Popeck: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Bas les coeurs

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Robin Davis. Met o.a. Jérémie Duvall, Urbain Cancelier, Bruno Lochet, Popeck en Chloé Stefani.

Versailles, zomer 1870. Terwijl de Pruis Frankrijk eronder houdt, ziet de twaalfjarige Jean hoe zijn patriottistische vader gaandeweg met de vijand heult. Na Louis Malles fantastische Le voleur (1967) ziet deze pas tweede adaptatie van een Georges Darien-roman inhoudelijk ietwat bleekjes. De links-rebelse, politiek-maatschappelijke rafelranden, toch de kern van het kleine, pamflettistische oeuvre van de anarchist Darien (1862-1921), raken in deze iets te netjes aangeklede telefilm op de achtergrond. Gedraaid voor France 2 ter gelegenheid van de 140-jarige verjaardag van de kortstondige Commune de Paris.

La rêverie

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Dominique Labourier, Micheline Boudet, Popeck, Boris Terral en Agnès Seelinger.

De 43-jarige Labourier is voor de eerste keer, sinds haar scheiding vijf jaar geleden, weer verliefd. Terral is echter amper 25, minder intellectueel en leeft veel eenvoudiger dan zij. Labourier is zich maar al te zeer bewust van de kloof die hen scheidt en denkt eraan hun relatie te beëindigen. De enige met wie ze over haar gevoelens durft te praten is haar assistente, die haar tracht op te vrolijken met haar cynische humor. Het laatste taboe op emotioneel gebied: een vrouw is verliefd op een jongen die haar zoon zou kunnen zijn. Mireille Lanteri vertelt het verhaal met een geamuseerde blik, maar kan toch niet verhinderen dat het sentimentele zoetigheid wordt. Ervin Sanders zette het om in beelden.

Les femmes

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Christian Morin en Jean Poiret. Met o.a. Guy Bedos, Muriel Robin, Sylvie Joly, Raymond Devos en Zouc.

Een rondedans voor tv door de wereld van de grote Franse komieken van gisteren en vandaag met, hoewel niet scherp omlijnd, de vrouwen als algemeen thema. Onevenwichtig, zoals dit soort projecten altijd zijn, maar de kijker kan even lekker genieten van met name Devos, Morin, Poiret en Popeck, en bovendien de bijtende schetsen van Cabu.

Banana's Boulevard

1987 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1987. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Les Forbans, Philippe Castelli, Popeck, Eveline Dassas en Catherine Ferrières.

Vijf werklozen willen muzikant worden onder de naam Les Forbans. Na talloze avonturen, die hen zelfs op de Antillen brengen, komt het succes. Het nevenverhaal gaat over een geheimzinnige microfilm, waarin heel wat achtervolgers geïnteresseerd zijn. Het scenario is onwaarschijnlijk en zit slecht in elkaar. Bovendien is het zeldzaam onbeduidend.

Ne prends pas les poulets des pigeons

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Michel Gentil. Met o.a. Jean-Marie Vauclin, Jean-Claude Benhamou, Michel Galabru, Popeck en Gérard Landry.

Een titel als een film van Michel Audiard en deze komedie doet ons met weemoed terugdenken aan diens films: daarmee is alles gezegd! Een zielig, zogenaamd grappig verhaal over twee sukkels van inspecteurs, die in het dorp La Colle-sur-Loup met een onderzoek bezig zijn. Zwaar, traag en dus waardeloos. Het is nauwelijks te begrijpen waarom talentvolle acteurs als Galabru zich met zulke onzin inlaten.

Adam et Eve

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Jean Luret. Met o.a. Michel Galabru, Alice Sapritch, Jean-François Dérec en Popeck.

Wanneer Galabru en Sapritch elkaar na jaren weer ontmoeten is hun carrière op de terugweg. Zij was ooit een beroemde ster, hij een bezige producer. Ze legt hem een scenario voor, gebaseerd op het Bijbelse Adam en Eva-verhaal. Zij wil de rol van Eva spelen, terwijl een rijke graaf voor het geld zal zorgen. In werkelijkheid is alles opgezet spel van haar om zich te wreken op de producer die haar ooit eens een blauwtje deed lopen. Wansmakelijke komedie die bol staat van vulgaire grappen, slecht gespeeld. Waardeloos scenario van Jean Babely is ongeïnspireerd en is totaal mislukt als satire op het filmwereldje. Je kunt beter kijken naar het THE PRODUCERS van Mel Brooks, wat erop lijkt. Fotografie van Bernard Dechet.

T'es folle ou quoi?

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Nicole Calfan, Fabrice Luchini, Aldo Maccioni, Darry Cowl en Catherine Lachens.

Een verlegen tv-journalist is de protégé van zijn directeur met wie hij een dubbele flat deelt. Dan komt hij door zijn werk in contact met een uitbundige gemeenteambtenares, die vervolgens verliefd op hem wordt en daarmee de jaloezie van zijn werkgever en mogelijke minnaar opwekt. Deze zonder kraak of smaak geregisseerde komedie die inhaakt op de onlangs populaire nichtenkluchtigheid, is binnen dat genre niettemin weinig vulgair en zelfs een beetje subtiel, vooral dank zij acteurs die hun rollen voor platte karikatuur behoeden en de normalisering van hun relatiepatroon betrekkelijk stellen: de held wordt tot heteroseksualiteit 'bekeerd' door een aantrekkelijke, maar zich uiterst mannelijk gedragende Calfan.

Les Givrés

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Alain Jaspard. Met o.a. Sophie Daumier, Georges Claisse, Charles Gérard, Dora Doll en Henri Guybet.

Een stel Parijse idioten op skivakantie in de Franse Alpen, een gedroomd onderwerp voor een Franse komedie natuurlijk en regisseur Jaspard mist ook geen enkele kans: talloze valpartijen op ski's, brave vaders die wel eens een vakantiescharrel willen maken, sullen die zich in de kamer vergissen enzovoort, enzovoort, enzovoort, enzovoort.