Billy the Kid-serie

Verenigde Staten 1940. Western van

Een serie westerns, tussen 1940 en 1943 geproduceerd door Sigmund Neufeld en geregisseerd door zijn broer Sam Newfield. Newfield gebruikte ook wel de namen Peter Stewart en Sherman Scott, om niet zo duidelijk te laten zien dat hij vele westerns per jaar aankon. Deze zwart-wit reeks die begon met BILLY THE KID OUTLAWED (1940) van Peter Stewart (in werkelijkheid dus Sam Newfield) heeft met de befaamde westernoutlaw niets te maken. De scenario`s zijn in geen enkel geval gebaseerd op het leven van William Bonney. Het budget per film moest onder de twintigduizend dollar blijven, maar Newfield was w[KA1]el een routinier en ondanks de bescheiden middelen wist hij vaak toch acceptabele producten af te leveren. Als ster-waardering zou de hele serie tussen de * en de **[KL28] krijgen. Die laatste waardering slaat dan vooral op Buster Crabbe, die de laatste twaalf afleveringen van de serie beheerst. Crabbe was veel populairder dan Bob Steele, die Billy in de eerste zes films vertolkte. Hij deed het minder goed dan Crabbe het later zou doen. Steele stapte over naar de THREE MUSKETEERS-serie en Crabbe verving hem. Daarmee gaf hij een flinke impuls aan de populariteit van de reeks, want hij was `King of the Serial`, de man van razend populaire series FLASH GORDON (1936) en BUCK ROGERS (1939). Crabbe was een innemende en goed gebouwde acteur die in deze serie thuishoorde. Veel afleveringen werden echter bedorven door de humor van Al 'Fuzzy' St John. Onbegrijpelijk maar waar: deze Fuzzy was een begrip, en zéér populair, ook buiten Amerika. In Duitsland was hij een idool en ook in Engeland steunde de serie voornamelijk op zijn naam. De vreemde humor van dit fenomeen ergerde ook Buster Crabbe. Daarom liet hij enkele scenario's uitsluitend op zijn rol afstemmen. Het zijn de beste afleveringen uit de serie. In 1943 ontstonden er moeilijkheden over het gebruik van de naam BILLY THE KID. Neufeld bedacht zich geen moment en ging met Crabbe en St. John verder in de BILLY CARSON- serie. Fuzzy bleef Fuzzy, Crabbe werd Bill Carson... ach, het maakte niet zoveel uit. Het camerawerk van de BILLY THE KID-reeks was in handen van de routinier Jack Greenhalgh, die de camera later doorgaf aan Robert Cline. De muzikale achtergrond, voor zover je daarvan kunt spreken, was van Johnny Lange en Lew Porter. De laatste afleveringen uit de serie werden wel eens onder hun ondertitel uitgebracht. In plaats van BILLY THE KID in... was er dan sprake van bijv. LAW AND ORDER. Veel bekende bijrolacteurs uit de westernwereld speelden mee in de serie. Befaamde schurken als Charles King, ex-westernhelden als Kermit Maynard of Rex Lease, allemaal speelden ze wel een aflevering mee. Met de vrouwen was het in de serie droevig gesteld. Ze werden allemaal ondergeschikt gemaakt aan Billy, en helaas ook maar al te vaak aan de grapjas Fuzzy.