Hildegard Kuhlenberg

Polizeiruf 110: Der scharlachrote Engel

Duitsland 2005. Misdaad van Dominik Graf. Met o.a. Edgar Selge, Michaela May, Nina Kunzendorf, Martin Feifel en Claudia Messner.

Nie mehr zweite Liga

Duitsland 2000. Misdaad van Kaspar Heidelbach. Met o.a. Peter Lohmeyer, Dietmar Bär, Jochen Nickel, Nina Petri en Nina Kronjäger.

Einer geht noch

Duitsland 2000. Drama van Vivian Naefe. Met o.a. Stephanie Gossger, Maren Gingeleit, Ulrike Kriener, Britta Dirks en Caroline Schreiber.

Das schwangere Mädchen

Duitsland 2000. Drama van Bettina Woernle. Met o.a. Anna Brüggemann, Ken Duken, Ulrich Pleitgen, Hildegard Kuhlenberg en Clelia Sarto.

Geschwister - Kardesler

Duitsland 1996. Drama van Thomas Arslan. Met o.a. Tamer Yigit, Savas Yurderi, Serpil Turhan, Hildegard Kuhlenberg en Fazli Yurderi.

Tatort - Frau Bu lacht

Duitsland 1995. Mysterie van Dominik Graf. Met o.a. Udo Wachtveitl, Miro Nemec, Anna Villadolid, Barbara-Magdalena Ahren en Maverick Quek.

Banketbakker Mauritz werd neergeschoten. Zijn Tha[KA3]ise vrouw Sita (Villadolid) is de verdachte. Hij was nog geen drie jaar met haar getrouwd. Sita hult zich in stilzwijgen, want ze is bang voor uitzetting naar haar geboorteland. Kriminalhauptkommissar Ivo Batic (Nemec) en zijn collega Franz Leitmayr (Wachtveitl) komen erachter dat de bakker zijn vrouw leerde kennen via een bureau dat gespecialiseerd is in het 'bemiddelen' van Aziatische vrouwen met kleine kinderen en ze aan een Duitse man helpen. Zij komen er ook achter dat het vijf- jarige dochtertje Soey van Sita door haar stiefvader-de- banketbakker werd misbruikt. Leuk, nou ja. In deze aflevering doet Kommissar Batic uit München zich voor als huwelijkskandidaat om zo meer te weten te komen over de bemiddelingsbureau. Het scenario is van Günter Schütter, muziek van regisseur Graf en Helmut Spanner en camerawerk van Benedict Neuenfels. Twaalfde zaak van Batic en Leitmayr, aflevering 322.

Spreebogen

Duitsland 1995. Drama van Konrad Sabrautzky. Met o.a. Hannelore Elsner, Rolf Hoppe, Dagmar Biener, Traugotte Buhre en Jaecki Schwarz.

Achterhaalde film over kuiperijen van hoge ambtenaren en een minister, die allen om persoonlijke redenen de verhuizing van de regeringszetel van Bonn naar Berlijn willen vertragen. De voorwerp van hun gekonkel is het lapje grond uit de titel, waar de ambtswoning van de bondskanselier gebouwd moet worden. Uitgerekend blijken de 1.830 vierkante meter terrein toe te behoren aan de gemeente J[KA3]uterbog. Burgemeester Struvitz (Schwarz) wil het ruilen voor werkgelegenheid in zijn stadje. Ambtenaar Gudrun Bendler (Biener) probeert op een geheel andere manier Struvitz af te wimpelen dan staatssecretaris Dr. Monika Segler-Ippenstedt (Elsner). Het scenario van deze film, die buiten het eigen land op een niet al te grote kijkersgunst kan rekenen, is van Wolfgang Menge. Elsner siert met haar goede spel deze bescheiden film. Camerawerk van Frank Brühe.

Superstau

Duitsland 1991. Komedie van Manfred Stelzer. Met o.a. Monika Baumgartner, Ottfried Fischer, Ariane Mühlmann, Hildegard Kuhlenberg en Ralf Richter.

Het is vakantietijd. In de file op de autobaan komen een gezin uit het Roergebied, een familie uit Beieren en een uit Oost-Duitsland met elkaar in contact. Hun gedrag is een karikatuur van wat we 'typisch Duitse' eigenschappen noemen. Een leuke komedie met verrukkelijke scènes, alleen een verhaal (scenario van Gerd Weiß) om die scènes aan elkaar te plakken ontbreekt. Het camerawerk is van Frans Bromet.

Der kleine Staatsanwalt

Duitsland 1990. Misdaad van Hark Bohm. Met o.a. Hark Bohm, Martin Lüttge, Corinna Harfouch, Michael Gwisdek en Alexander Radszun.

Bouwkundig ingenieur (L[KA3]uttge) wordt door promotor (Radszun) aangesteld om een belangrijk project tot een goed einde te brengen. Al vlug vermoedt hij dat er flink wordt gesjoemeld met geld. Harfouch, die het bouwproject coördineert ruikt onraad. Ze is ervan overtuigd dat Lüttge en Radszun plannen hebben om het geld voor de bouw achterover te drukken. Ze tracht procureur Bohm achter zich te krijgen, maar hij kan niets doen zonder harde bewijzen. Niet erg spannende krimi over corruptie in de bouwwereld, bevolkt door goed uitgetekende karakters. Het scenario van regisseur/hoofdrolspeler Bohm zit goed in elkaar maar is te lang. Goede fotografie van Klaus Brix.