Nelson Pereira dos Santos: regie en scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Cinema de lágrimas

1995 | Drama

Mexico​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Brazilië 1995. Drama van Nelson Pereira dos Santos. Met o.a. Raul Cortez, André Barros, Christiane Torloni, Patrick Tannus en Cosme Alves Netto.

Ter gelegenheid van honderd jaar film produceerde het BFI een internationale documentaire reeks. Voor de bijdrage over Latijns Amerika werd een beroep gedaan op de Braziliaanse regisseur Pereira dos Santos, die zijn aandeel opvatte als een fictiefilm. Rodrigo (Cortez), een bekende Braziliaanse toneelregisseur, wordt gevraagd door jonge filmstudent Yves (Barros) om mee te werken aan zijn scriptie over de geschiedenis van de Zuidamerikaanse film. In het filmmuseum van Rio de Janeiro bekijken ze fragmenten uit films van o.a. Luis Buñuel, Alexandre Galindo, Emílio Fernández, Tito Davison en Glauber Rocha. Als Rodrigo, die homo is, opdringerig wordt, geeft Yves de pijp aan Maarten. Pereira dos Santos koos voor de vorm van het melodrama, omdat hij meent dat dit genre typerend is voor de Zuidamerikaanse film. Het resultaat is best leuk, maar wie niet bekend is met de film uit Brazilië, Mexico en Argentinië wordt er niet wijzer door. De stem van de filmoperateur is van Jorge Luis Hidalgo. Het scenario is van regisseur Pereira dos Santos en Silvia Oroz naar de studie Melodrama: O Cinema de lágrimas da América Latina van Oroz. Het camerawerk is van Walter Carvalho. Stereo.

Memorias do carcere

1984 | Biografie

Brazilië 1984. Biografie van Nelson Pereira dos Santos. Met o.a. Carlos Vereza, Gloria Pires, Jofre Solares en Hildo Parente.

Door zijn rol in de opstand tegen de Braziliaanse dictatuur van Getulio Vargas in de periode 1930-1940, moet een man het grootste deel van zijn leven slijten in gevangenissen. Een goede afspiegeling van de maatschappij van destijds; goede regie en spel. Gebaseerd op een autobiografische roman van Graciliano Ramos.

Vidas secas

1963 | Drama

Brazilië 1963. Drama van Nelson Pereira dos Santos. Met o.a. Átila Iório, Maria Ribeiro, Orlando Macedo en Jofre Soares.

De tragedie van een familie die door hetzelfde lot getroffen wordt als alle bewoners van de streek in het noordoosten van Brazili[KA3]e: ze moeten emigreren om te ontsnappen aan de langdurige droogte en een nieuw bestaan zien te vinden. Een film die wordt vergeleken THE GRAPES OF WRATH (1940) van John Ford naar de gelijknamige roman van John Steinbeck met zijn eigen plaats in de geschiedenis van de Braziliaanse cinema naar het boek van Graciliano Ramos. Het scenario is van regisseur Pereira dos Santos, die Cannes werd gelauwerd met een gedeelde prijs (LES PARAPLUIES DE CHERBOURG van Jacques Demy). De film werd meerdere malen voor een korte tijd verboden door de verschillende militaire regimes, die elkaar in Brazilië omver wierpen. Het camerawerk is van Luiz Carlos Barreto en José Rosa. Mono.