Fanny Cottençon (1957): cast.
Er zijn 66 films gevonden.

Comme un jeu d'enfants

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Daniel Janneau. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Kerian Mayan en Yves Verhoeven.

In de Haute Provence wil Fanny van de hereboerderij die ze heeft geërfd een kinderopvang maken. Eerste gast: Léo, een twaalfjarige weesjongen. Al snel komt de knaap, die al een langer cv van pleeggezinnen heeft, erachter dat Fanny's echtgenoot Jacques haar en zoon Thomas terroriseert. De titel van deze inhoudelijk helaas pijnlijk relevante maar zoals vaak vormtechnisch oninteressante tv-film ('Net kinderspel') geeft al aan dat onrecht reacties uitlokt. Raynal heeft, o ironie, als brute pa de enige rol met tanden.

Supergranny.com

2007 |

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 2007. Christiane Lehérissey. Met o.a. Clémence Boué, Fanny Cottençon en Didier Bezace.

In de Haute Provence wil Fanny van de hereboerderij die ze heeft geërfd een kinderopvang maken. Eerste gast: Léo, een twaalfjarige weesjongen. Al snel komt de knaap, die al een langer cv van pleeggezinnen heeft, erachter dat Fanny's echtgenoot Jacques haar en zoon Thomas terroriseert. De titel van deze inhoudelijk helaas pijnlijk relevante maar zoals vaak vormtechnisch oninteressante tv-film ('Net kinderspel') geeft al aan dat onrecht reacties uitlokt. Raynal heeft, o ironie, als brute pa de enige rol met tanden.

Dialogue avec mon jardinier

2007 | Komedie

Frankrijk 2007. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Daniel Auteuil, Jean-Pierre Darroussin, Fanny Cottençon en Hiam Abbass.

Een mondaine schilder (Auteuil), graag geziene gast op hippe vernissages, die een midlifecrisis uitzit op het platteland, huurt een tuinman (Darroussin) in, een simpele ziel die de stad alleen van de tv kent. Het blijkt dat ze vroeger samen op school hebben gezeten. Ze brengen hun tijd door met het voeren van lange gesprekken, waarbij de tuinman blijk geeft over een rustieke wijsheid te beschikken. Regisseur Becker (L'été meurtrier) verfilmde de gelijknamige, semi-autobiografische roman van schilder-schrijver Henri Cueco in het pittoreske gat Villefranche-sur-Saone. Aardige running gags, een ontroerend, of sentimenteel, einde. Op een ouderwetse manier mooi.

Le sang des fraises

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Manuel Poirier. Met o.a. Baptiste Caillaud, Cécile Rebboah, Marion Durand en Fanny Cottençon.

Tussen zijn laatste twee mooie bioscoopfilms Chemins de traverse (2004) en La maison (2007) in draaide de Bretonse regisseur Poirier dit kleine tv-drama. Daarin wijkt het 17-jarige, vaderloze internaatkind Victor (Caillaud) voor de zomervakantie uit naar een boerderij in de Périgord om bij de aardbeienoogst te helpen. Hij kruist er het pad van de kinderloze boerenweduwe en twee leeftijdgenotes. Typische warme Poirier-observaties van klein-menselijk drama, ver weg van het grotestadsgejakker. De regisseur verloor zelf op 16-jarige leeftijd zijn vader en werkte lange tijd met achtergestelde kinderen.

L'enfant du secret

2006 | Drama

België​/​​Frankrijk 2006. Drama van Serge Meynard. Met o.a. Michel Aumont, Joshua Julvez, Claire Borotra en Fanny Cottençon.

In 1774 houdt Madame De Solar haar 12-jarige, doofstomme zoon Guillaume voor de buitenwereld verborgen in een bouwval diep in het bos. Nadat hij een feest heeft verstoord wordt hij door zijn moeder weggestuurd. Na barre omzwervingen wordt hij opgenomen door de geestelijke Charles-Michel de l'Epée (Aumont), die nét een gloednieuwe gebarentaal heeft ontwikkeld. Gebaseerd op een tragische zaak uit pre-revolutionaire dagen en door de historische figuur De l'Epée (1712-1789). Deze mooie maar wel erg brave telefilm, overigens met een goede rol van Aumont, werd op de Franse televisie door bijna zeven miljoen mensen bekeken.

Granny Boom

2006 | Drama

Frankrijk​/​​België 2006. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Clémence Boué, Didier Besace, Fanny Cottençon en Claire Maurier.

Tv-film van Christiane Lehérissey. Met oa Fanny Cottençon, Didier Bezace, Clémence Boué en Hubert Benhamdine. Vijftigers Marion en Vincent denken eindelijk in de fase van hun leven te belanden waarin er rust komt. Kinderen het huis uit, nu weer eigen plannen maken. Dan kondigt hun twintigjarige zoon Cyprien aan dat hij een kind krijgt en zijn studie in Spanje wel wil voortzetten. Of zijn ouders voor de kleine Zoë willen zorgen. Vooral Marion krijgt het gevoel weer twintig jaar terug te gaan in de tijd. Scenarioschrijfster Brigitte Peskine en regisseuse Christiane Lehérissey werkten vaker samen en maakten met Granny boom een lichtvoetig familiedrama met sympathieke acteurs.

Vivante

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Sandrine Ray. Met o.a. Vahina Glocante, Samuel Jouy, François Berléand, Fanny Cottençon en Pierre Cassignard.

Debuutfilm van Sandrine Ray over de 19-jarige Parijse studente Claire (Vahina Giocante) die emotioneel implodeert na een groepsverkrachting. Als reactie op het trauma stopt Claire met school en dompelt zich onder in een riskante combinatie van uitgaan, vluchtige seks en drugs tot grote schrik en ongenoegen van haar broer en vader. Alleen overdaad lijkt enig leven in haar bestaan te verschaffen. Claire kan het niet opbrengen om iemand in vertrouwen te nemen tot een sympathieke oudere vrouw en een dito vriend haar losweken van haar destructieve neigingen. Sterke eersteling van Ray die focust op het verlammende effect van seksueel misbruik en het slopende proces van het hervinden van vertrouwen in familie en omgeving. Giocante (1981) imponeert met haar ingetogen spel.

Poil de carotte

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Richard Bohringer. Met o.a. Richard Bohringer, Antoine Nguyen en Fanny Cottençon.

Poil de Carotte (Wortelhaar) is de jongste zoon van meneer en mevrouw Lepic. Wat Wortelhaar vervelend vindt, is dat zijn broer, zus en vader hem compleet negeren. Wat hij vreselijk en onbegrijpelijk vindt, is dat zijn moeder hem het leven zuur maakt. De jongen begint te vermoeden dat hij wellicht een bastaard is en hij besluit de liefde af te zweren. Poil de Carotte, de vijfde verfilming van het werk van Jules Renard, is goed gemaakt, maar weinig opvallend. De reden waarom de vermaarde acteur Bohringer juist dit verhaal verkoos te verfilmen, is misschien te vinden in het feit dat zijn jeugd wat weghad van die van Wortelhaar: Bohringers vader was een Duitse officier, zijn moeder was Frans en hij werd opgevoed door zijn oma.

Salut la vie

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Daniel Janneau. Met o.a. Fanny Cottençon, François Marthouret, François-Régis Marchasson, Cécile Cassel en Alain Lahaye.

Al twintig jaar zijn Charlotte (een sterk spelende Fanny Cottençon) en Paul (François Marthouret) samen. Nog steeds hebben ze plezier met en liefdevolle aandacht voor elkaar. Na hun terugkeer van een langdurig verblijf in Afrika naar het Franse platteland krijgt Paul de verschrikkelijke boodschap dat hij ongeneeslijk ziek is. Ooit hebben ze elkaar beloofd zich zelfs door de dood niet te laten scheiden... Het zijn moeilijke levensvragen die regisseur Daniel Janneau behandelt in deze prachtige, goed gespeelde ode aan de liefde.

La fille de son père

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Jacques Deschamps. Met o.a. Natacha Régnier, François Berléand, Fanny Cottençon, Frédéric Pierrot en Circé Lethem.

Om zich te wreken op zijn overspelige vrouw introduceert Henri (François Berléand) zijn buitenechtelijke achttienjarige dochter Anna (Natacha Régnier), een nietsvermoedend meisje dat haar vader nooit heeft gekend. Hoewel de twee biologisch niets met elkaar te maken hebben ontstaat gaandeweg een intieme vader-dochter relatie met alle man-vrouw spanning van dien. Een interessante film over liefde, jaloezie en wraak. De makers werden geïnspireerd door het boek Njetotsjka Njezwanowa van Dostojewski.

Nos vies heureuses

1999 | Romantisch drama

Frankrijk 1999. Romantisch drama van Jacques Maillot. Met o.a. Marie Payen, Cécile Richard, Camille Japy, Eric Bonicatto en Fanny Cottençon.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

La canne de mon père

1999 | Drama

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Jacques Renard. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernard Le Coq, Christian Drillaud, Yves Pignot en Roger Dumas.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Anne Le Guen : Un poids lourd sur la conscience

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Alain Wermus. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Maxime Mansion, Nathalie Krebs en Paul Allio.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Anne Le Guen : Le mystère de la crypte

1998 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1998. Mysterie van Alain Wermus. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Véronique Silver, Claude Aufaure en Hugues Biucher.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Anne Le Guen : L'excursion

1998 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1998. Drama van Daniel Janneau. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Paul Allio en Léa Drucker.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Ça reste entre nous

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Martin Lamotte. Met o.a. Catherine Frot, Sam Karmann, Carol Brenner, Fanny Cottençon en Antoine Duléry.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Les hommes et les femmes sont fait pour vivre heureux, mais pas ensemble

1997 |

Frankrijk 1997. Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Pierre Castaldi, Bernard Le Coq en Fanny Cottençon.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

La femme du pêcheur

1997 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1997. Romantiek van Dominique Cheminal. Met o.a. Fanny Cottençon, Jean-Marc Thibault, Jacques Spiesser, François Mathouret en Robinson Stévenin.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Anne Le Guen : Fatalité

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Wojtek Pszoniak, Dominique Sarrazin en Bruno Slagmulder.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Les hommes et les femmes sont faits pour vivre heureux... mais pas ensemble

1996 | Romantiek

Frankrijk​/​​België 1996. Romantiek van Philippe de Broca. Met o.a. Bernard Le Coq, Fanny Cottençon, Florence Pernel, Jean-Pierre Castaldi en Didier Pain.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

La voisine

1996 | Romantiek

Frankrijk 1996. Romantiek van Luc Béraud. Met o.a. Line Renaud, Fanny Cottençon, Henri Garcin, Hubert Saint-Macary en Louise Laure Mariani.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

La poison

1996 | Drama, Komedie

Frankrijk 1996. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Henri Garcin, Fanny Cottençon en Line Renaud.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

L'homme idéal

1996 | Romantiek

Frankrijk 1996. Romantiek van Xavier Gélin. Met o.a. Pascal Légitimus, Christophe Malavoy, Daniel Russo, Amélie Pick en Zabou Breitman.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

En danger de vie

1996 | Familiefilm

Frankrijk 1996. Familiefilm van Bruno Gantillon. Met o.a. Fanny Cottençon, Frédéric Andrau, Aurélien Recoing, Voledia Serre en Alexandre Arbatt.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Anne Le Guen : Du fil à retordre

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Olivier Granier en Léa Drucker.

Vermoeiende schets van de pre-selfiegeneratie. Julie, Émilie, Cécile, Jean-Paul, Lucas, Ali - zes rond-de-dertigers die hun weg zoeken in een fragmenterende Franse maatschappij. Samengevat: te veel opties om uit te kiezen en te weinig zelfreflectie om daarvan de leegte in te zien. Regisseur Maillot wil minstens vijf films tegelijk maken en vergeet bij die pretentie uiteraard de knuffelallochtoon en zenuwpatiëntencameravoering niet. Tweeënhalf uur stuurloze subsidieslurp ontbeert volledig de finesse en poëzie van genreuitblinker Olivier Assayas (L'eau froide, Fin août, début septembre) en is een vreugdeloze kijkopgave.

Tempêtes

1995 | Drama

België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Fanny Cottençon, Maxime Leroux, Harry Cleven, Sabrina Leurquin en Bernard Graczyk.

Tijdens een razende storm strandt een Indonesisch schip voor de kust van het vissersdorpje Vicq-sur-Mer. Aan boord bevinden zich een aantal mensen, die zijn geveld door een geheimzinnige aandoening. Ondanks het protest van de burgemeester (Crahay) besluit Anne Bergson (Cotten[KA10]con), de directrice van het ziekenhuis, haar humanitaire plicht te doen en de zieken op te nemen. Hierop volgt een heftig protest van de inwoners, die vrezen het slachtoffer van een onbekende epidemie te worden. Een drama met niet zo sterk uit de verf komende personages over (het bekende) vooroordeel, loze geruchten en racisme, dat `handig` inspeelt op de psychose van het enge en dodelijke Ebola-virus (uit o.a. Zaïre, tegenwoordig de Democratische Volksrepubliek Kongo). Rond het in première gaan van deze film op de thuisbuis boezemde het virus de mensen angst in. Het scenario van Vincent Lambert, Michel Martens en David Sierra zit goed in elkaar en is gebaseerd op een verhaal van Martens en gedelegeerd producent Georges Benayoun. Het camerawerk is van Bernard Malaisy.

Les hommes et les femmes sonts faits pour vivre heureux, mais pas ensemble

1995 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernard Le Coq, Jean-Pierre Castaldi, Florence Pernel en Didier Pain.

Le Coq is een uitgever die zijn succesvol maar eentonig leventje wat wil opvrolijken. Zijn vriendin Cottençon stelt hij een bizar spelletje voor. Zij zullen hun relatie helemaal opnieuw beginnen, alsof zij elkaar de eerste keer ontmoeten. Cottençon neemt het aanbod ernstig en verdwijnt spoorloos, tot verbijstering van Le Coq. Vruchteloos gaat hij op zoek naar haar. Op zekere dag stelt een literair agent hem een hyperbegaafde romanschrijfster voor: Cottençon. Of niet? Een dubbelgangster? Le Coq maakt haar het hof en blijft twijfelen. Tot de echte Cotten[KA10] weer komt opdagen. Le Coq houdt er nu twee vriendinnen op na. Als kijker heb je niet veel nodig om snel te snappen dat Le Coq voor de gek wordt gehouden want zijn twee vriendinnen blijken slechts één en dezelfde Cottençon te zijn. Men kan zich terecht afvragen wat een begaafd cineast als de Broca, destijds gelauwerd als de leukste nouvelle vague-filmer met knappe komedies, bezielt om dit onding te regisseren. Om de huishuur te betalen? Cottençon is wel leuk om te bekijken: als moderne en dynamische vrouw enerzijds, als zachte en romantische vrouw anderzijds. De Vlaamse acteur André speelt de rol van de vader van Cottençon. Scenario van Philippe Le Dem.

Anne Le Guen : Urgences

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Paul Allio en Olivier Granier.

Eerste deel van vierdelige reeks over Anne Le Guen (Cotten[KA10]con), charmante raadgeefster van burgemeester Charles Dubois (Raynal) in Frans provinciestadje. Samen proberen ze een oplossing te vinden voor een aantal problemen. Weduwnaar Dubois heeft bovendien zijn lodderoog laten vallen op zijn bevallige assistente. Hier dient afgerekend met ontevreden lui die uit hun huizen werden gedreven voor de aanleg van een stuk autostrade en met dreigende sluiting van afdeling spoedgevallen. Anne ontdekt dat complot gesmeed wordt tegen de burgemeester. Scenario van Frédérique Krivine naar een idee van Jean- Pierre Guérin. Veel gescheer maar weinig wol.

Anne Le Guen : Les raisons de la colère

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Bruno Slagmulder en Paul Allio.

Cottençon speelt de titelpersonage, Anne Le Guen. Zij is locoburgermeester van een Franse stad. In een bepaalde wijk, waar veel werklozen en immigranten wonen, heerst grote sociale spanning. Anne heeft zich zeer ingespannen om er een cultureel jongeren centrum gevestigd te krijgen, ondanks de lankmoedige houding van de gemeenteraadsleden, die de politieke meerderheid vormen. Op de dag van de officiële opening loopt een eenvoudige tasjesroof uit de hand. Daarop verbiedt de prefect de opening. Anne maakt zich sterk op het centrum toch te laten opengaan omdat een geweldsexplosie onder de sociaal achtergestelde jongeren op ieder moment kan uitbreken. Ze ontdekt daarbij en passant ook nog even dat de burgermeester gesjoemeld heeft met de funderingen van het gebouw. Eigentijdse Franse tv- film, waarvoor je sociale problematiek in dat land wel wel moet kennen, hoewel dergelijke problemen zich in andere vormen ook in zich op eigen boedem voordoen. Het scenario is van Marie- Françoise Sepulchre en de fotgrafie werd verzorgd door Roberto Venturi.

Anne Le Guen

1995 |

Frankrijk 1995. Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Dominique Sarrazin en Patrick Raynal.

Cottençon speelt de titelpersonage, Anne Le Guen. Zij is locoburgermeester van een Franse stad. In een bepaalde wijk, waar veel werklozen en immigranten wonen, heerst grote sociale spanning. Anne heeft zich zeer ingespannen om er een cultureel jongeren centrum gevestigd te krijgen, ondanks de lankmoedige houding van de gemeenteraadsleden, die de politieke meerderheid vormen. Op de dag van de officiële opening loopt een eenvoudige tasjesroof uit de hand. Daarop verbiedt de prefect de opening. Anne maakt zich sterk op het centrum toch te laten opengaan omdat een geweldsexplosie onder de sociaal achtergestelde jongeren op ieder moment kan uitbreken. Ze ontdekt daarbij en passant ook nog even dat de burgermeester gesjoemeld heeft met de funderingen van het gebouw. Eigentijdse Franse tv- film, waarvoor je sociale problematiek in dat land wel wel moet kennen, hoewel dergelijke problemen zich in andere vormen ook in zich op eigen boedem voordoen. Het scenario is van Marie- Françoise Sepulchre en de fotgrafie werd verzorgd door Roberto Venturi.

Single

1992 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1992. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Sabine Haudepin, Fanny Cottençon, Pierre-Loup Rajot, Yann Babilée en Lucienne Hamon.

Flauwe tragikomedie over een jonge vrouw, die vergeefs op zoek is naar de ware liefde. Na de zoveelste ruzie geeft Marie (Haudepin) haar vriend Philippe (Rajot) definitief de bons. Ze geniet met volle teugen van haar nieuwe bestaan als single. Althans zo doet zij zich voor tegenover haar hartsvriendin Claire (Cotten[KA10]con) en haar moeder (Hamon). In werkelijkheid lijdt ze onder de eenzaamheid en de onmacht iemand aan zich te binden. De vraag is wie er geïnteresseerd is in de relatieproblemen van Marie en waarom juist daarover een film gemaakt moest worden. Het scenario is van Annette Carducci, die hierop misschien antwoord kan geven. Het camerawerk is van Jacques Audrain. Ook bekend als SÉPARÉMENT VÔTRE.

Meurtre avec préméditation : Le manège de Pauline

1991 | Thriller, Mysterie

Frankrijk 1991. Thriller van Pierre Lary. Met o.a. Fanny Cottençon, Alexandre Arbatt, Laura Martel, Isidore Muledi en Jean-Luc Orofino.

De titel moet hier niet letterlijk opgevat worden! Pauline is acht jaar oud en haalt droom en werkelijkheid graag door elkaar. Ze heeft haar vader, een Tsjechische geleerde die haar moeder ooit in Praag ontmoette, nooit gekend. Het geluk van haar ouders was van korte duur, want Pavel (Arbatt) verdween plotseling en Jeanne werd op het vliegtuig naar Parijs gezet. Acht jaar later gebeurt het wonder: de grenzen tussen Oost en West gaan open en Jeanne (Cotten[KA10]con) wacht op haar man. De titel van deze inventieve `thriller` verwijst naar een actiesc[KA2]ene met een draaimolen. Ook zien we een paar bijzondere dwergen optreden. Het script is tamelijk subtiel en de personages worden zeer levensecht neergezet, hetgeen ook voor de kleine Pauline (Martel) geldt. Een van de beste tv-films van deze zeer wisselvallige regisseur.

Les clés du paradis

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Gérard Jugnot, Pierre Arditi, Philippine Leroy-Beaulieu, Fanny Cottençon en François Perrot.

Bekend schrijver Arditi zit zonder inspiratie en vrouwen. Hij moet daarentegen hoge alimentaties betalen. Van arren moede gaat hij zijn sullige broer Cavaillac in Bretagne bezoeken. Die is leraar Frans en woont in een huis dat aan Arditi toebehoort. Al jarenlang belazert Arditi zijn broer door met diens kort gekapte kindvrouwtje tussen de lakens de duiken. De uitgebluste auteur stelt zijn broer voor om radicaal van plaats te wisselen: beroep, vrouw(en), huis etc. Zo gezegd zo gedaan en het te verwachten resultaat blijft zeker niet uit: Cavaillac krijgt groot succes als literator en Arditi's problemen worden steeds groter. Een muffe film, waaraan alleen de zeelucht van de Bretonse kust verfrissend is. Kijkbuisvoer, waarbij je niet naar de logica moet zoeken. Alexandre Jardin schreef het scenario, waarvoor regisseur Philippe De Broca ook op de credits vermeld staat en Jean-Marie Le Menier, deed de fotografie, waarschijnlijk het enige pluspunt van de film.

Fou de foot

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernadette Lafont, Roger Souza, Christian Rauth en Kathy Kriegel.

Postbediende Souza is al jaren vrijwillig trainer van een voetbalploeg met knaapjes van tien, elf jaar. Winnen doen ze zelden, maar ze beleven plezier aan het spelen en Souza is daar best tevreden mee. Op een dag krijgt de club een nieuwe voorzitter, Rauth. Deze is niet gelukkig met de gang van zaken en hij besluit een nieuwe trainer aan te stellen, zodat de jongens wat vaker winnen. Souza laat zich echter niet aan de kant schuiven en samen met de uitbaatster van het clubcafé, Lafont, gaat hij in de tegenaanval. Best aardige film die scherp uithaalt naar de competitie-geest die dodelijk is voor iedere spontaniteit in de sport. Goede vertolking en een verzorgd, niet altijd even boeiend, scenario van Charly Gaeta en Didier Maigret. De camera werd gehanteerd door Jean Bouchaud.

La folle journée ou le mariage de Figaro

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Fanny Cottençon, Roger Coggio, Marie Laforêt, Claude Giraud en Line Renaud.

Een bewerking van het beroemde stuk van Beaumarchais ter gelegenheid van het tweede eeuwfeest van de Franse Revolutie. Roger Coggio, die ervoor heeft gekozen zichzelf weg te cijferen ten behoeve van het werkstuk, maakte een serieuze en opgelegde film met weinig vindingrijkheid op het gebied van de enscenering. Bovendien lijkt de film soms wat lang te duren en worden bepaalde steeds terugkerende komische effecten op den duur irritant, zoals met name het gestotter van Carel. Mooie decors van Thierry Leproust en goede originele muziek met dezelfde sarcastische ondertoon als in het stuk.

À gauche en sortant de l'ascenseur

1988 | Komedie, Drama

Frankrijk 1988. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Richard, Richard Bohringer, Emmanuelle Béart, Fanny Cottençon en Jean-Michel Dupuis.

Gérard Lauzier bewerkte zijn toneelstuk L'amuse- gueule tot scenario. Een vaudeville vol wrange grappen, persoonsverwisselingen en achtervolgingen volgens de beste tradities van het genre. Zeer goed, maar enigszins overdreven acteerwerk. Molinaro maakte er geen verfilmd toneel van en het resultaat is vrij vermakelijk. Het camerawerk is van Robert Fraisse.

Les Saisons du plaisir

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Charles Vanel, Denise Grey, Jacqueline Maillan, Bernadette Lafont en Jean-Luc Bideau.

Een honderdjarige president-directeur (Vanel) laat in zijn kasteel zijn belangrijkste plaatsvervangers bijeenkomen voor de jaarlijkse seminar. Dit thema dient als voorwendsel, zoals vaak bij de onverbeterlijke Mocky, om een mooie verzameling verwrongen, seksueel geobsedeerde, perverse, streberige, hebzuchtige en belachelijke figuren neer te zetten. Mocky gaat er nooit keihard tegenaan en dat valt te betreuren want zijn marionetten worden soms zo onuitstaanbaar dat alleen de intense uitgelaten vrolijkheid van de marionettenspeler hen redt terwijl de toeschouwer bevrijdend kan lachen!

Le bal des oiseaux

1988 | Misdaad, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Misdaad van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Hippolyte Girardot en Fanny Cottençon.

Na het ontvangen van een legaat besluit de gemeenteraad van Perceval-sur-Oise een pretpark à la Disneyland aan te leggen, maar dan in Middeleeuwse stijl. Nog om aan te zien door de professionele aanpak van de regisseur en de goede wil van de acteurs, maar het is triest te moeten constateren dat een talent als Doniol-Valcroze een dergelijke film moest maken om in zijn levensonderhoud te voorzien.

Tant qu'il y aura des femmes

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Roland Giraud, Fanny Cottençon, Marianne Basler, Fionna Gélin en Martin Lamotte.

Scenario-schrijver Sam bedenkt verhalen die uiteindelijk minder gecompliceerd blijken dan zijn echte leven. Hij is namelijk verplicht om een verhouding te onderhouden met drie vrouwen tegelijk. Zoals men kan begrijpen voelt hij zich gemanipuleerd. Rond dit weinig bijzondere boulevardthema zou een begaafd regisseur (Michel Deville bijvoorbeeld) een sprankelende komedie kunnen maken. Maar dit vreselijke stuk is zonder enig belang. Het scenario is van regisseur Kaminka. Voor de fotografie tekende Eduardo Serra.

Poussière d'Ange

1987 | Misdaad, Film noir, Fantasy, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Edouard Niermans. Met o.a. Bernard Giraudeau, Fanny Bastien, Fanny Cottençon, Michel Aumont en Jean-Pierre Sentier.

Na ANTHRACITE slaagt Niermans er wederom in ons te verbazen en te boeien met deze film noir over moord, corruptie en prostitutie, die balanceert op de rand van fantasie en waanzin. Al de personages hebben obsessies en worden door hun waanvoorstellingen, maar ook door de ondoordringbare omgeving aan de rand van de afgrond gebracht. Een grote misser is Giraudeau, die de rol van de hoofdpersoon zeer stijfjes speelt. Maar gelukkig is de mysterieuze Bastien er nog, een politieman die zich kapot wil zuipen, nadat zijn vrouw hem in de steek heeft gelaten, en die een schitterende Violetta neerzet, die een engel der wrake blijkt te zijn. Scenario van Jacques Audiard, Alain Le Henry en Edouard Niermans. Camerawerk van Bernard Lutic.

Le Journal d'un fou

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Roger Coggio. Met o.a. Roger Coggio, Fanny Cottençon, Yvette Etievan, Jean-Pierre Darras en Charles Charras.

Een getrouwe bewerking van het sombere drama over waanzin en dood, geschreven door Gogol. Het is begrijpelijk dat Coggio graag dit werk wilde verfilmen, dat hij in de jaren zestig met groot succes voor het toneel heeft bewerkt. Doelmatig acteerwerk in de hoofdrol, maar vooral een zeer gedetailleerde uitwerking van de mise-en-scène, die verbaast door beurtelings virtuoos, storend, eigenaardig en dromerig te zijn.

Gros coeur

1987 | Komedie

België 1987. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Ronny Coutteure, Fanny Cottençon en Bernard Le Coq.

Een getrouwe bewerking van het sombere drama over waanzin en dood, geschreven door Gogol. Het is begrijpelijk dat Coggio graag dit werk wilde verfilmen, dat hij in de jaren zestig met groot succes voor het toneel heeft bewerkt. Doelmatig acteerwerk in de hoofdrol, maar vooral een zeer gedetailleerde uitwerking van de mise-en-scène, die verbaast door beurtelings virtuoos, storend, eigenaardig en dromerig te zijn.

Gros Coeurs

1987 | Komedie, Sportfilm

België 1987. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Bernard Le Coq, Fanny Cottençon, Ronny Coutteure, Amandine Rajau en Isabelle Gloria.

`Grote helden` slaat op de racers die veel lef tonen en zodoende allerlei risico`s nemen en ook lopen. De voor- en tegenspoed van een racer, zijn dochter, zijn ma[KA4]itresse en zijn monteur. Dat is eigenlijk niet genoeg voor een scenario (geschreven door de regisseur zelf) maar wel een opeenvolging van niet op elkaar aansluitende scènes, voorspelbare situaties, cliché's en een overdaad aan soms leuke maar soms inhoudelijk weinig voorstellende dialogen. Kortom, een onbeduidende parade van modieuze gemeenplaatsen. De acteurs zijn best sympathiek maar hun talent is vrij beperkt. Het camerawerk is van Jean-Claude Neckelbrouck.

Un coeur de marbre

1986 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1986. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Jenny Arasse, Patrick Chesnais, Fanny Cottençon, Judith Magre en Olivier Hemon.

S[KA1]ebastien (Chesnais) is diepgeschokt en ontroostbaar na de dood van zijn vrouw, die bij een stompzinnig ongeluk omkwam. Zij was ook zijn belangrijkste medewerkster aan het hoofd van hun kleine begrafenisonderneming. Maar uitendelijk pakt hij de draad van zijn leven toch weer op. Een persoonlijk verhaal, dat een gevoelige en aandachtige beschrijving van de provinciale zeden en gewoonten koppelt aan wezenlijke karakters met diepgang.

Golden Eighties

1986 | Musical, Komedie

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1986. Musical van Chantal Akerman. Met o.a. Myriam Boyer, Fanny Cottençon, John Berry, Delphine Seyrig en Nicolas Tronc.

Akerman heeft geprobeerd de de jaren 1980-90 te vangen in een muzikaal drama met als middelpunt een winkelpassage in Brussel. Ongetwijfeld ge[KA3]inspireerd door Demy`s LES PARAPLUIES DE CHERBOURG een verhaaltje (van niks) over kapstertje Lio, die verliefd is op Tronc, die weer op zijn beurt lonkt naar Cottençon, en deze laatste heeft een oogje op Denner. Plotseling duikt Amerikaan Berry op, die iets met het verleden te maken heeft en zich vastklampt aan Seyrig, de echtgenote van Denner; hij heeft haar nooit kunnen vergeten na WO II, en zij is de moeder van Tronc. Dit bonte gebeuren zal v.n.l. genre- liefhebbers aanspreken. Laatste rol van Denner. De muziek is van Marc Herouet. Het scenario werd geschreven door Pascal Bonitzer, Henry Bean, Jean Gruault, Leora Barisch en regisseuse Akerman. Gilberto Azevedo en Luc Benhamou bemanden de camera.

Au revoir et merci

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Fanny Cottençon, Hippolyte Girardot, Jérôme Anger, Marion Held en Catrion Marccoll.

Een klassiek, banaal en simpel verhaaltje over een stel, dat steeds meer uit elkaar groeit en tenslotte uit elkaar gaat. Deze filmregisseur brengt zijn observatievermogen, zijn gevoeligheid en zijn heldere blik mee naar de tv, waardoor het hem mogelijk is tv-films te verrijken, met name door ze van een goede 'timing' en een psychologisch inzicht in het gebruik van de ruimte te voorzien. Vele anderen hadden van hetzelfde thema een feuilletonachtig melodrama gemaakt. Het doet er niet zo toe, maar het is waar dat Valcroze had kunnen werken voor Antenne 2. GOED .

Spécial police

1985 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1985. Thriller van Michel Vianney. Met o.a. Richard Berry, Carole Bouquet, Fanny Cottençon, Jean-Pierre Malo en Benoît Régent.

Politieman Berry, verzot op electronica, verslaat uiteindelijk een bende professionele moordenaars dankzij zijn hobby. Goed opgebouwd, met prachtig camerawerk (Claude Agostini), sterk gespeeld en vol kanttekeningen bij de alledaagse werkelijkheid. Deze politiefilm bevat desondanks niets nieuws; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Een aardig serieproduct dat de aandacht weet vast te houden dankzij een personage dat weinig overeenkomst vertoont met de traditionele smeris: hij heeft een baard en een bril. Scenario van Michel Vianey.

Special Police

1984 | Thriller

Frankrijk 1984. Thriller van Michel Vianey. Met o.a. Carole Bouquet, Fanny Cottençon en Richard Berry.

Politieman Berry, verzot op electronica, verslaat uiteindelijk een bende professionele moordenaars dankzij zijn hobby. Goed opgebouwd, met prachtig camerawerk (Claude Agostini), sterk gespeeld en vol kanttekeningen bij de alledaagse werkelijkheid. Deze politiefilm bevat desondanks niets nieuws; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Een aardig serieproduct dat de aandacht weet vast te houden dankzij een personage dat weinig overeenkomst vertoont met de traditionele smeris: hij heeft een baard en een bril. Scenario van Michel Vianey.

Monsieur de Pourceaugnac

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Michel Mitrani. Met o.a. Michel Galabru, Roger Coggio, Fanny Cottençon, Jérôme Anger en Jean-Paul Roussillon.

Deze bewerking van Molières toneelstuk is zeer origineel. Hij gaat diep in op de persoon van Lodewijk XIV die zowel koning is, in al zijn pracht en praal, als bevoorrecht toekijker. Een fundamentele dubbelzinnigheid maakt zodoende het verhaal boeiend, alsmede de bedriegelijke decors en hun overgang tot werkelijke vormen. Van grote klasse, maar de vertolking is niet altijd van hoog niveau, en de Fransen laten weer eens zien hoe chauvinistisch ze kunnen zijn.

Les Fausses confidances

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Roger Coggio, Fanny Cottençon, Brigitte Fossey en Michel Galabru.

Trouwe bewerking van de komedie van Marivaux maar een beetje te naturalistisch. De productie haalt het niet bij de prachtige opnames van Etienne Becker die de lichtsterkte, het klimaat en de schilderachtige atmosfeer van Marivaux' tijdperk heeft kunnen nabootsen zoals die te zien zijn op de schilderijen van De la Tour en Watteau; een plezier voor het oog, en zo doen de speler de dramaturg nog enige eer aan.

Femmes de personne

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Marthe Keller, Caroline Cellier, Fanny Cottençon en Philippe Léotard.

Deze tegen het damesdrama aanleunende, traditioneel opgezette film gaat over drie vrouwen, die carrière gemaakt hebben in de medische wereld. Hierdoor zijn hun relaties met mannen in het slop geraakt. Dokter Keller is gescheiden en zoekt bevrediging in 'one night stands', wat dan weer onbevredigend werkt. Met Trintignant zou ze wel willen, maar dat lukt dan weer niet. Het huwelijk van haar collega Cellier staat op een laag pitje; die hoopt echter de vonk weer te doen overslaan naar haar uitgebluste echtgenoot Chesnais door aantrekkelijke receptioniste Etienne in zijn armen te duwen. Als assistente Cottençon door haar man verlaten wordt, wil zij zelfmoord plegen. Regisseur Frank schreef het scenario voor deze dramatische film; wellicht had hij dat aan de andere kunne moeten overlaten. Het spel van de hoofdrollen is evenwel goed: ze staan hun mannetje. Camerawerk van Jean Tournier.

Fanny 'Pelopaja'

1984 | Misdaad

Frankrijk​/​​Spanje 1984. Misdaad van Vicente Aranda. Met o.a. Fanny Cottençon, Bruno Cremer, Francisco Algora, Paca Gabaldón en Berta Cabre.

Andr[KA1]e Gattino, bijgenaamd de Galici[KA3]er (Cremer), is een ex-politieman die geschorst is wegens zijn onorthodoxe methodes, en in het bijzonder vanwege de harde manier waarop de jonge Fanny (Cottençon), een geweddadig typetje, had aangepakt. Ze werden echter elkaars minnaars, maar nadat hij haar vriend had neergeknald zijn beiden nu naar elkaar op zoek om elkaar te doden... Het is een mislukte en vervelende produktie van een cineast die zeer interessante films op zijn naam heeft staan. Scenario van regisseur Aranda nar het boek Protesis van Andreu Martin.

David, Thomas et les autres

1984 | Familiefilm

Frankrijk​/​​Hongarije 1984. Familiefilm van László Szabó. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jean Rochefort, Fanny Cottençon, Miklos Szekely en Ferenc Kallai.

Getrouwe weergave van de roman van Nandor Giac Sortüzegy fekete Bivalyert, deze titel slaat op de dood van een van de buffels van een boerderij in een dorp in Hongarije. Het gaat over het dagelijks leven aan het eind van de oorlog; een joodse wees, zijn vrienden, de school, de notabelen en anderen spelen een rol. Over het scenario is niet veel nagedacht - en de film lijdt hieronder - maar een opeenvolging van gebeurtenissen zonder accenten en ritme in de dialoog. De Franse nasynchronisatie verergert de zaken nog. De film blijft echter aangrijpend en veel gebeurtenissen bekoren door hun humor en tederheid. Laszlo Szabo is een geweldige kinderregisseur.

L'ami de Vincent

1983 | Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jane Birkin, Fanny Cottençon en Marie Dubois.

Een als rokkenjager te boek staande trompettist van een revue-orkest wordt getroffen door een wraakactie vanwege een vroegere geliefde. Hij vraagt de met hem bevriende dirigent uit te vinden welke vrouw uit zijn verleden erachter kan zitten. De wie-is-de-dader-structuur is vooral de aanleiding voor een indirecte nadere verkenning van de relatie tussen de twee mannen, maar deze gaat niet erg diep en biedt weinig verrassingen. De gastrollen die door een aantal top-actrices worden gespeeld, bieden staaltjes van bravoure-acteren, maar nauwelijks meer dan dat. Fabian, als de stabiele dirigentenechtgenote, maakt het meest indruk.

Paradis pour tous

1982 | Drama, Sciencefiction

Frankrijk 1982. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Patrick Dewaere, Jacques Dutronc, Fanny Cottençon, Stéphane Audran en Philippe Léotard.

Sinds zijn eerste lange speelfilm, LA VIE [KA2]A L`ENVERS (1963), houdt Jessua zich uitsluitend bezig met de angst van het individu in onze westerse, concentratiekamp-achtige wereld. Een angst die vaak in waanzin uitmondt. Deze keer schenkt hij opnieuw inhoud aan zijn moralistische ideeën. Dankzij een medische behandeling zijn depressieve mensen te genezen maar tegelijkertijd gedragen ze zich opeens 'overaangepast'. Iemand die deze behandeling heeft ondergaan, vertelt dit alles in de vorm van memoires. Het komt allemaal wat te overtuigd over en door het steeds maar weer herkauwen van hetzelfde thema heeft Jessua nauwelijks nog iets nieuws te melden, ook al ontbreekt het zijn films niet aan kwaliteit.

L'étoile du Nord

1982 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1982. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Simone Signoret, Philippe Noiret, Fanny Cottençon en Julie Jézéquel.

Verfilming van roman van Georges Simenon over een misdaad in de 'Étoile du Nord', een TEE-trein op het traject Amsterdam, Brussel en Parijs. Een eerbiedige maar erg klassieke bewerking. Vele flash-backs houden de boel op. Het tweede deel van de film, dat in Charleroi speelt, is nog langdradiger door overvloedige aandacht voor pittoreske details. Lof voor het spel van Signoret en Noiret. Tevens schitterende dialogen van J. Aurenche en M. Grisolia. Het scenario is van Michel Grisolia, Jean Aurenche en regisseur Granier-Deferre. Het camerawerk is van Pierre-William Glenn.

Tête à claques

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Francis Perrin. Met o.a. Francis Perrin, Fanny Cottençon, Antoine Bessis, Jacques François en Geneviève Fontanel.

Acteur Perrin is achter de camera vandaan gekropen om zichzelf een hoofdrol van een verstrooide, onhandige liedjesschrijver te geven in deze lachfilm naar de roman [KL]Pas ce soir, ch[KA1]erie[KLE] van Alex Varoux. Perrin is een alleenstaande vader met een zoon van tien (Bessis). Hij bestuurt een taxi om de kost te verdienen, want liedjes en gedichten leveren niets op. Hij wordt door een misverstand gearresteerd en draait voor enige tijd de bak in. In die turbulente periode maakt hij kennis met Cotten[KA1]con, die hem helpt succes te krijgen als hij uit het gevang is. Het resultaat is een niet onaardige film, met een vlakke mise-en-scène maar leuk om te zien en met een tamelijk pikante humor die alles goedmaakt. Alex Varoux bewerkte zijn eigen boek met regisseur Perrin, Alex Varoux en Paul Claudon tot scenario. Didier Tarot deed de fotografie.

Tout le monde peut se tromper

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk 1981. Komedie van Jean Couturier. Met o.a. Fanny Cottençon, Francis Perrin, Bernard Le Coq, Christophe Bourseiller en Daniel Desmars.

In deze zwarte komedie volgt de ene begrafenis op de andere, want iedereen is het mikpunt van vergissingen. Enkele innemende scènes verdrinken in groots effectbejag. Afgezaagde grappen en een uitzonderlijk klungelige enscenering. De acteurs doen erg hun best, maar Cottençon in de hoofdrol is onvoorstelbaar beroerd. Onbeduidend. Scenario van Marianne Lewis-Schreiber.

Signé Furax

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Marc Simenon. Met o.a. Bernard Haller, Jean-Pierre Darras, Dany Saval, Mylène Demongeot en Michel Galabru.

Satirische politiefilm gebaseerd op de in Frankrijk razend populaire boeken van het ondertussen overleden schrijversduo Pierre Dac en Francis Blanche. De maffe, vaak surrealistische humor verliest door de plompe regie van Simenon veel van zijn charme, maar het defil[KA1]e van bekende koppen, een aantal bijzonder geestige achtergrondgags (aankondigingen in stations bijv.) en minstens [KA1]e[KA1]en briljante sc[KA2]ene (een onweerstaanbare nieuwsuitzending voor doven en slechthorenden) maken veel goed.

Les Fourberies de Scapin

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Roger Coggio, Michel Galabru, Maurice Risch, Fanny Cottençon en Jean-Pierre Darras.

Letterlijke, filmisch weinig inventieve adaptatie van het gelijknamige toneelstuk van Molière. De slimme knecht Scapin laat de geliefden gelukkig worden door hun vaders om de tuin te leiden.

Le roi des cons

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Confortès en Claude Conforte. Met o.a. Francis Perrin, Marie-Christine Descouard, Bernadette Lafont, Evelyne Buyle en Isabelle Mejias.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Anne le Guen: Urgences

-1 |

Frankrijk. Stéphane Kurc. Met o.a. Dominique Sarrazin, Patrick Raynal en Fanny Cottençon.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Anne le Guen: Les raisons de la colère

-1 |

Frankrijk. Stéphane Kurc. Met o.a. Dominique Sarrazin, Patrick Raynal en Fanny Cottençon.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Anne le Guen: Fatalité

-1 |

Frankrijk. Stéphane Kurc. Met o.a. Dominique Sarrazin, Patrick Raynal en Fanny Cottençon.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Anne le Guen: Du fil à retordre

-1 |

Frankrijk. Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Raynal, Fanny Cottençon en Dominique Sarrazin.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Anne le Guen, madame la conseillère

-1 |

. Stéphane Kurc. Met o.a. Léa Drucker, Patrick Raynal en Fanny Cottençon.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.