Yves Gabrielli: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

François Kléber : Le pas en avant

1995 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Canada 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Zappa (Dulery) raakt zwaar gewond na een ongeluk terwijl hij dienst deed. Hij ligt in coma en zijn beste vriend commissaris Kl[KA1]eber (Lanvin) meent dat zijn incompetente zijn chef eraan debet is. Die schuift op zijn beurt Zappa de schuld van het ongeluk, waarbij een jonge vrouw omkwam, in de schoenen. Kléber is het er niet mee eens, en hij is vastbesloten de onschuld van zijn vriend te bewijzen. Politiefilm op maat gemaakt voor de titelpersonage met stereotiepe personages en cliché avonturen. Licht verteerbaar kijkbuisvoer dat je al vergeten bent voordat de film afgelopen is. Het scenario is van Gérard Cuq, Olivier Marchal en Frédéric D'Onfs. Het camerawerk is van Daniel Diot. Er kwamen in totaal zes afleveringen.

Deux justiciers dans la ville: Dame de c[KA21]ur

1994 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Gérard Marx. Met o.a. Richard Bohringer, Jean-François Stévenin, Alexandra Vandernoot, Jean-Michel Noirey en Jacques Spiesser.

Een politie-inspecteur wordt vermoord aangetroffen langs een landweg. Naast hem ligt het lijk van de gevangene die hij moest begeleiden. De zaak is vlug geklaard: de gevangene schoot de politieman neer, die in een laatste stuiptrekking zijn moordenaar kon doden. Het politieduo Stévenin/Bohringer kan zich hier niet mee akkoord verklaren. Ze ontdekken al vlug dat de gevangene onschuldig was aan de verkrachting waarvoor hij veroordeeld was, dus besluiten ze dat deze geen enkele reden had om de inspecteur te doden. Dan maar zoeken naar de echte dader. Bohringer vervangt Lhermitte die in het eerste deel de charmeur/agent was. Niet dat dit veel kan redden van dit zwakke LETHAL WEAPON-afkooksel geschreven door Gérard Carré en Alain Minier, naar een verhaal van Alexis Lecaye, waarvan de afloop reeds mijlen op voorhand voelbaar is. Fotografie van Jimmy Glasberg. Formaat 16/9.

Fifty-Fifty

1980 | Film noir

Frankrijk 1980. Film noir van Pascal Vidal. Met o.a. Patrick Laurent, Jean-Luc Autret, Yves Gabrielli, Caroline Tabourin en Patricia Millardet.

De twintig-jarige Jean-Luc wint af en toe een kermiskoersje en droomt ervan een beroemd wielrenner te worden. Zijn vriend Patrick, die zijn job als automonteur beu is, besluit zijn ploegleider te worden. Met hun vriendinnetjes gaan ze samen in een huis wonen, maar ze komen al snel in financiële moeilijkheden. Patrick en Jean-Luc besluiten, in afwachting van betere tijden, een kleine overval te plegen. Met beperkte middelen gemaakt en technisch nogal ruw, blijft de film boeien door het enthousiasme en de inzet van de jonge vertolkers en de sympathieke, oprechte sfeer die het geheel uitstraalt.

On efface tout

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Pascal Vidal. Met o.a. Yves Beneyton, Christine Pascal, Christine Murillo, Bruno Cremer en Bernard Fresson.

Een journalist van een linkse krant raakt via een vrouwelijke kennis - vriendin en medeplichtige van een militante terrorist - zijn baan kwijt en raakt steeds verder verstrikt in een onverkwikkelijke politieke affaire, waarbij zowel de politie als de media hem proberen te manipuleren. Het schandaal wordt gepubliceerd, maar niettemin snel in de doofpot gestopt. Het gebrek aan routine van de debutant ontneemt de impact aan de politieke thriller en doet de spanning nog wel eens verslappen. Ondanks een onevenwichtige vorm boeit deze film toch door een zinnige en interessante inhoud en toegewijde rollen van een sterke bezetting.

Tout va bien

1972 | Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1972. Drama van Jean-Luc Godard en Jean-Pierre Gorin. Met o.a. Yves Montand, Jane Fonda, Vittorio Caprioli, Pierre Oudry en Jean Pignol.

Een ooit in artistiek en sociaal opzicht geëngageerde reclamefilmer en een radiojournaliste worden tijdens de bezetting van een worstfabriek gegijzeld mèt de directeur. Die ervaring leert hun de betrekkelijkheid zien van hun positie in het leven en hun onderlinge relatie. Hoewel Godard bij monde van Montand de noodzaak van 'nieuwe inhoud in nieuwe vormen' laat bepleiten, heeft hij inhoudelijk niets nieuws te melden. In dit geval is dat geen bezwaar. Godard koos voor een vormgeving waarin hij alleen de stijlkenmerken van zijn eerdere films overdoet, waarbij de eindeloze rij-opnamen doel op zich lijken te zijn geworden. Merkwaardig is zijn pervertering van het star- system: dankzij de belangeloze medewerking van Fonda en Montand kon hij beschikken over het grootste budget van zijn carrière, maar hij houdt ze hoofdzakelijk buiten beeld of laat ze in totaalopnamen letterlijk verdwijnen in de massa.