Claude Koener: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Renseignements Généraux : Mortelle amitié

1994 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Teff Erhat. Met o.a. Victor Lanoux, Benoît Robert, Stéphanie Marie, Michel Israël en Valérie Lemaître.

Wanneer de Franse politie-inspecteur Goupil (Lanoux) in Brussel zijn oude gabber Koener opzoekt, worden zij plotseling beschoten. Tot zijn verbijstering wordt de inspecteur opgepakt door de Belgische politie. Hij wordt verdacht een medeplichtige van een gezochte gangster te zijn. Jawel: Koener, een Franse ex- smeris, is op het verkeerde pad geraakt. Het enige opvallende aan deze veertiende aflevering van deze reeks is dat het verhaal zich in België afspeelt en dat de goed acterende Lanoux omringd wordt door een aantal plaatselijke acteurs. De uit Turkije afkomstige regisseur die sinds 1969 over de Belgische nationaliteit beschikt, heeft een vijftal tv-films op zijn naam staan.

Just Friends

1993 | Muziek

België​/​​Nederland 1993. Muziek van Marc-Henri Wajnberg. Met o.a. Ann-Gisel Glass, Charles Berling, Sylvie Milhaud, Jean-François Jacob en Geert Kliphuis.

Mislukte debuutfilm van Franstalige Brusselaar Wajnberg, losjesweg ge[KA3]inspireerd op de legendarische Antwerpse jazz- saxofonist Jack Sels (gespeeld door De Pauw) die in 1959 ervan droomde zijn baantje als havenarbeider in te ruilen voor een muzikale carri[KA2]ere in New York. Hij leeft slechts voor de jazz-muziek die rond die tijd niet erg populair was, hoert en boert en trekt met zijn Big Band door het land, al zuipende en studentikoze grappen makend. Archie Shepp speelt de soundtrack vol met Coltrane en andere grootheden, maar het is hoogst ongeloofwaardig dat Antwerpse dokwerkers toen Frans spraken (de film is grotendeels Frans gesproken). Amateuristisch geklungel over een saxofonist die zijn ambitie boven alles stelt, ook boven de liefde. De Pauw spreekt schandalig slecht Frans en zijn spel is veel te gemaniëreerd. Scenario van regisseur Wajnberg, Pierre Sterckx en Alexandre Wajnberg.

La Tosca

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Bernard De Coster. Met o.a. Jacqueline Bir, Bobette Jouret, Jean Musin, Jean-Claude Frison en Bernard Marbaix.

Dit bloederige melodrama is algemeen bekend dankzij de opera, die Giacomo Puccini ervan maakte, naar het stuk van de produktieve en (destijds) zeer beroemde Victorien Sardou, vandaag de dag geheel vergeten, en niet voor niets. De muziek maakt alles goed. Zonder de muziek is het gewoon de verfilming van een muf stuk, dat de tand des tijds geenszins heeft doorstaan (1893). Het weer voor de dag halen ervan was werkelijk niet nodig geweest, en de acteurs lijken te beseffen met een bij voorbaat al verloren zaak bezig zijn. Sardou bracht hem zelf al voor 1914 op het scherm en daarna zijn er voortdurend, met wisselend succes, bewerkingen gemaakt.

Ernest Solvay et son oeuvre

1979 | Biografie

België 1979. Biografie van Jean Brismée. Met o.a. Michel de Warzée, Roger Dutoit, Renée Fonck, Liliane Becker en Jules-Henri Marchant.

Het leven en werk van deze avontuurlijke scheikundige, tevens liberaal, voor zijn tijd vooruitstrevend politikus, filosoof, groot mensenvriend en oprichter van de multinational en een industriële dynastie. Een tv-film, die met aardig wat financiële middelen werd vervaardigd, door een deskundige op wetenschappelijk gebied. Vandaar het nauwgezette en zorgvuldig geconstrueerde tijdsbeeld. In de begeleiding van de acteurs is het project minder geslaagd. Hoewel Warzée overtuigend is als Solvay, is Becker zoals altijd onverdraaglijk, en denkt Rensonnet dat hij op het toneel staat.

Ricochets

1963 | Misdaad, Film noir

België 1963. Misdaad van Claude Ache. Met o.a. Michel Doriac, Claude Koener en Jean Hayet.

Een misdaadverhaal met een wel heel banaal scenario waarin alle clich[KA1]e`s en andere vreemde gewoonten die dit genre eigen zijn samenkomen, opgenomen zonder een cent op zak en met gebruikmaking van vele buitenopnamen. Slecht beheerste suspense, langdradige stukken, herhalingen, stereotiepe personages, kortom, niet iets om over naar huis te schrijven, of het moet vanwege de beelden zijn. Een veel mindere A BOUT DE SOUFFLE (1960).