Alain Moussay

Merci pour le geste

Frankrijk 2000. Drama van Claude Faraldo. Met o.a. Jacques Hansen, Marie Rousseau, Agathe De la Boulaye, Erick Deshors en Françoise Arnoul.

L'été de Mathieu

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Sylvie Durepaire. Met o.a. Louis Kreitman, Didier Bienaimé, Isabelle Habiague, Léa Coquin en Hannah Cailloux.

Un taxi dans la nuit

Frankrijk​/​​Italië 1997. Thriller van Alain-Michel Blanc. Met o.a. Fabienne Babe, Remo Girone, Jean-Yves Berteloot, Jean-Pierre Malo en Patrick Raynal.

C'est l'homme de ma vie!

Frankrijk 1997. Romantiek van Pierre Lary. Met o.a. Véronique Jannot, Philippe Caroit, Patrick Catalifo, Nicole Jamet en Patricia Malvoisin.

La voisine

Frankrijk 1996. Romantiek van Luc Béraud. Met o.a. Line Renaud, Fanny Cottençon, Henri Garcin, Hubert Saint-Macary en Louise Laure Mariani.

Histoires d'hommes

België​/​​Frankrijk 1996. Komedie van Olivier Langlois. Met o.a. Yves Robert, Bernadette Lafont, Christian Charmetant, Julien Lannoy en Bérénice Béjo.

Sixième classe

Frankrijk 1995. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Véronique Genest, Line Renaud, Gérard Séty, Clément van den Bergh en Elisabeth Vitali.

Oktober 1952 op het Franse platteland. De vakantie is voorbij. De tienjarige Aur[KA1]elien Bertrand (Van den Bergh) moet terug naar school. Zijn moeder Simone (Genest) is dokter en heeft weinig tijd voor hem en zijn vader Michel (Dul[KA1]ery) is naar Parijs om er werk te zoeken en een huis in orde te maken voor zijn gezin. Om dit gebrek aan affectie goed te maken heeft de jongen zich terug getrokken in een fantasie wereld. Tot op de dag dat hij een oud koppel ontmoet, Mr. en Mme Cotelle (Séty en Renaud), die hem liefdevol opnemen en zijn leugens geloven. Zijn moeder vertelt hij dat hij de tijd bij een vriendje doorbrengt. Knap stukje kinderpsychologie verwerkt tot een boeiende film. Van den Bergh is een hartveroverende revelatie en Renaud en Séty als het oude koppel zijn schitterend. Zelden werd het gevoel van gebrek aan liefde zo warm in beeld gebracht. De tijdssfeer werd optimaal gebruikt. Goed opgebouwd scenario van Stora en Claudine Vergnes. Gérard De Battista hanteerde de camera.

Une qui promet

Frankrijk 1994. Komedie van Marianne Lamour. Met o.a. Lambert Wilson, Cécile Pallas, Naka, Denise Provence en Franck Lapersonne.

De mooie, jonge Pallas is bezeten door muziek. In haar vrije tijd treedt ze op als manager voor de Afrikaanse groep [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE]. Ze heeft een geniaal idee voor een grootse publiciteitsstunt. Tijdens het offici[KA3]ele bezoek van een Afrikaanse minister aan Frankrijk, zal ze haar groep onaangekondigd laten optreden. De onderhandelingen tussen de minister en zijn Franse collega mislukken en [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE] worden ervoor aansprakelijk gesteld. Bovendien worden ze beschuldigd van spionage. Lichtvoetige muzikale komedie met ge[KA3]engageerde tintjes (de ministers onderhandelen over de verkoop van uranium aan Afrika). Ontspannend maar erg ambitieus. De acteurs leveren aanvaardbaar werk af, maar het scenario van Lamour, Hélène Weigand en Patrick Laurent wil teveel hooi op de vork nemen en schiet daardoor het doel voorbij. Goede muzikale nummers voor liefhebbers van Afro-muziek. Fotografie van Jean-Jacques Flori. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Honorin et l'enfant prodigue

Frankrijk 1994. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Yolande Folliot, Roger Carel, Franck Dubosc en Rosine Cadoret.

Het dorpje Sainte-Apolline in de Provence, begin jaren 1930. Borotra, een jong meisje dat even gewiekst is als mooi, komt naar het dorpje toe, en staat erop burgemeester Galabru te spreken. Onomwonden deelt ze hem mee dat het zeer wel mogelijk is dat hij haar vader is. Ongeveer twee weken geleden ontdekte ze dat de man bij wie ze opgroeide niet haar natuurlijke vader was. Na onderzoek kwam ze tot de conclusie dat haar moeder, ten tijde van haar conceptie, een relatie had met Galabru. Een lach en een traan liggen, zoals het spreekwoord zegt, niet ver uit elkaar. Dat wisten scenaristen Chapot en Nelly Kaplan maar al te goed en ze bouwden daar omheen een verhaal dat alle garanties biedt voor het losweken van beide emoties en daarbij gingen ze geen enkele cliché uit de weg. Alledaagse soap van de goedkoopste soort in nostalgisch-wazige beelden gehuld door Michel Carré.

Adieu les roses

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Venault. Met o.a. Maria Pacôme, Grace De Capitani, Philippe Caroit, Jacques François en Sylvie Orcier.

Terwijl het landgoed al meer dan een eeuw familiebezit is, wordt Pacôme nu gedwongen het te verkopen. Haar zoon Caroit wil persoonlijk de meest geschikte koper selecteren, want hij wil niet dat het prachtige landgoed in handen valt van de eerste de beste rijke nietsnut. Wie zal het worden? De danseres van de Folies-Bergère? Het bourgeois koppel met hun brutale kind? Of misschien wel de romanschrijfster, die het voordeel heeft knap en alleenstaand te zijn. Caroit heeft zich al voorgenomen om te trouwen met de nieuwe eigenares, zodat het landgoed in de familie blijft. Intelligente, verfijnde komedie, met veel leuk uitgetekende personages, die stuk voor stuk uitstekend vertolkt worden. Nina Companeez schreef het scenario samen met regisseur Venault. Aan de camera stond Anne Khripounoff. Mag Bodard produceerde.

Polly West est de retour

Frankrijk 1993. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Line Renaud, Michel Galabru, Roger Carel, Jacques Serres en Terence Ford.

Sainte Apollino, een klein Provin[KA10]caals dorpje in 1930. De komst van de beroemde Amerikaanse actrice Polly West (Renaud) verstoort de rust van het dorpje. Het is duidelijk niet per toeval dat ze hier is en iedereen speculeert over de reden. Haar biecht brengt dorpspastoor Carel uit zijn evenwicht. Waarom vestigt deze dame zich in dit verloren gat? Weet Burgemeester Honorin (Galabru) hier meer van? Na MOUETTE en HONORIN ET LA LORELEI is dit de derde film in een reeks rond Honorin, plattelandsburgemeester tussen de twee wereldoorlogen. Een plezierige film, aangenaam om te volgen, mede dank zij de uitstekende vertolkingen van Galabru en Renaud, maar met een zwak scenario van Chapot en Nelly Kaplan, dat de grappen reeds lang op voorhand doet aanvoelen. Michel Carré stond achter de camera.

Eaux troubles

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Alain Bonnot. Met o.a. Claude Brasseur, Michel Vitold, Christine Dejoux, Jean-Laurent Cochet en Jean-Paul Tribout.

Bewerking van een roman van Bernard Alliot door Michel Leviant. Deze tv-film buit op haastige, schematische en primaire wijze de Perestrojka uit met deze niet te pruimen geschiedenis over verschillende met elkaar botsende partijen inclusief de KGB rond een elektronica-ingenieur die zich aan vage en duistere activiteiten wijdt! Er wordt een helicopter neergehaald met een raket en iemand beschikt over honderdduizend dollar aan Judaspenningen. Het ergste is nog dat men zich nooit in de U.R.S.S waant met al die Franse acteurs. En dan te bedenken dat deze ex-cineast (nog een...) debuteerde met een film (UNE SALE AFFAIRE) die heel veel beloofde! Slechter dan

Le crépuscule des loups - Le Cheval de Troie

Frankrijk 1987. Oorlogsfilm van Jean Chapot. Met o.a. Jean Sorel, Thibaut Claudel, Patrick Préjean, André Oumansky en Didier Sauvegrain.

Deel I: Parijs 1942 tijdens WO II. Erik heeft talent voor muziek. Hij slaagt na enkele pogingen erin de aandacht te trekken van Werner Schellendorf, een Duitse SS-officier. Hij neemt de jongen op in zijn huis, waar Erik alle mogelijkheden krijgt om zijn muzikale talenten te ontplooien. Bovendien krijgt hij een opvoeding in de idealen van het Derde Rijk. Erik grijpt iedere gelegenheid aan om in zijn nieuwe thuis, waar ook Franse verzetsstrijders worden vastgehouden, rond te neuzen.