Alain Souchon

Sans plomp

Frankrijk 2000. Komedie van Muriel Tédori. Met o.a. Emma de Caunes, Alexis Loret, Éric Caravaca, Miki Manojlovic en Elvis Costello.

La mère de nos enfants

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Louis Lorenzi. Met o.a. Stéphane Freiss, Sophie Broustal, Antoine Duléry, Deborah Epstein en Pascale Roberts.

Au pays des Juliets

Frankrijk 1992. Komedie van Mehdi Charef. Met o.a. Laure Duthilleul, Claire Nebout, Maria Schneider en Philippe Said.

Thérèse, Henriette en Raissa ontmoeten elkaar op een stationsperron, op een dag dat er een staking gaande is. Alledrie moeten ze een langdurig gevangenisstraf uitzitten en maken ze gebruik van een 24 uurs-verlof. Deze uren gaan ze samen doorbrengen. Charef zet op gevoelige en tedere wijze deze drie, zeer verschillende vrouwen neer. Hij legt hun innerlijke, heimelijke wraakgevoelens vast, toont hoe ze elkaar beter leren kennen. Voorzichtig komen gevoelens en verwijten naar buiten, waarbij de kijker tot medeplichtige wordt. Hoewel Nebout zich een beetje aanstelt, weten Schneider en Duthilleul de juiste toon te vatten.

La plus belle nuit du cinéma

Frankrijk 1990. Drama van Michel Denisot. Met o.a. Gérard Lanvin, Béatrice Dalle, Roger Hanin, Jacques Villeret en Michel Galabru.

Een bloemlezing van de Franse cinema? Ja, maar het dienstdoende genie heeft het in zijn hoofd gehaald om scènes uit een heleboel bekende films door hedendaagse acteurs te laten spelen. Zo wordt bijvoorbeeld een scène uit HÔTEL DU NORD van Marcel Carné gespeeld door Lanvin en Dalle en een andere scène, uit LES PARAPLUIES DE CHERBOURG, door Birkin en Souchon enzovoort. Het lijkt aanvankelijk een origineel idee, maar na het zien van het resultaat blijkt het een doodgeboren kindje. Bovendien is deze film volledig overbodig: de mensen zien veel liever de originelen! En de scène uit HIROSHIMA MON AMOUR is volstrekt belachelijk.

La fête des pères

Frankrijk 1990. Komedie van Joy Fleury. Met o.a. Thierry Lhermitte, Alain Souchon, Michèle Presle, Gunilla Karlzen en Rémi Martin.

Twee homoseksuele mannen, al enige tijd een 'echtpaar', willen een kind. Na mislukte pogingen om voor veel geld tot adoptie over te gaan, ontmoeten zij op een Caraïbisch strand Presle, die zwaar aan de grond zit en wel een kind wil baren op voorwaarde dat een van hen met hen naar bed gaat. Een banale komedie over een gevoelig thema, dat behoorlijk gespeeld wordt en verdienstelijk geregisseerd is. Scenario van Pierre Grillet en Fleury. Manuel Teran hanteerde de camera.

Maillan-Les-Bains

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Vidalie. Met o.a. Jacqueline Maillan, André Dussollier, Vanessa Paradis, Christophe Dechavanne en Charles Aznavour.

Deze komisch bedoelde smeltkroes bevat weinig idee[KA3]en in de mise-en-sc[KA2]ene en is inhoudelijk wisselend van kwaliteit. Hoewel sommigen (Dussolier, Aznavour, Villeret en Mondy) beantwoorden aan het beoogde doel, vraag je je af wat anderen in deze film komen doen zoals (Hardy, Mas en Lara). Ook bekend als LE RIRE DE JAQUELINE MAILLAN.

La fète des pères

Frankrijk 1989. Korte film van Joy Fleury. Met o.a. Gunilla Karlzen, Alain Souchon en Thierry Lhermitte.

Deze komisch bedoelde smeltkroes bevat weinig idee[KA3]en in de mise-en-sc[KA2]ene en is inhoudelijk wisselend van kwaliteit. Hoewel sommigen (Dussolier, Aznavour, Villeret en Mondy) beantwoorden aan het beoogde doel, vraag je je af wat anderen in deze film komen doen zoals (Hardy, Mas en Lara). Ook bekend als LE RIRE DE JAQUELINE MAILLAN.

Jane B. par Agnès V.

Frankrijk 1988. Biografie van Agnès Varda. Met o.a. Jane Birkin, Philippe Léotard, Jean-Pierre Léaud, Farid Chopel en Alain Souchon.

Een portret van Birkin waarin zij door Varda van alle kanten wordt belicht. Met bovendien verschillende fictieve scènes, in beeld vormgegeven dromen en tableaux vivants. Kortom, een ware puzzel waarin vrienden optreden - het is een vriendenfilm inclusief de beperkingen die dat met zich meebrengt: een mengsel van werkelijkheid en kunstgrepen, een aardige hoeveelheid overbodige aanstellerij maar ook sterke stukken. Het gaat hier zowel om de betrekkingen die de regisseuse met haar model onderhoudt als om een film over Birkin, waarin voortdurend geflirt wordt met de werkelijkheid en de verbeelding. Camerawerk van Nurith Aviv en Pierre-Laurent Chenieux.

Comédie!

Frankrijk 1987. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Jane Birkin en Alain Souchon.

Deze hele film is niet meer dan een voorstelling zonder publiek. Twee personages zitten in een afgelegen huis in het kreupelhout. Hij en zij houden van elkaar, haten elkaar, botsen en vergelijken hun herinneringen met elkaar. Het huis is even duidelijk aanwezig als een levend iets en is getuige van de scènes die zich er afspelen. Komedie? Drama? Ongetwijfeld geen van beide: de film bevat geen enkele handeling, al is die wel steeds voelbaar dichtbij. Deze schitterende film neigt soms naar kunstmatigheid of naar een stijloefening, vanwege met name een literaire dialoog, een beetje in de stijl van Marguerite Duras. Met als gevolg onnodige uitweidingen en minder overtuigende momenten. Opmerkelijk camerawerk, geheel in contrasten, van William Lubtchansky.

L'homme aux yeux d'argent

Frankrijk 1985. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Alain Souchon, Jean-Louis Trintignant, Tanya Lopert, Lambert Wilson en Wladimir Ivanovsky.

Als Thierry Berger na vijftien jaar brommen uit de bak ontslagen is, keert hij terug naar zijn geboortestreek om de buit van een bankoverval op te graven. Fanatieke smeris Mayene gaat hem schaduwen en wil zich wreken op de dood van zijn collega. Om aan het geld te komen heeft Thierry de hulp nodig van bibliothecaresse Francine. Mayene speelt ze tegen elkaar uit.

L' Homme Aux Yeux D'argent

Frankrijk 1985. Thriller van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Lambert Wilson en Alain Souchon.

Als Thierry Berger na vijftien jaar brommen uit de bak ontslagen is, keert hij terug naar zijn geboortestreek om de buit van een bankoverval op te graven. Fanatieke smeris Mayene gaat hem schaduwen en wil zich wreken op de dood van zijn collega. Om aan het geld te komen heeft Thierry de hulp nodig van bibliothecaresse Francine. Mayene speelt ze tegen elkaar uit.

Le Vol du Sphinx

Frankrijk 1984. Avonturenfilm van Laurent Ferrier. Met o.a. Alain Souchon, Miou-Miou, Jean Benguigui, François Perrot en Robin Renucci.

Een doorzichtige en grotendeels mislukte poging om een Franse versie te maken van HIGH ROAD TO CHINA. Souchon is een ietwat verbitterd piloot die zich heeft teruggetrokken in een gat in de Marokkaanse woestijn. Hij wordt door een stel wapensmokkelaars, onder wie Miou-Miou, gehuurd om met zijn gammele vliegtuig een opdracht voor hen uit te voeren. Net als het vliegtuig komt de film slechts af en toe van de grond. Scenario van Alain Centonze.

L'été meurtrier

Frankrijk 1983. Film noir van Jean Becker. Met o.a. Isabelle Adjani, Alain Souchon, Maria Machado, Michel Galabru en Suzanne Flon.

In deze broeierige noir-tragedie, geschreven door cultauteur/co-scenarist Sébastien Japrisot (alias Jean-Baptiste Rossi; 1931-2003), is Adjani vrijgeviger met haar fysiek dan ooit. Ze excelleert als de verleidster Eliane, bijgenaamd 'Elle', die met haar Duitse moeder en invalide stiefvader in de lente van 1976 verhuist naar een dorp in de Franse Alpen. Dat met de jonge schone een zeer getroebleerde wraakengel is gearriveerd, vermoedt geen dorpeling. Ook niet de beminnelijke garagehouder-brandweerman Florimond, alias Pin Pon (chansonnier Souchon), op wie 'Elle' duidelijk haar zinnen heeft gezet. Met de compositie van het complexe, provocerende personage oogstte Adjani na Possession haar tweede César.

Tout feu tout flamme

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Yves Montand, Isabelle Adjani, Lauren Hutton, Alain Souchon en Jean-Luc Bideau.

Vroeger was hij ook al vaker weg dan thuis. Nu duikt vader Victor op om zijn gezin geld te ontfutselen voor schimmige gokzaakjes. Zijn dochter Pauline, die met een keurige carrière op het ministerie van Financiën de familie onderhoudt, heeft alle reden om zijn plannen te dwarsbomen. Totdat ze merkt dat senior door gangsters achterna wordt gezeten. Lichtvoetig drama met zanger-acteur Montand als losbandige zestiger en Adjani in een luchtiger rol dan ze doorgaans speelt. Scenarist-regisseur Rappeneau kennen we van ondermeer Cyrano de Bergerac (1990).

Je vous aime

Frankrijk 1980. Drama van Claude Berri. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Louis Trintignant, Gérard Depardieu, Serge Gainsbourg en Alain Souchon.

Dertiger Alice nodigt voor oudejaarsavond de vier mannen uit van wie ze heeft gehouden. De liefde was oprecht, maar ze kan zich nu eenmaal niet binden. Niet zo raar: het is nog best lastig kiezen, als je ziet wat een charmant gezelschap het viertal vormt. Plezierige hoofdrol van Catherine Deneuve in een lichtvoetig drama dat, geheel in lijn met de tijdsgeest, de klassieke rolpatronen tussen vrouwen en mannen enigszins op z'n kop zet. De muziek (genomineerd voor de Franse César) is van Serge Gainsbourg, die samen met Deneuve 'Dieu est un fumeur de havanes' zingt.