Franck Blanchet

La petite maman

België​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Patrice Martineau. Met o.a. Clothilde De Bayser, Simon Abkarian, Salomé Stévenin, Maria Riva en Eva Ionesco.

Noël et après...

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Vigne. Met o.a. Valérie Kaprisky, Katharine Böhm, François Bernheim, Salomé Stévenin en Romain Deroo.

De elf-jarige Denis (Deroo) is blij dat hij met zijn ouders tijdens de kerstvakantie mee mag naar Senegal. Op het laatste moment gaat het echter niet door. Zijn moeder C[KA1]ecile Crozet (Kaprisky) kan niet weg want ze moet voor haar stichting een Oost-Europees vluchtelingengezin opvangen. Met zijn vader (Bernheim) kan Denis ook niet mee want die moet werken. De jongen is zo ontgoocheld dat hij de moeder Maria (B[KA3]ohm) en haar tien-jarige dochtertje Katia (Stévenin), die tijdelijk bij hen komen inwonen, reeds haat voordat ze gearriveerd zijn. Van haar kant heeft Katia al evenzeer de pest aan haar gedwongen verblijf. Voorspelbaar drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van het kerstgebeuren. Dus weten we reeds vooraf dat beide kinderen uiteindelijk beste maatjes zullen worden. Het spel van de twee jeugdige acteurs is echter hartveroverend en brengt een licht in het oversentimentele scenario van Jean-Claude Isbert en Pierre Colin Thibert. Achter de camera stond Flore Thulliez.

La récréation

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Nicolas Ribowski. Met o.a. Madeleine Robinson, Antoine Duléry, Jacques Mathou, Arnaud Chapellet en Antoinette Moya.

De tien-jarige Romain (Chappelet) woont bij zijn grootmoeder Reine Rippert (Robinson) in een dorpje dat op sterven na dood is. Er wordt besloten de school dicht te doen omdat er te weinig leerlingen zijn. Hierover is oma Rippert erg verdrietig. Ze beseft dat haar kleinzoon als hij hier geen onderwijs meer kan krijgen, naar de grote stad moet en bij een oom of tante in huis moet. Er is slechts één leerling nodig om de school open te houden. Oma Rippert laat zich inschrijven! Super sentimentele film die gered wordt door het hartverwarmende spel van een vertederende Robinson. Het scenario van Pierre en Anne- Marie Mithois is origineel noch sensationeel, maar het zit vol frisse humor en wordt afgewisseld door dramatische momenten. Jacques Boumendil bracht het in beeld.

L'instit : Concerto pour Guillaume

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Jacques Ertaud. Met o.a. Gérard Klein, Robinson Stévenin, Didier Sauvegrain, Dominique Rousseau en Ginette Garcin.

Victor Novak (Klein) moet invallen als leerkracht op een basisschool in een vissersdorpje. Zijn aandacht wordt onmiddellijk getrokken door de tien-jarige Guillaume (Stévenin), een eenzame jongen die bekend staat als moeilijk en opstandig. Volgens de directrice is zijn gedrag het gevolg van de tragische dood van zijn moeder, een begaafd violiste. Novak ontdekt echter het geheim van Guillaume: hij wordt regelmatig door zijn vader, een tandarts, nodeloos mishandeld. Je vraagt je af hoe men toch steeds weer de inspiratie weet te vinden om zulke stroperige verhalen te blijven bedenken. Sommige kijkers vinden dit valse, sentimentele gedoe schitterend, maar ditmaal zijn de scenaristen Ertaud, Gilles Gerardain en Didier Cohen toch echt over de schreef van het redelijke en het aanvaardbare gegaan. Jean-Claude Hugon deed de fotografie. Gefilmd op Super 16.