Stoere maar foute vrouw

'Ik was een heel jong journalistje toen ik bij de Roosevelts werd ontvangen, en daarna bij Truman, de Eisenhowers en ook de Kennedy's. De Kennedy's heb ik in hun eigen huis ontmoet.' Dat zegt Mary Pos in OVT's 'Het spoor terug', in het enige stemfragment dat van haar bewaard is gebleven.

Pos maakte naam als journalist in de jaren dertig, toen dat voor vrouwen allerminst vanzelfsprekend was. Ze sprak met koningen en presidenten, werd beroemd en was een rolmodel. En toch is ze nu vergeten.

OVT dook in haar geschiedenis met wetenschappelijk onderzoeker aan de VU Babs Boter, die haar biografie schrijft. Pos (1904 - 1987) groeide op in Purmerend als dochter van een evangelistenechtpaar.

Op haar twaalfde werd ze van school gehaald om thuis haar zieke moeder te helpen, en in die tijd begon ze verhalen te schrijven. Later werd ze een vrijbuiter die de wereld over reisde. Haar eerste stukken verschenen in 1929 in Algemeen Handelsblad. In 1934 ging ze naar Rome, gevolgd door Moskou (1936).

Ze publiceerde vijventwintig boeken en zo'n tweeduizend artikelen, ook gaf ze eindeloos veel lezingen. Zo kreeg ze landelijke bekendheid. Ze lag vooral goed in haar eigen gereformeerde kringen.

Pos hield van mannen, vooral van mannen in uniform. Ze was idollaat van Mussolini, over wie ze zei: 'Hij is je reinste erotiek.' Met een introductiebrief van Hendrik Colijn lukt het haar na lang aandringen een interview met hem te krijgen. Ze interviewde hem drie keer: in 1934, 1935 en midden in de oorlog, in 1942. Volgens Pos bood Mussolini haar aan een gesprek met Hitler te arrangeren, wat ze afwees.