Bent u in goed gezelschap? Ik zou het idee niet kunnen verdragen dat u dit treurige stukje, want dat zal het worden, in volstrekte eenzaamheid moet ondergaan. Donderdag begint de Week tegen de Eenzaamheid. Uit onderzoek van Margriet blijkt dat eenzaamheid vooral vrouwen onder de 40 jaar treft.
In een fascinerend interview in de Volkskrant liet Max Pam optekenen: ‘Ik heb het altijd zo geritseld dat ik een eenzaam bestaan kon leiden […]’
Pam heeft zijn eerste ‘grote’ roman geschreven. Het boek telt 500 pagina’s en bevat meerdere verhaallijnen en geschiedenissen die allemaal samenkomen. Ja, zo hoort dat bij een roman, mooi. Als het boek ‘doodvalt’ gaat Pam in Ierland in een bootje zitten vissen. In het interview doet hij er werkelijk alles aan om te zorgen dat wij dit boek niet zullen kopen. Een boek verkoopt zichzelf niet, zou hij die jarenlang recensent voor HP/De Tijd is geweest kunnen weten. Toch doet hij geen enkele moeite zijn publiek te behagen, hij spreekt badinerend over (ex)-collega’s, werkgevers, de Nederlandse literatuur, en meldt en passant dat hij het rancuneuze geheugen van een olifant heeft. Iedereen die een lelijk stukje over hem schrijft moet dertig jaar later nog over zijn schouder kijken.
Het interview is geen interview, het is een roman, waarin allerlei geschiedenissen en personages door elkaar lopen om samen te komen in Max Pam. Als zijn boek maar half zo goed is hoeven we ons geen zorgen te maken, maar mocht hij straks in dat bootje zitten roep ik alle eenzame vrouwen onder de 40 op hun hengels in te pakken.
Ik denk dat er wel plaats is.