Florence Marly

Seeker Of Souls Doctor Death

1973. Eddie Saeta. Met o.a. Florence Marly, Cheryl Miller, John Considine en Barry Coe.

Doctor Death, Seeker of Souls

Verenigde Staten 1973. Horror van Eddie Saeta. Met o.a. John Considine, Barry Coe, Cheryl Miller, Florence Marly en Jo Morrow.

Goedkoop griezelgeval over het overbrengen van zielen door de duizend jaar oude Considine. Weinig doeltreffende momenten met Moe (Three Stooges) Howard in een grappig bijrolletje.

Queen of Blood

Verenigde Staten 1966. Sciencefiction van Curtis Harrington. Met o.a. John Saxon, Basil Rathbone, Judi Meredith, Dennis Hopper en Florence Marly.

Een ruimte-vampier wordt meegebracht naar de aarde. De bizarre climax is het enige wat deze film redt uit de goot, als U tenminste zo lang kunt wachten. Ook getiteld PLANET OF BLOOD. Opnamen van het ruimteschip werden uit een Russische film gehaald.

Undersea Girl

Verenigde Staten 1957. Misdaad van John Peyser. Met o.a. Mara Corday, Pat Conway, Dan Seymour, Florence Marly en Myron Healey.

Een slordig moordverhaal waarin boeven zowel als wetsdienaren een geroofde schat van de oceaanbodem willen lichten.

Tokyo File 212

Japan​/​​Verenigde Staten 1951. Misdaad van Dorrell McGowan en Stuart McGowan. Met o.a. Robert Peyton, Florence Marly, Katsuhiko Haida, Reiko Otani en Tatsuo Saito.

Amerikaanse geheime agent Jim Carter (Peyton) infiltreert als verslaggever tijdens de Korea-oorlog (1950-53) in Japan in een communistische spionagering, die aangevoerd wordt door een gestoorde kamikaze piloot uit WO II (1941-45). Marly is femme fatale Steffi Novak. Typische genrefilm over het dreigende rode en gele gevaar van toen, die zijn hoogtepunt vond in de veel betere HOUSE OF BAMBOO (1995) van Sam Fuller. Peyton heet in werkelijkeheid Lee Frederick. Het scenario is van regisseurs Stuart McGowan en Dorrell McGowan. Het camerawerk is van Herman Schopp en Ichô Hoshijima. Op locatie gefilmd. Mono.

Tokyo Joe

Verenigde Staten 1949. Misdaad van Stuart Heisler. Met o.a. Humphrey Bogart, Florence Marly, Sessue Hayakawa, Alexander Knox en Jerome Courtland.

Een van de mindere Bogart-produkties over een Amerikaan in naoorlogs Tokio die betrokken wordt bij smokkel en chantage terwille van zijn ex-vrouw en kind.

Sealed Verdict

Verenigde Staten 1948. Drama van Lewis Allen. Met o.a. Ray Milland, Florence Marly, Broderick Crawford, John Hoyt en John Ridgely.

Vergezocht drama over een auditeur-militair die verliefd wordt op verraderlijke vrouw die hij geacht wordt gerechtelijk te vervolgen; nogal overbodig.

Les maudits

Frankrijk 1947. Thriller van René Clément. Met o.a. Marcel Dalio, Henri Vidal, Florence Marly, Paul Bernard en Michel Auclair.

April 1945: het Derde Rijk staat op instorten. Een nazi-generaal en een internationaal gezelschap van sympathisanten stappen in Oslo op een duikboot die ze naar Zuid-Amerika zal brengen. Ook aan boord komt, tegen zijn wil, een arts, om een gewonde opvarende te verzorgen. De spanning op deze claustrofobische ‘ark van Noah’ loopt flink op terwijl ieder op zich wordt geconfronteerd met een nieuwe realiteit van politieke schuld of economisch verlies. Uitstekende acteurs en goede dialogen. Scenarist-regisseur Clément maakte ook ondermeer Jeux interdits.

Le dernier tournant

Frankrijk 1939. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Corinne Luchaire, Florence Marly, Michel Simon, Yvonne Yma en Fernand Gravey.

De allereerste verfilming van het vermaarde boek van James Cain [KL]The Postman Always Rings Twice[KLE] over zwerver Frank (Gravey) die in dienst wordt genomen door goedhartige Nick Marino (Simon) en verliefd wordt op diens vrouw, de wilde Cora (Luchaire). Cora en Frank glijden tussen de lakens en besluiten zich te ontdoen van Nick. Ze zijn onbevreesd voor de politie die Nicks dood beschouwt als een ongeluk. Later krijgt Cora een auto- ongeluk met dodelijke afloop, waarvan Frank ten onrechte de schuld krijgt. Hij wordt veroordeeld tot de guillotine. Volgens sommigen de meest zuivere verfilming van het boek hoewel de film van Tay Garnett met Lana Turner uit 1946 waarschijlijk bekender is, want Chenal's versie kwam vlak voor het uitbreken van WO II uit. Visconti draaide in 1941 zijn interpretatie en Bob Rafelson draaide een uitstekende, nieuwe versie in 1980 met Jack Nicholson in de hoofdrol. Het scenario is van Henry Torrès en de dialogen zijn van Charles Spaak. De fotografie was in handen van Claude Renoir en Christian Matras.

La maison du Maltais

Frankrijk 1938. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Viviane Romance, Marcel Dalio, Louis Jouvet, Pierre Renoir en Jany Holt.

Een arme Maltezer trouwt in Tunis met een Franse prostituée, maar verkiest smokkel boven vast werk. Na jaren vindt hij zijn vrouw in Parijs terug bij de man die haar destijds heeft geholpen en probeert haar terug te veroveren. Dit zelfkantmelodrama is zowel naar vorm als naar inhoud verouderd, maar blijft interessant door de sterke rolbezetting. Een van de weinige hoofdrollen van Dalio. Jacques Companeez bewerkte de gelijknamige roman van Jean Vigneaud tot scenario. Curt Courant stond achter de camera.

L'alibi

Frankrijk 1937. Misdaad van Pierre Chenal. Met o.a. Erich von Stroheim, Louis Jouvet, Albert Préjean, Jany Holt en Margo Lion.

Een helderziende in een nachtclub vermoordt de minnaar van zijn vrouw en verschaft zich tegen betaling een alibi bij een animeermeisje, waar een politiecommissaris aanvankelijk niet doorheen weet te breken. De regie van Chenal steunt op inmiddels verouderde en doorzichtige effecten, maar het verhaal en vooral het acteerduel tussen Von Stroheim en Jouvet houden de aandacht vast. Het scenario is van Marcel Achard.