'We moeten meer mét, dan óver mensen praten'

© Sophie Kerkhof

Yora Rienstra komt uit de theaterwereld. ‘Als ik vertel dat ik van oorsprong comédienne ben, verwachten mensen meteen dat er wat te lachen valt. Helaas was dat in de zalen niet altijd het geval,' knipoogt ze.

Sinds een paar jaar maakt ze televisieprogramma’s, eerst voor BNNVARA, daarna voor de VPRO. Ze maakte de documentaire Ik deed aangifte tegen de minister van Onderwijs over jongeren uit de LHBTQIA+ gemeenschap die op streng christelijke scholen zitten. Daarna volgde Half Holland dakloos, over de wooncrisis die zij aan den lijve ondervond.

hoe het verder ging

Ze woont nog altijd met haar vriendin en kinderen boven haar ouders. ‘Dat is minder erg dan ik in de serie doe voorkomen’, lacht Yora. ‘Mijn moeder stapt heus niet elke dag binnen als ik sta te douchen en we hebben best veel ruimte. Tijdens het maken van de serie realiseerde ik me dat dat het nu helemaal geen zin heeft om een huis te kopen, dus voorlopig blijven we waar we zitten.’

de tekst gaat hieronder verder

niks missen?

Nieuwsgierig naar meer van onze makers? En wil je iedere donderdag het laatste nieuws van de VPRO en luister-, kijk- en leestips in je mailbox ontvangen? Meld je dan aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.

herkenbare verhalen

De wooncrisis is voor veel jonge mensen een herkenbaar verhaal. Yora: ‘We worden constant ontregeld, de ene crisis na de andere dient zich aan en dat maakt onzeker. De vragen die ik heb, daar zitten ook veel andere mensen mee. Door het vanuit mijn eigen persoonlijke situatie te onderzoeken en op een soort nuchtere, humoristische manier te benaderen, hoop ik de wooncrisis inzichtelijker en behapbaar te hebben gemaakt.’

aan het woord laten

‘Daarbij is het belangrijk om mensen zelf aan het woord te laten en niet te snel te oordelen.’, vervolgt Yora. ‘Ook niet over iemand die het wel heel goed heeft. Een veelgehoord geluid als het gaat om de wooncrisis, is dat het "de schuld van de beleggers is". Ik laat die dan zelf aan het woord.’

'Er moet sowieso minder óver, en meer mét mensen gepraat worden. Anders krijg je een eenzijdig beeld gebaseerd op aannames. Dat heb ik met mijn eerste docu ook gedaan. Ik zit zelf in een linkse gay bubbel, dus ik vind van alles van die streng christelijke scholen. Maar als je alleen blijft roepen dat iedereen ‘normaal’ moet doen, verandert er niks. Door het gesprek aan te gaan, hoop ik te verbinden.’

tekst gaat verder onder de afbeeldingen

programma's van Yora

diverser graag

Naast dat er veel óver mensen wordt gepraat zijn ook vaak dezelfde mensen aan het woord, constateert Yora. ’Ik denk dat het belangrijk is dat het veel diverser wordt op tv, daar lopen we echt in achter. Als je bijvoorbeeld naar satire kijkt gericht op het nieuws, dan komen mannen daar meer in beeld. Het is tijd dat de blik van de vrouw, of in ieder geval van iemand die zich niet identificeert als man, meer aan bod komt.'

'Ik ben inmiddels zover dat ik denk, het maakt niet uit of ik dat bij wijze van spreken zou doen, als het er maar komt. Maar ze mogen me bellen.’

tips van Yora

meer jonge makers