Tertius Meintjes

L'ange tombé du ciel

Zuid-Afrika​/​​Frankrijk 1999. Avonturenfilm van Bernard Uzan. Met o.a. Alexandra Vandernoot, Bernard Yerlès, Vanessa Bile-Audouard, Jules Sitruck en André Roothman.

Mandela and de Klerk

Verenigde Staten 1997. Drama van Joseph Sargent. Met o.a. Sidney Poitier, Michael Caine, Tina Lifford, Gerry Maritz en Ian Roberts.

Voor televisie gemaakt drama volgt Nelson Mandela die na 27 jaar gevangenschap met verbijsterende waardigheid - en een cruciale samenwerking met de laatste Apartheidspresident, F.W. de Klerk - het verscheurde Zuid-Afrika trachtte te helen. Zo complex als de werkelijkheid is de film uiteraard niet, maar het gebruikte documentairemateriaal van de gewelddadigheden tijdens het Apartheidsregime zorgt voor realisme en Poitier en Caine in de titelrollen zijn uitstekend. Caine zet De Klerk neer als een zelfverklaarde realist. 'U kunt van me denken wat u wilt, Meneer Mandela, maar ik houd net zoveel van dit land als u.' (RdL/VPRO Gids)

Marie s'en va-t-en guerre

Canada​/​​Frankrijk 1993. Komedie van David Delrieux. Met o.a. Laure Duthilleul, Julia Maraval, Etienne Chicot, Patrice Bissonnette en Martin Maria Blau.

Normandische kust, 5 juni 1944. De kleine Marie (Maraval) denkt alleen maar aan haar communie die over enkele dagen gevierd wordt. Die nacht landen de geallieerden. Terwijl haar vader de soldaten helpt en haar moeder zich bezig houdt met de verzorging van gewonde bevrijders, is Maraval gids voor een Canadese parachutist van Indiaanse afkomst John (Bissonnette). Ze maakt kennis met de verschrikking van de oorlog, tegelijkertijd wordt ze een voor het eerst verliefd als gevolg van de vriendschap tussen haar en de verdwaalde soldaat. Mooie, melancholische interpretatie van D- Day, gezien door de ogen van een kind, dat volwassen wordt en tegelijkertijd hét avontuur van haar leven beleeft. Het scenario van Robert Valey is niet verstoken van vals sentiment, maar de prent blijft toch bezienswaardig. Prima acteerprestaties van een deels Franse, deels Canadese cast.

La mare aux crocodiles

Italië​/​​Frankrijk​/​​Luxemburg​/​​Zuid-Afrika​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Neal Sundström. Met o.a. Arielle Dombasle, Ryno Hattingh, André Jacobs, Albert Maritz en Zane Meas.

Le Mans in de jaren 1970. Een vreselijk ongeluk dompelt de wereld van de autosport onder in diepe rouw. Vijftien jaar later in Zuid-Afrika. Een luxueus hotel met dancing en zwemgelegenheid. De mooie Dombasle flirt met haar minnaar Meintjes. Haar man, Jacobs, een in Londen opgegroeide Zuidafrikaan, doet alsof hij niets merkt van hun verhouding. Twee onderwerpen die niets met elkaar te maken lijken te hebben, maar die toch van groot belang zijn voor het verloop van het verhaal. Een tragi-komische avontur en film naar een behoorlijk origineel, maar niet helemaal gelukt, scenario van Christine Le Hemonet waarin de onwaarschijnlijkheden zich nogal opstapelen. Goed spel van de hoofdrollen. Verzorgd gefilmd door Charles Bengis.

Friends

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Zuid-Afrika 1993. Drama van Elaine Proctor. Met o.a. Kerry Fox, Dambisa Kente, Michele Burgers, Marius Weyers en Tertius Meintjes.

Eind jaren 1980 in Johannesburg, Zuid-Afrika. Drie vriendinnen, die elkaar op de universiteit hebben leren kennen, blijven na hun studie nog intensief met elkaar omgaan: Thoko (Kente), een zwarte die bij het onderwijs is gegaan, Annika (Burgers) een Zuidafrikaanse die archeologe is geworden, en de blanke Sophie (Fox), die haar militante houding niet van zich af kan schudden. Ondanks hun totaal verschillende achtergronden worden ze op hun eigen manier geconfronteerd met de apartheid en reageren daarop heel verschillend. Sophie, van Britse origine, wordt lid van een organisatie die desnoods met geweld een einde aan de beschamende apartheid wil maken. Annika is onrealistsich en steekt als een struisvogel haar kop in het zand voor de werkelijkheid en Thoko is te vredelievend wat ook niets oplost. Als Annika en Thoko erachter komen dat Sophie bij aanslagen betrokken is geweest, wordt hun vriendschap op de proef gesteld. Apartheid is dikwijls het onderwerp geweest van uitstekende films, maar deze niet al te originele rolprent is veel te na[KA3]ief en bekijkt bepaalde personages door een roze bril (Thoko) en anderen door een zwarte bril (Sophie); de waarheid ligt in het midden, maar niet bij Annika. De Zuidafrikaanse regisseuse Proctor, die als maakster van uitstekende documentaires een goede naam heeft opgebouwd, moet met speelfilms nog het nodige leren. Wellicht lag dat aan haar scenario. Niettemin bekroond op het filmfestival van Cannes met een Gouden Camera en een speciale vermelding van de jury. Het camerawerk van Dominique Chapuis is mooi. De apartheid werd officieel afgeschaft in 1994 en sedert die tijd geldt Zuid-Afrika als het grote voorbeeld voor de rest van het continent, dat er maar niet in slaagt met een vergelijkbare democratie te overleven. Behalve Zuid-Afrika zijn het clans die anderen onderdrukken en stammen die elkaar bestrijden en trachten uit te moorden. Dolby Stereo.