Jacques Dynam

Le monde de Marty

Frankrijk 2000. Drama van Denis Bardiau. Met o.a. Michel Serrault, Jonathan Demurger, Annick Alane, Florence Hebbelynck en Camille Japy.

Crimes en série : Histoires d'amour

België​/​​Frankrijk 1999. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, Clémence Boué, Christian Hecq en Jean-Pierre Cassel.

Profession : Profileur - Le silence du scarabée

Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, François Berléand, Marie Matheron en Julien Boisselier.

La traversée du phare

België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Thierry Redler. Met o.a. Jim Redler, Kathy Loisel, Corinne Touzet, Thierry Redler en Luc Bernard.

Passage sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Hughes De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Anne Jacquemain, Annick Alane, Raoul Billerey en Jacques Dynam.

Le parasite

Frankrijk 1995. Komedie van Patrick Dewolf. Met o.a. Michel Aumont, Marie-Sophie Berthier, Yvon Back, Annick Alane en Nicolas Vogel.

Philippe Laroque (Back) is een jonge verzekeringsexpert die een gelukkig leven leidt met zijn vrouw, twee kinderen en rijke schoonfamilie. Tot er op een dag op de deur gebonkt wordt. Daar staat Lucien Laroque (Aumont), vader van Philippe, specialist in mislukte inbraken, zojuist ontslagen uit de gevangenis. Vader en zoon hebben elkaar in twintig jaar niet gezien. Als een parasiet neemt Lucien bezit van Philippe's huis en ze krijgen hem niet meer de deur uit. In de kelder beraamt hij bovendien de 'kraak van de eeuw' die hij samen met zijn zoon wil zetten. Een manier om de verloren jaren in te halen. Platvloerse, zinloze komedie die beslist niet boeiend is. Aumont doet zijn best om zijn personage wat diepgang te geven, maar de andere types zweven in het luchtledige. Florence Philipponnat en Dewolf schreven het scenario. Het camerawerk is van Pascal Ridao. De muziek is een bewerking van Les bagatelles van Antonin Dvorak. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Quelle famille!

Frankrijk 1991. Komedie van Michel Siripe. Met o.a. Micheline Dax, Christian Alers, Patrick Préjean, Evelyne Dassas en Raphaële Moutier.

Op een dag zijn in een groot appartement vier generaties van dezelfde familie verenigd. Hun leeftijden lopen uiteen van twintig tot tachtig jaar. Gaat het om een huwelijk of een erfenis? Nee! Er moet een mysterie opgelost worden. Een prima onderwerp, ware het niet dat de regie zo dood is als een pier en dat de dialogen loodzwaar, nietszeggend en veel te lang zijn. Bovendien winden de acteurs zich enorm op, terwijl er uiteindelijk niet veel bijzonders aan de hand blijkt te zijn. Ondertussen vindt de kijker dat het allemaal wel erg lang duurt.

Qu'est-ce qui fait craquer les filles?

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Guy Montagné, Georges Descrières, Gérard Hernandez, Katia Tchenko en Daniel Balavoine.

Een vakantiefilm over de rivaliteit tussen de eigenaar van een casino en de eigenaar van een luxe hotel in Deauville. Een waar monument van stompzinnigehid en vulgaire humor net als al het andere werk van Vocoret. Het is pijnlijk om te zien dat goede acteurs aan dergelijke rommel meewerken.

La Vie Parisienne

Frankrijk 1977. Muziek van Christian-Jaque. Met o.a. Bernard Alane, Evelyne Buyle, Martine Sarcey, Dany Saval en Jean-Pierre Darras.

La Belle Epogue in Parijs. Terwijl het uitgaansleven in het teken staat van de Cancan besluit een door een prostitueé bedrogen jongeman een rijke dame het hof te gaan maken. De beroemde operette kreeg van de hoogbejaarde regisseur een weinig bruisende vormgeving, die echter nog altijd gunstig afsteekt bij een gemiddelde tv-registratie zodat het effect op de beeldbuis beter zal zijn dan in de bioscoop.

French Connection II

Verenigde Staten 1975. Misdaad van John Frankenheimer. Met o.a. Gene Hackman, Fernando Rey, Bernard Fresson, Jean-Pierre Castaldi en Charles Millot.

Fascinerend kat-en-muisspel tussen inspecteur Popeye Doyle (Hackman) en drugsbaron Charnier (Rey). Geplaatst in Marseille, waar Doyle een buitenstaander is en de taal niet spreekt. Doyle wordt in gevangenschap drugsverslaafd gemaakt, waarna lange afkickscènes volgen. Minder bekend vervolg op klassieker uit '71 maakt het de kijker niet gemakkelijk maar is evenzeer de moeite waard, volgens sommigen zelfs beter dan het eerste deel. De film, naar een deprimerend scenario van Robert & Laurie Dillon, start fantastisch en eindigt met een adembenemende achtervolging. De fotografie is van Claude Renoir.

La Grande Nouba

Frankrijk 1974. Komedie van Christian Caza. Met o.a. Jacques Dufilho, Rosy Varte, Sim, Marion Game en Jacques Jouanneau.

Een vice-admiraal tevens burggraaf en zijn gemalin krijgen op weg naar de verloving van hun dochter te maken met ernstig oponthoud. Stukje bij beetje worden zij meegesleurd in ongelooflijke avonturen, wat hen echter niet belet uiteindelijk op de maaltijd van de verloving te arriveren. Een reeks onsamenhangende sketches met domme, gezochte en demagogische grappen. Christian Caza staat voor Michel Ardan. Ook bekend als DEUX GREVISTES EN FOLIE.

Les grands sentiments font les bons gueuletons

Frankrijk 1972. Komedie van Michel Berny. Met o.a. Michel Bouquet, Michael Lonsdale, Jean Carmet, Anicée Alvina en Anouk Ferjac.

In een appartementengebouw in een Parijse buitenwijk wordt bij de ene familie feest gevierd: de dochter gaat trouwen. Bij de buren wordt juist getreurd, oma is omgekomen bij een auto-ongeluk. Het is allemaal aanleiding voor stevig doordrinken door de vaders, die hun verdriet wegspoelen in de wijnkelder. Zwart-komische karakterschets van de middenklasse aan het begin van de jaren zeventig, met prima spel van gerenommeerde acteurs, maar aan het einde wel een tikje traag. Desondanks een mooi tijdsbeeld.

Dany la ravageuse

Frankrijk 1972. Erotiek van Willy Rozier. Met o.a. Sandra Jullien, Jürgen Drews, Michel Paulin, Jacqueline Laurent en Jacques Dynam.

Het titelkaraktertje van deze film is een mannequin, die uit zuinigheidsoverwegingen vaak liftend naar haar werk gaat en zorgwekkend veel wellustige chauffeurs treft. Er valt iets meer esprit te zien dan gebruikelijk is in het elementaire seksgenre, maar verder is het saai bloot op de achterbank.

Le Soldat Laforêt

Frankrijk 1970. Komedie van Guy Cavagnac. Met o.a. Roger Van Hool, Catherine Rouvel, Francisco Rabal, Fernand Sardou en Jacques Rispal.

Een Franse soldaat raakt in 1940 los van zijn regiment en zwerft dagenlang doeloos rond door Zuid-Frankrijk. Hij heeft een aantal plezierige en bizarre (mischien alleen gefantaseerde) ontmoetingen, totdat hij op brute wijze wordt geconfronteerd met de realiteit van de door hem bijna vergeten oorlog. Door de fotografie wordt de schijnbare vredigheid van het platteland overtuigend, de acteurs zorgen voor kleurrijke typeringen, maar de dialoog is vaak pretentieus en wezenloos. Een innemende, niet geheel geslaagde film van een debutant die nooit meer een volgende film maakte.

Le Petit théâtre de Jean Renoir

Frankrijk 1969. Komedie van Jean Renoir. Met o.a. Nicolas Fornicola, Minny Monti, Pierre Olaf, Marguerite Cassan en Jacques Dynam.

Deze laatste, voor televisie gemaakte film van Renoir bestaat uit vier losse episodes van wisselend niveau. De bijdrage van Moreau bestaat uitsluitend uit het zingen van een nostalgisch chanson. De laatste sketch LE ROI D'YVETOT waarin de kleurloze Carmet tegelijk beste vriend van echtgenoot en minnaar van vrouw wordt, evenaart in ironie en melancholie Renoirs beste werk.

Un drôle de colonel

Frankrijk 1968. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jean Yanne, Jean Lefebvre, Pascale Roberts, Maria Pacôme en Michel Galabru.

Britse gangsters willen een stripteasedanseres inschakelen bij hun inbraken, maar merken dat een mysterieuze concurrent hen steeds voor is. Ze willen hem voor één keer voor zijn, door een legerkolonel en diens Hindoestaanse bediende - die ze van een Indiase diamant willen beroven - te gijzelen. Door vervolgens in de huid van de kolonel en diens bediende te kruipen willen ze hun rivaal ontmaskeren en uitschakelen. De mogelijkheden voor een onderhoudende misdaadkomedie werden verwaarloosd ter wille van vermoeiende leukdoenerij, waarmee de Fransen het 'typisch Britse' op de hak proberen te nemen. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid. Camerawerk van Willy Gricha.

Fais donc plaisir aux amis

Frankrijk 1968. Komedie van Francis Rigaud. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thibault, Christiane Minazolli, Francis Blanche en Sophie Agacinski.

Een verkoper in een garage heeft zich tegenover zijn rijke broer in Puerto Rico als directeur voorgedaan en weet van zijn baas gedaan te krijgen dat hij diens plaats mag innemen gedurende het verblijf van de broer in Parijs. De garagehouder wordt nu voor zijn rokkenjagende werknemer aangezien en krijgt last met jaloerse echtgenoten. Boulevardklucht vervalt in te veel herhalingen, waardoor ze niet amuseert en de acteurs doen overmatig druk, maar zijn toch te verkiezen boven John Lanting.

Fantômas contre Scotland Yard

Italië​/​​Frankrijk 1967. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Jean Marais, Louis de Funès, Mylène Demongeot, Françoise Christophe en Henri Serre.

Een geniale schurk chanteert een Schotse lord die de steun inroept van commissaris Juve en journalist Fandor met zijn vriendin. Op het landgoed resulteren Fantômas' vermommingskunsten in onvoorstelbare situaties en een reeks moorden. Deel drie heeft niets nieuws te bieden in de serie die al te weinig fantasierijk van start ging. Scenario van Jean Hallain. Camerawerk van Marcel Grignon. Opgenomen in Franscope. Ook bekend als FANTOMAS AGAINST SCOTLAND YARD.

Fantômas se dechaîne

Frankrijk 1965. Fantasy van André Hunebelle. Met o.a. Jean Marais, Louis de Funès, Mylène Demongeot, Jacques Dynam en Olivier de Funès.

Als politiecommissaris Juve onderscheiden wordt met het Légion d'Honneur, komt aartsvijand Fantômas weer in actie en ontvoert de atoomgeleerde, wiens uitvinding hem de wereldheerschappij kan bezorgen. De uitvinding is echter incompleet zonder bijdrage van een tweede geleerde, wiens plaats wordt vervangen op het congres in Rome door de journalist Fandor. Het tweede deel uit deze serie heeft dezelfde onderhoudende kwaliteiten en zwakheden van de eerste film, waarbij een aantal opvallend doorzichtige trucages extra-minpunten zijn. Scenario van Jean Halain en Pierre Foucaud. Camerawerk van Raymond Le Moigne. Ook bekend als FANTÔMAS CONTRE INTERPOL.

Belhegor ou le Fantôme du Louvre

Frankrijk 1965. Mysterie van Claude. Met o.a. Juliette Gréco, René Dary, François Chaumette, Christine Delaroche en Madame Sylvie.

Tamelijk trouwe bewerking in onwezenlijke kleuren van de succesvolle politieroman van Bernède. Een doelmatige regie, goede montage en een goed script houden de toeschouwer in spanning.Een pretentieloos werk, waarin vakkundig geacteerd wordt.

Fantômas

Frankrijk 1964. Fantasy van André Hunebelle. Met o.a. Jean Marais, Louis de Funès, Mylène Demongeot, Marie-Hélène Arnaud en Jacques Dynam.

De ongrijpbare meester-misdadiger is de vermommingskunstenaar die zowel het uiterlijk van de sensatiejournalist als die van de politiecommissaris, die al jaren op hem loert, weet aan te nemen en vanuit de daardoor ontstane verwarring steeds vrijuit kan gaan. De figuur inspireerde Louis Feuillade tot een reeks van verontrustende en poëtische zwijgende films. In deze versie is daar niets van over en is de aandacht alleen voor de atletische vermogens van Marais en grimassen van De Funès. Scenario van Jean Halain en Pierre Foucaud. Camerawerk van Marcel Grignon.

Coup de bambou

Frankrijk 1963. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Micheline Presle, François Périer, Jean Richard, Jacques Dufilho en Noël Roquevert.

De vrouw van een caféhouder veinst geheugenverlies omdat ze het geld waarvoor haar man zijn café heeft verkocht in een taxi heeft laten liggen. De echtgenoot krijgt van de schok echte amnesie, zodat zijn ober van de gelegenheid misbruik maakt om met de identiteit van zijn baas zelf achter het geld aan te gaan. Deze zouteloze en geroutineerd geregiseerde klucht krijgt nog een schijn van esprit door de inzet van de bekwame acteurs.

Marchands de filles

Frankrijk 1957. Misdaad van Maurice Cloche. Met o.a. Georges Marchal, Agnès Laurent, Daniela Rocca, Kai Fischer en Jacques Dynam.

Een onervaren meisje gaat uit geldnood in een bar werken, die een centrum is van handel in blanke slavinnen. Ze laat zich nietsvermoedend naar Buenos Aires sturen, waar de rivaliteit tussen gangsterbendes en de tijdige overkomst van haar vriend haar redding worden. Deze zogenaamd waarschuwende film geeft de knokscènes meer ruimte dan de zonde, maar laat de handeling in een vacuüm spelen waarbij familie, politie en overheid geen enkele verantwoordelijke rol lijken te spelen.

Votre dévoué Blake

Frankrijk 1954. Actiefilm van Jean Laviron. Met o.a. Eddie Constantine, Danielle Godet, Colette Déréal, Gil Delamaire en Robert Hirsch.

Een Amerikaanse piloot helpt mee de onschuld te bewijzen van een filmster die van moord op een collega wordt beschuldigd. Een Peter Cheney-verfilming volgens het gebruikelijke Constantine- stramien, met parodistische overdrijving, meer vlot dan dynamisch gefilmd.

Quai des blondes

Frankrijk 1954. Misdaad van Paul Cadéac. Met o.a. Michel Auclair, Barbara Laage, Madeleine Lebeau, Darío Moreno en René Blancart.

Een triest en vaag verhaal over sigarettensmokkel in Tanger, waaraan een einde komt wanneer een slimme commissaris de hele bende achter slot en grendel zet. Erg gedateerde film, die vooral flink gebruik maakt van de toen bij de Franse kijker nauwelijks bekende Middellandse Zee-stranden (beelden van Marcel Grignon). Dat is ongeveer het enige interessante aan deze film, die een stompzinnig scenario heeft. Opmerkelijk is wel nog Hossein, die zijn eerste echte rolletje speelde, als schietende gangster: 'Ik speelde toen als Brando. Of liever gezegd, ik speelde alsof ik als Brando speelde.' Er bestaan kopieën met een andere lengte.

Ma pomme

Frankrijk 1950. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Maurice Chevalier, Sophie Desmarets, Véra Norman, Jean Wall en Jane Marken.

Een clochard blijkt onverwacht mede-erfgenaam van een enorm fortuin. Zijn nieuwe status en de mentaliteit van de andere erfgenamen staan hem zo tegen dat hij van de erfenis zou afzien als hij daarmee niet een meisje benadeelde dat door geldgebrek niet met haar verloofde kan trouwen. Ook bij haar veroorzaakt het geld echter een kloof met de jonge echtgenoot. Deze meer sentimentele dan geestige komedie met de simpele en conformistische moraal dat geld niet gelukkig maakt, heeft een pasklare sterrol voor Chevalier die sindsdien het titellied op zijn repertoire zou houden.

Vient de paraître

Frankrijk 1949. Komedie van Jacques Houssin. Met o.a. Blanchette Brunoy, Hélène Petit, Marguerite de Morlaye, Pierre Fresnay en Frank Villard.

Een wrede satire op de uitgeverswereld naar het stuk van Edouard Bourdet oftewel hoe een na[KA3]ieve schrijver, neem Zola, een geduchte carri[KA2]erejager kan worden. Met wrede baas, succesvol maar zich belachelijk gedragend schrijver en haatdragende mislukkeling. Bittere, geniepige, hypocriete personages en het is allemaal niet zo slecht gezien. Perfect spel van de acteurs. De regisseur, die als voorbeeld Bernard Grasset heeft genomen, weet het beste uit hen te halen. Dit zou tot op heden de laatste film van Houssin (geboren in 1902) worden. Hij is de moeite waard om opnieuw te ontdekken.

Barry

Frankrijk 1949. Romantiek van Richard Pottier. Met o.a. Simone Valère, Pauline Carton, Liliane Lesaffre, Pierre Fresnay en Gérard Landry.

Dit zware melodrama, zoals ze al jaren niet meer worden gemaakt, speelt zich af in het Eerste Keizerrijk. We zien afscheid en weerzien tussen geliefden. Maar ook aan het slot een lawine, tijdens welke een monnik van het hospitium van Saint- Bernard de heldin, voor wie hij vroeger een onbeantwoorde liefde koesterde, redt. Maar hij sterft en dan, etc. etc. Niet nog meer verklappen! Er komt geen einde aan en het komt vandaag de dag ongewild grappig over. Blijven over de mooie landschappen van cameraman Charles Suin en de kleding uit die tijd, ontworpen door Mayo en Noeppel.

Toute la famille était là

Frankrijk 1948. Komedie van Jean de Marguenat. Met o.a. Marguerite Pierry, Katherine Kath, Jacqueline Roman, Milly Mathis en Germaine Stainval.

Naar een roman van Henri Falk over de Parijse avonturen van een zonderlinge figuur uit de provincie, die zijn geluk beproeft in het chanson. Op het moment dat het succes zich aandient, komt zijn familie bij hem langs en vader gebiedt de verloren zoon in de vleeswarenzaak van de familie te komen werken. Daar vindt hij dan zijn vertrouwde omgeving terug. Typerend voor wat er destijds aan Franse kwaliteit voorhanden was en voorzien van een ouderwets en verouderd scenario. Ook bekend als LE PORC-EPIC en LE SEDUCTEUR INGENU.

Figure de proue

Frankrijk 1948. Avonturenfilm van Christian Stengele. Met o.a. Madeleine Solonge, Mony Dalmès, Jacqueline Pierreux, Charlotte Ecard en Georges Marchal.

Bewerking van de zeeheldenroman van Gilbert Dupé, met een behoorlijke dosis romantiek. Een scheepskapitein reist de wereld rond en jaagt een droom na, alvorens de haven binnen te varen en tegen de ware aan te lopen. Het scenario is niet sterk en vervalt in herhalingen. Maar het prima spel redt deze buitenissige film. De fraaie beelden scheppen een dromerige sfeer.

Docteur Laënnec

Frankrijk 1948. Biografie van Maurice Cloche. Met o.a. Pierre Blanchar, Jany Holt, Mireille Perrey, Saturnin Fabre en Jeannine Viennot.

De strijd van een Parijse arts tegen de onmogelijkheid om longziekten te diagnostiseren resulteert in zijn uitvinding van de stethoscoop. De medische stand reageert op zijn methodes met argwanend onbegrip, tot hij zelf geveld wordt door de ziekte die hij probeerde te bestrijden. Op het saaie af, sobere filmbiografie, die niet overtuigender wordt door het opgelegd nobele acteren van Pierre Blanchar.

Barry - moines du Mont Saint Bernhard

Frankrijk​/​​Zwitserland 1948. Avonturenfilm van Karl Anton en Richard Pottier. Met o.a. Pierre Fresnay, Simone Valère, Gérard Landry, Marc Valbel en Jean Brochard.

In dit nationalistische melodrama over een monnik zien we diverse reddingen in de bergen, gedwarsboomde liefdes, de sint- bernhardshond Barry en op de achtergrond lawines en sneeuwstormen. Anton werd vervangen door de al even middelmatige Pottier, die de film af heeft gemaakt. Het resultaat is treurig. Bovendien krijgt deze film iets belachelijks door het overdreven acteren van Fresnay. Gefilmd door maar liefst acht cameramensen, hetgeen de samenhang niet ten goede is gekomen.

Fantomas

Frankrijk 1947. Fantasy van Jean Sacha. Met o.a. Simone Signoret, Françoise Christophe, Marcel Herrand, André Le Gall en Alexandre Rignault.

Jean Sacha, geboren in 1912 - zijn ware naam is Sacha Vojen - heeft sinds Fantomas maar zes lange speelfilms gemaakt. Helaas, want de balans valt positief uit. Hoewel het niveau van Georges Franju niet wordt gehaald, moet toegegeven worden dat deze bewerking op basis van de romans van Marcel Allain niet slecht is. Het scenario is echter weer van Jean-Louis Bouquet. De sfeer is bijkans verstikkend en Herrand is in de hoofdrol net zo angstaanjagend als in Les enfants du paradis van Marcel Carné. Let ook op de decors van Jacques Colombier.