Simon Bossell

Evil never dies

Verenigde Staten 2003. Horror van Uli Edel. Met o.a. Simon Bossell, Thomas Gibson en Katherine Heigl.

Better than Sex

Australië​/​​Frankrijk 2000. Romantiek van Jonathan Teplitzky. Met o.a. David Wenham, Susie Porter, Catherine McClements, Kris McQuade en Simon Bossell.

Cut

Australië 1999. Horror van Kimble Rendall. Met o.a. Sam Lewis, Molly Ringwald, Geoff Revell, Jessica Napier en Frank Roberts.

Een groep filmstudenten wil een horrorfilm afmaken waarvan jaren geleden de productie gestopt is nadat de regisseur was vermoord. Onbewust van wat hun te wachten staat, vertrekt het gezelschap naar de oorspronkelijke filmlocatie in een afgelegen deel van het land. Als het filmen begint, valt ook het eerste slachtoffer.

Aberration

Verenigd Koninkrijk​/​​Australië​/​​Nieuw-Zeeland 1997. Horror van Tim Boxell. Met o.a. Simon Bossell, Pamela Gidley, Valeri Nikolayev, Helen Moulder en Norman Forsey.

Aangenaam ranzige horror over de aantrekkelijke Amy (Gidley) die in een afgelegen berghut wordt geteisterd door gemuteerde gekko's. Bioloog Marshall (Bossell) doet in de buurt onderzoek naar het gebrek aan leven (toevalligè) en samen gaan ze de strijd aan. Het regiedebuut van Boxell excelleert in plastische scènes (Marshall verwijdert gekko uit Amy m.b.v. openhaardpook), fantastische teksten ('welcome to the end of the food chain') en wonderlijke speciale effecten. Jammer dat Boxell zich na Aberration niet verder heeft bekwaamd in het genre zoals landgenoot en horrorgoeroe Peter. (VM/VPRO Gids)

Hotel de Love

Australië 1996. Romantiek van Craig Rosenberg. Met o.a. Simon Bossell, Aden Young, Saffron Burrows, Pippa Grandison en Ray Barrett.

Op de high school toen ze nog zeventien waren, leerden de tweeling Stephen (Bossell) en Rick (Young) de evenoude, uit Engeland afkomstige Melissa (Burrows) kennen. Ze waren beiden gelijk weg van haar, maar Stephen was eigenlijk te verlegen om avances te maken. Rick, wat brutaler legde het aan met Melissa, maar na een korte periode verdween zij uit zijn leven. Tien jaar later is Stephen een enigszins bijziende effectenmakelaar, die zijn vrije tijd doorbrengt op vliegvelden, en statistieken bijhoudt over de duur van de innige begroetingen door paren die elkaar bij aankomst ontmoeten. Rick is ondertussen receptionist in het hotel uit de titel. Het is een belachelijke, afgetrapte toestand met fantasievolle kamers, waar paren neerstrijken voordat ze gaan trouwen of echtparen terecht komen, die de wittebroodsweken willen overdoen omdat ze iets te lijmen hebben. Rick onderhoudt een tamelijk innige relatie met Alison (Grandison), de handlezeres en horoscopentrekster van het hotel, die hij als hij de kans krijgt, ontrouw is. Alison kondigt daarom ook voortdurend aan dat ze naar Barcelona in Spanje wil gaan. En, ja hoor, Melissa duikt op met een nerd, Norman (O'Brien). De harten van Rick en Stephen gaan sneller kloppen, terwijl de kibbelende ouders van de tweeling voor een second honeymoon opdagen en voortdurend de stemming verknallen. Het scenario van debuterend regisseur Rosenberg bevat verschrikkelijk veel leuke en hilarische situaties. Deze luidruchtige klucht is rap van tempo en wordt gesierd door heerlijke dialogen en aangenaam spel van de hoofd- en bijrollen. Het camerawerk is van Steve Windon. Lachen geblazen. Geschikt voor de kijkers die genoten van MURIEL'S WEDDING en STRICTLY BALLROOM. Leuk!

Road To Mandalay

Australië 1995. Mysterie van John Laing. Met o.a. John Waters, Josephine Byrnes, Simon Bossell, Pat Morita en Michael Ironside.

Een priv[KA1]edetective onderzoekt in opdracht van de CIN (Corporate Investigative Network) een moord in Aziatische onderwereldkringen. Hij moet undercover gaan en reist daarbij de halve aardbol af. Op zijn weg ontmoet hij een exotische jonge vrouw en een louche zakenman. Formulewerk in een z.g. 'eigentijds' jasje. Het scenario is van Keith Aberdein. Ook bekend als MIDNIGHT ORCHID, ASIAN CONNECTION: ROAD TO MANDALAY en SINGAPORE SLING: ROAD TO MANDALAY.

Spider & Rose

Australië 1994. Komedie van Bill Bennett. Met o.a. Ruth Cracknell, Simon Bossell, Max Cullen, Lewis Fitz-Gerald en Jennifer Cluff.

De film begint met een naar verkeersongeluk, waarbij Rose (Cracknell) het er levend vanaf brengt, maar zwaar gewond is. Haar man is niet zo gelukkig. Hij heeft het veroorzaakt, omdat hij achter het stuur in slaap is gevallen. Dan zijn we bijna een jaar verder en het is de laatste dag voor de 22-jarige ambulancechauffeur Spider (Bossell) voordat hij ander werk gaat doen en hogerop klimt. Hij moet Rose, die haar zeventigste verjaardag thuis wil vieren, zes uur landinwaarts rijden vanaf Sydney, terwijl hij een party gepland heeft. Spider wil dus voor donker terug zijn, en zet de heavy metal muziek luid aan en geeft plankgas. Rose maakt opmerkingen, maar Spider trekt zich van het gezeur van het oude wijf niets aan. Het wordt voor beiden echter een tocht om nooit te vergeten. Als de film goed op gang is, rijdt Spider bijna een kangoeroe omver en na dit incident is er nog maar [KA1]e[KA1]en plaats in de auto, waar Rose wil zitten: achter het stuur. Ze stoppen onderweg bij Jack (Cullen), een solitaire imker, die als love interest moet dienen voor Rose; er zijn ook erotische momenten met Spider met wie ze tot twee maal toe naakt in het bad gaat! Het scenario van regisseur Bennett bevat veel humor, goed dialoog en houdt de film ongemerkt op dreef. Cracknell is een solide actrice die haar vak verstaat en de kijker zonder problemen weet te boeien, maar ook debutant Bossell geeft hem flink van katoen. Als Cullen een hoofdrol gehad zou hebben, dan zou hij wellicht de show gestolen hebben. Het camerawerk van Andrew Lesnie is heel mooi en samen met Bennett, die hier zijn eerste grote film maakt met groot geld, toont hij veel visuele flair. Warm aanbevolen.