CD Epistola (Galileo) - Carmen Souza & Theo Pascal
Je zou kunnen denken: ‘wat een maf stemmetje’, maar toch past haar stem perfect in de jazz van deze kosmopolitische Kaapverdische en haar muzikale counterpart, bassist Theo Pascal. Een heerlijke binnenkomer is meteen een bekende van Horace Silver, een van de eerste jazzpianisten die zijn Kaapverdische achtergrond in zijn spel verwerkte. Behalve ‘Cape Verdean Blues’ van H. Silver en ‘Moonlight Serenade’ van Glenn Miller, zijn alle composities en arrangementen in handen van Theo Pascal, de teksten zijn van Carmen Souza. Het zijn pure muzikale miniatuurtjes, intiem, transparant en nergens zakt het in, juist dankzij het speelse stemgeluid van Carmen, de heerlijke bas van Theo en ruwe sax of klarinet van New Yorker Craig Yaremko. CC

CD Bruno Maderna: Requiem (Capriccio) - MDR Rundfunkchor Leipzig e.a.
Tientallen jaren gold het Requiem van Bruno Maderna, een van de grote Italliaanse vernieuwende componisten van de 20e eeuw, als vermist en verloren. Tot het - 36 jaar na zijn dood - werd teruggevonden en kon worden uitgevoerd, voor het eerst, in 2009, in Maderna’s geboortestad Venetië. Maderna had in de Tweede Wereldoorlog als partizaan gevochten tegen de Nazi’s, en was daarbij gevangen genomen door de SS. Na zijn vrijlating uit Dachau werd het schrijven van een requiem voor Maderna, zoals hij later zelf zou zeggen, onontkoombaar en noodzakelijk. Hij voltooide de monumentale compositie in juli 1946 - maar verloor zijn belangstelling ervoor toen hij, een paar jaar later, de twaalftoonsmuziek ontdekte en hij zich ontwikkelde tot diehard avant-garde componist. Maderna’s Requiem is hoorbaar geïnspireerd op grote historische voorbeelden (Verdi, Berlioz) - al geeft hij daar dan wel een eigen draai aan, bijvoorbeeld door drie piano’s aan het slagwerk toe te voegen. Indrukwekkend stuk muziek. Het verstilde, gefluisterde Lux Aeterna bijvoorbeeld, met slechts pauken en trombone als begeleiding: kippenvel. AvN

CD Tikounen (Igloo Records) – Kel Assouf
Woestijnrock, of blues van de Toearegs van bijvoorbeeld Tinariwen, Tamikrest, of Bambino is altijd erg fijn, herkenbaar en toch apart. Het is stevig, spannend en je kunt lekker van in trance raken omdat het eindeloos door kan gaan. Hoe anders is dat met Kel Assouf. De groep uit Niger die sinds 2006 bezig is, zit op een hoger level. Nadat de zangeres Toulou Kiki met haar snerpe Tamasheq gezang erbij is gekomen. Ook heeft de Tunesische muzikant en producent Sofyann Ben Youssef iets aan het geluid gedaan. Het is allemaal net iets vetter aangezet. Zo vet en ruig dat Led Zeppelin niet ver weg klinkt. Lekker in trance raken zit er niet meer in… CC

CD Only a singing bird (Signum) - NYCoS National Girls Choir met mezzosopraan Karen Cargill olv Christopher Bell
Het heeft ook altijd iets engs, vind ik, een meisjeskoor. Waarom dat is weet ik niet, maar ik heb er altijd The Shining-achtige associaties bij. Ik moest dus over een aanzienlijke drempel heen voordat ik het aandurfde om het Schotse NYCoS National Girls Choir te beluisteren met werk van Michael Head en consorten. Hier en daar is het een beetje aan de brave kant, en kan ik een Disneygevoel niet onderdrukken. Maar wat is het mooi gezongen en wat is het koor virtuoos. Prachtige, jeugdige liedjes. Zeer de moeite waard.

CD Lover (Klein Records) - Carate Urio Orchestra
Rietblazer Joachim Badenhorst is zonder twijfel een van de meest interessante figuren uit de hedendaagse jazz. Je kunt hem op het podium en op ceedee in allerlei gedaanten tegenkomen: als snerpend en schurend solo-artiest, als onderdeel van een trio met bijvoorbeeld Han Bennink, en als frontman van zijn eigen band. Carate Urio Orchestra, heet die band, waarin een boel gasten uit de impro-hoek meespelen. Carate Urio is een slaperig dorpje aan het Italiaanse Comomeer, ik weet niet of dat de grote inspiratiebron voor de band is, maar de nieuwe cd Lover is allesbehalve slaapverwekkend. De muziek op dit veelzijdige plaatje varieert van epische rock tot minimalistische ambient, via singer-songwriter en leipe electronica. Hier en daar overspeelt het Orchestra zijn hand, bijvoorbeeld als ze met al te grote zevenmijlslaarzen door allerlei genres heen willen knetteren. Dan klinkt het allemaal iets minder geloofwaardig. Maar de ambitie en het speelplezier rechtvaardigen ruimschoots een uitglijer hier en daar. TK

CD The Last Words of Christ (Challenge) - Ebonit Saxophone Quartet
Van saxofoonkwartetten kun je er niet genoeg hebben, lijkt men te denken. Het jonge Ebonit Saxofoonkwartet werd opgericht in 2011 aan het Amsterdams Conservatorium. Op zaterdag 13 februari wordt deze debuut-cd gepresenteerd tijdens een concert (met live painting!) in Amsterdam (20.30 in Amsterdam Roest). Delen uit de welbekende klassieker van Haydn worden afgewisseld met stukken van Reger, Webern, Sibelius en Sjostakovitsj, en bijbelcitaten, voorgedragen door Claron McFadden. Een intrigerende combinatie - en een concept waarmee vast nog veel meer te doen is. De klank van het kwartet is klassiek, ingetogen, beheerst. De vier studenten van Arno Bornkamp zullen in de komende jaren ongetwijfeld nog verder uit hun schulp kruipen, want dat ze ook indrukwekkend con fuoco weten te blazen hoor je aan de bewerking van het snelle deel uit Sjostakovitsj’ Zevende Strijkkwartet. Steekt qua intensiteit een goeie strijkkwartetversie naar de kroon. AvN