Raymond Danon

Romy Passions

Frankrijk 1998. Documentaire van Bob Decout. Met o.a. Daniel Biasini, Sarah Biasini, Horst Buchholz, Claudia Cardinale en Jean-Claude Brialy.

À mort l'arbitre

Frankrijk 1984. Thriller van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Eddy Mitchell, Carole Laure, Michel Serrault, Jean-Pierre Mocky en Claude Brosset.

Scheidsrechter Maurice (Mitchell) laat de thuisclub bij een bekerwedstrijd voor de EK door een strafschop verliezen. Hierdoor breekt de hel los. Maurice wordt samen met zijn vriendin Martine (Laure) achterna gezeten door een woedende, bloeddorstige menigte, die tot doden bereid is. Ter elfder ure weet inspecteur Granowksi (Mocky) hun het vege lijf te redden. Fascinerende film over het nodeloze voetbalgeweld, die grenst aan een surrealistisch griezelwerk. Rico (Sarrault) is een keurige man van ongeveer 45 die verandert in een beest, de meute aanvoert en een spoor van vernieling achterlaat. De stunts van Daniel Vérité en Roland Neunreuther zijn de moeite waard. Scenario van Jacques Dreux en regisseur Mocky naar het boek The Death Penalty van Alfred Draper. Camerawerk van Edmond Richard.

S.A.S. à San Salvador

Frankrijk​/​​Duitsland 1983. Actiefilm van Raoul Coutard. Met o.a. Miles O'Keeffe, Raimund Harmsdorff, Dagmar Lassander, Anton Diffring en Monika Kaelin.

Een Oostenrijkse prins werkt als free-lancer voor de C.I.A. om zijn kasteel te kunnen onderhouden. Hij moet een fascistische terrorist in de burgeroorlog in San Salvador liquideren. Deze film, deel 1 van een serie naar flutromannetjes van G[KA1]erard de Villiers, komt niet alleen tien jaar n[KA1]a de geheim-agenten-rage, maar is bovendien spanningloos en onder de middelmaat. Top-cameraman Coutard toont zich als regisseur onge[KA3]interesseerd (zelfs de fotografie lijkt nergens op) en ex-Tarzan O'Keeffe houdt zijn fotogenieke torso, maar of hij kan acteren blijft - met een slechte Franse nasynchronisatie - de vraag. Niet dat er iets te acteren valt...

La passante du Sans-Souci

Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Oorlogsfilm van Jacques Rouffio. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Helmut Griem, Maria Schell en Mathieu Carrière.

In 1934 vlucht een vrouw met haar joodse pleegzoontje uit Berlijn naar Parijs, waar haar pogingen om haar echtgenoot uit het concentratiekamp te bevrijden uitmonden in een tragedie. Bijna vijftig jaar later herkent de pleegzoon in een Zuid-Amerikaanse ambassadeur de verantwoordelijke nazi van destijds. De scène waarin een huilende Schneider luistert naar het vioolspel van haar 12-jarige pleegzoon is verreweg het meest aangrijpende moment in deze mooie film. Geen biografie laat onvermeld dat de jongen haar herinnerde aan haar eigen zoontje David die kort tevoren was verongelukt. De film werd dan ook aan David (en zijn vader) opgedragen.

L'homme pressé

Italië​/​​Frankrijk 1977. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Alain Delon, Mireille Darc, Monica Guerritore, Michel Duchaussoy en Christian Barbier.

Een kunsthandelaar heeft een dwangmatige behoefte om voortdurend bezig te zijn en risico`s op te zoeken in plaats van te vermijden. Deze instelling doet hem zowel zijn bezit als zijn gezondheid op het spel zetten. De roman van Paul Morand (door Maurice Rheims en Christopher Frank tot scenario bewerkt) kreeg een afgezwakte, satirische aanpak, maar biedt de gelegenheid om Delon ongewoon dynamisch in de weer te zien als personage dat op zijn eigen ondernemersschap op vele (ook niet-filmische) terreinen geïnspireerd kon zijn. Door de lens keek Maurice Fellous. Ook bekend als THE HURRIED MAN.

Le juge et l'assassin

Frankrijk 1976. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Michel Galabru, Isabelle Huppert, Jean-Claude Brialy en Cécile Vassort.

Aan het einde van de negentiende eeuw jaagt de ambitieuze magistraat Rousseau met alle methodes op de godsdienstwaanzinnige ex-onderofficier Bouvier. Op zijn vagebondenpad door ruraal Frankrijk verkracht en vermoordt Bouvier volwassenen, adolescenten en kinderen. Taverniers furieuze derde regie, op een scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost, fileert een archaïsche justitie en het onthutsende cynisme van clerus en bourgeoisie. Acteurs Noiret en Galabru bieden als rechter en moordenaar subliem tegen elkaar op, adembenemend is de 'Scope-landschapsfotografie van Pierre-William Glenn. Als gedetailleerd armoedetijdsbeeld en ronduit agressief politiek pamflet in romaneske vorm sorteert de film stevig effect.

Le sauvage

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Yves Montand, Tony Roberts, Luigi Vannucchi en Dana Wynter.

Nelly (Deneuve) wil af van haar verloofde, gangster Vittorio. Ze ontmoet Martin (Montand), een Fransman van middelbare leeftijd. Die helpt haar om te ontsnappen en keert dan terug naar zijn fijne, eenzame leven op een tropisch eiland. Daar duikt, tot zijn stomme verbazing, Nelly opnieuw op, en pogingen om haar te laten vertrekken mislukken keer op keer. Deneuve speelde nu eens niet een ijzige schoonheid, maar een drukke en temperamentvolle schoonheid. Aardige komedie van Rappeneau, die later met Gérard Depardieu een erg leuke versie van Cyrano de Bergerac maakte.

Folle à tuer

Frankrijk 1975. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Thomas Waintrop, Marlène Jobert, Michael Lonsdale, Michel Peyrelon en Victor Lanoux.

Een jonge vrouw die een psychiatrische behandeling heeft ondergaan wegens een jeugdtrauma wordt kindermeisje van het neefje van een miljonair. Net als beiden met elkaar vertrouwd zijn, worden ze gekidnapt door bandieten. Een misdaadintrige met onwaarschijnlijke verwikkelingen en motieven, maar wordt met vaart gebracht. (Boisset nam de regie op het laatste moment over van zieke Jean-Pierre Mocky.) Goed spel, vooral van Milian en Lonsdale. Ives Boisset bewerkte de roman van Jean-Patrick Manchette tot scenario. Camerawerk van Jean Boffety.

Les seins de glace

Frankrijk​/​​Italië 1974. Thriller van Georges Lautner. Met o.a. Mireille Darc, Alain Delon, Claude Brasseur, Nicoletta Machiavelli en Fiore Altoviti.

Scenarioschrijver François (Brasseur) ontmoet op het strand een hoogblonde beeldschone vrouw, die toevallig sprekend lijkt op de hoofdpersoon van het script waar hij mee bezig is. Hij valt als een blok voor deze Peggy (Darc), maar hoort van haar schimmige advocaat (Delon) dat ze een duister en gewelddadig verleden heeft. Interessante thriller, waarvoor Lautner de roman Someone is Bleeding van Richard Matheson tot scenario bewerkte. Belangrijkste minpunt is de hoofdrol van Darc, producent Delons toenmalige vlam, die te weinig diepgang aan haar personage geeft.

L'horloger de Saint-Paul

Frankrijk 1974. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jacques Denis, Sylvain Rougerie en Christine Pascal.

Een gezagsgetrouwe horlogemaker (Noiret) in Lyon gaat bij zichzelf te rade nadat hij hoort dat zijn doorgaans bedaarde zoon wordt verdacht van een politieke moord. Debuutfilm van nestor Tavernier waarin hij een sfeervol portret tekent van een man van middelbare leeftijd die langzaam de leefwereld van zijn zoon ontdekt én leert waarderen. De straatbeelden van vervlogen Lyon zijn een aangename bonus. Gebaseerd op L'horloger d'Everton van Georges Simenon, een boek dat speelt in het kleinsteedse Amerika dat Simenon in de jaren vijftig bezocht. Winnaar van een Zilveren Beer in Berlijn.

Le train

Italië​/​​Frankrijk 1973. Oorlogsfilm van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Romy Schneider, Maurice Biraud, Régine en Nike Arrighi.

De Noord-Franse huisvader Julien Maroyeur (Trintignant) vlucht in 1940 met zijn gezin voor de Duitse invasie. In de trein raakt hij gescheiden van zijn zwangere vrouw en dochtertje. Dan ontmoet hij de Joods-Duitse Anna Kupfer (Schneider), en tijdens de reis bloeit er iets moois op tussen de twee. Maar aangekomen op de bestemming vindt hij zijn gezin weer terug en verdwijnt Anna. Toch zien ze elkaar enkele jaren later terug, onder moeilijke omstandigheden. Sfeervol noodlotsverhaal, met sterk spel van de hoofdrolspelers, naar een verhaal van Georges Simenon. Twee jaar eerder maakte regisseur Granier-Deferre het fraaie drama Le chat.

Traitement de choc

Frankrijk​/​​Italië 1972. Thriller van Alain Jessua. Met o.a. Alain Delon, Annie Girardot, Michel Duchaussoy, Robert Hirsch en Jean-François Calvé.

Na liefdespech neemt de gedeprimeerde succesonderneemster Hélène Masson haar intrek in de thalassotherapiekliniek van de specialist Devilers te Belle Île en Mer. Op het Bretonse eiland lijken haar gemoed en fysiek bij te komen, maar gaandeweg vallen Hélène ongerijmdheden op in het zeekuuroord van de charismatische wonderdokter. Originele vertelling van de onclassificeerbare Jessua laveert tussen horrorthriller, drama, sociale satire en speculatieve fictie zonder daarbij de kern uit het oog te verliezen: het wankele geestelijk equilibrium van de protagoniste. Goed spel van Girardot, amusant rare rol van Delon.

Max et les ferrailleurs

Frankrijk​/​​Italië 1971. Misdaad van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Bernard Fresson en François Périer.

Sautet, die vooral bekendheid verwierf met zijn verhalen over de middenklasse in midlife crisis in films als Vincent, François, Paul... et les autres en Une histoire simple, richt zich hier op de relatie tussen een cynische inspecteur en een sympathieke prostituee. De twee hoofdrollen worden vertolkt door Sautets favoriete acteurs, Piccoli en Schneider, die in vrijwel al zijn films te zien zijn. Piccoli wil een groep kleine criminelen in de val lokken en heeft daarvoor de hulp nodig van Schneider, die zonder het zelf te beseffen zijn plan terzijde staat.

Le chat

Frankrijk​/​​Italië 1971. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Jean Gabin, Simone Signoret, Annie Cordy, Jacques Rispal en Nicole Desailly.

De voormalige zetter Julien (Gabin) en ex-circusartieste Clémence (Signoret) zijn echtelieden die niets meer met elkaar te bespreken hebben. Ze wonen in hetzelfde huis, in een buurt die stukje bij beetje gesloopt wordt, maar ze eten aan aparte tafels, slapen in aparte bedden. De kat, de enige in huis die liefdevolle aandacht krijgt, wordt het middelpunt van hun psychologische strijd. Verfilming van een roman van Georges Simenon wordt geheel gedragen door de twee grote sterren, die destijds allebei in Berlijn met een Zilveren Beer werden onderscheiden.

Qui?

Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van Léonard Keigel. Met o.a. Gabriele Tinti, Maurice Ronet, Romy Schneider en Simone Bach.

Een liefdespaar besluit na een weekend samen, te breken. Na een auto-ongeluk op weg naar huis overleeft de vrouw en is de man onvindbaar, kennelijk weggespoeld door de zee. De broer van het slachtoffer vertrouwt haar verklaring niet. Hij wordt zelf verliefd als de verdwenen minnaar weer opduikt, die nu echt door de vrouw wordt vermoord. Onwaarschijnlijk scenario kreeg esthetisch verzorgde filmvorm, maar wordt vooral gered door de beeldschone Schneider en boeiend tegenspel van Ronet.

Les grands chemins

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Christian Marquand. Met o.a. Robert Hossein, Anouk Aimée, Renato Salvatori, Fernand Sardou en Jean Lefebvre.

Rondtrekkende gitarist en kaartspeler sluit vriendschap met Italiaanse vrachtrijder en trekt ook in het pension van diens minnares. Dorpelingen wantrouwen zijn succes met kaartspelen en breken zijn handen. Depressieve zelfvernietigingsdrang laat hem de vrouw verleiden om daarmee de Italiaan ook tegen zich te krijgen. Drama van geïsoleerde mensen kreeg - ondanks geforceerd scenario - kracht mee door landschapsopnamen van Zuidwest-Frankrijk en passend gekweld spel van Hossein. Regiedebuut van acteur Marquand, met supervisie van Roger Vadim.