Roberto Benignini: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Letti selvaggi

1979 | Komedie, Erotiek

Italië​/​​Spanje 1979. Komedie van Luigi Zampa. Met o.a. Ursula Andress, Laura Antonelli, Sylvia Kristel, Monica Vitti en Michele Placido.

Een episodefilm, waarin elk van de actrices in twee sketches de kans wordt geboden om de heren tot slachtoffer te maken, die maar al te graag willen of het verdienen. Deze futloze en geestloze poging om een oude succesformule nieuw leven in te blazen laat de vrouwelijke sterren maar aanmodderen. Vitti maakt er nog wat van en Kristel houdt zich laconiek staande, maar Andress gaat moedeloos alleen maar uit de kleren omdat niemand iets anders voor haar wist te bedenken.

La Luna

1979 | Drama, Muziek, Experimenteel

Italië​/​​Verenigde Staten 1979. Drama van Bernardo Bertolucci. Met o.a. Jill Clayburgh, Matthew Barry, Tomas Milian, Fred Gwynne en Peter Eyre.

Een operazangeres, nog maar kort weduwe, neemt haar puberzoon mee tijdens een tournee door Italië, waar ze zijn heroïneverslaving ontdekt en beseft hoezeer ze van hem vervreemd is. Haar pogingen om weer contact met hem te krijgen doen incestueus aan. De jongen vlucht en vindt tenslotte zijn echte vader. De van Bertolucci onverwachte en daarom voor velen teleurstellende film combineert Freudiaanse psychoanalyse met barokke opera-dramatiek en losse satirische elementen. Elke afzonderlijke scène heeft meer overtuigingskracht dan het geheel. Scenario van Giuseppe Bertolucci, Clare Peploe en Bernardo Bertolucci. Camerawerk van Vittorio Storaro.

Chiedo asilo

1979 | Komedie, Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1979. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Roberto Benignini, Dominique Laffin, Luca Levi, Girolamo Marzano en Chiara Moretti.

Een jonge kleuterleider laat zijn leerlingen in een betonwijk van Bologna hun eigen gang gaan en trekt daar lessen uit voor zichzelf en andere volwassenen. Hij neemt hen en zijn zwangere vriendin mee naar de vrije natuur van haar Siciliaanse geboortedorp, maar kan de verantwoordelijkheid niet aan en pleegt zelfmoord door een jongetje met zelfmoordneigingen bewust de zee in te volgen. Deze derde film in successie die eindigt met zelfmoord van de man, terwijl de vrouw met een baby achterblijft is symptomatisch voor Ferreri's 'optimisme' dat de nieuwe mens alleen een ontwikkelingskans krijgt na de dood van de oude mens. De ongeforceerde registratie van de kleuters en het spontaan daarop inspelen van de clowneske Benignini geven de film een ongekende warmte die de strekking des te wranger maakt. Het scenario is van Gerard Brach en regisseur Ferreri met medewerking van Benigni. Het camerawerk is van Pasquale Rachini. Eastmancolor, Mono. Ook bekend als PIPICACADODO.