Huguette Forge: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Femmes, femmes

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Paul Vecchiali. Met o.a. Hélène Surgère, Sonia Savange, Michel Duchaussoy, Michel Delahaye en Noël Simsolo.

Twee werkloze actrices die ooit met dezelfde regisseur getrouwd waren, wonen samen en dromen van de carri[KA2]ere die ze nooit gehad hebben. Ze komen steeds ge[KA3]isoleerder te staan in hun volksbuurt en de economische nood wordt steeds groter. Dan blijkt hun ex-echtgenoot overleden te zijn en zijn weduwe komt melden dat ze in het testament worden genoemd. Deze merkwaardige tragikomedie combineert de folklore van de pittoreske buurtbewoners met gestileerd rollenspel van de uitgerangeerde heldinnen. De film weet in opmerkelijke losse sc[KA2]enes (vaak met één enkele camera-instelling) heel veel duidelijk te maken, maar vervalt in onnodige herhaling. Hierdoor werkt ook de bizarre en uitbundige verve van de hoofdrolspeelsters op den duur meer irritant dan aanstekelijk. In de beste momenten is de film niettemin zeer oorspronkelijk en de aandacht waard.

La Bonifas

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Pierre Cardinal. Met o.a. Alice Sapritch, Edith Scob, Germaine Delbat, Simone Guisin en Danièle Argence.

Bewerking door Jean-Louis Bory van een roman van Jacques de Lacretelle, die lid was van de Acad[KA1]emie Fran[KA10]caise en die helemaal in de vergetelheid zou zijn geraakt als hij [KL]Silbermann[KLE] niet geschreven had. Het verhaal speelt zich af in het tijdperk waarin het boek geschreven is (1925). Een oude vrijster vat gevoelens van vriendschap en zelfs van tederheid op voor een ziek ouderloos meisje. Ze neemt haar in bescherming en aangezien ze rijk is neemt ze haar mee naar Zuid-Frankrijk. Geleidelijk begint ze te merken dat ze zeer ambivalente gevoelens koestert voor het weeskind. Een somber verhaal vol bitterheid, hetgeen kenmerkend is voor het hele oeuvre van deze moralistische schrijver, die weinig illusies koestert over de menselijke aard. Opvallende vertolkingen van Sanritch en Scob. Uiteindelijk krijgt men de indruk dat de eerstgenoemde veel geschikter is voor de tv dan voor het grote witte doek!