Antoine Monod: camera.
Er zijn 5 films gevonden.

Patients

2016 | Komedie, Drama

Frankrijk 2016. Komedie van Mehdi Idir en Grand Corps Malade. Met o.a. Pablo Pauly, Soufiane Guerrab en Moussa Mansaly.

Verlamd in een revalidatiecentrum? Daar valt best om te lachen, als het verhaal uit de handen komt van scenarist en ervaringsdeskundige Grand Corps Malade. Dat is de artiestennaam van podiumdichter Fabien Marsaud (1977), en het is deze man die eind jaren negentig na een zwembadbodemduik ruim een jaar verlamd in bed lag. Hij schreef een boek over zijn tijd in het revalidatiecentrum en pende mee aan deze verfilming. En wat een resultaat: ontroerend, grappig en opbeurend tegelijk. Een ode aan vriendschap in tijden van tegenslag, verfilmd zonder effectbejag.

Du vent dans mes mollets

2012 | Komedie, Drama

Frankrijk 2012. Komedie van Carine Tardieu. Met o.a. Isabella Rossellini, Agnès Jaoui, Denis Podalydès, Juliette Gombert en Isabelle Carré.

Het negenjarige, aandoenlijke buitenbeentje Rachel (Gombert) heeft heel wat te stellen met haar goedbedoelende maar wereldvreemde moeder (Jaoui) en introverte vader (Podalydès), die als kind de Shoah heeft overleefd. Bezoeken aan een kinderpsychiater (Isabella Rossellini) moeten uitkomst bieden, in een film die niet wil kiezen tussen drama en komedie; kleurrijk sprookje en coming of age; huwelijksdrama en tijdsdocument (de film is gesitueerd in de jaren tachtig). Veel droogkomische dialogen, pijnlijke situaties en fraai verbeelde droombeelden, maar op den duur zo quirky dat je er jeuk van krijgt.

Le premier jour du reste de ta vie

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Rémi Bezançon. Met o.a. Jacques Gamblin, Zabou Breitman, Déborah François, Marc-André Grondin en Roger Dumas.

Twaalf jaar uit het leven van een Frans gezin, vader Robert, moeder Marie-Jeanne en hun drie kinderen, wordt geportretteerd aan de hand van vijf cruciale dagen, telkens verteld vanuit een ander hoofdpersonage. Vijf verschillende én verwante perspectieven op dezelfde familie, die samen een rijk, herkenbaar totaalbeeld vormen. Slepende conflicten komen soms met een grote schok aan het oppervlak. Kinderen gaan het huis uit, kinderen beginnen te roken, een lief meisje varandert in een lastige puber. De uitstekende dialogen, de rake momenten en de subtiele details smeden het vijftal tot een zeer geloofwaardig gezin, dat je zou willen blijven ontmoeten.

Khamsa

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Karim Dridi. Met o.a. Marc Cortes, Raymond Adam en Tony Fourmann.

Regisseur Dridi (Pigalle, Cuba feliz) vervolgt zijn traject van sociaalrealistische probleemcinema over etnische en andere minderheden met een uitstapje naar het zigeunermilieu in mediterraan Frankrijk. Spil is de 11-jarige Marco, alias Khamsa, die het opvanghuis ontvlucht naar zijn zigeunerkamp bij Marseille. Daar droomt hij van fortuin door hanengevechten (de dierenkwellerssport voor beroepsgokkers die eerder in Claire Denis' S'en fout la mort voorbij kwam). Het slechte gezelschap waarin de knaap verzeild raakt, bestemt echter zijn voorland. Dridi woonde enige tijd bij de zigeuners, dus als milieuschets is Khamsa geslaagde arthousekost. Maar toeschouwersempathie bij zoveel, vaak zelfgeprolongeerde ellende blijft uit.

Ma vie en l'air

2005 | Romantische komedie

Frankrijk 2005. Romantische komedie van Rémi Bezançon. Met o.a. Vincent Elbaz, Marion Cotillard, Gilles Lellouche, Elsa Kikoïne en Didier Bezace.

Instructeur Yann (Elbaz), die piloten voorbereidt op extreme situaties, is een kei met vliegsimulators, maar heeft gek genoeg zelf een enorme angst voor vliegen. Zozeer dat hij er ooit een grote liefde voor heeft laten lopen. Nu, als dertiger, vindt hij het tijd om emotioneel orde op zaken te stellen. Sympathieke romantische komedie heeft prima acteurs, onder wie Cotillard in een leuke rol voor haar internationale doorbraak. Bijrolacteur Lellouche, die Yanns beste vriend speelt, werd genomineerd voor een César voor meest veelbelovende acteur.