Mario Scaccia, Georges Wilson en Franco Fabrizi.

Een kolonel dankt zijn militaire carrière aan een in de doofpot gestopt schandaal tijdens WO II en aan administratieve vergissingen. Hardop dromend wil hij nog wel eens pijnlijke bekentenissen doen, waartegen hij zich veilig stelt door staande te slapen. Inmiddels verwacht hij zijn promotie tot generaal. Satire steunt al te zeer op de tekst - memoires die de hoofdpersoon schrijft - om echt effectief te zijn, maar Tognazzi's zoveelste opportunistenrol blijft een genot om naar te kijken.

L'istruttoria è chiusa: dimentichi

1971 | Thriller, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1971. Thriller van Damiano Damiani. Met o.a. Franco Nero, Georges Wilson, John Steiner, Riccardo Cucciola en Ferruccio De Ceresa.

Een architect wordt vanwege dood door schuld tot celstraf veroordeeld, maar weet door opportunistisch gebruik van misstanden in de gevangenis en door de status van zijn klasse tot vervroegde vrijlating wegens goed gedrag te komen. De film is conventioneel, maar bekwaam gemaakt in de harde gevangenistraditie. Het geraffineerde scenario van de regisseur, Dino Maiuri en Massimo De Rita naar de roman van Leros Pittoni, laat de hoofdpersoon als slachtoffer eerst aanspraak maken op sympathie en identificatie, en toont vervolgens in barre omstandigheden zijn ware hypocriete gedaante. Het draaiboek zorgt zo voor de voornaamste impact en roept vele vragen op. Camerawerk van Claudio Ragona.

Blanche

1971 | Drama, Historische film

Frankrijk 1971. Drama van Walerian Borowczyk. Met o.a. Michel Simon, Ligia Branice, Lawrence Trimble, Jacques Perrin en Georges Wilson.

Bejaarde slotheer is getrouwd met een deugdzame jonge vrouw die ook wordt bemind door een zoon uit een eerder huwelijk. Bij een bezoek van de koning en zijn page worden beiden verliefd op haar, maar de jaloerse aandacht van de zoon redt haar eer. Niettemin is de jaloezie van de slotheer gewekt en dit leidt ondanks de onschuld van de vrouw tot een tragedie. Poolse ex- tekenfilmer geeft door minitieuze aandacht voor decor, aankleding, visuele details een voortdurend verrassende en beklemmende sfeer en geeft blijk van talent dat zijn latere opgaan in pretentieuze porno des te sterker doet betreuren. Hoewel acteurs als zetstukken in een middeleeuws schaakspel worden gebruikt is Simon ontroerend èn angstaanjagend.

Lo Straniero

1967 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1967. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anna Karina, Georges Géret, Bernard Blier en Georges Wilson.

Een Fransman in Algiers in de jaren dertig woont zonder emotie de begrafenis van zijn moeder bij, begint een relatie met een secretaresse, helpt zijn buurman bij problemen met een Arabische vriendin en doodt de broer van dat meisje zonder motief en zonder duidelijke provocatie. Tijdens de rechtzaak worden onverdraagzaamheid en gevoelloosheid tegen hem aangevoerd en hij wordt ter dood veroordeeld. De zorgvuldige tijdsreconstructie en het voelbaar maken van de afstompende hitte nemen niet weg, dat Visconti de sfeer en de filosofie van Albert Camus' roman nergens weet te treffen, wat nog geaccentueerd wordt door letterlijke citaten in dialoog en gedachtencommentaar die los blijven staan van de beelden. Niettemin opmerkelijk spel.

C'era una volta

1967 | Familiefilm, Fantasy, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1967. Familiefilm van Francesco Rosi. Met o.a. Sophia Loren, Omar Sharif, Dolores del Rio, Georges Wilson en Leslie French.

Ondanks alle aandrang kan de kroonprins van Napels er niet toe komen zich een bruid te kiezen tot hij verliefd wordt op een temperamentvol boerenmeisje dat al haar aristocratische rivalen zal verslaan in een toernooi bordenwassen. Deze voor regisseur Rosi zeer ongewone sprookjesfilm kreeg een stijlvolle aankleding en een fantasierijke uitwerking en Loren was voor de camera's nooit mooier, maar al het talent blijft toch ietwat verspild aan een wel heel simpel verhaaltje. Scenario van Tonino Guerra, Raffacle La Capria, Giuseppe Patroni Griffi en de regisseur. Camerawerk van Pasqualino De Santis. Gefilmd in Franscope.

Un Mondo nuovo

1965 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Castelnuovo, Christine Delaroche, Pierre Brasseur, Françoise Brion en Isa Miranda.

Een Italiaanse fotograaf, die voor zijn inkomen afhankelijk is van zijn succes bij welgestelde oudere vrouwen, maakt een Parijse kunststudente zwanger. Hij haalt haar over tot abortus, maar ze bedenkt zich, terwijl hij intussen ook last van zijn geweten heeft gekregen. Een moralistische visie van een oudere generatie op een immorele jeugd. De Sica heft geen hoge toon van verontwaardiging aan, maar etaleert een wat trieste verwondering, die deze zedenschets niet authentieker maakt. De film is wel sympathiek, inclusief het geforceerde happy-end.

Merlusse

1965 |

Frankrijk 1965. Georges Folgoas. Met o.a. Georges Wilson, Jean-Paul Moulinot, René Clermont, Guy Kerner en Marcel Daxely.

Herverfilming van het meesterwerk over een internaat van een lycée van Marcel Pagnol gemaakt voor tv en voor het eerst uitgezonden op kerstdag 1965. Niemand ontkent het talent van Wilson en van de drie jonge actrices, en als er alleen maar deze MERLUSSE voor het witte doek zou bestaan, zouden we tevreden zijn. Jammer genoeg is deze versie op de band gezet door een tv- regisseur, die zijn vak niet zo verstaat: dus naast het origineel verbleekt deze versie volkomen.

Lucky Jo

1964 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1964. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Arnoul, Pierre Brasseur, Georges Wilson en Christiane Minazzoli.

Christopher ‘Lucky Jo’ Jowett (Constantine) heeft helemaal niet zo veel geluk, vinden zijn vrienden, met wie hij een bende vormt. Want elke keer als hij meegaat met een klus wordt iemand gearresteerd. Nadat Jowett zelf een tijdje de petoet in moet, willen ze daarom niets meer met hem te maken hebben. En dan worden ze ook nog beschuldigd van een overval en een moord die door een andere bende zijn gepleegd. Prima misdaadfilm, vaak grappig, soms best bruut. Maar dat laatste wordt dan weer gecompenseerd door een glansrol van de charmante cockerspaniël Sécotine.

La Noia

1964 | Drama, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1964. Drama van Damiano Damiani. Met o.a. Horst Buchholz, Catherine Spaak, Bette Davis, Isa Miranda en Daniela Rocca.

Een kunstschilder leeft op kosten van zijn dominerende moeder en zinkt, overtuigd van zijn gebrek aan talent, weg in verveling totdat hij verliefd wordt op de amorele vriendin van zijn overleden buurman. Ze vernedert, compromitteert en bedriegt hem zonder kwaadwilligheid en pas na een zelfmoordpoging vindt hij de kracht met haar te breken. De ongelukkige rolbezetting maakt het scenario ongeloofwaardig en weinig onderhoudend. Spaak is goed, maar heeft dit soort rollen te vaak gespeeld, Buchholz maakt zijn hevige emoties tot gezeur en 'gastster' Davis maakt als Amerikaans-Italiaanse mamma zichzelf en al haar scènes belachelijk. De roman van Moravia is niet zijn beste, maar verdient beter. Ook bekend als THE EMPTY CANVAS.

Dragées au poivre

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Jacques Baratier. Met o.a. Guy Bedos, Sophie Daumier, Jean Babilée, Jean-Paul Belmondo en Francis Blanche.

Jonge filmgekken proberen d.m.v. een verborgen camera uitwassen van het Parijse leven te betrappen voor een cinéma vérité-documentaire. Deze episodische komedie persifleert moderne/modieuze filmgenres, maar mengt daar al te veel opgeklopte flauwiteiten doorheen, vooral in de vermoeiende uitbundige activiteiten van de filmploeg zelf. Wel een aantrekkelijke sterbezetting met uitschieters van Signoret-Belmondo in een zgn. prostituée-legionair-smartlap en van Vitti-Vadim in een MARIENBAD-parodie.

Chair de poule

1963 | Thriller

Frankrijk 1963. Thriller van Julien Duvivier. Met o.a. Robert Hossein, Jean Sorel, Catherine Rouvel, Georges Wilson en Nicole Berger.

Een vrouw wacht in een afgelegen pompstation in Haute- Provence op de kans om haar oudere echtgenoot het spaargeld afhandig te maken. Die lijkt ze te krijgen in de persoon van een ontsnapte gevangene die daar onderdak zoekt. Veteraan-regisseur Duvivier weet het gegeven van James Hadley Chase een broeierige spanning te geven met Rouvel als femme fatale in de traditie van thrillers van vóór WO II. Fraaie landschapsopnamen en een verrassende ontknoping. Scenario van René Barjavel en Julien Duvivier. Camerawerk van Henri Burel.

Mandrin, bandit gentilhomme

1962 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1962. Avonturenfilm van Jean-Paul Le Chanois. Met o.a. Georges Rivière, Dany Robin, Sylvia Montford, Jeanne Valérie en Georges Wilson.

Een strijder tegen de woekerbelastingen van Lodewijk XV duikt onder bij rondtrekkende komedianten. Als hoofd van een smokkelbende blijft hij de gulle en opruiende volksheld tot hij bij zijn zoveelste onderneming in de val loopt. Een groots opgezette en breed uitgesponnen schelmenfilm, die in de actiescènes onvoldoende verve heeft. Rivière is fysiek ideaal voor de heldenrol, maar blijkt als acteur ontoereikend. Goede en kleurrijke bijrollen, maar deze film kan als geheel de vergelijking met de gelijktijdig gemaakte CARTOUCHE niet doorstaan. Ook beknd als MANDRIN.

Les sept péchés capitaux

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Le Quattro giornate di Napoli

1962 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1962. Drama van Nanni Loy. Met o.a. Charles Belmont, Regina Bianchi, Aldo Giuffrè, Pupella Maggio en Lea Massari.

Terwijl de Amerikaanse legers optrekken komt de uitgehongerde bevolking van Napels in 1943 in opstand tegen de Duitse bezetters die onvoorbereid en in de minderheid zich na vier dagen moeten terugtrekken. Overtuigende reconstructie van gebeurtenissen in bijna documentaire stijl.

Le Diable et les dix commandements

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Françoise Arnoul, Charles Aznavour, Lucien Baroux, Maurice Biraud en Jean-Claude Brialy.

De duivel stelt alles in het werk om de mensheid van de Tien Geboden te laten afwijken in zeven episoden (die soms een paar zonden tegelijk combineren). Wisselend van niveau, maar evenwichtiger dan episodefilms van andere regisseurs. Simon als de vloekende knecht in een klooster en Darrieux als een actrice die in uitbestede, volwassen zoon Delon een bewonderaar vermoedt, stelen de show. Zwakste sketches - met Brialy-De Funès en Saval-Tisot - werden bij bioscooproulatie afwisselend gecoupeerd, vanwege de lengte.

Il Disordine

1962 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1962. Drama van Franco Brusati. Met o.a. Renato Salvatori, Sami Frey, Louis Jourdan, Curd Jürgens en Antonella Lualdi.

Provinciaal die werk zoekt in Milaan wordt geconfronteerd met verschillende vormen van morele verwarring in gezin, huwelijk, homoseksualiteit, religie. Episodische film wordt voorspelbaar door opeenhoping van relatietreurnis en toeschouwer is minder naïef dan de hoofdpersoon zodat men het allemaal eerder door heeft dan hij. Grootste probleem is multinationale rolbezetting die geen eenheid van acteren weet te bereiken en ieder voor zich vervalt in zelfparodie.

Une aussi longue absence

1961 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van Henri Colpi. Met o.a. Alida Valli, Georges Wilson, Jacques Harden, Charles Blavette en Paul Faivre.

Dorpscaféhoudster meent in een clochard haar tijdens WO II gedeporteerde echtgenoot te herkennen, maar de man is zijn geheugen verloren en herinnert zich dus niets van gebeurtenissen van voor 1945 waarmee ze hem confronteert. Een in mineur gehouden, maar indringende film met een scenario van Marguerite Duras - op feiten gebaseerd - wordt gedragen door het spel van beide hoofdrolspelers, van wie vooral Valli prachtig is. Colpi zou deze debuutfilm nooit meer evenaren. Gedeelde Gouden Palm in Cannes.

Tintin et le mystère de la toison d'or

1961 | Familiefilm, Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​België 1961. Familiefilm van Jean-Jacques Vierne. Met o.a. Jean-Pierre Talbot, Georges Wilson, Charles Vanel, Darío Moreno en Marcel Bozzuffi.

In deze live action film naar de Kuifje-strips van Hergé erft kapitein Haddock (Wilson) 'Het Gulden Vlies', een schip dat in Istanboel ligt aangemeerd. De kapitein en Kuifje reizen erheen en constateren dat het een wrak is. Toch is het veel waard, zo blijkt wanneer Haddock het niet wil verkopen. Tikje oubollige, maar fraai vormgegeven avonturenfilm met een overtuigende Talbot als de titelheld. De Belgische Talbot (1943) speelde nog een keer Kuifje in Tintin et les oranges bleues (1964) en hield daarna het acteren voor gezien: hij werd leraar.

Léviathan

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Léonard Keigel. Met o.a. Louis Jourdan, Marie Laforêt, Lilli Palmer, Madeleine Robinson en Georges Wilson.

Een getrouwde leraar wordt verliefd op een lichtzinnig meisje en krijgt ook te maken met de verliefde moeder van een leerling. Een poging om voor zichzelf een nieuw soort leven te forceren loopt tragisch af. Deze zwaar aangezette en pretentieuze verfilming van een Julien Green-roman wordt een oppervlakkig melodrama van gemanipuleerde ledenpoppen. De topbezetting krijgt geen kansen tot doorleefd spel, hoewel Palmer als positieve uitzondering 'tegen de klippen op' acteert.

L'inverno ti farà tornare

1961 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1961. Drama van Henry Colpi. Met o.a. Alida Valli, Georges Wilson, Jacques Harden en Charles Belavette.

Het verhaal speelt zich af in Frankrijk, waar een café- eigenares al zestien jaar sinds het einde van WO II op haar lang vermiste echtgenoot wacht. Een zwerver die een liedje uit een opera neuriet, geeft haar weer hoop. Deze zwerver verloor zijn geheugen tijdens de oorlog, maar zij is ervan overtuigd dat hij haar man is. Ze helpt hem zich te herinneren wie hij is om hem ten slotte toch weer te verliezen. Puik acteerwerk en dito regie, maar het tempo ligt een beetje te laag.

Il Federale

1961 | Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Italië 1961. Oorlogsfilm van Luciano Salce. Met o.a. Ugo Tognazzi, Georges Wilson, Mireille Granelli, Gianrico Tedeschi en Stefania Sandrelli.

Naïeve fascist krijgt de opdracht om een anti-fascistische filosofieprofessor in onderduikdorp te arresteren en naar Rome te brengen. Talloze avonturen onderweg brengen hen nader tot elkaar, zodat de professor hèm moet redden, als ze in de inmiddels door geallieerden bevrijde hoofdstad komen. Vlot gefilmde en geschreven satire dankt veel aan spel van Tognazzi als goedgelovige fanaticus die zich niet tot rede weet te laten brengen. Debuut van Sandrelli.

Carillons sans joie

1961 | Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1961. Oorlogsfilm van Charles Brabant. Met o.a. Paul Meurisse, Raymond Pellegrin, Dany Carrel, Roger Hanin en Roger Dumas.

Na invasie van Amerikaans leger in Tunesië in 1942 willen Duitse parachutisten Tunis bezetten. Frans eskader moet brug verdedigen tegen elke buitenlandse macht in afwachting van besluit van regering in Vichy. Toevallige incidenten doen de strijd voortijdig ontbranden. Film naar ware gebeurtenissen is opmerkelijk gefotografeerd, maar blijft verder van voorspelbare middelmaat, ook in de afwisseling van romantiek en humor tussen de oorlogstaferelen.

le Caïd

1960 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1960. Komedie van Bernard Borderie. Met o.a. D Fernandel, Barbara Laage, Georges Wilson, Marcel Bozzuffi en Claude Piéplu.

Filosofie-professor krijgt tijdens treinreis buit van bankroof bij zijn bagage en wordt in Parijs belaagd door concurrerende gangsterbendes. Gangsterliefje ziet hem voor meesterkraker aan. Regisseur en tegenspelers in Fernandel-vehikel zijn gespecialiseerd in serieuzer misdaadgenre, wat deze parodie wel zo aardig maakt.

Terrain vague

1960 | Drama

Frankrijk 1960. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Danièle Gaubert, Jean-Louis Bras, Maurice Caffarelli, Constantin Andreu en François Nocher.

Een jeugdbende onder aanvoering van een meisje komt bijeen op een fabrieksterrein, tot een jonge crimineel haar macht overneemt en ze met twee getrouwen uit de groep wordt gezet. Carnés poging om het commercieel succes van LES TRICHEURS te evenaren mislukt door potsierlijke sentimentaliteit en zijn acteursontdekkingen zijn ditmaal ook niet erg gelukkig.

Le dialogue des carmélites

1960 | Drama, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 1960. Drama van Philippe Agostini en R.L. Bruckberger. Met o.a. Jeanne Moreau, Alida Valli, Pascale Audret, Madeleine Renaud en Pierre Brasseur.

Een jonge aristocratische novice die aan haar roeping twijfelt wordt in 1793 met andere Carmelitessen ter dood veroordeeld en vindt voldoende moed en geloof om ook het schavot te bestijgen. Die Letzte am Schafott van Gertrude von Le Fort kreeg een ingetogen en niet nadrukkelijk stichtelijke filmbewerking, met soms onnodige of onnodig uitgesponnen scènes om de sterke rolbezetting dramatische kansen te geven. De zwakste rol is helaas van Audret als novice. Camerawerk van André Bac.

Le Farceur

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Pierre Cassel, Geneviève Cluny, Georges Wilson en Anne Tonietti.

Een striptekenaar gebruikt zijn familie als model. De onderlinge liefdesbetrekkingen spelen een grote rol in hun losbandig bestaan. Een broer introduceert zijn geliefde, een keurige getrouwde vrouw, in hun kring. Zij schrikt terug van hun bizar gedrag, maar geleidelijk aan ontdooit ze. Niet alleen omdat Cassel af en toe wat danspasjes maakt, lijkt De Broca's tweede film op een musical zonder zang. De film houdt het midden tussen een traditionele screwball comedy en een poëtisch-melancholieke romance, maar de toonwisselingen worden door Aimée en Cassel mooi overbrugd.

La jument verte

1959 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1959. Komedie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Bourvil, Yves Robert, Francis Blanche, Valérie Lagrange en Sandra Milo.

Frankrijk, tweede helft van de negentiende eeuw. In het dorp Claquebue heerst al lang een vete tussen de boerenfamilies Haudoin en Maloret. De Haudoins danken hun voorspoed aan een gelukbrengende mascotte: een merrie met een groene vacht. Een vuige streek van de stikjaloerse Malorets zal in de loopgravenoorlog grote repercussies hebben. Verbazingwekkend boosaardige farce met krasse en misogyne scènes, waarin Autant-Lara plus scenaristen Pierre Bost en Jean Aurenche de boeren van het Second Empire portretteren als primaten. Psychologie en fantasie uit Marcel Aymés roman zijn ver te zoeken.

Les Hussards

1955 | Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Italië 1955. Historische film van Alex Joffé. Met o.a. Bernard Blier, Bourvil, Giovanna Ralli, Louis de Funès en Georges Wilson.

De paarden van twee Franse huzaren worden op hol gejaagd, terwijl ze een plasje doen. Tegenover hun commandant doen ze voorkomen, dat ze door de Italianen zijn aangevallen. Ze bekennen echter later de waarheid en dreigen als de Oostenrijkers aanvallen geëxecuteerd te worden. Deze felle oorlogssatire heeft weinig meer van doen met het oorspronkelijke toneelstuk van P.A. Bréal, maar wordt met verve gespeeld door acteurs, die pas jaren later bekend zouden worden.

Jeanne et le loup

-1 |

. Laurent Jaoui. Met o.a. Georges Wilson en Bernard-Pierre Donnadieu.

De paarden van twee Franse huzaren worden op hol gejaagd, terwijl ze een plasje doen. Tegenover hun commandant doen ze voorkomen, dat ze door de Italianen zijn aangevallen. Ze bekennen echter later de waarheid en dreigen als de Oostenrijkers aanvallen geëxecuteerd te worden. Deze felle oorlogssatire heeft weinig meer van doen met het oorspronkelijke toneelstuk van P.A. Bréal, maar wordt met verve gespeeld door acteurs, die pas jaren later bekend zouden worden.