Michel Debrane

La course de l'escargot

Frankrijk 1998. Drama van Jérôme Boisvin. Met o.a. Éric Métayer, Isabelle Pasco, Didier Bénureau, Thierry Hancisse en Fred Ulysse.

Mecanicas Celestes

Venezuela​/​​Portugal​/​​Frankrijk​/​​Spanje​/​​België 1995. Romantiek van Fina Torres. Met o.a. Ariadna Gil, Arielle Dombasle, Evelyne Didi, Frederic Longbois en Lluís Homar.

Venezuela. Op een stralende dag vlucht de knappe bruid Ana (Gil) tijdens de huwelijksceremonie de kerk uit. Ze gaat naar huis, pikt haar beauty-case en een poster van haar idool Maria Callas op en pakt het vliegtuig naar de Franse hoofdstad om haar wensdroom in vervulling te laten gaan: operazangeres worden.

Une journée au Luxembourg

Frankrijk 1994. Historische film van Jean Baronnet. Met o.a. François Bourcier, Jean-Guillaume Le Dantec, Jean-Pierre Durand, Christian Gonon en Bruno Balp.

Parijs, mei 1871. De Commune is verslagen. Het leger van Versailles heeft de macht weer in handen. Maxime Vuillaume (Bourcier), hoofdredacteur van de anarchistische krant Le Père Duchesne, wordt toevallig op straat aangehouden en naar de Jardin du Luxembourg gebracht. Daar worden honderden mannen, vrouwen en kinderen na een schijnproces gefusilleerd. Indien zijn ware identiteit wordt ontdekt, heeft hij helemaal kans het er levend af te brengen. Boeiende reconstructie van een van de bloedigste bladzijden uit de geschiedenis van het Parijs van na de Revolutie. Dit docudrama begint met een fotoreportage, die een summier overzicht geeft van de gebeurtenissen, met begeleidend commentaar van Valérie Bourcier. Geen ontspannende verpozing maar wel indrukwekkend in beeld gebracht. Scenario van regisseur Baronnet en fotografie van Pierre Dupoucy.

Sabine j'imagine

Frankrijk 1992. Drama van Denis Berry en Dennis Berry. Met o.a. Jennifer Covillaut, Gérard Klein, Corinne Dacla, Jean-Paul Comart en Boris Roatta.

Covillaut is een energiek dertien-jarig meisje dat niet snel bang is. Het dreigt echter verkeerd af te lopen wanneer drie jonge belhamels haar plagen. Ongelukken worden echter voorkomen door tussenkomst van een vriend van haar vader. Deze laatste, Klein, wijst de aanvoerder van het trio hardhandig terecht en verbiedt hem alle omgang met zijn dochter. Volgende zondag, terwijl Klein met de notabelen van het dorp op jacht is, vindt Covillaut het met kogels doorzeefde lijk van haar belager. Klein is natuurlijk verdachte nummer 1. Oppervlakkig melodrama dat het portret brengt van een jong meisje dat in een beschermde plattelandsomgeving geconfronteerd wordt met geweld. De jonge Covillaut houdt ongetwijfeld een belofte in, maar het scenario van Véronique Herbaut en Pierre Uytterhoeven geeft weinig diepte aan de personages. Fotografie van Cyril Lathus.

La femme et le pantin

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Spanje 1992. Romantiek van Mario Camus. Met o.a. Pierre Arditi, Maribel Verdú, José Manuel Cervino, Thierry Gimenez en Antonio Flores.

In een Parijse bar vertelt Matthieu (Arditi) aan zijn ex- chauffeur het romantische avontuur dat zijn leven vernietigde. Matthieu werd naar Spanje gezonden met de opdracht een gebouw op te knappen. Tijdens een wandeling ontmoet hij Estrella (Verd[KA1]u), een jonge, sensuele vrouw met een intrigerende schoonheid. Hoewel Matthieu twintig jaar ouder is dan Estrella, gaat hij voor haar volledig door de knie[KA3]en. Zij onderwerpt hem vervolgens aan haar grillen en maakt van hem een speelbal in een bijna onverdragelijke verhouding van aantrekken en afstoten. De vijfde verfilming van dit liefdesdrama, na Jacques de Banoncelli`s erotisch geladen gelijknamige film (1928) met Conchita Montenegro en Andr[KA1]e Conti, Joseph von Sternberg`s surrealistische THE DEVIL IS A WOMAN (1935) met Marlene Dietrich en Lionel Atwill, Julien Duvivier`s gelijknamige film (1958) met Brigitte Bardot en Antonio Vilar, en Luis Bu[KA6]nuel`s CET OBSCUR OBJECT DU D[KA1]ESIR (1977) met Carole Bouquet en Fernando Rey. Evenals Buñuel weet Camus gebruik te maken van de zwoele, verdorven sfeer die schitterend verpersoonlijkt wordt door Verdú, met Arditi als het gewillige, hulpeloze slachtoffer. Het scenario is van Jean-François Goyet en Edouard Niermans naar de roman van Pierre Louÿs. Het camerawerk is Jaume Peracaula en bevat stemmige, donkere beelden.

Le jeu du renard

Frankrijk 1990. Drama van Anne Caprile. Met o.a. Pauline Macia, Abel Jores, Bernard Malaterre, Peter Semler en Michel Debrane.

De actrice Caprile is achter de camera gaan staan om van het drama van een actrice (nog een!) te vertellen, die heen en weer rent tussen haar dochter met een zwakke gezondheid, haar grote liefde en haar beroep. Dan wordt zij gevraagd voor een rol, en wordt het slachtoffer van het spel dat haar regisseur en haar tegenspeler met haar spelen. Het valt niet mee te geloven in dit slecht gebrachte verhaal met amper verrassende wendingen, ook al bewijst Macia dat zij een groot talent is in deze zowel gekunstelde als moeilijke rol.

La Nuit de la mort!

Frankrijk 1980. Horror van Raphaël Delpard. Met o.a. Isabelle Goguey, Charlotte de Turkheim, Betty Beckers, Michel Flavius en Michel Debrane.

Een jonge vrouw krijgt een baantje bij een afgelegen bejaardenhuis, waar het personeelsverloop aanzienlijk blijkt te zijn. Langzaam maar zeker ontdekt ze dat de oudjes op gezette tijden een vrouwelijk personeelslid vermoorden en opeten teneinde er jeugdiger uit te blijven zien dan ze feitelijk zijn. De film levert op satirische wijze kritiek op de beunhazerij in de bejaardenverzorging, maar leunt te sterk op één idee en duurt te lang.