Pierre Aussedat

Un ange

Frankrijk 2001. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Richard Berry, Elsa Zilberstein, Pascal Greggory, Bernard Le Coq en Vincent Martinez.

Oncle Paul

Frankrijk 2000. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Pascal Légitimus, Georges Du Fresne, Peter King Junior, Yaël Simion en Brigitte Auber.

Les frères Sœur

Frankrijk 2000. Komedie van Frédéric Jardin. Met o.a. José Garcia, Denis Podalydès, Jackie Berroyer, Edouard Baer en Alexandra London.

Les Acteurs

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Le Créateur

Frankrijk 1999. Komedie van Albert Dupontel. Met o.a. Albert Dupontel, Claude Perron, Philippe Uchan, Michel Vuillermoz en Nicolas Marié.

La vérité vraie

Frankrijk 1999. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Béatrice Dalle, Julien Rochefort, Christiane Cohendy, Mathias Labelle en Ariane Séguillon.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Mary Lester : Marée blanche

Frankrijk 1998. Misdaad van Christiane Lehérissey. Met o.a. Sophie De la Rochefoucauld, Gérard Rinaldi, Matthieu Roze, Patrick Burgel en Cérise.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Les cachetonneurs

Frankrijk 1998. Komedie van Denis Dercourt. Met o.a. Pierre Lacan, Marc Citti, Serge Renko, Marie-Christine Laurent en Wilfred Benaïche.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Deux flics : Les revenants

Frankrijk 1998. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Pierre Cassignard, Brigitte Chamarande, Hubert Saint-Macary en Marie Henriau.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Mélanie

Frankrijk​/​​België 1996. Drama van Emmanuel Finkiel. Met o.a. Michel Duchaussoy, Pascale Roberts, Marie Matheron, Marion Ducamp en Alexis Tomassian.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Le neuvième jour

Frankrijk 1996. Thriller van David Delrieux. Met o.a. Michel Voïta, Jean-Paul Comart, Anne Jacquemin, Anne Coesens en Jean-Pierre Cassel.

Cathy (Dalle) is een alleenstaande moeder van rond de dertig. Ze heeft een hechte band met haar negenjarig zoontje Lucien (Labelle), genaamd Lulu. Cathy is prostituée, maar de jongen lijkt niet te lijden onder de beroepsmatige bedrijvigheden van zijn moeder. Hij weet wat ze doet, maar niemand van de buren is ervan op de hoogte. Maar als dan door een stom toeval de waarheid bekend raakt dreigt Cathy het voogdij over Lulu te verliezen. Ze slaagt erin het kinderwelzijn te overtuigen en Lulu mag bij haar blijven. Dan krijgt Cathy te horen dat ze een tumor heeft en er haar nog slechts een drietal maanden resten. Ze tracht Lulu voor te bereiden op het afscheid. Een drama dat bol staat van de problemen. Je zou er een soap van honderd afleveringen van kunnen maken, maar scenarist Jean-Luc Seigle perst alles in een oversentimentele prent van anderhalf uur. Dalle levert een knappe prestatie, maar kan het verhaaltje toch niet boeiend maken. Weinig opbeurende ontspanning voor een koude winteravond in de reeks 'de ziekte van de week'. Fotografie is van Pierre Novion en Pierre-Laurent Chenieux.

Les Alsaciens ou les deux Mathilde

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Historische film van Michel Favart. Met o.a. Cécile Bois, Aurore Clément, Jean-Pierre Miquel, Sebastian Koch en Julien Lambroschini.

Vierdelige Frans-Duitse familiekroniek over de geschiedenis van een geslacht in de Elzas. In het eerste deel (1870-1894) huwt Mathilde (Bois), de enige dochter van baron Eug[KA2]ene-Victor Kempf (Miquel), graaf Charles du Tour (Coltelloni). Hun geluk is van korte duur want de Frans-Duitse oorlog breekt uit en de graaf sneuvelt op `het veld van eer`. De Elzas maakt voortaan deel uit van het Duitse keizerrijk, maar Mathilde houdt koppig vast aan haar Franse nationaliteit. Tot haar grote ergernis worden Straatsburg en de rest van de Elzas daarop steeds meer in de Duitse invloedssfeer getrokken. Twintig jaar later wordt de zoon van Mathilde, Louis de La Tour (Lambroschini), die rechten studeert in `klein Berlijn` (Straatsburg) verliefd op Frederike (Wanka), de dochter van een Pruisische generaal. Mathilde is de wanhoop nabij. In het tweede deel (1904-1919) trouwt Louis toch met de Duitse Frederike en gaat over naar het Duitse kamp. Zijn twee kinderen worden echter een schoolvoorbeeld van de gemengde gevoelens in de regio: de ene, Edouard (Tavel), studeert technische wetenschappen en kiest resoluut voor de Franse nationaliteit; de andere, Karl (Paul), studeert rechten in Heidelberg en wordt Duitser. Dan breekt WO I uit en staan Frankrijk en Duitsland tegenover elkaar. In 1918 triomfeert Mathilde want Frankrijk heeft gewonnen. Karl is gesneuveld en Mathilde verzoent zich met de vader van Frederike. In het derde deel (1927-1940) huwt Edouard met de mooie Alexandra Rheinhardt (Aymerie) en neemt de leiding van de zaak over. De Elzassers zijn niet te spreken over de tegen Duitsland gerichte maatregelen die Frankrijk neemt. Een beschermeling van Mathilde, Albert Laugel (Rossigneux) geeft de aanzet tot de oprichting van de Heimatbund, maar spoedig infiltreren pro-Duitse elementen in de organisatie, die spoedig daarop wordt opgeheven. Onderwijl bereidt het nazisme de machtsovername in Duitsland voor. In de vierde en slotaflevering (1943-1953) woedt WO II in alle hevigheid. Laugel is commandant in het verzet geworden. Zijn ex-vrouw Katel (Resca) blijkt een gezante van De Gaulle te zijn. De oorlog verdeelt de Elzas weer in twee kampen en de tragische gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op. Families en familieleden staan weer tegenover elkaar. Gigantische miniserie, geschreven door Henri de Turenne en Michel Deutsch (met 124 acteurs en 2.500 figuranten, gedraaid in 107 dagen) schetst, soms wat te snel, een eeuw van de geschiedenis van de Elzas, een gebied waarvan de inwoners voor dilemma's kwamen te staan omdat het vier keer van nationaliteit veranderde. Passies, liefde, vaderlandsliefde, politiek en familiale drama's wisselen elkaar af. Gefotografeerd door Michaël Epp. Formaat 16/9.

Le Malingot

Frankrijk 1995. Drama van Michel Sibra. Met o.a. Julien Guiomar, Alexandre Cros, Luna Sentz, Isabelle Sadoyan en Isabelle Renauld.

Een dorpje in La Dr[KA4]ome. De oude Malingowski (Guiomar), bijgenaamd Le Malingot, heeft het talent om te genezen door handoplegging. Ook zijn zoon Jules (Cros) bezit deze gave, maar wanneer deze aankondigt dat hij medicijnen wil studeren is Le Malingot hevig ontdaan. Jules zal zijn gave verliezen bij het aanvatten van zijn medische studies. De jongen zet echter door en het komt tot een breuk tussen vader en zoon. In Lyon trekt hij in bij zijn tante Anna (Loran), die al twintig jaar in ruzie leeft met haar broer. In het geheim maakt Le Malingot een afspraak met Jules` leraar, Ladislas Borowski (Ballet), die een oude vriend is van hem, maar die zijn onwettige praktijken afkeurt. Dan stoot Jules op een oude leugen van zijn vader en dat zal hun relatie helemaal de negatieve kant doen opslaan. Boeiend gemaakt familiaal drama dat rationalisme plaatst t.o.v. het paranormale (m.a.w. het moderne t.o.v. het traditionele). Guiomar is schitterend in zijn rol van kwakzalver en ook nadat de waarheid over hem bekend wordt mag hij blijven rekenen op een zekere sympathie van de kijker. De bijhorende idylle tussen Jules en het dorpsmeisje Mathilde (Sentz), die verstoord wordt door de komst van het stadsmeisje Marie (Sadoyan), werkt niet erg overtuigend. Sibra en Christian Rullier baseerden hun scenario op de roman van Gilbert Schlogel. Mooie fotografie van Paul Bonis.

Loulou Graffiti

Frankrijk 1991. Komedie van Christian Lejalé. Met o.a. Anémone, Jean Reno, Jan Vancoillie, Jean Benguigui en Patrick Timsit.

Grappig avontuur met veel humor waarin Loulou Graffiti (Vancoillie), een jochie uit een gebroken gezin, probeert een paar te maken van Juliette (An[KA1]emone) een ontwerpster, en Pique-La-Lune (Reno) een dief, twee volkomen verschillende mensen. Grappig scenario van de regisseur. Camerawerk van Laurent Dailland.

The Waste Land

Frankrijk​/​​Griekenland 1986. Timon Koulmassis. Met o.a. Anna Achdian, Jerôme Keen, Gilles Lotthe, Pierre Aussedat en Anne Leroy.

THE WASTE LAND betekent woeste aarde, niet in cultuur gebrachte grond. Deze film bevat nauwelijks een intrige. Een jonge Griekse vrouw die aan de Franse Atlantische kust woont en samenleeft met haar vriend, een toneelregisseur, droomt van het land van haar jeugd. Daarachter schuilt haar eenzaamheid en wanhoop. Ze gaat naar Griekenland middels een lange omzwerving, doorweven met ontmoetingen, herinneringen en fantasie[KA3]en en stelt dan vast dat het niet is wat ze gedacht had. Een onbeholpen film (statische opnamen, langdurige beelden van wijde landschappen) waarin evenwel de invloed van Marguerite Duras en Alain Resnais en meer op de achtergrond die van de cineasten van de Newyorkse school, zoals Lionel Rogosin, merkbaar is. Een eentonige (het zwart-wit is grijs) en trage film, die voor heel weinigen toegankelijk is. Het debuut van de regisseur.