'de playboy was makkelijker geweest'

Hoe kijkt Mounir Samuel terug op de uitzending?

Vandaag is het niet alleen de dag na de uitzending, maar ook vijf jaar geleden dat de revolutie in Egypte begon. 'Ja dat is echt ongelooflijk, deze dag vijf jaar geleden was eigenlijk mijn doorbraak. Toen zat ik bij Pauw & Witteman, en een dag later bij RTLZ. En vervolgens weer bij Pauw & Witteman. Het ging allemaal achter elkaar door.'

Je gebruikt de revolutie in Egypte als metafoor voor jouw eigen vrijheid. Hoeveel vrijer ben je nu? 'Ik ben zo’n ander persoon nu. Ik bedoel, in vijf jaar kan er veel gebeuren, maar wat ik heb meegemaakt is echt enorm. Ik was toen een persoon die in een keurslijf zat. Bij Theo zat ik zonder keurslijf, zonder sociale conventies, maar als iemand die spreekt over vrijheid als een verworven goed.'

Hoe kijk je terug op de opnames? 'In dit programma heb je alle tijd om te praten, te dansen, te lachen en te zingen, en daardoor kan je je niet verstoppen. Dat werkt extreem bevrijdend. Daarna dacht ik wel "oh mijn god wat heb ik gedaan. Heb ik niet te veel bloot gegeven?". Ik bedoel, de playboy was makkelijker geweest. Beter naakt van buiten, dan naakt van binnen. Mensen hebben echt een kijkje in mijn ziel gekregen. Dat is heel eng.'

Bijvoorbeeld? 'Nou, ik denk nooit bij een interview laat ik het eens lekker over mijn familie hebben. Ik heb dat altijd toegedekt. Maar dat kan gewoon niet als je 24 uur lang openhartig met iemand over je leven praat. Vrijheid betekent het doorbreken van alle muren van schaamte en angst. Dit onderwerp was voor mij misschien wel de grootste muur. '

Hoe waren de reacties? 'Ik was niet thuis zondagavond, maar mijn twitterfeed en website zijn echt volgestroomd met berichten. Ik kreeg zelfs mails van mensen die gisteravond letterlijk uit de kast gekomen zijn. Niet allemaal met het verhaal dat ze homoseksueel zijn, maar omdat ze op een andere manier gevangen zaten in een bepaalde situatie. In dat opzicht moet iedereen eigenlijk uit de kast komen, we hebben allemaal wel een geheim.'

'Weet je wat ik trouwens mooi vind? Het Nederlands Dagblad schreef een heel respectvol verhaal over de uitzending. Met een paar mooie volzinnen. Dat vond ik zo verrassend! Ik bedoel, het is een christelijke krant en vanuit een christelijk oogpunt ben ik best wel stout geweest in de uitzending. Ik ben trouwens ooit begonnen bij het Nederlands Dagblad. Als tiener kreeg ik een maandelijkse column, die was heel braaf, maar het is wel de start van mijn journalistieke carrière geweest!'